0111-KDIB3-3.4013.263.2021.2.MK

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2021 r. poz. 1540 ze zm.), Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z 24 września 2021 r. (data wpływu 29 września 2021 r.), uzupełnionym pismem z 9 grudnia 2021 r. (data wpływu 14 grudnia 2021 r.), o wydanie interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego, dotyczącej podatku akcyzowego, w zakresie opodatkowania akcyzą wodoru przeznaczonego do wykorzystania w ogniwach paliwowych pojazdów – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 29 września 2021 r. wpłynął do Organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego, dotyczącej podatku akcyzowego, w zakresie zwolnienia opodatkowania wodoru. Ww. wniosek został uzupełniony pismem z 9 grudnia 2021 r. (data wpływu 14 grudnia 2021 r.), stanowiącym odpowiedź na wezwanie Organu z 3 grudnia 2021 r., znak: 0111-KDIB3-3.4013.263.2021.1.MK.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe (ostatecznie sprecyzowane po uzupełnieniu wniosku):

Działalność biznesowa Spółki koncentruje się na głównych segmentach produktowych związanych z produkcją i sprzedażą biopaliw i biokomponentów, parafin oraz rozpuszczalników. Konsekwentnie rozwijane technologie, nacisk na rozwój know-how i szereg działań optymalizacyjnych stanowią podstawę do rozwoju Spółki w kierunku biorafinerii.

Realizując przyjęty kierunek rozwoju, na terenie zakładu […], Spółka jest obecnie w trakcie uruchamiania instalacji do produkcji glikolu propylenowego (dalej: „Instalacja I”). Elementem procesu produkcyjnego związanego z wytwarzaniem glikolu jest wytwarzanie wodoru o zastosowaniu technicznym, o czystości 99,99% kod CN 2804 10 00. Wodór wytwarzany w ramach Instalacji I, w procesie reformingu parowego, w większości będzie wykorzystywany na potrzeby własne, związane z produkcją glikolu.

Uwzględniając potencjał rozwoju paliw wodorowych i możliwości w zakresie wykorzystania wodoru do napędu pojazdów Spółka podjęła decyzję o budowie dodatkowej instalacji doczyszczania wodoru (dalej: „Instalacja II”), dzięki której wodór wytworzony na Instalacji I będzie „przekazywany” na Instalację II celem jego doczyszczenia do czystości 99,999% (kod CN 2804 10 00). Instalacja II działać będzie niezależnie od Instalacji I, jednak po zatrzymaniu instalacji I, Instalacja II również musi zostać zatrzymana ze względu na brak surowca. Jej celem będzie wyłącznie doczyszczanie wodoru technicznego. Ilość wodoru technicznego podlegającego przekazaniu do doczyszczenia będzie ewidencjonowana. Po doczyszczeniu wodór będzie magazynowany (odrębnie od wodoru technicznego). Wodór o czystości 99,999% będzie uznawany za Spółkę za tzw. „wodór paliwowy”. Tak przyjęty poziom czystości wodoru wskazany jest w normie ISO 14687 dla paliwa wodorowego wykorzystywanego do napędu pojazdów. Na dzień dzisiejszy prace związane z budową Instalacji II są na zaawansowanym poziomie i szacuje się że Spółka będzie gotowa do sprzedaży wodoru paliwowego przed końcem 2021 r.

Wodór paliwowy będzie następnie sprzedawany, w szczególności do miejskich spółek zajmujących się transportem publicznym, celem wykorzystania go jako paliwo napędzające ogniwa paliwowe. Na dzień dzisiejszy Spółka zakłada, że sprzedaż do klienta nie będzie odbywać się bezpośrednio w miejscu produkcji wodoru paliwowego. Wytworzony wodór trafi na węzeł sprężania, a następnie do sekcji magazynowania w zbiornikach wysokociśnieniowych. Wodór jakości paliwowej będzie wtłaczany i transportowany przy użyciu bateriowozów (trailerów), następnie: :

(i) transportowany do nabywcy, posiadającego odpowiednią infrastrukturę dystrybucyjną, w szczególności umożliwiającą tankowanie pojazdów, ewentualnie

(ii) transportowany do nabywcy, który posiada odpowiedni pojazd i tankowanie następować będzie bezpośrednio z mobilnej stacji tankowania (bateriowozu).

W oparciu o aktualną wiedzę Spółki wodór będzie wykorzystywany w ogniwach paliwowych, nazywanych również wodorowymi. Ogniwa paliwowe są urządzeniami, które dzięki przemianie chemicznej wodoru i tlenu pozwalają na produkcję energii elektrycznej, zasilającej pojazd.

Zasada działania ogniw polega na reakcji chemicznej wodoru z tlenem, podczas której powstaje energia i ciepło, a jedynym produktem ubocznym jest woda. W pojazdach samochodowych proces zaczyna się od doprowadzenia wodoru z wysokociśnieniowego zbiornika do ogniwa. Równolegle dostarczane jest także sprężone powietrze. Skutkiem reakcji w ogniwie jest wytworzony prąd, który zamieniany jest na prąd zmienny i dostarczany do silnika elektrycznego odpowiadającego za trakcję. Ogniwa paliwowe są więc czymś zupełnie innym niż silnik spalinowy.

Od ponad dwóch dekad technologię ogniw paliwowych rozwija przemysł motoryzacyjny, a na rynku dostępnych jest kilka modeli aut z napędem elektrycznym, który energię czerpie z wodoru. Wraz z rozwojem pojazdów podąża rozbudowa niezbędnej infrastruktury do wytwarzania oraz tankowania wodoru.

Ze względu na to że rynek wodoru paliwowego jest w fazie rozwoju Spółka nie jest w stanie wykluczyć sytuacji, kiedy z uwagi na brak popytu wytworzony wodór paliwowy zostanie sprzedany do celów innych niż napęd pojazdów.

Celem uniknięcia wątpliwości, co do właściwej klasyfikacji wodoru paliwowego jako wyrób energetyczny, w szczególności mając na uwadze postanowienia art. 89 ust. 1 pkt 12 lit. b, który odnosi się do gazów przeznaczonych do napędu silników spalinowych (tu wodoru), a także definicję paliw silnikowych przyjętą w art. 86 ust. 2 ustawy o podatku akcyzowym, Spółka zamierza uzyskiwać od swoich kontrahentów oświadczenia (lub wprowadzać odpowiednie zapisy umowy), w których kontrahent potwierdzi, że nabywany przez niego wodór paliwowy nie będzie wykorzystywany do napędu silników spalinowych. W przypadku braku informacji w tym zakresie Spółka będzie mogła odmówić sprzedaży lub uznać sprzedaż za opodatkowaną według stawki właściwej dla paliw silnikowych.

Ponadto w uzupełnieniu wniosku wskazano:

Objęty wnioskiem wodór klasyfikowany do kodu CN 2804 10 00, nie będzie przeznaczony do użycia, oferowany na sprzedaż lub (według najlepszej wiedzy Spółki) używany jako dodatek lub domieszka do paliw silnikowych. Dodatkowo wskazać należy, że według aktualnej wiedzy technologicznej Spółki, nie jest w ogóle możliwe wykorzystanie przedmiotowego wodoru w połączeniu, tj. wykorzystanie go jako dodatek lub domieszka, z tradycyjnymi paliwami (pochodzącymi z procesu przerobu ropy naftowej), czy też biopaliwami, a także innymi towarami, które potencjalnie mogłyby być wykorzystane jako paliwo silnikowe lub dodatek, czy domieszka do takiego paliwa.

W oparciu o aktualną znajomość rynku sprzedawany wodór może być wykorzystywany do:

a) napędu samochodów zasilanych ogniwami paliwowymi (główne zastosowanie wskazywane we wniosku);

b) procesów technologicznych w przemyśle (procesy te nie będą związane z napędem samochodów z wykorzystaniem ogniw paliwowych), w szczególności: nawozowym, rafineryjnym w procesie hydrokrakingu, czy też spożywczym do utwardzania tłuszczów.

Jednocześnie ze względu na możliwie szerokie zastosowanie wodoru w procesie technologicznym, uwzględniając konieczność uzyskania przez Krajową Informację Skarbową dodatkowych informacji Spółka wskazuje, że zastosowanie wodoru do celów technologicznych nie budzi jej wątpliwości w zakresie braku obowiązków w zakresie podatku akcyzowego i nie jest objęte zakresem wniosku, a zostało wskazane tylko jako alternatywne wykorzystanie wodoru w przypadku braku popytu na wodór wykorzystywany do napędu samochodów. W tym zakresie (sprzedaż do celów technologicznych, nie związanych z napędem samochodów, przy wykorzystaniu ogniw paliwowych) Spółka nie oczekuje potwierdzenia, że wodór nie będzie wyrobem akcyzowym a jego produkcja nie będzie wiązała się z koniecznością jej prowadzenia w składzie podatkowym.

Wątpliwości Spółki - i sprecyzowane we wniosku o wydanie interpretacji pytania - dotyczą tylko i wyłącznie sytuacji wykorzystania wodoru paliwowego w samochodowych ogniwach paliwowych.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytania:

1. Czy w sytuacji sprzedaży (lub innej czynności mogącej potencjalnie skutkować powstaniem obowiązku podatkowego) wyprodukowanego wodoru o kodzie CN 2804 10 00, celem wykorzystania go do napędu pojazdów z zainstalowanymi w tych pojazdach ogniwami paliwowymi, sprzedawany wodór nie będzie klasyfikowany jako wyrób energetyczny w rozumieniu ustawy o podatku akcyzowym?

2. Czy, w przypadku uznania stanowiska Spółki za prawidłowe w zakresie pytania nr 1, z racji na fakt że wodór o kodzie CN 2804 10 00, wykorzystywany do napędu pojazdów z zainstalowanymi w tych pojazdach ogniwami paliwowymi nie będzie klasyfikowany jako wyrób akcyzowy, w szczególności wyrób energetyczny w rozumieniu ustawy o podatku akcyzowym, produkcja tego wodoru może odbywać się poza składem podatkowym, bez konieczności opodatkowania sprzedaży (lub innej czynności) podatkiem akcyzowym?

Zdaniem Wnioskodawcy:

Pytanie nr 1: Zdaniem Spółki, w sytuacji sprzedaży (lub innej czynności mogącej potencjalnie skutkować powstaniem obowiązku podatkowego) wyprodukowanego wodoru o kodzie CN 2804 10 00, celem wykorzystania go do napędu pojazdów z zainstalowanymi w tych pojazdach ogniwami paliwowymi, sprzedawany wodór nie będzie klasyfikowany jako wyrób energetyczny w rozumieniu ustawy o podatku akcyzowym.

Pytanie nr 2: Z racji na fakt że wodór o kodzie CN 2804 10 00, wykorzystywany do napędu pojazdów z zainstalowanymi w tych pojazdach ogniwami paliwowymi nie będzie klasyfikowany jako wyrób akcyzowy, w szczególności wyrób energetyczny w rozumieniu ustawy o podatku akcyzowym, produkcja tego wodoru może odbywać się poza składem podatkowym, bez konieczności opodatkowania sprzedaży (lub innej czynności) podatkiem akcyzowym.

Uzasadnienie stanowiska Spółki

Regulacje prawne

Zgodnie z art. 2 ust. 1 pkt 2 ustawy o podatku akcyzowym za wyroby akcyzowe uznaje się wyroby energetyczne, energię elektryczną, napoje alkoholowe, wyroby tytoniowe, susz tytoniowy, płyn do papierosów elektronicznych oraz wyroby nowatorskie, określone w załączniku nr 1 do ustawy. Załącznik nr 1 do ustawy w pkt 44 za wyroby akcyzowe uznaje także, bez względu na kod CN, pozostałe wyroby przeznaczone do użycia, oferowane na sprzedaż lub używane jako paliwa silnikowe lub paliwa opałowe albo jako dodatki lub domieszki do paliw silnikowych lub paliw opałowych.

Co do przedmiotu opodatkowania podatkiem akcyzowym w art. 8 ust. 1 ustawy wskazano, że przedmiotem opodatkowania akcyzą jest m.in. produkcja wyrobów akcyzowych oraz wprowadzenie wyrobów akcyzowych do składu podatkowego.

Z kolei art. 86 ust. 1 pkt 9 ustawy o podatku akcyzowym definiujący katalog wyrobów energetycznych wskazuje m.in., że do wyrobów tych zalicza się pozostałe wyroby, z wyłączeniem substancji stosowanych do znakowania i barwienia, o którym mowa w art. 90 ust. 1, przeznaczone do użycia, oferowane na sprzedaż lub używane jako paliwa silnikowe lub jako dodatki lub domieszki do paliw silnikowych - bez względu na kod CN. W świetle art. 86 ust. 2 powołanej ustawy paliwami silnikowymi w rozumieniu ustawy są wyroby energetyczne przeznaczone do użycia, oferowane na sprzedaż lub używane do napędu silników spalinowych.

Przechodząc dalej do przepisów określających stawki podatku na wyroby energetyczne wskazać należy, że stawka podatku akcyzowego dla:

· gazów przeznaczonych do napędu silników spalinowych wyprodukowanych w składzie podatkowym i spełniających wymagania jakościowe określone w odrębnych przepisach:

- biogazu, bez względu na kod CN - wynosi 0 zł,

- wodoru i biowodoru o kodzie CN 2804 10 00 - wynosi 0 zł (art. 89 ust. 1 pkt 12 lit. b. ustawy o podatku akcyzowym)

· pozostałych paliw silnikowych - 1771 zł/1000 litrów (art. 89 ust. 1 pkt 14 ustawy o podatku akcyzowym).

Dodatkowo analizując poruszane kwestie zwrócić należy uwagę na postanowienia ustawy z dnia 25 sierpnia 2006 r. o systemie monitorowania i kontrolowania jakości paliw (Dz.U.2021.133; dalej: „ustawa o systemie monitorowania”), do której na mocy ustawy z dnia 11 sierpnia 2021 r. o zmianie ustawy o systemie monitorowania i kontrolowania jakości paliw oraz niektórych innych ustaw (Dz.U.2021.1642), w ostatnim czasie wprowadzono definicję wodoru. Zgodnie z art. 2 ust. 1 pkt 10a ustawy o systemie monitorowania, jako wodór rozumie się „wodór przeznaczony do napędu pojazdu wykorzystującego energię elektryczną wytworzoną z wodoru w zainstalowanych w nim ogniwach paliwowych, oznaczony kodem CN 2804 10 00”.

W zakresie obowiązków dotyczących składu podatkowego ustawa o podatku akcyzowym w art. 47 ust. 1 wskazuje, że (z wyjątkami przewidzianymi w tym przepisie) produkcja wyrobów akcyzowych określonych w załączniku nr 2 do ustawy, w tym opodatkowanych zerową stawką akcyzy ze względu na ich przeznaczenie, oraz wyrobów akcyzowych innych niż określone w załączniku nr 2 do ustawy, objętych stawką akcyzy inną niż stawka zerowa, może odbywać się wyłącznie w składzie podatkowym.

Stanowisko Spółki

Pytanie nr 1

Regulacje podatku akcyzowego w ustawowej definicji przyjmują szeroki katalog wyrobów energetycznych uznawanych za paliwa silnikowe. Paliwami silnikowymi są bowiem wyroby energetyczne (bez względu na kod CN) wykorzystywane do napędu silników spalinowych (lub jako dodatki lub domieszki do paliw silnikowych). Jednakże w samej ustawie brak jest definicji silnika spalinowego. Wobec powyższego, kierując się językową wykładnią przepisów prawa należałoby sięgnąć do słownikowej definicji silnika spalinowego. Jak wskazuje internetowy słownik języka polskiego (https://sjp.pwn.pl/sip/silnik-spalinowy;2520603.html): silnik spalinowy «silnik cieplny, w którym czynnikiem roboczym są rozprężające się gazy powstałe ze spalania się mieszanki paliwa i powietrza wewnątrz silnika».

Jeśli chodzi o ogniwa paliwowe pod pojęciem tym rozumie się „ogniwo generujące energię elektryczną z reakcji utleniania stale dostarczanego do niego z zewnątrz paliwa. W odróżnieniu od ogniw galwanicznych (akumulatory, baterie), w których energia wytwarzanego prądu musi zostać wcześniej zgromadzona wewnątrz tych urządzeń (co znacznie ogranicza czas ich pracy), ogniwa paliwowe nie muszą być wcześniej ładowane. Wystarczy tylko doprowadzić do nich paliwo. W przypadku ogniw galwanicznych ładowanie może być procesem trwającym wiele godzin, a ogniwa paliwowe są gotowe do pracy po krótkim czasie wymaganym do nagrzania” (https://pl.wikipedia.org/wiki/Ogniwo paliwowe).

Ogniwo paliwowe wytwarza energię elektryczną poprzez wiązanie wodoru pobieranego ze zbiorników z tlenem z powietrza. Energia ta zasila silnik elektryczny i ładuje akumulator. Samochody zasilane wodorem w czasie jazdy nie emitują żadnych szkodliwych gazów ani innych zanieczyszczeń, a jedynie wodę […].

Zatem tylko w przypadku jeżeli wodór wykorzystywany byłby w silniku działającym w oparciu o proces spalania możliwe byłoby postawienie tezy, że mamy do czynienia z jego wykorzystaniem w napędzie silników spalinowych. Tylko wtedy można by identyfikować wyrób akcyzowy i zastosowanie znalazłyby regulacje ustawy o podatku akcyzowym, z uwagi na fakt że mielibyśmy do czynienia z gazem przeznaczonym do napędu silników spalinowych. Wodór taki przy założeniu, że jest produkowany w składzie podatkowym i spełnia określone normy jakościowe mógłby być opodatkowany stawką 0 zł. W przypadku jeżeli warunki określone w art. 89 ust. 1 pkt 12 nie zostałyby spełnione Spółka identyfikuje ryzyko zastosowania stawki określonej w art. 89 ust. 1 pkt 14 właściwej dla paliw silnikowych.

W sytuacji jeżeli wodór paliwowy produkowany przez Spółkę wykorzystywany będzie w ogniwach paliwowych nie będziemy mieć do czynienia z jego użyciem w silniku spalinowym. Działanie silnika spalinowego, jak wskazano powyżej różni się od działania ogniwa paliwowego. Podstawową różnica jest proces spalania zachodzący w silniku spalinowym - poprzez spalanie w komorze silnika oraz wytwarzany w ogniwie paliwowym prąd elektryczny. Próba wyinterpretowania że ogniwo paliwowe jest tożsame z silnikiem spalinowym byłaby więc całkowicie błędna.

Również regulacje ustawy o systemie monitorowania potwierdzają stanowisko Spółki. Faktem jest, że ustawa ta nie jest ustawą podatkową, ani też w tym konkretnym przypadku ustawa o podatku akcyzowym nie zawiera odesłań do niej. Niemniej jednak, zestawiając ze sobą przepisy tych dwóch ustaw, należy zauważyć że w obrocie gospodarczym, w ramach obowiązującego porządku prawnego, ten sam wodór oznaczony kodem CN 2804 10 00 istnieć może:

a) jako wodór wykorzystywany do napędu silników spalinowych (przepisy ustawy o podatku akcyzowym) i tylko taki może być uznany za wyrób akcyzowy oraz

b) jako wodór przeznaczony do napędu pojazdu wykorzystującego energię elektryczną wytworzoną z wodoru w zainstalowanych w nim ogniwach paliwowych (ustawa o systemie monitorowania).

Widoczne jest więc nie tylko faktyczne (wynikające z różnych procesów technologicznych wykorzystywanych do napędu pojazdów) rozróżnienie na wodór wykorzystywany w silnikach spalinowych oraz ogniwach paliwowych ale idące za nim rozróżnienie prawne, które wskazuje że interpretując zakresowo „przeznaczenie do napędu silników spalinowych” (art. 89 ust. 1 pkt 12 ustawy o podatku akcyzowym) oraz definicję paliw silnikowych (art. 89 ust. 2 ww. ustawy) należy mieć na uwadze że ww. sposoby wykorzystania nie są tożsame i wywołują odmienne skutki podatkowe - wynikające z uznania wodoru paliwowego za wyrób akcyzowy lub nie.

W przypadku jeżeli Spółka będzie dokonywać czynności związanych z wykorzystaniem wodoru paliwowego do celów innych niż napęd silników spalinowych, w szczególności wodór ten będzie wykorzystywany do napędu pojazdu wykorzystującego energię elektryczną wytworzoną z wodoru w zainstalowanych w nim ogniwach paliwowych ale także w innych procesach technologicznych (innych niż napęd silników spalinowych), nie będziemy mieli do czynienia z wyrobem akcyzowym.

Przepisy podatkowe w tym przypadku ostateczną klasyfikację uzależniają od wykorzystania wodoru do napędu silników spalinowych. Chcąc uczynić zadość wymaganiom ustawy o podatku akcyzowym Spółka dodatkowo będzie w posiadaniu odpowiednich dokumentów (oświadczeń, zapisów umowy) z których wynikać będzie, że wodór paliwowy wykorzystany zostanie do celów innych niż napęd silników spalinowych lub jako dodatek lub domieszka do paliw silnikowych.

Na marginesie wskazać należy, że według najlepszej wiedzy Spółki na rynku krajowym na dzień dzisiejszy nie działają pojazdy wykorzystujące wodór do napędu silników spalinowych. Jednakże w oparciu o doniesienia medialne zauważyć można że testy takich samochodów trwają i w przyszłości należy również spodziewać się na rynku samochodów spalających wodór w komorze silnika.

Pytanie nr 2.

Przepisy ustawy o podatku akcyzowym wskazują, że produkcja określonych wyrobów akcyzowych powinna odbywać się w składzie podatkowym wyróżniając tu dwa katalogi wyrobów tj.

- wyroby akcyzowe określone w załączniku nr 2 do ustawy, w tym opodatkowanych zerową stawką akcyzy ze względu na ich przeznaczenie, oraz

- wyroby akcyzowe inne niż określone w załączniku nr 2 do ustawy, objęte stawką akcyzy inną niż stawka zerowa.

Aby identyfikować obowiązek produkcji w składzie podatkowym dany towar powinien być więc wyrobem akcyzowym (w tym np. wyrobem energetycznym) zaliczonym do jednej z dwóch powyższych grup.

Odnosząc powyższe wymogi do przedstawionego zdarzenia przyszłego, po pierwsze zdaniem Spółki wskazać należy, że wodór o kodzie CN 2804 10 00 wykorzystywany do napędu pojazdów nie jest, z uwagi na okoliczności wskazane w odpowiedzi na pytanie nr 1, w ogóle wyrobem energetycznym, a także innym niż wyrób energetyczny wyrobem akcyzowym, o których mowa w art. 2 ust. 1 pkt 2 ustawy o podatku akcyzowym.

Dodatkowo w treści załącznika nr 2 do ustawy o podatku akcyzowym nie wskazano wodoru o kodzie CN 2804 10 00, wykorzystywanego w ogniwach paliwowych. Wodór ten, z uwagi na fakt że nie może zostać uznany za paliwo silnikowe wykorzystywane do napędu silników nie jest również wyrobem akcyzowym wskazanym w pkt 44 załącznika nr 1 do ustawy o podatku akcyzowym, który za wyrób akcyzowy uznaje bez względu na kod CN pozostałe wyroby przeznaczone do użycia, oferowane na sprzedaż lub używane jako paliwa silnikowe lub paliwa opałowe albo jako dodatki lub domieszki do paliw silnikowych lub paliw opałowych. Wobec powyższego do produkcji wodoru o kodzie CN 2804 10 00 wykorzystywanego w ogniwach paliwowych zastosowania nie znajdzie art. 47 ust. 1 ustawy o podatku akcyzowym.

Reasumując z racji na fakt, że wodór o kodzie CN 2804 10 00, wykorzystywany do napędu pojazdów z zainstalowanymi w tych pojazdach ogniwami paliwowymi nie będzie klasyfikowany jako wyrób akcyzowy, w szczególności wyrób energetyczny w rozumieniu ustawy o podatku akcyzowym, produkcja tego wodoru może odbywać się poza składem podatkowym, bez konieczności opodatkowania sprzedaży (lub innej czynności) podatkiem akcyzowym, z uwagi na fakt że nie zachodzi żadna z czynności określonych w art. 8 ustawy o podatku akcyzowym. Analizowanie zakresu opodatkowania określonego w ww. art. 8 lub też innych przepisach ustawy o podatku akcyzowym jest bezprzedmiotowe z uwagi na okoliczność, że nie mamy do czynienia z wyrobem akcyzowym, w szczególności wyrobem energetycznym.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Zgodnie z art. 1 ust. 1 ustawy z dnia 6 grudnia 2008 r. o podatku akcyzowym (Dz. U. z 2020 r., poz. 722 ze zm.) zwanej dalej „ustawą” – ustawa określa opodatkowanie podatkiem akcyzowym, zwanym dalej „akcyzą”, wyrobów akcyzowych oraz samochodów osobowych, organizację obrotu wyrobami akcyzowymi, a także oznaczanie znakami akcyzy.

Wyroby akcyzowe, to w myśl art. 2 ust. 1 pkt 1 ustawy - wyroby energetyczne, energia elektryczna, napoje alkoholowe, wyroby tytoniowe, susz tytoniowy, płyn do papierosów elektronicznych oraz wyroby nowatorskie, określone w załączniku nr 1 do ustawy.

W załączniku nr 1 do ustawy, w poz. 44, bez względu na kod CN wymieniono - pozostałe wyroby przeznaczone do użycia, oferowane na sprzedaż lub używane jako paliwa silnikowe lub paliwa opałowe albo jako dodatki lub domieszki do paliw silnikowych lub paliw opałowych.

Z kolei w myśl art. 2 ust. 1 pkt 10 ustawy, skład podatkowy to miejsce, w którym określone wyroby akcyzowe są: produkowane, magazynowane, przeładowywane lub do którego wyroby te są wprowadzane, lub z którego są wyprowadzane - z zastosowaniem procedury zawieszenia poboru akcyzy; w przypadku składu podatkowego znajdującego się na terytorium kraju miejsce to jest określone w zezwoleniu wydanym przez właściwego naczelnika urzędu skarbowego.

Przedmiotem opodatkowania akcyzą jest m.in. zgodnie z art. 8 ust. 1 pkt 1 i 2 ustawy produkcja wyrobów akcyzowych i wprowadzenie wyrobów akcyzowych do składu podatkowego.

Obowiązek podatkowy powstaje z dniem wykonania czynności lub zaistnienia stanu faktycznego podlegających opodatkowaniu akcyzą, chyba że przepisy ustawy stanowią inaczej – art. 10 ust. 1 ustawy.

Podatnikiem akcyzy jest osoba fizyczna, osoba prawna oraz jednostka organizacyjna niemająca osobowości prawnej, która dokonuje czynności podlegających opodatkowaniu akcyzą lub wobec której zaistniał stan faktyczny podlegający opodatkowaniu akcyzą – art. 13 ust. 1 ustawy.

Jak stanowi art. 47 ust. 1 ustawy, produkcja wyrobów akcyzowych określonych w załączniku nr 2 do ustawy, w tym opodatkowanych zerową stawką akcyzy ze względu na ich przeznaczenie, oraz wyrobów akcyzowych innych niż określone w załączniku nr 2 do ustawy, objętych stawką akcyzy inną niż stawka zerowa, może odbywać się wyłącznie w składzie podatkowym, z wyłączeniem produkcji:

1. wyrobów akcyzowych, z wykorzystaniem wyłącznie wyrobów akcyzowych, od których akcyza została zapłacona w wysokości równej lub wyższej od kwoty akcyzy przypadającej do zapłaty od wyprodukowanych wyrobów akcyzowych, albo z wykorzystaniem wyłącznie wyrobów akcyzowych zwolnionych od akcyzy ze względu na przeznaczenie, pod warunkiem że wyprodukowany wyrób jest również wyrobem akcyzowym zwolnionym od akcyzy ze względu na przeznaczenie;

2. mniej niż 1000 hektolitrów w ciągu roku kalendarzowego, win uzyskanych z winogron pochodzących z upraw własnych, o których mowa w art. 17 ust. 3 ustawy z dnia 12 maja 2011 r. o wyrobie i rozlewie wyrobów winiarskich, obrocie tymi wyrobami i organizacji rynku wina (Dz. U. z 2019 r. poz. 1534 oraz z 2020 r. poz. 425);

3. piwa, wina i napojów fermentowanych, wytwarzanych domowym sposobem przez osoby fizyczne na własny użytek i nieprzeznaczonych do sprzedaży;

4. mniej niż 10 hektolitrów w ciągu roku kalendarzowego, alkoholu etylowego, dokonywanej przez gorzelnie prawnie i ekonomicznie niezależne od wszelkich innych gorzelni oraz niedziałające na podstawie licencji uzyskanej od innego podmiotu;

5. wyrobów akcyzowych, od których została zapłacona przedpłata akcyzy;

6. energii elektrycznej;

7. wyrobów węglowych;

8. suszu tytoniowego;

9. wyrobów gazowych.

Do wyrobów energetycznych, w rozumieniu art. 86 ust. 1 pkt 9 ustawy, zalicza się pozostałe wyroby, z wyłączeniem substancji stosowanych do znakowania i barwienia, o którym mowa w art. 90 ust. 1, przeznaczone do użycia, oferowane na sprzedaż lub używane jako paliwa silnikowe lub jako dodatki lub domieszki do paliw silnikowych - bez względu na kod CN.

Paliwami silnikowymi w rozumieniu ustawy są wyroby energetyczne przeznaczone do użycia, oferowane na sprzedaż lub używane do napędu silników spalinowych – art. 86 ust. 2 ustawy.

Produkcją wyrobów energetycznych w rozumieniu ustawy jest wytwarzanie lub przetwarzanie wyrobów energetycznych, w tym również mieszanie lub przeklasyfikowanie komponentów paliwowych, rozlew gazu skroplonego do butli gazowych, a także barwienie i znakowanie wyrobów energetycznych – art. 87 ust. 1 ustawy.

W myśl art. 89 ust. 1 pkt 12 w zw. z art. 89 ust. 1aa i 1b ustawy, stawki akcyzy na wyroby energetyczne wynoszą dla gazów przeznaczonych do napędu silników spalinowych:

a) gazu ziemnego (mokrego) i pozostałych węglowodorów gazowych objętych pozycją CN 2711 oraz gazowych węglowodorów alifatycznych objętych pozycją CN 2901:

- skroplonych - 644 zł/1000 kilogramów,

- w stanie gazowym - 10,02 zł/l gigadżul (GJ),

aa) gazu ziemnego o kodach CN 2711 11 00 i 2711 21 00 - 0 zł,

b) wyprodukowanych w składzie podatkowym i spełniających wymagania jakościowe określone w odrębnych przepisach:

- biogazu, bez względu na kod CN - 0 zł,

- wodoru i biowodoru o kodzie CN 2804 10 00 - 0 zł,

c) pozostałych - 13,70 zł/1 gigadżul (GJ).

Z kolei zgodnie z art. 89 ust. 1 pkt 14 w zw. z art. 89 ust. 1aa i 1b ustawy, stawka akcyzy dla pozostałych paliw silnikowych wynosi - 1771 zł/1000 litrów.

Z przedstawionego przez Wnioskodawcę opisu zdarzenia przyszłego wynika, że rozpocznie on produkcję wodoru klasyfikowanego do kodu CN 2804 10 00, który w części objętej wnioskiem po doczyszczeniu będzie uznawany za Spółkę za tzw. „wodór paliwowy”. Doczyszczony wodór Spółka zamierza sprzedawać jako paliwo napędzające ogniwa paliwowe - urządzenia, które dzięki reakcji chemicznej wodoru z tlenem pozwalają na produkcję energii elektrycznej, zasilającej pojazd.

Wnioskodawca wskazał, że zasada działania ogniw polega na reakcji chemicznej wodoru z tlenem, podczas której powstaje energia i ciepło, a jedynym produktem ubocznym jest woda. W pojazdach samochodowych proces zaczyna się od doprowadzenia wodoru z wysokociśnieniowego zbiornika do ogniwa. Równolegle dostarczane jest także sprężone powietrze. Skutkiem reakcji w ogniwie jest wytworzony prąd, który zamieniany jest na prąd zmienny i dostarczany do silnika elektrycznego odpowiadającego za trakcję. Ogniwa paliwowe są więc czymś zupełnie innym niż silnik spalinowy.

Wyprodukowany wodór, zgodnie z uzupełnieniem, nie będzie także przeznaczony do użycia, oferowany na sprzedaż lub używany jako dodatek lub domieszka do paliw silnikowych.

Na tle powyższego przedmiotem wątpliwości jest stwierdzenie czy wyprodukowany wodoru o kodzie CN 2804 10 00, przeznaczony do wykorzystania do napędu pojazdów z zainstalowanymi w tych pojazdach ogniwami paliwowymi, będzie klasyfikowany jako wyrób energetyczny w rozumieniu ustawy o podatku akcyzowym i czy w tych okolicznościach, produkcja tego wodoru może odbywać się poza składem podatkowym, bez konieczności opodatkowania podatkiem akcyzowym.

Wnioskodawca zastrzegł równocześnie, że wątpliwości Spółki - i sprecyzowane we wniosku o wydanie interpretacji pytania - dotyczą tylko i wyłącznie sytuacji wykorzystania wodoru paliwowego w samochodowych ogniwach paliwowych.

Odnosząc się do tych wątpliwości Organ stwierdza, że w aktualnie obowiązującym stanie prawnym, wodór klasyfikowany do CN 2804 10 00, który będzie przeznaczony wyłącznie do wykorzystania w ogniwach paliwowych - urządzeniach, które dzięki reakcji chemicznej wodoru z tlenem pozwalają na produkcję energii elektrycznej, zasilającej pojazd, nie stanowi wyrobu akcyzowego i wyrobu energetycznego w rozumieniu ustawy.

W konsekwencji wodór, który będzie przeznaczony wyłącznie do wykorzystania w ogniwach paliwowych nie podlega opodatkowaniu akcyzą, a jego produkcja nie musi odbywać się w składzie podatkowym.

Stanowisko Wnioskodawcy względem przedstawionych pytań nr 1 i 2 jest zatem prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Organ zastrzega, że przedmiotowa interpretacja dotyczy wyłącznie wątpliwości Zainteresowanego i wyłącznie sytuacji w której wodór klasyfikowany do CN 2804 10 00, będzie przeznaczony do wykorzystania w ogniwach paliwowych.

Zgodnie z art. 14b § 3 Ordynacji podatkowej, składający wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej obowiązany jest do wyczerpującego przedstawienia zaistniałego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego. Organ podatkowy jest ściśle związany przedstawionym we wniosku stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego). Zainteresowany ponosi ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu sprawy. Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, o ile rzeczywisty stan sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swą aktualność. Równocześnie w przypadku, gdy w toku postępowania podatkowego, kontroli podatkowej, bądź kontroli celno-skarbowej zostanie określony odmienny stan sprawy, interpretacja nie wywoła w tym zakresie skutków prawnych.

Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;

2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;

3. z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych (art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej).

Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy – Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. poz. 2193 z późn. zm.), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.

Pouczenie

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego, za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz.U. z 2019 r., poz. 2325, z późn. zm.). Skargę wnosi się w dwóch egzemplarzach (art. 47 § 1 ww. ustawy) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała lub drogą elektroniczną na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 54 § 1a ww. ustawy), w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy). W przypadku pism i załączników wnoszonych w formie dokumentu elektronicznego odpisów nie dołącza się (art. 47 § 3 ww. ustawy). W przypadku wnoszenia skargi w okresie obowiązywania stanu zagrożenia epidemicznego i stanu epidemii jako najwłaściwszy proponuje się kontakt z wykorzystaniem systemu teleinformatycznego ePUAP.

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.