0111-KDIB3-3.4013.238.2021.2.MK

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2021 r. poz. 1540 ze zm.), Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z 13 września 2021 r. (data wpływu 13 września 2021 r.), uzupełnionym pismem z 17 listopada 2021 r. (data wpływu 17 listopada 2021 r.), o wydanie interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego, dotyczącej podatku akcyzowego, w zakresie obowiązków deklaracyjnych związanych z wytwarzaniem i zużyciem energii elektrycznej pochodzącej z odnawialnego źródła energii jest:

- nieprawidłowe - w zakresie braku obowiązku składania deklaracji przed 1 lipca 2021 r.;

- prawidłowe - w zakresie obowiązku składania deklaracji kwartalnych od 1 lipca 2021 r.

UZASADNIENIE

W dniu 13 września 2021 r. wpłynął do Organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego, dotyczącej podatku akcyzowego, w zakresie obowiązków deklaracyjnych związanych z wytwarzaniem i zużyciem energii elektrycznej pochodzącej z odnawialnego źródła energii. Ww. wniosek został uzupełniony pismem z 17 listopada 2021 r. (data wpływu 17 listopada 2021 r.), stanowiącym odpowiedź na wezwanie Organu z 10 listopada 2021 r., znak: 0111-KDIB3-3.4013.238.2021.1.MK.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny (ostatecznie sprecyzowany po uzupełnieniu wniosku):

Spółka prowadzi działalność w zakresie produkcji wyrobów z tworzyw sztucznych.

W ramach prowadzonej działalności gospodarczej Spółka posiada trzy instalacje fotowoltaiczne, w których produkuje energię elektryczną. Łączna moc produkcyjna instalacji nie przekracza 1 MW. Wyprodukowana energia elektryczna jest dostarczana do instalacji połączonych i współpracujących ze sobą, służących do przesyłania tej energii. Spółka zużywa ją na własne potrzeby, a jej nadwyżki sprzedaje do podmiotów posiadających koncesję na obrót energią elektryczną. Spółka nie sprzedaje energii elektrycznej nabywcom końcowym, o których mowa w art. 2 ust. 1 pkt 19 ustawy o podatku akcyzowym.

Spółka nie dokonuje innych czynności będących przedmiotem opodatkowania podatkiem akcyzowym.

Ponadto w uzupełnieniu Wnioskodawca wskazał, że:

- nie posiada koncesji w rozumieniu przepisów ustawy Prawo energetyczne [ustawa z dnia 10 kwietnia 1997 r. - Prawo energetyczne (Dz. U. z 2021 r. poz. 716 z późn. zm.)];

- nie zużywa energii elektrycznej na cele zwolnienia, o którym mowa w art. 30 ust. 6 lub 7 ustawy o podatku akcyzowym [ustawa z dnia 6 grudnia 2008 r. o podatku akcyzowym (Dz. U. z 2020 r. poz. 722 z późn. zm.)].

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytania:

1. Czy przed 1 lipca 2021 roku Spółka była zobowiązana do składania deklaracji miesięcznych (AKC-4 z załącznikiem AKC-4H)?

2. Czy w przestawionym opisie stanu faktycznego Spółka obecnie zobowiązana jest do składania deklaracji miesięcznych (AKC-4 z załącznikiem AKC-4/H), czy deklaracji kwartalnych (AKC-KZ)?

Zdaniem Wnioskodawcy:

1. Spółka stoi na stanowisku, że nie była ona zobowiązana do składania deklaracji miesięcznych (AKC-4 z załącznikiem AKC-4H) przed 1 lipca 2021 roku.

2. W ocenie Spółki obecnie jest ona zobowiązana do składania jedynie deklaracji kwartalnych (AKC-KZ).

Uzasadnienie stanowiska Wnioskodawcy do pytania nr 1. i nr 2.

Zgodnie z art. 9 ust. 1 ustawy o podatku akcyzowym w przypadku energii elektrycznej przedmiotem opodatkowania akcyzą jest:

1. nabycie wewnątrzwspólnotowe energii elektrycznej przez nabywcę końcowego;

2. sprzedaż energii elektrycznej nabywcy końcowemu na terytorium kraju, w tym przez podmiot nieposiadający koncesji na wytwarzanie, magazynowanie, przesyłanie, dystrybucję lub obrót energią elektryczną w rozumieniu przepisów ustawy z dnia 10 kwietnia 1997 r. - Prawo energetyczne, który wyprodukował tę energię;

3. zużycie energii elektrycznej przez podmiot posiadający koncesję, o której mowa powyżej;

4. zużycie energii elektrycznej przez podmiot nieposiadający ww. koncesji, który wyprodukował tę energię;

5. import energii elektrycznej przez nabywcę końcowego;

6. zużycie energii elektrycznej przez nabywcę końcowego, jeżeli nie została od niej zapłacona akcyza w należnej wysokości i nie można ustalić podmiotu, który dokonał sprzedaży tej energii elektrycznej nabywcy końcowemu.

Na podstawie art. 13 ust. 1 pkt 2 ustawy o podatku akcyzowym podatnikiem akcyzy jest osoba fizyczna, osoba prawna oraz jednostka organizacyjna niemająca osobowości prawnej, która dokonuje czynności podlegających opodatkowaniu akcyzą lub wobec której zaistniał stan faktyczny podlegający opodatkowaniu akcyzą, w tym podmiot będący nabywcą końcowym zużywającym energię elektryczną, jeżeli od tej energii nie została zapłacona akcyza w należnej wysokości i nie można ustalić podmiotu, który dokonał sprzedaży tej energii elektrycznej nabywcy końcowemu.

Mając na uwadze powyższe, Wnioskodawca wskazuje, że ustawodawca w zakresie energii elektrycznej w art. 9 ustawy zawarł katalog czynności, których zaistnienie stanowić będzie czynność podlegającą opodatkowaniu akcyzą. Jedną z tych czynności jest m.in. zużycie energii elektrycznej przez podmiot nieposiadający koncesji, który wyprodukował tę energię (art. 9 ust. 1 pkt 4 ustawy). Podmiot ten dokonując czynności podlegającej opodatkowaniu akcyzą staje się podatnikiem podatku akcyzowego, co wynika z treści art. 13 ust. 1 ustawy. W konsekwencji Wnioskodawca uważa, że w przedstawionym stanie faktycznym będzie on podatnikiem podatku akcyzowego w zakresie zużycia na własne potrzeby energii elektrycznej jako podmiot nieposiadający koncesji, który wyprodukował tę energię.

Z kolei na podstawie § 5 ust. 1 Rozporządzenia Ministra Finansów, Funduszy i Polityki Regionalnej z dnia 28 czerwca 2021 r. w sprawie zwolnień od podatku akcyzowego, Dz.U. z 2021 r. poz. 1178, zużycie energii elektrycznej, wyprodukowanej z generatorów o łącznej mocy do 1 MW przez podmiot, który tę energię zużywa, jest zwolnione od akcyzy.

Spółka zużywając energię elektryczną wyprodukowaną przez siebie w instalacjach opisanych w stanie faktycznym (tj. z generatorów o łącznej mocy do 1 MW) spełnia przesłanki do zastosowania zwolnienia od akcyzy wskazane w ww. Rozporządzeniu. Natomiast sprzedaż przez Spółkę tej energii elektrycznej na rzecz podmiotów posiadających koncesję na obrót energią elektryczną lub jej dystrybucję, nie jest czynnością opodatkowaną akcyzą (czynność ta nie mieści się w katalogu wskazanym w art. 9 ustawy o podatku akcyzowym).

Stanowisko Wnioskodawcy potwierdza interpretacja indywidualna Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z dnia 17 czerwca 2021 r. (0111-KDIB3-3.4013.41.2021.3.PJ) w której wskazano, że: „w sytuacji, w której łączna moc jednostek wytwórczych jaką posiada zakład nie przekracza 1 MW, zużycie przez niego energii elektrycznej którą sam wyprodukował w tej instalacji podlega zwolnieniu z akcyzy. [`(...)`] nadwyżka energii elektrycznej ponad ilość używaną na własne potrzeby Wnioskodawcy zostaje odsprzedana do aktualnego dostawcy energii elektrycznej, który jest podmiotem posiadającym koncesję na obrót energią elektryczną wydaną przez Prezesa Urzędu Regulacji Energetyki. Aktualny dostawca energii elektrycznej nabywając od Wnioskodawcy energii elektrycznej nie jest tym samym nabywcą końcowym, o którym mowa w art. 2 ust. 1 pkt 19 ustawy. Sprzedaż przez Wnioskodawcę energii elektrycznej na rzecz aktualnego dostawcy energii elektrycznej nie jest zatem czynnością opodatkowaną akcyzą na podstawie art. 9 ust. 1 pkt 1 ustawy.”

Od 1 lipca 2021 r. do ustawy o podatku akcyzowym dodany został art. 24e, zgodnie z którym:

1. W zakresie wyrobów akcyzowych:

1. objętych zwolnieniem od akcyzy, z wyjątkiem zwolnień częściowych lub zwolnień realizowanych przez zwrot akcyzy, lub zwolnień ubytków wyrobów akcyzowych, lub całkowitego zniszczenia wyrobów akcyzowych, o których mowa w art. 30 ust. 3,

2. wymienionych w załączniku nr 2 do ustawy, opodatkowanych zerową stawką akcyzy

- podatnik jest obowiązany, bez wezwania organu podatkowego, składać właściwemu naczelnikowi urzędu skarbowego deklaracje podatkowe według ustalonego wzoru za kwartalny okres rozliczeniowy w terminie do 25. dnia drugiego miesiąca następującego po kwartale, w którym powstał obowiązek podatkowy.

Na gruncie obecnie obowiązujących przepisów, obowiązek złożenia deklaracji istnieje zatem zarówno w przypadku, gdy podatnik będzie zobowiązany do zapłaty podatku akcyzowego od zużytej energii elektrycznej jak i w przypadku, gdy zużycie to będzie podlegało zwolnieniu z opodatkowania akcyzą. Przy czym w zakresie wyrobów akcyzowych objętych zwolnieniem od akcyzy, podatnik jest obowiązany, bez wezwania organu podatkowego, składać właściwemu naczelnikowi urzędu skarbowego deklaracje podatkowe według ustalonego wzoru za kwartalny okres rozliczeniowy w terminie do 25. dnia drugiego miesiąca następującego po kwartale, w którym powstał obowiązek podatkowy.

W ocenie Wnioskodawcy jest on zobowiązany do złożenia deklaracji na podatek akcyzowy. Jednak, zdaniem Wnioskodawcy deklaracje powinny być przez niego składane kwartalnie, ponieważ w przedstawionym stanie faktycznym będzie on realizował czynność zwolnioną od podatku akcyzowego, a zgodnie z ww. przepisem, wykonywanie wyłącznie czynności zwolnionej od podatku akcyzowego powoduje powstanie obowiązku złożenia deklaracji za kwartalny okres rozliczeniowy w terminie do 25. dnia drugiego miesiąca następującego po kwartale, w którym powstał obowiązek podatkowy.

Obowiązek składania deklaracji kwartalnych potwierdzony został przez Dyrektora KIS w interpretacji indywidualnej z dnia 1 lipca 2021 r. o sygn. 0111-KDIB3-3.4013.129.2021.1 .MK, w której stwierdzono, że: „obowiązek złożenia deklaracji istnieje zatem zarówno w przypadku gdy podatnik będzie zobowiązany do zapłaty podatku akcyzowego od zużytej energii elektrycznej jak i w przypadku gdy zużycie to będzie podlegało zwolnieniu z opodatkowania akcyzą. [`(...)`]

Na powyższy obowiązek deklaracyjny nie ma wpływu także fakt, że Wnioskodawca nie jest obowiązany do prowadzenia ewidencji i nie posiada urządzeń pomiarowych pozwalających na precyzyjne określenie zużytej energii elektrycznej. Nie stoi bowiem nic na przeszkodzie aby w deklaracji Wnioskodawca wykazał szacunkowe ilości zużytej energii elektrycznej, wobec której powstał obowiązek podatkowy.

Reasumując, zastosowanie zwolnienia z opodatkowania akcyzą czy też brak obowiązku prowadzenia ewidencji, nie wyłącza obowiązku składania deklaracji. Obowiązek deklaracyjny jest niezależny od zastosowania zwolnienia i wyłączenia z obowiązku prowadzenia ewidencji.

Przy czym zastosowanie zwolnienia powoduje, że od 1 lipca 2021 r. deklaracje będą składane za kwartalny okres rozliczeniowy w terminie do 25. dnia drugiego miesiąca następującego po kwartale, w którym powstał obowiązek podatkowy. ”

Stanowisko to potwierdza również interpretacja indywidualna Dyrektora KIS z dnia 9 lipca 2021 r., 0111-KDIB3-3.4013.91.2021.2.PJ: „Jak stanowi art. 24 ust. 1 pkt 3 ustawy, w przypadku energii elektrycznej podatnik jest obowiązany, bez wezwania organu podatkowego, składać właściwemu naczelnikowi urzędu skarbowego deklaracje podatkowe według ustalonego wzoru oraz obliczać! wpłacać akcyzę na rachunek właściwego urzędu skarbowego, w terminie do 25. dnia miesiąca następującego po miesiącu, w którym nastąpiło zużycie energii elektrycznej – w przypadkach, o których mowa w art. 9 ust. 1 pkt 3, 4 i 6.

Równocześnie od 1 lipca 2021 r. co do zasady deklaracje podatkowe, o których mowa m.in. w art. 24 ust. 1, art. 24e ust. 1, składa się za pomocą środków komunikacji elektronicznej. Ponadto w zakresie wyrobów akcyzowych objętych zwolnieniem od akcyzy, podatnik jest obowiązany, bez wezwania organu podatkowego, składać właściwemu naczelnikowi urzędu skarbowego deklaracje podatkowe według ustalonego wzoru za kwartalny okres rozliczeniowy w terminie do 25. dnia drugiego miesiąca następującego po kwartale, w którym powstał obowiązek podatkowy.

[`(...)`] zastosowanie zwolnienia z opodatkowania akcyzą nie wyłącza obowiązku składania deklaracji. Obowiązek deklaracyjny jest niezależny od zastosowania zwolnienia. Przy czym zastosowanie zwolnienia powoduje, że od 1 lipca 2021 r. deklaracje będą składane za kwartalny okres rozliczeniowy w terminie do 25. dnia drugiego miesiąca następującego po kwartale, w którym powstał obowiązek podatkowy.”

Końcowo Wnioskodawca wskazuje, że konieczność składania deklaracji kwartalnych przez podmioty korzystające ze zwolnienia akcyzowego potwierdza i doprecyzowuje również Ministerstwo Finansów w informacji dla podatników „Zmiany w deklaracjach akcyzowych od 1 lipca 2021 r.” zamieszczonej na stronie www.podatki.gov.pl(https://www.podatki.gov.pl/media/7055/informacja-dla-podmiot%C3%B3w- deklaracje-w-akcyzie-od-1-lipca-2021-r-docx.pdf).

W przygotowanej przez Ministerstwo Finansów broszurze informacyjnej wskazano, że: „nowy obowiązek składania deklaracji podatkowych za okres kwartalny obowiązuje w przypadku wyrobów:

1. objętych zwolnieniem od akcyzy;

2. opodatkowanych zerową stawką akcyzy i wymienionych w załączniku nr 2 do ustawy, -dla których nie wystąpił obowiązek złożenia deklaracji za okresy miesięczne.”

Ponadto, jeden z przykładów (przykład 3 str. 3 informacji) opisujących podmioty które powinny składać deklaracje kwartalne (AKC-KZ) wskazuje wprost na „podmiot dokonujący czynności podlegających opodatkowaniu wyłącznie w zakresie energii elektrycznej zwolnionej od akcyzy”. Jest to sytuacja analogiczna do opisanej w stanie faktycznym będącym przedmiotem niniejszego wniosku.

Stanowisko Ministerstwa Finansów jest jasne i zgodnie z nim deklaracje kwartalne powinno się składać wyłącznie, jeśli nie ma obowiązku składania deklaracji za okresy miesięczne.

Z powyższego zdaniem Spółki należy wywnioskować, że Ministerstwo Finansów potwierdza, że z wprowadzonych od 1 lipca 2021 r. regulacji wynika, iż podmioty dokonujące czynności podlegających opodatkowaniu wyłącznie w zakresie energii elektrycznej zwolnionej od akcyzy nie miały i nie mają obowiązku składania deklaracji za okresy miesięczne w tym zakresie.

Spółka wskazuje zatem, że jej stanowisko jest zbieżne ze stanowiskiem Ministerstwa Finansów, wyrażonym we wskazanej informacji.

Mając na uwadze powyższe, Spółka uważa, że nie była ona zobowiązana do składania deklaracji miesięcznych przed 1 lipca 2021 roku oraz, że obecnie jest zobowiązana do składania deklaracji kwartalnych.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za:

- nieprawidłowe - w zakresie braku obowiązku składania deklaracji przed 1 lipca 2021 r.;

- prawidłowe - w zakresie obowiązku składania deklaracji kwartalnych od 1 lipca 2021 r.

Zgodnie z art. 1 ust. 1 ustawy z dnia 6 grudnia 2008 r. o podatku akcyzowym (Dz. U. z 2020 r. poz. 722 ze zm.) zwanej dalej "ustawą" lub "ustawą o podatku akcyzowym" – ustawa określa opodatkowanie podatkiem akcyzowym, zwanym dalej "akcyzą", wyrobów akcyzowych oraz samochodów osobowych, organizację obrotu wyrobami akcyzowymi, a także oznaczanie znakami akcyzy.

W myśl art. 2 ust. 1 pkt 1 ustawy, wyroby akcyzowe to wyroby energetyczne, energia elektryczna, napoje alkoholowe, wyroby tytoniowe, susz tytoniowy, płyn do papierosów elektronicznych oraz wyroby nowatorskie, określone w załączniku nr 1 do ustawy.

W poz. 33 załącznika nr 1 wymieniono energię elektryczną o kodzie CN 2716 00 00.

Stosowanie do art. 2 ust. 1 pkt 19 ustawy (w brzmieniu obowiązującym do 2 lipca 2021 r.), nabywca końcowy to podmiot nabywający energię elektryczną, nieposiadający koncesji na wytwarzanie, przesyłanie, dystrybucję lub obrót energią elektryczną w rozumieniu przepisów ustawy z dnia 10 kwietnia 1997 r. - Prawo energetyczne (Dz. U. z 2019 r. poz. 755, z późn. zm.), z wyłączeniem:

a) spółki prowadzącej giełdę towarową w rozumieniu ustawy z dnia 26 października 2000 r. o giełdach towarowych (Dz. U. z 2019 r. poz. 312) nabywającej energię elektryczną z tytułu pełnienia funkcji opisanej w art. 5 ust. 3a ustawy z dnia 26 października 2000 r. o giełdach towarowych,

b) towarowych domów maklerskich i domów maklerskich w rozumieniu ustawy z dnia 26 października 2000 r. o giełdach towarowych nabywających energię elektryczną z tytułu pełnienia funkcji opisanej w art. 9 ust. 2 ustawy z dnia 26 października 2000 r. o giełdach towarowych lub nabywających energię elektryczną na rachunek dającego zlecenie na rynku regulowanym w rozumieniu ustawy z dnia 29 lipca 2005 r. o obrocie instrumentami finansowymi (Dz. U. z 2020 r. poz. 89, 284 i 288),

c) giełdowej izby rozrachunkowej, Krajowego Depozytu Papierów Wartościowych S.A. lub spółki, której Krajowy Depozyt przekazał wykonywanie czynności z zakresu zadań, o których mowa w art. 48 ust. 2 ustawy z dnia 29 lipca 2005 r. o obrocie instrumentami finansowymi, nabywających energię elektryczną z tytułu pełnienia funkcji opisanej w art. 9 ust. 2 ustawy z dnia 26 października 2000 r. o giełdach towarowych,

d) spółki prowadzącej jednocześnie izbę rozliczeniową i izbę rozrachunkową w rozumieniu ustawy z dnia 29 lipca 2005 r. o obrocie instrumentami finansowymi nabywającej energię elektryczną z tytułu pełnienia funkcji, o której mowa w art. 68a ust. 14 ustawy z dnia 29 lipca 2005 r. o obrocie instrumentami finansowymi lub w celu rozliczenia i rozrachunku transakcji zawieranych na rynku regulowanym.

Z dniem 3 lipca 2021 r. zdanie wstępne art. 2 ust. 1 pkt 19 ustawy zostało zmienione przez art. 5 pkt 1 ustawy z dnia 20 maja 2021 r. o zmianie ustawy - Prawo energetyczne oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. z 2021 r. poz. 1093 z późn. zm.) i otrzymało następującą treść: „nabywca końcowy - podmiot nabywający energię elektryczną, nieposiadający koncesji na wytwarzanie, magazynowanie, przesyłanie, dystrybucję lub obrót energią elektryczną w rozumieniu przepisów ustawy z dnia 10 kwietnia 1997 r. - Prawo energetyczne (Dz. U. z 2021 r. poz. 716, 868 i 1093), z wyłączeniem:”.

Na podstawie art. 9 ust. 1 ustawy (w brzmieniu obowiązującym do 2 lipca 2021 r.) w przypadku energii elektrycznej przedmiotem opodatkowania akcyzą jest:

1. nabycie wewnątrzwspólnotowe energii elektrycznej przez nabywcę końcowego;

2. sprzedaż energii elektrycznej nabywcy końcowemu na terytorium kraju, w tym przez podmiot nieposiadający koncesji na wytwarzanie, przesyłanie, dystrybucję lub obrót energią elektryczną w rozumieniu przepisów ustawy z dnia 10 kwietnia 1997 r. - Prawo energetyczne, który wyprodukował tę energię;

3. zużycie energii elektrycznej przez podmiot posiadający koncesję, o której mowa w pkt 2;

4. zużycie energii elektrycznej przez podmiot nieposiadający koncesji, o której mowa w pkt 2, który wyprodukował tę energię;

5. import energii elektrycznej przez nabywcę końcowego;

6. zużycie energii elektrycznej przez nabywcę końcowego, jeżeli nie została od niej zapłacona akcyza w należnej wysokości i nie można ustalić podmiotu, który dokonał sprzedaży tej energii elektrycznej nabywcy końcowemu.

Z dniem 3 lipca 2021 r. (na podstawie art. 5 pkt 2 lit. a ustawy o zmianie ustawy - Prawo energetyczne oraz niektórych innych ustaw [Dz. U. z 2021 r. poz. 1093 z późn. zm.]), art. 9 ust. 1 pkt 2 ustawy otrzymał następujące brzmienie: „sprzedaż energii elektrycznej nabywcy końcowemu na terytorium kraju, w tym przez podmiot nieposiadający koncesji na wytwarzanie, magazynowanie, przesyłanie, dystrybucję lub obrót energią elektryczną w rozumieniu przepisów ustawy z dnia 10 kwietnia 1997 r. - Prawo energetyczne, który wyprodukował tę energię;”.

Za zużycie energii elektrycznej nie uznaje się strat powstałych w wyniku przesyłania lub dystrybucji energii elektrycznej, z wyłączeniem energii zużytej w związku z jej przesyłaniem lub dystrybucją oraz energii elektrycznej pobranej nielegalnie – art. 9 ust. 2 ustawy w brzmieniu obowiązującym do 2 lipca 2021 r.

Za zużycie energii elektrycznej nie uznaje się strat powstałych w wyniku przesyłania, dystrybucji lub magazynowania energii elektrycznej, z wyłączeniem energii zużytej w związku z jej przesyłaniem, dystrybucją lub magazynowaniem oraz energii elektrycznej pobranej nielegalnie – art. 9 ust. 2 ustawy w brzmieniu obowiązującym od 3 lipca 2021 r. (na podstawie art. 5 pkt 2 lit. b ustawy o zmianie ustawy - Prawo energetyczne oraz niektórych innych ustaw [Dz. U. z 2021 r. poz. 1093 z późn. zm.]).

Jeżeli w stosunku do energii elektrycznej powstał obowiązek podatkowy w związku z wykonaniem jednej z czynności, o których mowa w ust. 1, to nie powstaje obowiązek podatkowy w związku z wykonaniem innej czynności podlegającej opodatkowaniu akcyzą, jeżeli kwota akcyzy została określona lub zadeklarowana w należnej wysokości, chyba że przepisy ustawy stanowią inaczej – art. 9 ust. 3 ustawy.

Obrót energią elektryczną i jej zużycie w ww. okolicznościach podlega zatem z zasady opodatkowaniu akcyzą.

Stosownie do art. 11 ust. 1 ustawy w przypadku energii elektrycznej obowiązek podatkowy powstaje:

1. z dniem nabycia wewnątrzwspólnotowego energii elektrycznej przez nabywcę końcowego;

2. z momentem wydania energii elektrycznej nabywcy końcowemu, w przypadku sprzedaży energii elektrycznej na terytorium kraju;

3. z dniem zużycia energii elektrycznej, w przypadkach, o których mowa w art. 9 ust. 1 pkt 3, 4 i 6;

4. z dniem powstania długu celnego, w przypadku importu energii elektrycznej przez nabywcę końcowego.

Na podstawie art. 13 ust. 1 pkt 2 ustawy podatnikiem akcyzy jest osoba fizyczna, osoba prawna oraz jednostka organizacyjna niemająca osobowości prawnej, która dokonuje czynności podlegających opodatkowaniu akcyzą lub wobec której zaistniał stan faktyczny podlegający opodatkowaniu akcyzą, w tym podmiot będący nabywcą końcowym zużywającym energię elektryczną, jeżeli od tej energii nie została zapłacona akcyza w należnej wysokości i nie można ustalić podmiotu, który dokonał sprzedaży tej energii elektrycznej nabywcy końcowemu.

Zgodnie z art. 24 ust. 1 ustawy:

1. W przypadku energii elektrycznej podatnik jest obowiązany, bez wezwania organu podatkowego, składać właściwemu naczelnikowi urzędu skarbowego deklaracje podatkowe według ustalonego wzoru oraz obliczać i wpłacać akcyzę na rachunek właściwego urzędu skarbowego, w terminie do 25. dnia miesiąca następującego po miesiącu, w którym:

1. upłynął termin płatności wynikający z faktury, a jeżeli termin ten nie został określony - po miesiącu, w którym wystawiono fakturę - w przypadku nabycia wewnątrzwspólnotowego energii elektrycznej przez nabywcę końcowego;

2. upłynął termin płatności określony w umowie właściwej dla rozliczeń z tytułu dostaw energii elektrycznej albo, jeżeli termin ten nie został określony w umowie - upłynął termin płatności wynikający z faktury lub innego dokumentu wystawionego przez podatnika, z którego wynika zapłata należności za sprzedaną przez podatnika energię elektryczną, a jeżeli termin płatności nie został określony w umowie ani w fakturze lub w tym dokumencie albo gdy z faktury nie wynika należność za energię elektryczną sprzedaną w tym okresie - po miesiącu, w którym wystawiono fakturę lub ten dokument - w przypadku sprzedaży energii elektrycznej nabywcy końcowemu na terytorium kraju;

3. nastąpiło zużycie energii elektrycznej - w przypadkach, o których mowa w art. 9 ust. 1 pkt 3, 4 i 6.

Przepis ust. 1 pkt 3 nie ma zastosowania do podmiotów posiadających koncesję na wytwarzanie energii elektrycznej w rozumieniu przepisów ustawy z dnia 10 kwietnia 1997 r. - Prawo energetyczne, które zużywają energię elektryczną na cele zwolnienia, o którym mowa w art. 30 ust. 6 lub 7, i nie są podatnikami z tytułu innych czynności, o których mowa w art. 9 ust. 1 – art. 24 ust. 2 ustawy w brzmieniu obowiązującym do 30 czerwca 2021 r.

W tym miejscu Organ zauważa, że art. 24 ust. 2 ustawy został z dniem 1 lipca 2021 r. uchylony na podstawie art. 2 pkt 17 ustawy z dnia 30 marca 2021 r. o zmianie ustawy o podatku akcyzowym oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. z 2021 r. poz. 694).

Ww. ustawa nowelizacyjna wprowadziła równocześnie z dniem 1 lipca 2021 r. do ustawy art. 24d i art. 24e.

I tak zgodnie z art. 24d ustawy:

1. Deklaracje podatkowe, o których mowa w art. 21 ust. 1 pkt 1, ust. 2 pkt 1 i ust. 9, art. 21a ust. 1 pkt 1, art. 24 ust. 1, art. 24a, art. 24b ust. 1, art. 24e ust. 1, oraz deklaracje w sprawie przedpłaty akcyzy, o których mowa w art. 22 ust. 1 pkt 1, składa się za pomocą środków komunikacji elektronicznej.

2. Osoby fizyczne nieprowadzące działalności gospodarczej mogą składać deklaracje podatkowe w postaci papierowej.

Jak z kolei stanowi art. 24e ustawy:

1. w zakresie wyrobów akcyzowych:

1. objętych zwolnieniem od akcyzy, z wyjątkiem zwolnień częściowych lub zwolnień realizowanych przez zwrot akcyzy, lub zwolnień ubytków wyrobów akcyzowych, lub całkowitego zniszczenia wyrobów akcyzowych, o których mowa w art. 30 ust. 3,

2. wymienionych w załączniku nr 2 do ustawy, opodatkowanych zerową stawką akcyzy

- podatnik jest obowiązany, bez wezwania organu podatkowego, składać właściwemu naczelnikowi urzędu skarbowego deklaracje podatkowe według ustalonego wzoru za kwartalny okres rozliczeniowy w terminie do 25. dnia drugiego miesiąca następującego po kwartale, w którym powstał obowiązek podatkowy.

2. Osoby fizyczne nieprowadzące działalności gospodarczej, które dokonują czynności podlegających opodatkowaniu w zakresie wyrobów akcyzowych objętych zerową stawką akcyzy lub objętych zwolnieniem od akcyzy, nie składają deklaracji podatkowych.

Minister właściwy do spraw finansów publicznych określi, w drodze rozporządzenia, wzory deklaracji podatkowych i deklaracji w sprawie przedpłaty akcyzy, wraz z objaśnieniami co do sposobu prawidłowego składania tych deklaracji, informacjami o terminach i miejscu ich składania oraz pouczeniem podatnika, że deklaracje podatkowe stanowią podstawę do wystawienia tytułu wykonawczego, zapewniając możliwość prawidłowego obliczenia wysokości akcyzy – art. 26 ust. 1 ustawy.

Na podstawie ww. delegacji, wzory deklaracji określa rozporządzenie Ministra Finansów z dnia 24 stycznia 2018 r. w sprawie wzorów deklaracji podatkowych dla podatku akcyzowego oraz deklaracji w sprawie przedpłaty akcyzy (Dz. U. z 2020 r. poz. 2231 z późn. zm.).

Na podstawie § 5 ust. 1 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 28 grudnia 2018 r. w sprawie zwolnień od podatku akcyzowego (Dz. U. z 2018 r. poz. 2525), zwalnia się od akcyzy zużycie energii elektrycznej wyprodukowanej z generatorów o łącznej mocy nieprzekraczającej 1 MW przez podmiot, który zużywa tę energię.

W przypadku wykorzystywania do produkcji energii elektrycznej wyrobów energetycznych innych niż pochodzących z odnawialnych źródeł energii w rozumieniu ustawy z dnia 20 lutego 2015 r. o odnawialnych źródłach energii (Dz. U. z 2018 r. poz. 2389 i 2245) zwolnienie od akcyzy, o którym mowa w ust. 1, może być stosowane pod warunkiem, że od tych wyrobów energetycznych została zapłacona akcyza w należnej wysokości - § 5 ust. 2 ww. rozporządzenia.

Z dniem 1 lipca 2021 r. ww. rozporządzenie zostało zastąpione rozporządzeniem Ministra Finansów, Funduszy i Polityki Regionalnej z dnia 28 czerwca 2021 r. w sprawie zwolnień od podatku akcyzowego (Dz. U. z 2021 r. poz. 1178), przy czym treść § 5 rozporządzenia z wyjątkiem publikatora ustawy o odnawialnych źródłach energii, odpowiada treści poprzednio odwiązująco przepisu.

Stosownie do art. 2 pkt 22 ustawy o odnawialnych źródłach energii, odnawialne źródło energii to odnawialne, niekopalne źródła energii obejmujące energię wiatru, energię promieniowania słonecznego, energię aerotermalną, energię geotermalną, energię hydrotermalną, hydroenergię, energię fal, prądów i pływów morskich, energię otrzymywaną z biomasy, biogazu, biogazu rolniczego oraz z biopłynów.

Z przedstawionego opisu stanu faktycznego wynika, że Wnioskodawca posiada trzy instalacje fotowoltaiczne, w których produkuje energię elektryczną. Łączna moc produkcyjna instalacji nie przekracza 1 MW. Wyprodukowana energia elektryczna jest dostarczana do instalacji połączonych i współpracujących ze sobą, służących do przesyłania tej energii. Spółka zużywa ją na własne potrzeby, a jej nadwyżki sprzedaje do podmiotów posiadających koncesję na obrót energią elektryczną. Spółka nie sprzedaje energii elektrycznej nabywcom końcowym, o których mowa w art. 2 ust. 1 pkt 19 ustawy o podatku akcyzowym.

Spółka nie dokonuje innych czynności będących przedmiotem opodatkowania podatkiem akcyzowym.

Ponadto Wnioskodawca wskazał, że nie posiada koncesji w rozumieniu przepisów ustawy Prawo energetyczne oraz, że nie zużywa energii elektrycznej na cele zwolnienia, o którym mowa w art. 30 ust. 6 lub 7 ustawy.

Mając na uwadze powyższy opis stanu faktycznego, wątpliwości Wnioskodawcy oraz wskazane wyżej przepisy zaznaczyć w pierwszej kolejności należy, że ustawodawca w zakresie energii elektrycznej w treści art. 9 ustawy zawarł katalog czynności, których zaistnienie stanowić będzie czynność podlegającą opodatkowaniu akcyzą. Jedną z tych czynności jest zużycie energii elektrycznej przez podmiot nieposiadający koncesji, który wyprodukował tę energię (art. 9 ust. 1 pkt 4 ustawy). Podmiot ten dokonując czynności podlegającej opodatkowaniu akcyzą staje się podatnikiem podatku akcyzowego, zgodnie art. 13 ust. 1 ustawy.

W przedstawionych zatem okolicznościach stanu faktycznego, Wnioskodawca jest podatnikiem podatku akcyzowego, z tytułu zużycia energii elektrycznej wytworzonej w instalacji fotowoltaicznej (sprzedaż nadwyżek energii elektrycznej podmiotowi posiadającemu koncesje nie jest przedmiotem podatkowania akcyzą) i co do zasady ciąży na nim obowiązek zapłaty podatku akcyzowego i złożenia deklaracji właściwemu naczelnikowi urzędu skarbowego wg. ustalonego wzoru.

Ustawodawca przewidział co prawda wyjątek i na podstawie przepisów rozporządzania, zarówno w stanie prawnym obowiązującym do 30 czerwca 2021 r., jak i od 1 lipca 2021 r. zwolnił od opodatkowania akcyzą zużycie energii elektrycznej wyprodukowanej z generatorów o łącznej mocy nieprzekraczającej 1 MW przez podmiot, który zużywa tę energię (zwolnienie nie jest przedmiotem wątpliwości Wnioskodawcy), niemniej zastosowanie zwolnienia nie wyłącza z obowiązku złożenia deklaracji. Obowiązek ten istniał zarówno do 30 czerwca 2021 r., jak i obowiązek ten istnieje od 1 lipca 2021 r.

Do 30 czerwca 2021 r. obowiązek ten wynikał z art. 24 ust. 1 pkt 3 ustawy. W przedstawionym stanie faktycznym do 30 czerwca 2021 r., nie znajduje zastosowanie wyłącznie o którym mowa w art. 24 ust. 2 ustawy, które uwalniałoby Wnioskodawcę od obowiązku składania deklaracji za okresy miesięczne (deklaracji AKC-4 z załącznikiem AKC-4/H).

W wyniku nowelizacji ustawy obowiązującej od 1 lipca 2021 r., art. 24 ust. 2 ustawy został uchylony, a obowiązek składania deklaracji miesięcznych z tytułu zużycia energii elektrycznej (objętej zwolnieniem), został zastąpiony obowiązkiem składania deklaracji za okresy kwartalne na podstawie art. 24e ust. 1 pkt 1 ustawy, o ile nie wystąpi obowiązek złożenia deklaracji za okresy miesięczne w związku z wykonywaniem innych czynności podlegających opodatkowaniu.

Z opisu stanu faktycznego wynika, że Wnioskodawca oprócz zużycia energii elektrycznej wytworzonej w instalacji fotowoltaicznej, nie wykonuje innych czynności podlegających opodatkowaniu.

W świetle powyższego stwierdzić należy, że na tle przedstawionego opisu stanu faktycznego, do 30 czerwca 2021 r. na Wnioskodawcy ciążył obowiązek składania deklaracji za okresy miesięczne, zgodnie z treścią art. 24 ust. 1 pkt 3 ustawy. Tym samym stanowisko Wnioskodawcy w zakresie pytani nr 1 uznać należy za nieprawidłowe.

Natomiast od 1 lipca 2021 r., na Wnioskodawcy ciąży obowiązek składnia deklaracji za okresy kwartalne, zgodnie z treścią art. 24e ust. 1 pkt 1 ustawy. Zatem stanowisko Wnioskodawcy w tym zakresie (pytanie nr 2), jest prawidłowe.

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia.

Organ zastrzega, że wydana interpretacja dotyczy wyłącznie przedstawionych we wniosku pytań i została wydana w oparciu o stan faktyczny zawarty we wniosku.

Zgodnie z art. 14b § 3 Ordynacji podatkowej, składający wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej obowiązany jest do wyczerpującego przedstawienia zaistniałego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego. Organ podatkowy jest ściśle związany przedstawionym we wniosku stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego). Zainteresowany ponosi ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu sprawy. Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, o ile rzeczywisty stan sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swą aktualność. Równocześnie w przypadku, gdy w toku postępowania podatkowego, kontroli podatkowej, bądź kontroli celno-skarbowej zostanie określony odmienny stan sprawy, interpretacja nie wywoła w tym zakresie skutków prawnych.

Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej, przepisów art. 14k–14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;

2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;

3. z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych - art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej.

Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z dnia 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy – Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz.U. poz. 2193, ze zm.), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego, za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz.U. z 2019 r., poz. 2325, z późn. zm.). Skargę wnosi się w dwóch egzemplarzach (art. 47 § 1 ww. ustawy) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała lub drogą elektroniczną na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 54§ 1a ww. ustawy), w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy). W przypadku pism i załączników wnoszonych w formie dokumentu elektronicznego odpisów nie dołącza się (art. 47 § 3 ww. ustawy). W przypadku wnoszenia skargi w okresie obowiązywania stanu zagrożenia epidemicznego i stanu epidemii jako najwłaściwszy proponuje się kontakt z wykorzystaniem systemu teleinformatycznego ePUAP.

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.