0111-KDIB3-3.4013.261.2021.1.JS

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2021 r., poz. 1540 ze zm.), Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z 27 września 2021 r. (data wpływu 29 września 2021 r.) o wydanie interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku akcyzowego w zakresie oznaczania Produktów legalizacyjnymi znakami akcyzy – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 29 września 2021 r. wpłynął do Organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku akcyzowego w zakresie oznaczania Produktów legalizacyjnymi znakami akcyzy.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe:

Spółka (dalej: Spółka), prowadzi działalność polegającą m.in. na handlu hurtowym oraz detalicznym różnego rodzaju towarami, w tym również płynami przeznaczonymi do elektronicznych papierosów. Spółka zamierza nabywać od innych firm produkty takie jak glikol propylenowy, gliceryna roślinna, ich różne mieszanki w postaci roztworu oraz dodatkowo mieszanki z dodatkami różnych aromatów spożywczych (dalej: „Produkty”). Produkty nie zawierają nikotyny. Spółka zamierza nabywać te Produkty od ich producentów lub dystrybutorów, takich jak np. hurtownie chemiczne (dalej: „Sprzedawcy”).

Sprzedawcy oferujący te Produkty nie określili konkretnego sposobu ich zastosowania, a w szczególności nie określili ich przeznaczenia jako do zastosowania w papierosach elektronicznych, w związku z tym Produkty te jako towary nieakcyzowe nie mają opłaconego podatku akcyzowego, ani nie posiadają znaków akcyzy.

Produkty te Spółka zamierza sprzedawać zarówno innym przedsiębiorcom zajmującym się handlem jak i odbiorcom indywidualnym (konsumentom) - w sklepach (punktach detalicznych).

Sprzedawcy ww. Produktów sprzedają je jako wyroby nieakcyzowe bez wskazania przeznaczenia do jakiego powinny być użyte. Innymi słowy, Sprzedawcy tych produktów nie traktują tych Produktów jako wyrobu akcyzowego przeznaczonego do produkcji płynu do papierosów elektronicznych.

Spółka zamierza nabywać ww. Produkty jako nieprzeznaczone do wykorzystania w papierosach elektronicznych i sprzedawać z przeznaczeniem do wykorzystania w papierosach elektronicznych w rozumieniu art. 2 ust. 1 pkt 35 Ustawy o podatku akcyzowym.

Omawiane Produkty mogą przez konsumenta ostatecznego zostać wykorzystane do ręcznego wytwarzania płynu do papierosów elektronicznych domowym sposobem na własne potrzeby (jak wskazano w Ustawie o podatku akcyzowym z 6 grudnia 2008 roku, w art. 99b ust.2).

Spółka zamierza sprzedawać Produkty jako przeznaczone do wykorzystania w papierosach elektronicznych w butelkach bądź innych pojemnikach.

Produkty zostaną wyraźnie oznakowane przez Spółkę, jako Produkty przeznaczone do wykorzystania w papierosach elektronicznych w rozumieniu Ustawy o podatku akcyzowym.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie:

Czy zmiana przeznaczenia Produktu, która powoduje zmianę klasyfikacji Produktu z nieakcyzowego na wyrób akcyzowy uprawnia do wystąpienia przez Spółkę do Naczelnika Urzędu Celno-Skarbowego z wnioskiem o wydanie legalizacyjnych znaków akcyzy, wniesienia stosownej opłaty i naniesienia legalizacyjnych znaków akcyzy na Produkty?

Stanowisko Wnioskodawcy:

Ustawa o podatku akcyzowym obciąża podatkiem akcyzowym produkcję płynu do papierosów elektronicznych.

Zgodnie z przepisem art. 2 ust. 1 pkt 35 Ustawy o podatku akcyzowym (dalej: Ustawa) płyn do papierosów elektronicznych to „roztwór przeznaczony do wykorzystania w papierosach elektronicznych, zarówno z nikotyną, jak i bez nikotyny, w tym bazę do tego roztworu zawierającą glikol lub glicerynę”. Katalog roztworów stanowiących płyn do papierosów elektronicznych jest katalogiem otwartym, a o klasyfikacji danej substancji jako płynu do papierosów elektronicznych decyduje jej przeznaczenie.

Ustawa bardzo jasno określa, iż Produkty są przedmiotem opodatkowania podatkiem akcyzowym tylko wtedy, gdy są przeznaczone do wykorzystania w papierosach elektronicznych.

Tym samym przeznaczenie decyduje o tym, czy sprzedaż pociąga za sobą obowiązek podatkowy, czy nie, chociaż w obydwu przypadkach mowa jest o tym samym produkcie. O przeznaczeniu danego produktu decyduje ten, kto wprowadza dany produkt na rynek, a więc dokonujący sprzedaży danego produktu.

Przepisy Ustawy wskazują, (art. 99b) że produkcją płynu do papierosów elektronicznych w rozumieniu ustawy jest jego wytwarzanie, przetwarzanie, a także jego rozlew.

Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej w piśmie z dnia 16.07.2021 r., 0111-KDIB3-3.4013.124.2021.2.JS interpretuje, że „Równocześnie produkcją płynu do papierosów elektronicznych w rozumieniu ustawy jest jego wytwarzanie, przetwarzanie, a także jego rozlew. Zatem za produkcję (czynność podlegającą opodatkowaniu) uznaje się wytwarzanie, przetwarzanie, a także rozlew wszelkich wyrobów w postaci roztworu, które przeznaczone są do wykorzystania w papierosach elektronicznych. W konsekwencji każdy podmiot, który dokonuje produkcji (wytwarzania, przetwarzania, rozlewu) substancji (roztworów) przeznaczonych do wykorzystania w papierosach elektronicznych, bądź oferuje te substancje (roztwory) na sprzedaż jako płyn do papierosów elektronicznych lub jako półprodukt służący do dalszej produkcji takiego płynu, przeznacza te wyroby do wykorzystania jako płyn do papierosów elektronicznych – przesądzając tym samym o konieczności traktowania tych substancji jako wyrobów akcyzowych o których mowa w art. 2 ust. 1 pkt 35 ustawy. (`(...)`) Jak wyżej wskazano, o klasyfikacji danego wyrobu jako płynu do papierosów elektronicznych decyduje jego przeznaczenie. Skoro zatem Wnioskodawca nie będzie wprowadzał do obrotu przedmiotowych produktów jako wyroby przeznaczone do wykorzystania w papierosach elektronicznych, tym samym nie będzie ponosił odpowiedzialności za niezgodne wykorzystanie tych produktów przez ich nabywców. Co do zasady, obowiązek zapłaty podatku akcyzowego będzie ciążył na nabywcach przedmiotowych produktów, którzy przeznaczą je do wykorzystania w papierosach elektronicznych”.

Choć interpretacje przepisów prawa podatkowego wydawane są w indywidualnych sprawach podatników i kształtują wyłącznie sytuację prawną tych podatników w sprawach będących przedmiotem rozstrzygnięcia i nie mają tym samym mocy prawa powszechnie obowiązującego, a także z uwagi na odmienny stan faktyczny, jak i często odmienny stan prawny, należy je traktować indywidualnie (por. prawomocny wyrok Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Łodzi z 27 marca 2015 r. sygn. akt III SA/Łd 109/15), Spółka zwraca uwagę, że w przypadku przywołanej interpretacji trafnie określono moment powstania obowiązku zapłaty podatku akcyzowego, tj. moment określenia przeznaczenia wyrobu jako przeznaczonego do wykorzystania w papierosach elektronicznych.

W tym przypadku o przeznaczeniu surowców i Produktu, decyduje Spółka jako podmiot dokonujący sprzedaży Produktu, a więc decyzja Spółki będzie czynnikiem decydującym dla określenia, czy Produkt jest przeznaczony do wykorzystania jako płyn do papierosów elektronicznych.

Zdaniem Spółki planowana działalność polegająca na nabywaniu Produktów bez przeznaczenia do wykorzystania w papierosach elektronicznych, a następnie ich sprzedaży już jako przeznaczonych do wykorzystania w papierosach elektronicznych rodzi obowiązek podatkowy w momencie zmiany przeznaczenia Produktu (np. poprzez oznaczenie ich wyraźnie na opakowaniach jako przeznaczonych do papierosów elektronicznych), co skutkuje w konsekwencji uprawnieniem do wystąpienia przez Spółkę do Naczelnika Urzędu Celno-Skarbowego z wnioskiem o wydanie legalizacyjnych znaków akcyzy, wniesienia stosownej opłaty i naniesienia legalizacyjnych znaków akcyzy na Produkty.

Spółka uznaje, że skoro przeznaczenie do wykorzystania w papierosach elektronicznych determinuje zakwalifikowanie Produktu do kategorii wyrobów akcyzowych, to tym samym w momencie zmiany przeznaczenia Produktu powstaje obowiązek podatkowy po stronie Spółki.

Z uwagi na fakt, że Produkty wcześniej były już wyprodukowane i wprowadzone do obrotu rynkowego, nie byłoby zgodnie z literą prawa, umieszczenie na nich podatkowych znaków akcyzy (które powinny być nakładane na produkty podczas ich produkcji w składzie podatkowym), a jedynie legalizacyjne znaki akcyzy.

Wobec powyższego, Spółka uznaje, że sprzedaż Produktów, o których mowa we wniosku, przeznaczonych przez Spółkę do wykorzystania w papierosach elektronicznych uprawnia do wystąpienia przez Spółkę do Naczelnika Urzędu Celno-Skarbowego z wnioskiem o wydanie legalizacyjnych znaków akcyzy, wniesienia stosownej opłaty i naniesienia legalizacyjnych znaków akcyzy na Produkty.

W świetle obowiązującego stanu prawnego, stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego należy uznać za prawidłowe.

Zgodnie z art. 1 ust. 1 ustawy z dnia 6 grudnia 2008 r. o podatku akcyzowym (Dz. U. z 2020 r., poz. 722 ze zm.), zwanej dalej „ustawą” – ustawa określa opodatkowanie podatkiem akcyzowym, zwanym dalej „akcyzą”, wyrobów akcyzowych oraz samochodów osobowych, organizację obrotu wyrobami akcyzowymi, a także oznaczanie znakami akcyzy.

W myśl art. 2 ust. 1 pkt 1 ustawy, wyroby akcyzowe to wyroby energetyczne, energia elektryczna, napoje alkoholowe, wyroby tytoniowe, susz tytoniowy, płyn do papierosów elektronicznych oraz wyroby nowatorskie, określone w załączniku nr 1 do ustawy.

Pod poz. 46 załącznika nr 1 do ustawy, bez względu na kod CN, został wymieniony płyn do papierosów elektronicznych.

Przez papierosy elektroniczne w rozumieniu art. 2 ust. 1 pkt 34 ustawy rozumie się urządzenia jednorazowego albo wielokrotnego użytku służące do spożywania za pomocą ustnika pary powstającej z płynu do papierosów elektronicznych, wyposażone w szczególności w kartridże lub zbiorniki.

Natomiast za płyn do papierosów elektronicznych w rozumieniu art. 2 ust. 1 pkt 35 ustawy uznaje się roztwór przeznaczony do wykorzystania w papierosach elektronicznych, zarówno z nikotyną, jak i bez nikotyny, w tym bazę do tego roztworu zawierającą glikol lub glicerynę.

W myśl art. 8 ust. 1 ustawy przedmiotem opodatkowania akcyzą jest:

1. produkcja wyrobów akcyzowych;

2. wprowadzenie wyrobów akcyzowych do składu podatkowego;

3. import wyrobów akcyzowych, z wyłączeniem importu wyrobów akcyzowych wysłanych następnie z zastosowaniem procedury zawieszenia poboru akcyzy z miejsca importu przez zarejestrowanego wysyłającego niebędącego importerem tych wyrobów;

4. nabycie wewnątrzwspólnotowe wyrobów akcyzowych, z wyłączeniem nabycia wewnątrzwspólnotowego dokonywanego do składu podatkowego;

4a) nabycie wewnątrzwspólnotowe wyrobów akcyzowych innych niż określone w załączniku nr 2 do ustawy, objętych stawką akcyzy inną niż stawka zerowa, dokonywane do składu podatkowego w celu objęcia ich procedurą zawieszenia poboru akcyzy, jeżeli wprowadzenie tych wyrobów do składu podatkowego nie nastąpiło;

5. wyprowadzenie ze składu podatkowego, poza procedurą zawieszenia poboru akcyzy, wyrobów akcyzowych niebędących własnością podmiotu prowadzącego ten skład podatkowy, z wyłączeniem wyrobów akcyzowych objętych zwolnieniem od akcyzy ze względu na ich przeznaczenie oraz wyrobów akcyzowych wymienionych w załączniku nr 2 do ustawy, opodatkowanych zerową stawką akcyzy ze względu na ich przeznaczenie, przez podmiot, o którym mowa w art. 13 ust. 3;

6. wysłanie z zastosowaniem procedury zawieszenia poboru akcyzy importowanych wyrobów akcyzowych z miejsca importu przez zarejestrowanego wysyłającego niebędącego importerem tych wyrobów.

Zgodnie z art. 8 ust. 2 ustawy przedmiotem opodatkowania akcyzą jest również:

1. użycie wyrobów akcyzowych objętych zwolnieniem od akcyzy ze względu na ich przeznaczenie albo określoną stawką akcyzy związaną z ich przeznaczeniem, jeżeli ich użycie:

a) było niezgodne z przeznaczeniem uprawniającym do zwolnienia od akcyzy albo zastosowania tej stawki akcyzy lub

b) nastąpiło bez zachowania warunków uprawniających do zwolnienia od akcyzy albo zastosowania tej stawki akcyzy;

2. dostarczenie wyrobów akcyzowych objętych zwolnieniem od akcyzy ze względu na ich przeznaczenie, jeżeli odbyło się ono bez zachowania warunków uprawniających do zastosowania zwolnienia od akcyzy;

3. sprzedaż wyrobów akcyzowych znajdujących się poza procedurą zawieszenia poboru akcyzy, objętych określoną stawką akcyzy związaną z ich przeznaczeniem, jeżeli ich sprzedaż odbyła się bez zachowania warunków uprawniających do zastosowania tej stawki akcyzy;

4. nabycie lub posiadanie wyrobów akcyzowych znajdujących się poza procedurą zawieszenia poboru akcyzy, jeżeli od tych wyrobów nie została zapłacona akcyza w należnej wysokości, a w wyniku kontroli podatkowej, kontroli celno-skarbowej albo postępowania podatkowego nie ustalono, że podatek został zapłacony.

Jeżeli w stosunku do wyrobu akcyzowego powstał obowiązek podatkowy w związku z wykonaniem jednej z czynności, o których mowa w ust. 1, to nie powstaje obowiązek podatkowy na podstawie innej czynności podlegającej opodatkowaniu akcyzą, jeżeli kwota akcyzy została, po zakończeniu procedury zawieszenia poboru akcyzy, określona lub zadeklarowana w należnej wysokości, chyba że przepisy ustawy stanowią inaczej – art. 8 ust. 6 ustawy.

Obowiązek podatkowy powstaje z dniem wykonania czynności lub zaistnienia stanu faktycznego podlegających opodatkowaniu akcyzą, chyba że przepisy ustawy stanowią inaczej – art. 10 ust. 1 ustawy.

Podatnikiem akcyzy jest osoba fizyczna, osoba prawna oraz jednostka organizacyjna niemająca osobowości prawnej, która dokonuje czynności podlegających opodatkowaniu akcyzą lub wobec której zaistniał stan faktyczny podlegający opodatkowaniu akcyzą – art. 13 ust. 1 ustawy.

Z kolei zgodnie z art. 13 ust. 1a ustawy, podatnikiem z tytułu produkcji:

1. papierosów, o której mowa w art. 99 ust. 1a,

2. płynu do papierosów elektronicznych, o której mowa w art. 99b ust. 1,

3. wyrobów nowatorskich, o której mowa w art. 99c ust. 1

- niezgodnej z art. 47, jest osoba fizyczna, osoba prawna oraz jednostka organizacyjna niemająca osobowości prawnej, która produkuje te wyroby akcyzowe, oraz każda inna osoba, która uczestniczy w ich produkcji.

Zgodnie z art. 99b ust. 1 ustawy, produkcją płynu do papierosów elektronicznych w rozumieniu ustawy jest jego wytwarzanie, przetwarzanie, a także jego rozlew.

Stosownie natomiast do art. 99b ust. 2 ustawy, za produkcję płynu do papierosów elektronicznych nie uznaje się wytwarzania tego płynu przez konsumenta ręcznie domowym sposobem w gospodarstwie domowym na własne potrzeby.

Podstawą opodatkowania płynu do papierosów elektronicznych jest jego ilość wyrażona w mililitrach – art. 99b ust. 3 ustawy.

Stawka akcyzy na płyn do papierosów elektronicznych wynosi 0,55 zł za każdy mililitr – art. 99b ust. 4 ustawy.

W przypadku produkcji, o której mowa w ust. 1, niezgodnej z art. 47, stawka akcyzy na płyn do papierosów elektronicznych wynosi dwukrotność stawki, o której mowa w ust. 4 – art. 99b ust. 5 ustawy.

W przypadku nabycia lub posiadania płynu do papierosów elektronicznych znajdującego się poza procedurą zawieszenia poboru akcyzy, jeżeli od tego płynu nie została zapłacona akcyza w należnej wysokości, a w wyniku kontroli podatkowej, kontroli celno-skarbowej albo postępowania podatkowego nie ustalono, że podatek został zapłacony, stosuje się stawkę w wysokości określonej w ust. 5 – art. 99b ust. 6 ustawy.

Zgodnie z art. 114 ustawy, obowiązkowi oznaczania znakami akcyzy podlegają wyroby akcyzowe określone w załączniku nr 3 do ustawy.

W poz. 12 w załączniku nr 3 do ustawy wymieniono bez względu na kod CN płyn do papierosów elektronicznych.

Stosownie do art. 116 ust. 3 ustawy, obowiązek oznaczania wyrobów akcyzowych legalizacyjnymi znakami akcyzy powstaje w przypadku wystąpienia poza procedurą zawieszenia poboru akcyzy wyrobów akcyzowych nieoznaczonych, oznaczonych nieprawidłowo lub nieodpowiednimi znakami akcyzy, w szczególności znakami uszkodzonymi, w przypadku gdy wyroby te przeznaczone są do dalszej sprzedaży.

W przypadku wyrobów akcyzowych, o których mowa w art. 116 ust. 3, posiadacz tych wyrobów, a w odniesieniu do wyrobów akcyzowych zbywanych przez właściwy organ administracji publicznej zgodnie z przepisami o postępowaniu egzekucyjnym w administracji - nabywca tych wyrobów, jest obowiązany zakupić znaki akcyzy i oznaczyć nimi wyroby. Z czynności oznaczania sporządza się protokół – art. 116 ust. 4 ustawy.

Posiadacz wyrobów, o których mowa w art. 116 ust. 3, przeznaczonych do dalszej sprzedaży jest obowiązany sporządzić ich spis i przedstawić go w celu potwierdzenia zgodności ze stanem faktycznym naczelnikowi urzędu celno-skarbowego – art. 116 ust. 5 ustawy.

Przepisu ust. 5 nie stosuje się do wyrobów akcyzowych, od których została zapłacona akcyza, ponownie rozlanych lub rozważonych w inne opakowania jednostkowe wyrobów akcyzowych w miejscu ich sprzedaży detalicznej – art. 116 ust. 6 ustawy.

Jak stanowi art. 117 ust. 1 ustawy, wyroby akcyzowe podlegające obowiązkowi oznaczania znakami akcyzy powinny być prawidłowo oznaczone odpowiednimi podatkowymi znakami akcyzy przed zakończeniem procedury zawieszenia poboru akcyzy, a w przypadkach, o których mowa w art. 9b ust. 1 pkt 2 oraz w art. 47 ust. 1 pkt 1, 2, 4 lub 5, odpowiednio przed dokonaniem ich sprzedaży lub przekazaniem do magazynu wyrobów gotowych.

W myśl art. 117 ust. 2 ustawy, wyroby akcyzowe podlegające obowiązkowi oznaczania znakami akcyzy nie mogą być, bez ich uprzedniego prawidłowego oznaczenia odpowiednimi podatkowymi znakami akcyzy:

1. importowane, chyba że zostaną objęte procedurą zawieszenia poboru akcyzy albo wprowadzone do wolnego obszaru celnego albo do składu celnego i prawidłowo oznaczone przed zakończeniem procedury zawieszenia poboru akcyzy albo przed objęciem procedurą dopuszczenia do obrotu celem sprzedaży na terytorium kraju poza procedurą zawieszenia poboru akcyzy;

2. przemieszczane na terytorium kraju w wyniku nabycia wewnątrzwspólnotowego poza procedurą zawieszenia poboru akcyzy, chyba że przemieszczanie dotyczy wyrobów, o których mowa w art. 40 ust. 6, które przemieszczane są w celu wprowadzenia ich do składu podatkowego;

3. przemieszczone na terytorium kraju z zastosowaniem procedury zawieszenia poboru akcyzy w wyniku nabycia wewnątrzwspólnotowego przez zarejestrowanego odbiorcę.

Wyroby akcyzowe podlegające obowiązkowi oznaczania znakami akcyzy nie mogą być przedmiotem sprzedaży na terytorium kraju bez ich uprzedniego prawidłowego oznaczenia odpowiednimi znakami akcyzy. Przepisy ust. 1 i 2 stosuje się odpowiednio – art. 117 ust. 3 ustawy.

Znak akcyzy jest nanoszony na opakowanie jednostkowe wyrobu akcyzowego lub bezpośrednio na wyrób akcyzowy w taki sposób, aby zdjęcie znaku lub otwarcie opakowania w miejscu przeznaczonym do jego otwierania albo użycie wyrobu powodowały trwałe i widoczne uszkodzenie znaku w sposób uniemożliwiający jego powtórne użycie, chyba że znak akcyzy jest nanoszony bezpośrednio na wyrób akcyzowy w sposób trwały – art. 120 ust. 2 ustawy.

Zgodnie z art. 120 ust. 4 ustawy, w przypadku płynu do papierosów elektronicznych i wyrobów nowatorskich, opakowanie jednostkowe jest to opakowanie samodzielne, bezpośrednio lub pośrednio chroniące płyn do papierosów elektronicznych lub wyroby nowatorskie:

1. jednorazowego lub wielokrotnego użytku oraz

2. przystosowane lub umożliwiające jego przystosowanie do przechowywania, eksponowania i sprzedaży w nim płynu do papierosów elektronicznych lub wyrobu nowatorskiego, oraz

3. posiadające zamknięcie lub wskazane miejsce i sposób otwierania, a także

4. przystosowane do pakowania, przechowywania i przewożenia go w opakowaniach zbiorczych lub transportowych

- przeznaczone do sprzedaży w tej postaci konsumentom.

Właściwy naczelnik urzędu skarbowego w sprawach znaków akcyzy w przypadku nietypowych opakowań jednostkowych wyrobów akcyzowych, na sporządzony na piśmie wniosek podmiotu obowiązanego do oznaczania wyrobów akcyzowych znakami akcyzy, wskazuje, w drodze decyzji, sposób nanoszenia znaków akcyzy na opakowania jednostkowe wyrobów akcyzowych lub na wyroby akcyzowe, z uwzględnieniem ogólnych zasad nanoszenia znaków akcyzy – art. 121 ust. 1 ustawy.

Stosownie do art. 125 ust. 2 ustawy, legalizacyjne znaki akcyzy są sprzedawane:

1. posiadaczowi występujących poza procedurą zawieszenia poboru akcyzy wyrobów akcyzowych nieoznaczonych, oznaczonych nieprawidłowo lub nieodpowiednimi znakami akcyzy, w szczególności znakami uszkodzonymi;

2. nabywcy wyrobów określonych w pkt 1, zbywanych przez właściwy organ administracji publicznej.

Decyzję w sprawie wydania podatkowych znaków akcyzy lub sprzedaży legalizacyjnych znaków akcyzy wydaje właściwy naczelnik urzędu skarbowego w sprawach znaków akcyzy na wniosek podmiotu obowiązanego do oznaczania wyrobów akcyzowych znakami akcyzy – art. 126 ust. 1 ustawy.

Jak wynika z art. 126 ust. 2 ustawy, składając wniosek, o którym mowa w ust. 1, wnioskodawca dołącza odpowiednio dokumenty o:

1. zaległościach podatkowych w podatkach stanowiących dochód budżetu państwa albo ich braku;

2. rodzaju prowadzonej działalności gospodarczej i posiadaniu zezwolenia, koncesji lub uzyskaniu wpisu do rejestru przedsiębiorców wykonujących działalność regulowaną w rozumieniu przepisów ustawy z dnia 6 marca 2018 r. - Prawo przedsiębiorców;

3. rejestracji podatkowej, o której mowa w art. 16;

4. zgłoszeniu planowanego nabycia wewnątrzwspólnotowego - w przypadku, o którym mowa w art. 78 ust. 1 pkt 1;

5. złożonym zabezpieczeniu należności podatkowych;

6. uprawnieniu do:

a) prowadzenia składu podatkowego,

b) nabywania albo jednorazowego nabycia wyrobów akcyzowych jako zarejestrowany odbiorca,

c) (uchylona),

d) wykonywania czynności w charakterze przedstawiciela podatkowego,

e) wyprowadzania ze składu podatkowego wyrobów akcyzowych jako podatnik, o którym mowa w art. 13 ust. 3,

f) wyprowadzania ze składu podatkowego wyrobów akcyzowych jako podmiot, o którym mowa w art. 116 ust. 1 pkt 7;

7. posiadanych wyrobach akcyzowych.

W myśl art. 126 ust. 3 ustawy, przed wydaniem decyzji w sprawie wydania albo sprzedaży znaków akcyzy podmiot obowiązany do oznaczania wyrobów akcyzowych znakami akcyzy, który złożył wniosek o:

1. wydanie podatkowych znaków akcyzy - wpłaca kwotę stanowiącą wartość podatkowych znaków akcyzy oraz kwotę na pokrycie kosztów wytworzenia podatkowych znaków akcyzy;

2. sprzedaż legalizacyjnych znaków akcyzy - wpłaca należność za te znaki.

Na podstawie art. 127 ust. 1 ustawy, właściwy naczelnik urzędu skarbowego w sprawach znaków akcyzy odmawia wydania lub sprzedaży znaków akcyzy, jeżeli:

1. nie zostanie wpłacona kwota stanowiąca wartość podatkowych znaków akcyzy i kwota na pokrycie kosztów wytworzenia podatkowych znaków akcyzy lub

2. nie zostanie wniesiona należność za legalizacyjne znaki akcyzy, lub

3. nie zostaną złożone wymagane dokumenty.

Zgodnie z art. 126 ust. 2 ustawy, właściwy naczelnik urzędu skarbowego w sprawach znaków akcyzy, kierując się możliwością ponoszenia przez wnioskodawcę obciążeń z tytułu należności publicznoprawnych stanowiących dochód budżetu państwa, może odmówić wydania podatkowych znaków akcyzy wnioskodawcy:

1. który ma zaległości podatkowe w podatkach stanowiących dochód budżetu państwa lub

2. wobec którego jest prowadzone postępowanie egzekucyjne, upadłościowe lub likwidacyjne, z wyjątkiem likwidacji przedsiębiorstwa państwowego w celu jego prywatyzacji.

Jak stanowi art. 128 ust. 1 ustawy, znaki akcyzy są wydawane, na wniosek podmiotu obowiązanego do oznaczenia wyrobów akcyzowych znakami akcyzy, przez:

1. właściwego naczelnika urzędu skarbowego w sprawach znaków akcyzy;

2. wytwórcę znaków akcyzy.

Znaków akcyzy oraz upoważnień do odbioru znaków akcyzy nie można zbywać lub na jakichkolwiek innych zasadach odstępować lub przekazywać odpłatnie albo nieodpłatnie innym podmiotom, z zastrzeżeniem ust. 3-5 ustawy – art. 130 ust. 1 ustawy.

Znaki akcyzy uszkodzone oraz znaki akcyzy, które nie będą wykorzystywane do oznaczania wyrobów akcyzowych, powinny być zwrócone podmiotowi, który je wydał, w terminie 30 dni od dnia ich otrzymania przez podmiot, któremu znaki akcyzy zostały wydane, od podmiotu, któremu znaki akcyzy zostały przekazane w celu naniesienia ich na opakowania jednostkowe wyrobów akcyzowych lub na wyroby akcyzowe – art. 132 ust. 4 ustawy.

Podmiot obowiązany do oznaczania znakami akcyzy wyrobów spirytusowych, wyrobów winiarskich, płynu do papierosów elektronicznych lub wyrobów nowatorskich jest obowiązany, w okresie 24 miesięcy od dnia otrzymania znaków, nanieść je na opakowania jednostkowe wyrobów spirytusowych, wyrobów winiarskich, płynu do papierosów elektronicznych lub wyrobów nowatorskich, a w przypadku importu i nabycia wewnątrzwspólnotowego - sprowadzić na terytorium kraju wyroby spirytusowe, wyroby winiarskie, płyn do papierosów elektronicznych lub wyroby nowatorskie, oznaczone tymi znakami – art. 136 ust. 1 ustawy.

Stosownie do § 2 ust. 1 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 7 czerwca 2019 r. w sprawie oznaczania wyrobów akcyzowych znakami akcyzy (Dz. U. z 2019 r., poz. 1147 ze zm.), dalej: „rozporządzenie w sprawie oznaczania”, wprowadza się postacie znaków akcyzy:

1. podatkowe znaki akcyzy w postaci banderol podatkowych;

2. legalizacyjne znaki akcyzy w postaci banderol legalizacyjnych.

Wzory banderol legalizacyjnych określa załącznik nr 2 do rozporządzenia - § 3 ust. 3 rozporządzenia w sprawie oznaczania.

Wysokość kosztów wytworzenia banderol legalizacyjnych określa załącznik nr 10 do rozporządzenia - § 7 ust. 3 rozporządzenia w sprawie oznaczania.

Wysokość należności z tytułu sprzedaży banderol legalizacyjnych określa załącznik nr 11 do rozporządzenia - § 7 ust. 4 rozporządzenia w sprawie oznaczania.

Jak stanowi § 8 ust. 1 rozporządzenia w sprawie oznaczania, wnioskodawca, składając wniosek o wydanie banderol podatkowych lub o sprzedaż banderol legalizacyjnych oraz o wydanie upoważnienia do odbioru banderol do właściwego naczelnika urzędu skarbowego w sprawach znaków akcyzy, załącza odpowiednio:

1. zaświadczenie organu podatkowego o niezaleganiu lub stwierdzeniu zaległości w podatkach dochodowych, podatku od towarów i usług oraz podatku akcyzowym;

2. kopię odpisu z rejestru przedsiębiorców w Krajowym Rejestrze Sądowym albo kopię zaświadczenia o wpisie do Centralnej Ewidencji i Informacji o Działalności Gospodarczej;

3. kopię wpisu do rejestru przedsiębiorców wykonujących działalność regulowaną w rozumieniu przepisów Prawa przedsiębiorców lub kopię zezwolenia na obrót wyrobami objętymi obowiązkiem uzyskania takiego zezwolenia;

4. kopię potwierdzenia przyjęcia zgłoszenia rejestracyjnego podatnika podatku akcyzowego;

5. kopię zgłoszenia o planowanym nabyciu wewnątrzwspólnotowym, o którym mowa w art. 78 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 6 grudnia 2008 r. o podatku akcyzowym,

6. kopię potwierdzenia złożenia zabezpieczenia należności podatkowych wymaganego na podstawie odrębnych przepisów;

7. kopię zezwolenia na:

a) prowadzenie składu podatkowego,

b) nabywanie wyrobów akcyzowych jako zarejestrowany odbiorca,

c) jednorazowe nabycie wyrobów akcyzowych jako zarejestrowany odbiorca,

d) wykonywanie czynności w charakterze przedstawiciela podatkowego,

e) wyprowadzanie wyrobów akcyzowych z cudzego składu podatkowego poza procedurą zawieszenia poboru akcyzy, o którym mowa w art. 54 ust. 1 ustawy;

8. kopię spisu wyrobów, o którym mowa w art. 116 ust. 5 ustawy, potwierdzonego przez właściwego naczelnika urzędu skarbowego.

Oryginały dokumentów, o których mowa w ust. 1 pkt 2-8, są okazywane właściwemu naczelnikowi urzędu skarbowego w sprawach znaków akcyzy przed wydaniem decyzji, o której mowa w art. 126 ust. 1 ustawy. Dokumenty, o których mowa w ust. 1, powinny zawierać dane aktualne w dniu składania wniosku - § 8 ust. 2 rozporządzenia w sprawie oznaczania.

W myśl § 8 ust. 3 rozporządzenia w sprawie oznaczania, dokumentów, o których mowa w ust. 1, nie załącza się i nie okazuje, jeżeli:

1. właściwy naczelnik urzędu skarbowego w sprawach znaków akcyzy, do którego składany jest wniosek o wydanie banderol podatkowych lub o sprzedaż banderol legalizacyjnych oraz o wydanie upoważnienia do odbioru banderol, dysponuje tymi dokumentami i dane w nich zawarte są aktualne;

2. dane zawarte w dokumentach znajdują się w prowadzonych przez podmioty publiczne bazach danych, do których dostęp ma właściwy naczelnik urzędu skarbowego.

Dokumentów, o których mowa w ust. 1, nie okazuje się, jeżeli wniosek jest składany za pośrednictwem Platformy Usług Elektronicznych Skarbowo-Celnych - § 8 ust. 3a rozporządzenia w sprawie oznaczania.

W przypadku gdy wnioskodawca składa kolejny wniosek, w terminie nie dłuższym niż 3 miesiące od złożenia poprzedniego wniosku, nie stosuje się przepisów ust. 1 i 2, pod warunkiem że wnioskodawca złoży oświadczenie, iż informacje wynikające z uprzednio złożonych lub okazanych dokumentów oraz stany faktyczne lub prawne, których te dokumenty dotyczą, nie uległy zmianie. Nie dotyczy to informacji oraz stanów faktycznych lub prawnych zawartych w dokumentach, których termin ważności upłynął zgodnie z przepisami regulującymi ich wydawanie, oraz dokumentu, o którym mowa w ust. 1 pkt 1 - § 8 ust. 4 rozporządzenia w sprawie oznaczania.

Wzór wniosku o wydanie banderol podatkowych lub o sprzedaż banderol legalizacyjnych oraz o wydanie upoważnienia do odbioru banderol określa załącznik nr 12 do rozporządzenia - § 8 ust. 5 rozporządzenia w sprawie oznaczania.

Oznaczanie wyrobów akcyzowych znakami akcyzy składa się z czynności naniesienia ważnej i nieuszkodzonej banderoli samoprzylepnej lub z użyciem odpowiedniego kleju ważnej i nieuszkodzonej banderoli bez warstwy samoprzylepnej na opakowanie jednostkowe wyrobu akcyzowego, podlegające oznaczaniu tą banderolą, niezależnie od miejsca i metody oznaczania. W przypadku oznaczania wyrobów akcyzowych banderolami na zautomatyzowanej linii technologicznej oznaczanie wyrobów akcyzowych znakami akcyzy składa się także z czynności włożenia banderol do urządzenia banderolującego oraz z następujących łącznie, bezpośrednio po oznaczaniu, zautomatyzowanych czynności przemieszczenia opakowania jednostkowego wyrobu akcyzowego do końca linii technologicznej, zdjęcia opakowania jednostkowego wyrobu akcyzowego z tej linii i jednoczesnego włożenia go do opakowania zbiorczego – § 12 ust. 2 rozporządzenia w sprawie oznaczania.

W przedmiotowej sprawie, Wnioskodawca zamierza nabywać od producentów i dystrybutorów Produkty, tj. glikol propylenowy, glicerynę roślinną, ich mieszanki w postaci roztworu oraz dodatkowo mieszanki z dodatkami różnych aromatów spożywczych. Produkty nie zawierają nikotyny. Sprzedawcy oferujący te Produkty nie określają konkretnego sposobu ich zastosowania, a w szczególności – nie określają ich przeznaczenia jako „do zastosowania w papierosach elektronicznych”, w związku z czym Produkty te jako towary nieakcyzowe nie mają opłaconego podatku akcyzowego ani nie posiadają znaków akcyzy. Innymi słowy, Sprzedawcy tych produktów nie traktują tych Produktów jako wyrobu akcyzowego, przeznaczonego do produkcji płynu do papierosów elektronicznych.

Po nabyciu Produktów, Spółka zamierza następnie sprzedawać je innym przedsiębiorcom oraz odbiorcom indywidualnym (konsumentom) w sklepach (punktach detalicznych) z przeznaczeniem do wykorzystania w papierosach elektronicznych w rozumieniu art. 2 ust. 1 pkt 35 ustawy o podatku akcyzowym. Produkty te mogą m.in. zostać wykorzystane przez konsumenta ostatecznego do ręcznego wytwarzania płynu do papierosów elektronicznych domowym sposobem na własne potrzeby. Produkty zostaną wyraźnie oznakowane przez Spółkę jako Produkty przeznaczone do wykorzystania w papierosach elektronicznych w rozumieniu ustawy.

W tej sytuacji Spółka ma wątpliwości, czy zmiana przeznaczenia Produktu – która powoduje zmianę klasyfikacji Produktu z nieakcyzowego na wyrób akcyzowy – uprawnia do wystąpienia przez Spółkę do Naczelnika Urzędu Celno-Skarbowego z wnioskiem o wydanie legalizacyjnych znaków akcyzy, wniesienia stosownej opłaty i naniesienia legalizacyjnych znaków akcyzy na Produkty.

Odnosząc się do powyższej kwestii, w pierwszej kolejności należy podkreślić, że zgodnie z art. 2 ust. 1 pkt 35 ustawy za płyn do papierosów elektronicznych uznaje się roztwór przeznaczony do wykorzystania w papierosach elektronicznych, zarówno z nikotyną, jak i bez nikotyny, w tym bazę do tego roztworu zawierającą glikol lub glicerynę.

Tym samym, za wyroby akcyzowe – płyny do papierosów elektronicznych – uznaje się wszelkie wyroby, które przeznaczone są do wykorzystania w tych papierosach elektronicznych. Katalog wyrobów stanowiących płyn do papierosów elektronicznych jest katalogiem otwartym, a o klasyfikacji wyrobu jako wyrób akcyzowy, tj. płyn do papierosów elektronicznych, decyduje jego przeznaczenie.

Płynem do papierosów elektronicznych w rozumieniu ustawy są więc m.in. aromaty, koncentraty, mieszaniny, a także bazy do roztworów przeznaczonych do wykorzystania w papierosach elektronicznych, w tym także baza zawierająca glikol lub zawierająca glicerynę. Nie wyklucza to uznania za płyn do papierosów elektronicznych innych niż zawierające glikol lub glicerynę roztworów, a także - samego glikolu lub gliceryny niezmieszanych z innymi substancjami – pod warunkiem, że są one przeznaczone do wykorzystania w papierosach elektronicznych.

Jak wyżej wskazano, decydującym kryterium do uznania danego roztworu za płyn do papierosów elektronicznych na gruncie ustawy jest jego przeznaczenie. W ten sposób ustawodawca rozgraniczył na gruncie akcyzy roztwory mające podobny (lub nawet ten sam) skład surowcowy, ale różne przeznaczenie, tj. roztwory do celów innych niż użycie w e-papierosach (np. stosowane w branży kosmetycznej, jako surowce chemiczne itp.) oraz roztwory służące do wykorzystania w e-papierosach, niezależnie od tego czy są one bezpośrednio stosowane w e-papierosach, czy dopiero w połączeniu z innymi składnikami. Rozumienie to potwierdza również fakt, że ustawodawca traktuje każdy płyn do papierosów elektronicznych jako wyrób akcyzowy, wskazując go w załączniku nr 1 do ustawy w poz. 46, bez względu na jego kod CN.

Zauważyć dalej należy, że każdy podmiot, który dokonuje produkcji (wytwarzania, przetwarzania, rozlewu) wyrobów przeznaczonych do wykorzystania w papierosach elektronicznych, bądź który oferuje te wyroby na sprzedaż jako płyn do papierosów elektronicznych lub jako półprodukt służący do dalszej produkcji takiego płynu – przeznacza je do wykorzystania jako płyn do papierosów elektronicznych. Przesądza to o konieczności traktowania ich jako wyrobów akcyzowych, o których mowa w art. 2 ust. 1 pkt 35 ustawy.

Podkreślenia również wymaga, że nawet jeśli na wcześniejszym etapie roztwory zostały wytworzone/nabyte jako wyroby nieakcyzowe (przykładowo – przeznaczone do użycia w branży chemicznej lub kosmetycznej), to w sytuacji przeznaczenia ich do wykorzystania w papierosach elektronicznych staną się wyrobami akcyzowymi wymienionymi w pozycji 46 załącznika nr 1 do ustawy, tj. będą stanowiły płyn do papierosów elektronicznych w rozumieniu ustawy.

We wskazanych okolicznościach sprawy, Wnioskodawca po nabyciu Produktów (glikolu, gliceryny, ich mieszanin oraz innych roztworów z dodatkiem aromatów) jako wyrobów nieakcyzowych, tj. nieprzeznaczonych do wykorzystania w papierosach elektronicznych, dokonuje zmiany ich przeznaczenia – przeznacza je do wykorzystania w papierosach elektronicznych i oferuje je na sprzedaż do zastosowania w e-papierosach. Należy zatem stwierdzić, że wskutek nadania przez Spółkę przeznaczenia Produktom do wykorzystania w papierosach elektronicznych uzyskują one status wyrobów akcyzowych, o których mowa w art. 2 ust. 1 pkt 35 ustawy, tj. płynu do papierosów elektronicznych.

Zatem w opisanej we wniosku sytuacji, w momencie nadania wyrobom przeznaczenia do wykorzystania w papierosach elektronicznych, Spółka stanie się posiadaczem wyrobów akcyzowych, o których mowa w art. 2 ust. 1 pkt 35 ustawy, przeznaczonych na sprzedaż innym podmiotom i nieoznaczonych znakami akcyzy.

Wskazać należy, że co do zasady każdy płyn do papierosów elektronicznych, tj. roztwór przeznaczony do wykorzystania w papierosach elektronicznych, zarówno z nikotyną, jak i bez nikotyny, w tym baza do tego roztworu zawierająca glikol lub glicerynę – jako wyrób wskazany w poz. 12 załącznika nr 3 do ustawy, podlega obowiązkowi oznaczania opakowań jednostkowych tego płynu znakami akcyzy.

Jednocześnie na mocy art. 116 ust. 3 ustawy, posiadacz wyrobów akcyzowych, znajdujących się poza procedurą zawieszenia poboru akcyzy nieoznaczonych, oznaczonych nieprawidłowo lub nieodpowiednimi znakami akcyzy, w szczególności znakami uszkodzonymi, w przypadku gdy wyroby te przeznaczone są do dalszej sprzedaży jest obowiązany do oznaczenia tych wyrobów akcyzowych legalizacyjnymi znakami akcyzy. Posiadacz wyrobów akcyzowych znajdujących się poza procedurą zawieszenia poboru akcyzy, przeznaczonych do sprzedaży, winien zgodnie z art. 126 ust. 2 i 3 ustawy złożyć wniosek o sprzedaż banderol legalizacyjnych oraz o wydanie upoważnienia do odbioru banderol do właściwego naczelnika urzędu skarbowego w sprawach znaków akcyzy, wpłacając należność za te znaki i załączając odpowiednie dokumenty zgodnie z procedurą wskazaną w § 8 rozporządzenia w sprawie oznaczania znakami akcyzy. Po spełnieniu warunków wynikających z ustawy i rozporządzenia w sprawie oznaczania, znaki akcyzy są wydawane przez właściwego naczelnika urzędu skarbowego w sprawach znaków akcyzy bądź przez wytwórcę znaków akcyzy, celem naniesienia ich na opakowania jednostkowe wyrobów zgodnie z art. 128 ust. 1 ustawy. Przy czym, decyzję w sprawie wydania podatkowych znaków akcyzy lub sprzedaży legalizacyjnych znaków akcyzy wydaje właściwy naczelnik urzędu skarbowego w sprawach znaków akcyzy na wniosek podmiotu obowiązanego do oznaczania wyrobów akcyzowych znakami akcyzy – art. 126 ust. 1 ustawy.

Podkreślić jednocześnie należy, że zgodnie z art. 117 ust. 3 ustawy wyroby akcyzowe podlegające obowiązkowi oznaczania znakami akcyzy – w tym płyn do papierosów elektronicznych będący przedmiotem działalności Wnioskodawcy – nie mogą być przedmiotem sprzedaży na terytorium kraju bez ich uprzedniego prawidłowego oznaczenia odpowiednimi znakami akcyzy.

Mając na uwadze powyższe należy wskazać, że w sytuacji opisanej w zdarzeniu przyszłym zmiana przeznaczenia Produktów (glikolu propylenowego, gliceryny roślinnej, ich mieszanek w postaci roztworu, mieszanek z dodatkiem aromatów spożywczych) na wyroby przeznaczone do wykorzystania w papierosach elektronicznych, która powoduje zmianę klasyfikacji z wyrobu nieakcyzowego na wyrób akcyzowy (płyn do papierosów elektronicznych) – skutkuje obowiązkiem oznaczenia tych wyrobów legalizacyjnymi znakami akcyzy przed dokonaniem ich sprzedaży. Tym samym, Wnioskodawca jako posiadacz ww. wyrobów akcyzowych przeznaczonych do dalszej sprzedaży, obowiązany jest do oznaczenia opakowań jednostkowych tych wyrobów znakami akcyzy a zatem będzie uprawniony do wystąpienia z wnioskiem o wydanie legalizacyjnych znaków akcyzy, wniesienia opłaty za te znaki oraz – po otrzymaniu banderol legalizacyjnych – do ich naniesienia na opakowania jednostkowe produktów. W tym zakresie stanowisko Spółki należy zatem uznać za prawidłowe.

W tym miejscu należy wskazać, że wbrew stwierdzeniu Wnioskodawcy organem właściwym do zwrócenia się z wnioskiem o wydanie legalizacyjnych znaków akcyzy jest właściwy naczelnik urzędu skarbowego na mocy art. 126 ust. 1 ustawy, a nie naczelnik urzędu celno-skarbowego jak wskazano we wniosku.

Zatem uwzględniając powyższe, tj. wskazując, że właściwym organem do zwrócenia się z wnioskiem o wydanie legalizacyjnych znaków akcyzy jest właściwy naczelnik urzędu skarbowego (a nie naczelnik urzędu celno-skarbowego) – oceniając stanowisko Wnioskodawcy w odniesieniu do zadanego pytania należało uznać je za prawidłowe.

Zaznaczenia wymaga, że niniejsza interpretacja dotyczy wyłącznie sprawy będącej przedmiotem wniosku, ściśle w zakresie zadanego przez Wnioskodawcę pytania oraz stanowiska przedstawionego w odniesieniu do tego pytania, tj. uprawnienia do wystąpienia z wnioskiem o wydanie legalizacyjnych znaków akcyzy do właściwego organu podatkowego. Natomiast inne kwestie, nieobjęte pytaniami nie mogą być – zgodnie z art. 14b § 1 ustawy Ordynacja podatkowa – rozpatrzone. W szczególności Organ pragnie wskazać, że weryfikacja wniosku o wydanie banderol legalizacyjnych i dołączonych do niego dokumentów, a także wpłaty na pokrycie należności za te znaki, leży w kompetencjach właściwego organu podatkowego – tj. naczelnika urzędu skarbowego właściwego dla Wnioskodawcy w sprawach znaków akcyzy, który to organ ma uprawnienie do wydania rozstrzygnięcia w drodze decyzji. Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej nie ma natomiast uprawnień do takiej analizy.

Należy ponadto zaznaczyć, że w trybie wydawania interpretacji indywidualnej opis zdarzenia przyszłego przedstawiony we wniosku jest podstawą do wydania rozstrzygnięcia. Natomiast stwierdzenie, czy w konkretnym przypadku dane wyroby nabywane od innych podmiotów i oferowane przez Wnioskodawcę na sprzedaż z uwagi na swój charakter, skład i właściwości są, czy też nie są przeznaczone do wykorzystania w papierosach elektronicznych – a tym samym, czy spełniają kryterium wyrobów akcyzowych – może być dokonywane wyłącznie w ramach postępowania prowadzonego przez właściwe dla Wnioskodawcy organy podatkowe. Organ wydający interpretację indywidualną nie dokonuje natomiast takiej oceny. To w trakcie kontroli podatkowej, kontroli celno-skarbowej albo postępowania podatkowego właściwy organ może badać okoliczności sprawy i przesądzić, czy nabywane i sprzedawane przez Spółkę w konkretnym przypadku spełniają warunki uznania ich za wyroby akcyzowe, o których mowa w art. 2 ust. 1 pkt 35 ustawy. Ocena taka może jednak zostać dokonana wyłącznie w związku z kontrolą stanu rzeczywistego, a nie w ramach postepowania o wydanie interpretacji indywidualnej.

Końcowo Organ nadmienia, że przepisy ustawy o podatku akcyzowym nie stanowią o tym, w jakiej formie podmiot winien informować o przeznaczeniu danego roztworu/bazy. To w gestii podmiotu dokonującego obrotu i sprzedaży m.in. glikolu, gliceryny, aromatów, ich mieszanin i innych roztworów leży właściwe wykazanie (uprawdopodobnienie) tego przeznaczenia. W szczególności ma to znaczenie w przypadku roztworów, które z uwagi na swój charakter, skład i właściwości mogą zostać wykorzystane w e-papierosach.

Odnosząc się natomiast do powołanej w stanowisku Wnioskodawcy interpretacji indywidualnej z dnia 16 lipca 2021 r., sygn. 0111-KDIB3-3.4013.124.2021.2.JS wskazać należy, że interpretacja ta wydana została w indywidualnej sprawie podatnika i kształtuje sytuację prawną tego tylko podmiotu – wyłącznie w sprawie będącej przedmiotem rozstrzygnięcia. Interpretacje indywidualne dotyczą bowiem wyłącznie konkretnego stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego), a tym samym nie mają mocy prawa powszechnie obowiązującego. Oznacza to, że należy je traktować indywidualnie (por. prawomocny wyrok Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Łodzi z 27 marca 2015 r. sygn. akt III SA/Łd 109/15). Organ natomiast, mimo że w ocenie indywidualnych spraw podatników posiłkuje się wydanymi rozstrzygnięciami, to nie ma możliwości zastosowania ich wprost – z tego powodu, że nie stanowią one materialnego prawa podatkowego.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Zgodnie z art. 14b § 3 Ordynacji podatkowej, składający wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej obowiązany jest do wyczerpującego przedstawienia zaistniałego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego. Organ podatkowy jest ściśle związany przedstawionym we wniosku stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego). Zainteresowany ponosi ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu sprawy. Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, o ile rzeczywisty stan sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy lub zmiany stanu prawnego, udzielona odpowiedź traci swą aktualność. Równocześnie w przypadku, gdy w toku postępowania podatkowego, kontroli podatkowej, bądź kontroli celno-skarbowej zostanie określony odmienny stan sprawy, interpretacja nie wywoła w tym zakresie skutków prawnych.

Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej, przepisów art. 14k–14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;

2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;

3. z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych - art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej.

Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z dnia 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy – Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz.U. poz. 2193, ze zm.), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.

Pouczenie

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2019 r., poz. 2325 ze zm.). Skargę wnosi się w dwóch egzemplarzach (art. 47 § 1 ww. ustawy) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała lub drogą elektroniczną na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 54§ 1a ww. ustawy), w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy). W przypadku pism i załączników wnoszonych w formie dokumentu elektronicznego odpisów nie dołącza się (art. 47 § 3 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.