0111-KDIB3-3.4013.226.2021.1.MK

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2021 r. poz. 1540 ze zm.), Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z 3 września 2021 r. (data wpływu 7 września 2021 r.) o wydanie interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego, dotyczącej podatku akcyzowego, w zakresie prawa do zwrotu podatku akcyzowego od wyrobów akcyzowych, w związku z dokonaną ich dostawą wewnątrzwspólnotową lub ich eksportem – jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 7 września 2021 r. wpłynął do Organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego, dotyczącej podatku akcyzowego, w zakresie prawa do zwrotu podatku akcyzowego od wyrobów akcyzowych, w związku z dokonaną ich dostawą wewnątrzwspólnotową lub ich eksportem.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny:

Wnioskodawca będący spółką komandytową, czynny podatnik podatku od towarów i usług, prowadzi działalność gospodarczą związaną m.in. hurtowym z obrotem wyrobami akcyzowymi.

Wnioskodawca jest jednym z ogniw w łańcuchu dostaw napojów alkoholowych - piwa w rozumieniu art. 92 ustawy o podatku akcyzowym. Wyroby te są nabywane przez podmiot będący płatnikiem podatku akcyzowego od producenta, następnie zbywa je na rzecz pośrednika, od którego Wnioskodawca nabywa te wyroby alkoholowe. Wnioskodawca następnie dokonuje ich wewnątrzwspólnotowej dostawy do podmiotów mających swoją siedzibę na terytorium Unii Europejskiej lub eksportuje do podmiotów mających siedzibę poza terytorium Unii Europejskiej.

Wnioskodawca w chwili wywozu napojów alkoholowych nie będzie posiadał dowodu zapłaty podatku akcyzowego na terytorium kraju. Podmiot uiszczający podatek akcyzowy w przedstawionym łańcuchu dostaw nie wyraża zgody na wydanie Wnioskodawcy dowodu zapłaty podatku akcyzowego. Należy jednak uznać, że w cenę zakupionych przez Wnioskodawcę wyrobów alkoholowych wskazanej na opłaconych przez Wnioskodawcę fakturach VAT (podatek od towarów i usług) ujęty jest podatek akcyzowy.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie:

Czy na podstawie przedstawionego stanu faktycznego, Wnioskodawcy przysługuje prawo do zwrotu zapłaconego podatku akcyzowego od wyrobów akcyzowych - napojów alkoholowych w związku z dokonaną ich wewnątrzwspólnotową dostawą lub ich eksportem?

Zdaniem Wnioskodawcy, przysługuje mu prawo do zwrotu zapłaconego podatku akcyzowego od wyrobów akcyzowych - napojów alkoholowych w związku z dokonaną ich wewnątrzwspólnotową dostawą lub ich eksportem.

Zgodnie z art. 2 ust. 1 pkt 1 ustawy o podatku akcyzowym za wyroby akcyzowe uważa się wyroby energetyczne, energię elektryczną, napoje alkoholowe, wyroby tytoniowe, susz tytoniowy, płyn do papierosów elektronicznych oraz wyroby nowatorskie, określone w załączniku nr 1 do ustawy.

Stosownie do art. 92 ustawy o podatku akcyzowym do napojów alkoholowych w rozumieniu ustawy zalicza się alkohol etylowy, piwo, wino, napoje fermentowane oraz wyroby pośrednie.

Eksportem, na gruncie przepisów ustawy o podatku akcyzowym jest wywóz wyrobów akcyzowych lub samochodów osobowych z terytorium kraju poza terytorium Unii Europejskiej potwierdzony przez organ celny, o którym mowa w art. 221 ust. 2 lub art. 332 ust. 3-4 rozporządzenia wykonawczego Komisji (UE) 2015/2447 z dnia 24 listopada 2015 r. ustanawiającego szczegółowe zasady wykonania niektórych przepisów rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 952/2013 ustanawiającego unijny kodeks celny (Dz.Urz.UE.L 343 z 29.12.2015, str. 558, z późn. zm.), 2015/2447.

Natomiast stosownie do art. 2 ust. 1 pkt 8 ustawy dostawa wewnątrzwspólnotową to przemieszczanie wyrobów akcyzowych lub samochodów osobowych z terytorium kraju na terytorium państwa członkowskiego.

W przypadku dostawy wewnątrzwspólnotowej wyrobów akcyzowych, od których akcyza została zapłacona na terytorium kraju, przysługuje zwrot akcyzy:

1. podatnikowi, który dokonał dostawy wewnątrzwspólnotowej tych wyrobów akcyzowych, albo

2. podmiotowi, który nabył te wyroby akcyzowe od podatnika i dokonał ich dostawy wewnątrzwspólnotowej - na pisemny wniosek złożony do właściwego naczelnika urzędu skarbowego wraz z dokumentami potwierdzającymi zapłatę akcyzy na terytorium kraju (art. 82 ust. 1 ustawy o podatku akcyzowym).

W przypadku eksportu wyrobów akcyzowych, od których akcyza została zapłacona na terytorium kraju, przysługuje zwrot akcyzy:

1. podatnikowi, który dokonał eksportu tych wyrobów akcyzowych, albo

2. podmiotowi, który nabył te wyroby akcyzowe od podatnika i dokonał ich eksportu - na pisemny wniosek złożony do właściwego naczelnika urzędu skarbowego w ciągu roku od dnia dokonania eksportu wraz z dokumentami, o których mowa w ust. 4 (art. 82 ust. 2 ustawy o podatku akcyzowym).

Podatnik lub podmiot, o których mowa w ust. 1, występujący z wnioskiem o zwrot akcyzy są obowiązani po dokonaniu dostawy wewnątrzwspólnotowej przedłożyć właściwemu naczelnikowi urzędu skarbowego:

1. dokumenty towarzyszące przemieszczaniu wyrobów akcyzowych;

2. potwierdzenie otrzymania wyrobów akcyzowych przez odbiorcę z państwa członkowskiego Unii Europejskiej na uproszczonym dokumencie towarzyszącym lub na kopii dokumentu handlowego, o którym mowa w art. 77 ust. 2, w przypadku wyrobów akcyzowych wymienionych w załączniku nr 2 do ustawy;

2a) potwierdzenie otrzymania wyrobów akcyzowych przez odbiorcę z państwa członkowskiego Unii Europejskiej na dokumencie handlowym, w przypadku wyrobów akcyzowych niewymienionych w załączniku nr 2 do ustawy, które są objęte na terytorium kraju stawką akcyzy inną niż stawka zerowa; 3. dokument potwierdzający zapłatę akcyzy lub złożenie deklaracji w państwie członkowskim Unii Europejskiej lub złożenie zabezpieczenia albo dokument potwierdzający, że akcyza w tym państwie nie jest wymagana (art. 82 ust. 3 ustawy o podatku akcyzowym).

Podatnik lub podmiot, o których mowa w ust. 2, występujący z wnioskiem o zwrot akcyzy są obowiązani przedłożyć właściwemu naczelnikowi urzędu skarbowego:

1. dokumenty potwierdzające zapłatę akcyzy na terytorium kraju;

2. udokumentowane potwierdzenie wywozu wyrobów akcyzowych z terytorium kraju poza obszar celny Unii Europejskiej w rozumieniu art. 4 unijnego kodeksu celnego, w sposób zgodny z przepisami prawa celnego, a w przypadku wywozu, o którym mowa w art. 140 ust. 2 rozporządzenia 2015/2446, zaświadczenie, o którym mowa w art. 68b ustawy z dnia 19 marca 2004 r. - Prawo celne (art. 82 ust. 4 ustawy o podatku akcyzowym).

Zwrotowi nie podlega akcyza w przypadku dostawy wewnątrzwspólnotowej i eksportu wyrobów akcyzowych oznaczonych znakami akcyzy, a także kwota akcyzy niższa od minimalnej kwoty zwrotu (art. 82 ust. 5 ustawy o podatku akcyzowym).

Mając na uwadze powyższe, Wnioskodawcy przysługuje zwrot podatku akcyzowego w sytuacji, gdy podatek od danych wyrobów akcyzowych został zapłacony na terenie kraju przez podatnika podatku akcyzowego będącego jednym z podmiotów w łańcuchu dostaw, a następnie wyroby zostały wywiezione do innego państwa członkowskiego w ramach dostawy wewnątrzwspólnotowej. Prawo do zwrotu akcyzy przysługuje również, jeżeli wyroby akcyzowe z akcyzą zapłaconą na terenie kraju zostały wywiezione poza obszar UE w ramach eksportu.

Podobne stanowisko zostało wyrażone w orzecznictwie sądowym:

- wyrok WSA w Gdańsku z dnia 24.01.2018 r. sygn. akt I SA/Gd 1628/17 (prawomocny) „Prawo do zwrotu akcyzy przysługuje zatem większej liczbie podmiotów niż podatnik akcyzy lub pierwszy pośrednik w obrocie wyrobami akcyzowymi, jeśli będą nabywały wyroby akcyzowe od podmiotu, który nie jest podatnikiem akcyzy w związku z realizacją wewnątrzwspólnotowej dostawy wyrobów akcyzowych, od których akcyza została zapłacona na terytorium kraju i potwierdzą zapłatę akcyzy w cenie wyrobu oraz zgromadzą dokumenty potwierdzające dostawę wewnątrzwspólnotową lub eksport nabytych uprzednio wyrobów.”

- wyrok NSA z dnia 16.01.2014 r. sygn. akt I FSK 231/13 „Zasada zwrotu podatku rozwinięta w art. 33 ust. 1 i 6 Dyrektywy Rady 2008/118/WE z dnia 16 grudnia 2008 r. w sprawie ogólnych zasad dotyczących podatku akcyzowego, uchylającej dyrektywę 92/12/EWG (Dz.Urz.UE.L z 2009 r. Nr 9, str. 12) nie daje podstaw do twierdzenia, że państwo członkowskie jest uprawnione do ograniczenia kręgu podmiotów uprawnionych do zwrotu akcyzy w sytuacji, gdy jednak wyroby nie zostały w danym kraju dopuszczone do konsumpcji." oraz "Naczelny Sąd Administracyjny podziela zatem pogląd wyrażany przez część orzecznictwa, że dyrektywa 2008/118/WE umożliwia zwrot akcyzy podmiotom, które nabyły wyrób od podmiotu niebędącego podatnikiem, natomiast art. 82 ust. 1 pkt 2 AkcyzU narusza art. 33 ust. 6 tej dyrektywy, zawężając krąg podmiotów uprawnionych do zwrotu podatku akcyzowego”

- wyrok NSA z dnia 28.02.2017 r. sygn. akt I GSK 1877/15 „Ze względu na to jednoznaczne brzmienie dyrektywy uznać należy, że zwrot akcyzy przysługuje też kolejnym podmiotom w obrocie wyrobami akcyzowymi, które nabyły te wyroby od pierwszego pośrednika. Powyżej przytoczone przepisy dyrektywy dają zatem prawo do zwrotu akcyzy wszelkim nabywcom, nie tylko pierwszym, ale również kolejnym pośrednikom w obrocie wyrobami akcyzowymi, o ile oczywiście dysponują oni niezbędnymi dokumentami potwierdzającymi zapłatę akcyzy na terenie kraju oraz innymi dokumentami wymaganymi przez przepisy akcyzowe.”

- wyrok WSA w Bydgoszczy z dnia 19.09.2017 r. sygn. akt I SA/Bd 655/17 „Dyrektywa 2008/118/WE umożliwia zwrot akcyzy podmiotom, które nabyły wyrób od podmiotu niebędącego podatnikiem, natomiast art. 82 ust. 1 pkt 2 ustawy z dnia 6 grudnia 2008 r. o podatku akcyzowym (t.j. Dz.U. z 2014 r., poz. 752 ze zm.) narusza art. 33 ust. 6 tej dyrektywy, zawężając krąg podmiotów uprawnionych do zwrotu podatku akcyzowego. Prawo do zwrotu akcyzy przysługuje zatem większej liczbie podmiotów niż podatnik akcyzy lub pierwszy pośrednik w obrocie wyrobami akcyzowymi, jeśli będą nabywały wyroby akcyzowe od podmiotu, który nie jest podatnikiem akcyzy w związku z realizacją wewnątrzwspólnotowej dostawy wyrobów akcyzowych, od których akcyza została zapłacona na terytorium kraju i potwierdzą zapłatę akcyzy w cenie wyrobu oraz zgromadzą dokumenty potwierdzające dostawę wewnątrzwspólnotową lub eksport nabytych uprzednio wyrobów.”

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest nieprawidłowe.

Zgodnie z art. 1 ust. 1 ustawy z dnia 6 grudnia 2008 r. o podatku akcyzowym (Dz. U. z 2020 r., poz. 722 ze zm.) zwanej dalej „ustawą” – ustawa określa opodatkowanie podatkiem akcyzowym, zwanym dalej „akcyzą”, wyrobów akcyzowych oraz samochodów osobowych, organizację obrotu wyrobami akcyzowymi, a także oznaczanie znakami akcyzy.

Jak stanowi art. 2 ust. 1 pkt 1, 2, 3, 4, 5, 6, 8 ustawy, użyte w ustawie określenia oznaczają:

· wyroby akcyzowe - wyroby energetyczne, energię elektryczną, napoje alkoholowe, wyroby tytoniowe, susz tytoniowy, płyn do papierosów elektronicznych oraz wyroby nowatorskie, określone w załączniku nr 1 do ustawy;

· terytorium kraju - terytorium Rzeczypospolitej Polskiej;

· terytorium państwa członkowskiego - terytorium państwa, do którego zgodnie z art. 52 Traktatu o Unii Europejskiej oraz art. 349 i 355 Traktatu o funkcjonowaniu Unii Europejskiej mają zastosowanie te Traktaty, z wyłączeniem terytorium kraju z zastrzeżeniem lit. a i b art. 2 ust. 1 pkt 3 ustawy;

· terytorium Unii Europejskiej - terytorium kraju oraz terytoria państw członkowskich;

· terytorium państwa trzeciego - terytorium inne niż terytorium Unii Europejskiej;

· eksport - wywóz wyrobów akcyzowych lub samochodów osobowych z terytorium kraju poza terytorium Unii Europejskiej potwierdzony przez organ celny, o którym mowa w art. 221 ust. 2 lub art. 332 ust. 3-4 rozporządzenia wykonawczego Komisji (UE) 2015/2447 z dnia 24 listopada 2015 r. ustanawiającego szczegółowe zasady wykonania niektórych przepisów rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 952/2013 ustanawiającego unijny kodeks celny (Dz. Urz. UE L 343 z 29.12.2015, str. 558, z późn. zm.), zwanego dalej "rozporządzeniem 2015/2447", na podstawie informacji uzyskanych od właściwego organu celnego stosownie do art. 329 tego rozporządzenia;

· dostawa wewnątrzwspólnotowa - przemieszczanie wyrobów akcyzowych lub samochodów osobowych z terytorium kraju na terytorium państwa członkowskiego.

W myśl art. 3 ust. 1 i 2 ustawy do celów poboru akcyzy i oznaczania wyrobów akcyzowych znakami akcyzy, a także do wiążących informacji akcyzowych, zwanych dalej "WIA", stosuje się klasyfikację w układzie odpowiadającym Nomenklaturze Scalonej (CN) zgodną z rozporządzeniem Rady (EWG) nr 2658/87 z dnia 23 lipca 1987 r. w sprawie nomenklatury taryfowej i statystycznej oraz w sprawie Wspólnej Taryfy Celnej (Dz. Urz. WE L 256 z 07.09.1987, str. 1, z późn. zm.; Dz. Urz. UE Polskie wydanie specjalne, rozdz. 2, t. 2, str. 382, z późn. zm.). Zmiany w Nomenklaturze Scalonej (CN) nie powodują zmian w opodatkowaniu akcyzą wyrobów akcyzowych i samochodów osobowych, jeżeli nie zostały określone w niniejszej ustawie.

Na żądanie nabywcy podatnik akcyzy wykazuje w fakturze lub oświadczeniu załączanym do faktury kwotę akcyzy zawartą w cenie wyrobów akcyzowych wykazanych w tej fakturze – art. 10 ust. 12 ustawy.

Jak stanowi art. 10 ust. 13 ustawy, oświadczenie, o którym mowa w ust. 12, powinno zawierać:

1. dane dotyczące podatnika, w tym nazwę oraz adres siedziby albo zamieszkania, a także numer identyfikacji podatkowej (NIP);

2. kwotę akcyzy zawartej w cenie wyrobów akcyzowych wykazanych w fakturze;

3. datę i miejsce złożenia oświadczenia;

4. czytelny podpis składającego oświadczenie.

Podatnikiem akcyzy jest osoba fizyczna, osoba prawna oraz jednostka organizacyjna niemająca osobowości prawnej, która dokonuje czynności podlegających opodatkowaniu akcyzą lub wobec której zaistniał stan faktyczny podlegający opodatkowaniu akcyzą – art. 13 ust. 1 usatwy.

Do napojów alkoholowych w rozumieniu ustawy zalicza się alkohol etylowy, piwo, wino, napoje fermentowane oraz wyroby pośrednie – art. 92 ustawy.

Piwem w rozumieniu ustawy są wszelkie wyroby objęte pozycją CN 2203 00 oraz wszelkie wyroby zawierające mieszaninę piwa z napojami bezalkoholowymi, objęte pozycją CN 2206 00, jeżeli rzeczywista objętościowa moc alkoholu w tych wyrobach przekracza 0,5% objętości – art. 94 ust. 1 ustawy.

Podstawą opodatkowania piwa jest liczba hektolitrów gotowego wyrobu na 1 stopień Plato – art. 94 ust. 3 ustawy.

Stawka akcyzy na piwo wynosi 8,57 zł od 1 hektolitra za każdy stopień Plato gotowego wyrobu – art. 94 ust. 4 ustawy.

Minister właściwy do spraw finansów publicznych określi, w drodze rozporządzenia, szczegółowe metody ustalania parametrów służących do określenia podstawy opodatkowania piwa, o których mowa w ust. 3, w szczególności wyznaczania liczby stopni Plato w piwie gotowym, uwzględniając przepisy prawa Unii Europejskiej w zakresie akcyzy oraz technologię wytwarzania piwa – art. 94 ust. 5 ustawy.

W aktualnym stanie prawnym jest to rozporządzenie Ministra Finansów z dnia 13 lutego 2009 r. w sprawie metod ustalania parametrów służących do określenia podstawy opodatkowania piwa (Dz. U. z 2009 r. Nr 32, poz. 224).

W myśl art. 82 ust. 1 ustawy, w brzmieniu obowiązującym do 4 października 2021 r., w przypadku dostawy wewnątrzwspólnotowej wyrobów akcyzowych, od których akcyza została zapłacona na terytorium kraju, przysługuje zwrot akcyzy:

1. podatnikowi, który dokonał dostawy wewnątrzwspólnotowej tych wyrobów akcyzowych, albo

2. podmiotowi, który nabył te wyroby akcyzowe od podatnika i dokonał ich dostawy wewnątrzwspólnotowej

- na pisemny wniosek złożony do właściwego naczelnika urzędu skarbowego wraz z dokumentami potwierdzającymi zapłatę akcyzy na terytorium kraju.

Z kolei zgodnie z art. 82 ust. 2 ustawy, w brzmieniu obowiązującym do 4 października 2021 r., w przypadku eksportu wyrobów akcyzowych, od których akcyza została zapłacona na terytorium kraju, przysługuje zwrot akcyzy:

1. podatnikowi, który dokonał eksportu tych wyrobów akcyzowych, albo

2. podmiotowi, który nabył te wyroby akcyzowe od podatnika i dokonał ich eksportu

- na pisemny wniosek złożony do właściwego naczelnika urzędu skarbowego w ciągu roku od dnia dokonania eksportu wraz z dokumentami, o których mowa w ust. 4.

Z dniem 5 października 2021 r., na podstawie art. 113 pkt 6 ustawy z dnia 18 listopada 2020 r. o doręczeniach elektronicznych (Dz.U. z 2020 r. poz. 2320), w art. 82 w ust. 1 w części wspólnej oraz w ust. 2 w części wspólnej, wyraz "pisemny" zastąpiono się wyrazami "sporządzony na piśmie".

Tym samym w aktualnym w stanie prawym obowiązującym od 5 października 2021 r., część wspólna art. 82 ust. 1 i ust. 2 brzmi odpowiednio:

- na sporządzony na piśmie wniosek złożony do właściwego naczelnika urzędu skarbowego wraz z dokumentami potwierdzającymi zapłatę akcyzy na terytorium kraju;

- na sporządzony na piśmie wniosek złożony do właściwego naczelnika urzędu skarbowego w ciągu roku od dnia dokonania eksportu wraz z dokumentami, o których mowa w ust. 4.

Jak stanowi art. 82 ust. 3 ustawy, podatnik lub podmiot, o których mowa w ust. 1, występujący z wnioskiem o zwrot akcyzy są obowiązani po dokonaniu dostawy wewnątrzwspólnotowej przedłożyć właściwemu naczelnikowi urzędu skarbowego:

1. dokumenty towarzyszące przemieszczaniu wyrobów akcyzowych;

2. potwierdzenie otrzymania wyrobów akcyzowych przez odbiorcę z państwa członkowskiego Unii Europejskiej na uproszczonym dokumencie towarzyszącym lub na kopii dokumentu handlowego, o którym mowa w art. 77 ust. 2, w przypadku wyrobów akcyzowych wymienionych w załączniku nr 2 do ustawy;

2a) potwierdzenie otrzymania wyrobów akcyzowych przez odbiorcę z państwa członkowskiego Unii Europejskiej na dokumencie handlowym, w przypadku wyrobów akcyzowych niewymienionych w załączniku nr 2 do ustawy, które są objęte na terytorium kraju stawką akcyzy inną niż stawka zerowa;

3. dokument potwierdzający zapłatę akcyzy lub złożenie deklaracji w państwie członkowskim Unii Europejskiej lub złożenie zabezpieczenia albo dokument potwierdzający, że akcyza w tym państwie nie jest wymagana.

Z kolei zgodnie z art. 82 ust. 4 ustawy, podatnik lub podmiot, o których mowa w ust. 2, występujący z wnioskiem o zwrot akcyzy są obowiązani przedłożyć właściwemu naczelnikowi urzędu skarbowego:

1. dokumenty potwierdzające zapłatę akcyzy na terytorium kraju;

2. udokumentowane potwierdzenie wywozu wyrobów akcyzowych z terytorium kraju poza obszar celny Unii Europejskiej w rozumieniu art. 4 unijnego kodeksu celnego, w sposób zgodny z przepisami prawa celnego, a w przypadku wywozu, o którym mowa w art. 140 ust. 2 rozporządzenia 2015/2446, zaświadczenie, o którym mowa w art. 68b ustawy z dnia 19 marca 2004 r. - Prawo celne.

Zwrotowi nie podlega akcyza w przypadku dostawy wewnątrzwspólnotowej i eksportu wyrobów akcyzowych oznaczonych znakami akcyzy, a także kwota akcyzy niższa od minimalnej kwoty zwrotu – art. 82 ust. 5 ustawy.

Właściwy naczelnik urzędu skarbowego dokonuje weryfikacji wniosku o zwrot akcyzy w oparciu o dokumenty, o których mowa w ust. 1 i 3-4a – art. 82 ust. 6 ustawy.

W przypadku niedokonania przez właściwego naczelnika urzędu skarbowego zwrotu akcyzy, o którym mowa w ust. 1, 2 i 2e, w terminach określonych w przepisach wydanych na podstawie ust. 7, zwrot ten traktuje się jako nadpłatę podatku podlegającą oprocentowaniu w rozumieniu przepisów ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa – art. 82 ust. 6a ustawy.

Zgodnie z art. 82 ust. 7 ustawy, minister właściwy do spraw finansów publicznych określi, w drodze rozporządzenia, tryb i terminy dokonywania zwrotu akcyzy, o którym mowa w ust. 1, 2 i 2e, minimalną kwotę zwrotu oraz wzór wniosku o zwrot akcyzy, uwzględniając:

1. konieczność zapewnienia informacji dotyczących ilości dostarczanych wewnątrzwspólnotowo lub eksportowanych wyrobów akcyzowych;

2. konieczność prawidłowego określenia kwot zwracanej akcyzy;

3. ekonomiczną opłacalność dokonania zwrotu akcyzy.

Na podstawie ww. delegacji wydane zostało rozporządzenie Ministra Finansów z dnia 20 sierpnia 2010 r. w sprawie zwrotu akcyzy od wyrobów akcyzowych (Dz. U. z 2018 r. poz. 125), zawierające m.in. wzór wniosku o zwrot akcyzy.

Na wstępie Organ zaznacza, że w toku postępowania o wydanie interpretacji indywidualnej, Organ jest związany z indywidualnym opisem sprawy przedstawionym przez zainteresowanego, treścią sformułowanego we wniosku pytania i przepisami prawa podatkowego wskazanymi we wniosku, o interpretacje których zainteresowany wnosi.

Przedmiotem wątpliwości Wnioskodawcy są uregulowania art. 82 ustawy, dotyczące prawa do zwrotu podatku akcyzowego w przypadku dokonania dostawy wewnątrzwspólnotowej bądź eksportu wyrobów akcyzowych.

Z przedstawionego opisu stanu faktycznego wynika, że Wnioskodawca jest jednym z ogniw w łańcuchu dostaw piwa. Wyroby te są nabywane przez podmiot będący płatnikiem podatku akcyzowego od producenta, następnie zbywa je na rzecz pośrednika, od którego Wnioskodawca nabywa te wyroby alkoholowe. Wnioskodawca następnie dokonuje ich wewnątrzwspólnotowej dostawy do podmiotów mających swoją siedzibę na terytorium Unii Europejskiej lub eksportuje do podmiotów mających siedzibę poza terytorium Unii Europejskiej.

Wnioskodawca w chwili wywozu napojów alkoholowych nie będzie posiadał dowodu zapłaty podatku akcyzowego na terytorium kraju. Podmiot uiszczający podatek akcyzowy w przedstawionym łańcuchu dostaw nie wyraża zgody na wydanie Wnioskodawcy dowodu zapłaty podatku akcyzowego. Wnioskodawca wskazał równocześnie, że należy jednak uznać, że w cenę zakupionych przez Wnioskodawcę wyrobów alkoholowych wskazanej na opłaconych przez Wnioskodawcę fakturach VAT ujęty jest podatek akcyzowy.

Na tle powyższych okoliczności, Wnioskodawca stwierdził, że przysługuje mu prawo do zwrotu zapłaconego podatku akcyzowego od wyrobów akcyzowych, w związku z dokonaną ich wewnątrzwspólnotową dostawą lub ich eksportem.

W ocenie jednak Organu stanowisko to jest nieprawidłowe, z uwagi na bezsporny fakt wynikający z opisu stanu faktycznego, dotyczący niewypełnienia podstawowego elementu uprawniającego do zwrotu podatku akcyzowego.

Podstawowym warunkiem, którego Wnioskodawca nie wypełnia w przedstawionym stanie faktycznym, jest warunek dotyczący wylegitymowania się dokumentami potwierdzającymi zapłatę akcyzy na terytorium kraju. Dokumenty potwierdzające zapłatę akcyzy na terytorium kraju wraz z innymi dokumentami wymaganymi przez przepisy akcyzowe, są kluczowymi elementami wniosku o zwrot podatku akcyzowego i stanowią w istocie rzeczy zasadniczy element umożliwiający właściwemu naczelnikowi urzędu skarbowego, dokonanie weryfikacji wniosku o zwrot akcyzy (w interpretacji indywidualnej Organ może dokonać jedynie oceny co do przysługującego prawa do ewentualnego zwrotu w oparciu o przedstawiony opis sprawy).

Brak dokumentów potwierdzających zapłatę akcyzy na terytorium kraju, uniemożliwia w ocenie Organu późniejszą skuteczną weryfikację złożonego wniosku przez właściwego naczelnika urzędu skarbowego, w szczególności określania jednoznacznej kwoty przysługującego zwrotu. Rolą bowiem dokumentu potwierdzającego zapłatę akcyzy na terytorium kraju nie jest jedynie informacja, że podatek akcyzowy zapłacono ale także w jakiej wysokości. Ma szczególnie istotne znaczenie w przypadku wyrobów akcyzowych dla których ilość, nie jest jedynym wyznacznikiem wysokości podatku akcyzowego, a taka sytuacja ma miejsce m.in. w przypadku piwa.

Organ zwraca uwagę, że w przypadku wyrobu akcyzowego jakim jest piwo, podstawą opodatkowania jest liczba hektolitrów gotowego wyrobu na 1 stopień Plato. Z kolei stawka akcyzy na piwo wynosi 8,57 zł od 1 hektolitra za każdy stopień Plato gotowego wyrobu. Stawka ta zatem uzależniona jest od paramentów gotowego piwa (ustalonego na podstawie rozporządzenia) i będzie zróżnicowana w zależności od gatunku piwa będącego przedmiotem sprzedaży i ujętego w fakturze. Co do zasady, to zatem jedynie podatnik dokonujący zapłaty akcyzy od piwa, jest wstanie wykazać faktyczną kwotę zapłaconego podatku akcyzowego i uwzględnić jej wysokość na fakturze lub oświadczeniu załączanym do faktury, na żądanie nabywcy o czym świadczy art. 10 ust. 12 ustawy.

W ocenie zatem Organu dokumentem potwierdzającym zapłatę akcyzy na terytorium kraju nie może być faktura VAT wystawiona przez kolejnego pośrednika niebędącego podatnikiem podatku akcyzowego. Faktura taka nie będzie bowiem wskazywała ani kwoty zapłaconego podatku akcyzowego jak i kiedy takiej zapłaty dokonano, co miałoby zasadnicze znaczenie przy zmianie stawki akcyzy.

Taki dokument, nie będzie zatem dokumentem potwierdzającym zapłatę akcyzy na terytorium kraju. W konsekwencji, spełniając nawet pozostałe warunki, brak takiego dokumentu uniemożliwia skorzystanie z prawa do zwrotu podatku akcyzowego.

Podkreślić należy, że rolą podmiotu zwracającego się o zwrot podatku jest przedstawienie odpowiednich dokumentów. To zatem w gestii podmiotu występującego o zwrot jest wyzkazanie jednoznacznego dowodu, że względem wywiezionych z terytorium kraju wyrobów akcyzowych dokonano nie tylko zapłaty akcyzy ale i w jakiej wysokości. Wskazują na to także powołane przez Wnioskodawcę orzeczenia, które warunkują prawo do zwrotu dysponowaniem przez podmiot występujący o taki zwrot, niezbędnymi dokumentami potwierdzającym zapłatę akcyzy na terytorium kraju.

Mając powyższe na uwadze, stanowisko Wnioskodawcy odnoszące się do przysługującego prawa do zwrotu podatku akcyzowego, uznać należy za nieprawidłowe.

Z uwagi na niespełnienie przez Wnioskodawcę kluczowego warunku uprawniającego do zwrotu podatku akcyzowego, niezasadne jest analizowane pozostałych warunków umożliwiających zwrot podatku akcyzowego.

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia.

Zgodnie z art. 14b § 3 Ordynacji podatkowej, składający wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej obowiązany jest do wyczerpującego przedstawienia zaistniałego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego. Organ podatkowy jest ściśle związany przedstawionym we wniosku stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego). Zainteresowany ponosi ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu sprawy. Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, o ile rzeczywisty stan sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swą aktualność. Równocześnie w przypadku, gdy w toku postępowania podatkowego, kontroli podatkowej, bądź kontroli celno-skarbowej zostanie określony odmienny stan sprawy, interpretacja nie wywoła w tym zakresie skutków prawnych.

Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;

2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;

3. z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych (art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej).

Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy – Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. poz. 2193 z późn. zm.), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.

Pouczenie

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego, za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz.U. z 2019 r., poz. 2325, z późn. zm.). Skargę wnosi się w dwóch egzemplarzach (art. 47 § 1 ww. ustawy) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała lub drogą elektroniczną na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 54 § 1a ww. ustawy), w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy). W przypadku pism i załączników wnoszonych w formie dokumentu elektronicznego odpisów nie dołącza się (art. 47 § 3 ww. ustawy). W przypadku wnoszenia skargi w okresie obowiązywania stanu zagrożenia epidemicznego i stanu epidemii jako najwłaściwszy proponuje się kontakt z wykorzystaniem systemu teleinformatycznego ePUAP.

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.