0111-KDIB3-3.4013.202.2021.1.JS

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2021 r., poz. 1540 ze zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z 18 sierpnia 2021 r. (data wpływu 19 sierpnia 2021 r.) o wydanie interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku akcyzowego w zakresie opodatkowania płynu do papierosów elektronicznych – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 19 sierpnia 2021 r. wpłynął do Organu wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku akcyzowego w zakresie opodatkowania płynu do papierosów elektronicznych.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny:

W związku z wejściem w życie Ustawy z dnia 12 grudnia 2017 r. o podatku akcyzowym, która nakłada na płyny do papierosów elektronicznych (liquidy, premixy, glikol, glicerynę) podatek akcyzowy, Wnioskodawca zwraca się z pytaniem:

Działalność, jaką prowadzi Wnioskodawca, obejmuje:

1. PKD (Polska Klasyfikacja Działalności) 46.75.Z – sprzedaż hurtowa (jak i detaliczna) wyrobów chemicznych, takich jak aromaty do kominków, produkty do aromaterapii, aromaty do tytoniu, glikol i gliceryna jako produkty chemiczne, do użycia w branży chemicznej oraz kosmetycznej. Wszystkie wymienione wyżej produkty nie są przeznaczone do użycia w e-papierosie i będą oferowane klientom zgodnie z ich przeznaczeniem. Produkty te nie są także objęte akcyzą na żadnym etapie obrotu i Wnioskodawca będzie je kupował bez naliczonego podatku akcyzowego. Nie zawierają alkoholu etylowego.

2. PKD 47.26.Z – sprzedaż wyrobów tytoniowych (oraz papierosów elektronicznych) prowadzona w wyspecjalizowanych sklepach. Czyli sprzedaż e-papierosów i płynów.

Obydwa rodzaje działalności są prowadzone w tych samych punktach sprzedaży, przy czym produkty są stosownie oznaczone, zgodnie ze swoim przeznaczeniem: płyn do e-papierosów, nie do e-papierosa.

Oznaczenie produktów wynika z faktu, że zarówno płyny do e-papierosów oraz płyny o innym przeznaczeniu mają ten sam skład.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytania:

Czy o naliczeniu podatku akcyzowego, w rozumieniu ww. ustawy, decyduje przeznaczenie produktu (do użycia w e-papierosie/nie do użycia w e-papierosie), czy miejsce sprzedaży produktu?

Zdaniem Wnioskodawcy, produkty innego przeznaczenia niż użycie w e-papierosie, ale o podobnym lub takim samym składzie chemicznym jak produkty do e-papierosów, nie są objęte podatkiem akcyzowym.

Mogą zatem być sprzedawane jako produkty nie akcyzowe, w tym samym punkcie sprzedaży, co produkty akcyzą objęte. O konieczności naliczenia podatku akcyzowego decyduje bowiem przeznaczenie produktu, a nie miejsce sprzedaży.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 1 ust. 1 ustawy z dnia 6 grudnia 2008 r. o podatku akcyzowym (Dz. U. z 2020 r., poz. 722 ze zm.) zwanej dalej „ustawą” – ustawa określa opodatkowanie podatkiem akcyzowym, zwanym dalej „akcyzą”, wyrobów akcyzowych oraz samochodów osobowych, organizację obrotu wyrobami akcyzowymi, a także oznaczanie znakami akcyzy.

W myśl art. 2 ust. 1 pkt 1 ustawy, wyrobami akcyzowymi są wyroby energetyczne, energia elektryczna, napoje alkoholowe, wyroby tytoniowe, susz tytoniowy, płyn do papierosów elektronicznych oraz wyroby nowatorskie, określone w załączniku nr 1 do ustawy.

Pod poz. 46 załącznika nr 1 do ustawy bez względu na kod CN został wymieniony płyn do papierosów elektronicznych.

Za papierosy elektroniczne w rozumieniu art. 2 ust. 1 pkt 34 ustawy rozumie się urządzenia jednorazowego albo wielokrotnego użytku służące do spożywania za pomocą ustnika pary powstającej z płynu do papierosów elektronicznych, wyposażone w szczególności w kartridże lub zbiorniki.

Natomiast za płyn do papierosów elektronicznych w rozumieniu art. 2 ust. 1 pkt 35 ustawy uznaje się roztwór przeznaczony do wykorzystania w papierosach elektronicznych, zarówno z nikotyną, jak i bez nikotyny, w tym bazę do tego roztworu zawierającą glikol lub glicerynę.

W myśl art. 8 ust. 1 ustawy przedmiotem opodatkowania akcyzą jest:

1. produkcja wyrobów akcyzowych;

2. wprowadzenie wyrobów akcyzowych do składu podatkowego;

3. import wyrobów akcyzowych, z wyłączeniem importu wyrobów akcyzowych wysłanych następnie z zastosowaniem procedury zawieszenia poboru akcyzy z miejsca importu przez zarejestrowanego wysyłającego niebędącego importerem tych wyrobów;

4. nabycie wewnątrzwspólnotowe wyrobów akcyzowych, z wyłączeniem nabycia wewnątrzwspólnotowego dokonywanego do składu podatkowego;

4a) nabycie wewnątrzwspólnotowe wyrobów akcyzowych innych niż określone w załączniku nr 2 do ustawy, objętych stawką akcyzy inną niż stawka zerowa, dokonywane do składu podatkowego w celu objęcia ich procedurą zawieszenia poboru akcyzy, jeżeli wprowadzenie tych wyrobów do składu podatkowego nie nastąpiło;

5. wyprowadzenie ze składu podatkowego, poza procedurą zawieszenia poboru akcyzy, wyrobów akcyzowych niebędących własnością podmiotu prowadzącego ten skład podatkowy, z wyłączeniem wyrobów akcyzowych objętych zwolnieniem od akcyzy ze względu na ich przeznaczenie oraz wyrobów akcyzowych wymienionych w załączniku nr 2 do ustawy, opodatkowanych zerową stawką akcyzy ze względu na ich przeznaczenie, przez podmiot, o którym mowa w art. 13 ust. 3;

6. wysłanie z zastosowaniem procedury zawieszenia poboru akcyzy importowanych wyrobów akcyzowych z miejsca importu przez zarejestrowanego wysyłającego niebędącego importerem tych wyrobów.

Zgodnie z art. 8 ust. 2 ustawy przedmiotem opodatkowania akcyzą jest również:

1. użycie wyrobów akcyzowych objętych zwolnieniem od akcyzy ze względu na ich przeznaczenie albo określoną stawką akcyzy związaną z ich przeznaczeniem, jeżeli ich użycie:

a) było niezgodne z przeznaczeniem uprawniającym do zwolnienia od akcyzy albo zastosowania tej stawki akcyzy lub

b) nastąpiło bez zachowania warunków uprawniających do zwolnienia od akcyzy albo zastosowania tej stawki akcyzy;

2. dostarczenie wyrobów akcyzowych objętych zwolnieniem od akcyzy ze względu na ich przeznaczenie, jeżeli odbyło się ono bez zachowania warunków uprawniających do zastosowania zwolnienia od akcyzy;

3. sprzedaż wyrobów akcyzowych znajdujących się poza procedurą zawieszenia poboru akcyzy, objętych określoną stawką akcyzy związaną z ich przeznaczeniem, jeżeli ich sprzedaż odbyła się bez zachowania warunków uprawniających do zastosowania tej stawki akcyzy;

4. nabycie lub posiadanie wyrobów akcyzowych znajdujących się poza procedurą zawieszenia poboru akcyzy, jeżeli od tych wyrobów nie została zapłacona akcyza w należnej wysokości, a w wyniku kontroli podatkowej, kontroli celno-skarbowej albo postępowania podatkowego nie ustalono, że podatek został zapłacony.

Jeżeli w stosunku do wyrobu akcyzowego powstał obowiązek podatkowy w związku z wykonaniem jednej z czynności, o których mowa w ust. 1, to nie powstaje obowiązek podatkowy na podstawie innej czynności podlegającej opodatkowaniu akcyzą, jeżeli kwota akcyzy została, po zakończeniu procedury zawieszenia poboru akcyzy, określona lub zadeklarowana w należnej wysokości, chyba że przepisy ustawy stanowią inaczej – art. 8 ust. 6 ustawy.

Obowiązek podatkowy powstaje z dniem wykonania czynności lub zaistnienia stanu faktycznego podlegających opodatkowaniu akcyzą, chyba że przepisy ustawy stanowią inaczej – art. 10 ust. 1 ustawy.

Podatnikiem akcyzy jest osoba fizyczna, osoba prawna oraz jednostka organizacyjna niemająca osobowości prawnej, która dokonuje czynności podlegających opodatkowaniu akcyzą lub wobec której zaistniał stan faktyczny podlegający opodatkowaniu akcyzą – art. 13 ust. 1 ustawy.

Zgodnie z art. 99b ust. 1 ustawy, produkcją płynu do papierosów elektronicznych w rozumieniu ustawy jest jego wytwarzanie, przetwarzanie, a także jego rozlew.

Za produkcję płynu do papierosów elektronicznych nie uznaje się wytwarzania tego płynu przez konsumenta ręcznie domowym sposobem w gospodarstwie domowym na własne potrzeby – art. 99b ust. 2 ustawy.

Podstawą opodatkowania płynu do papierosów elektronicznych jest jego ilość wyrażona w mililitrach – art. 99b ust. 3 ustawy.

Stawka akcyzy na płyn do papierosów elektronicznych wynosi 0,55 zł za każdy mililitr – art. 99b ust. 4 ustawy.

W przypadku produkcji, o której mowa w ust. 1, niezgodnej z art. 47, stawka akcyzy na płyn do papierosów elektronicznych wynosi dwukrotność stawki, o której mowa w ust. 4 – art. 99b ust. 5 ustawy.

Jak stanowi art. 99b ust. 6 ustawy, w przypadku nabycia lub posiadania płynu do papierosów elektronicznych znajdującego się poza procedurą zawieszenia poboru akcyzy, jeżeli od tego płynu nie została zapłacona akcyza w należnej wysokości, a w wyniku kontroli podatkowej, kontroli celno-skarbowej albo postępowania podatkowego nie ustalono, że podatek został zapłacony, stosuje się stawkę w wysokości określonej w ust. 5.

W odniesieniu do powyższych przepisów wskazać należy, że w świetle art. 2 ust. 1 pkt 35 ustawy za płyn do papierosów elektronicznych uznaje się roztwór przeznaczony do wykorzystania w papierosach elektronicznych, zarówno z nikotyną, jak i bez nikotyny, w tym bazę do tego roztworu zawierającą glikol lub glicerynę.

Tym samym, za wyroby akcyzowe – płyny do papierosów elektronicznych – uznaje się wszelkie wyroby, które przeznaczone są do wykorzystania w tych papierosach elektronicznych. Katalog wyrobów stanowiących płyn do papierosów elektronicznych jest katalogiem otwartym, a o klasyfikacji wyrobu jako wyrób akcyzowy, tj. płyn do papierosów elektronicznych, decyduje jego przeznaczenie.

Płynem do papierosów elektronicznych w rozumieniu ustawy są więc m.in. aromaty, koncentraty, liquidy, „premixy”, a także bazy do roztworów przeznaczonych do wykorzystania w papierosach elektronicznych, w tym także baza zawierająca glikol lub zawierająca glicerynę. Nie wyklucza to uznania za płyn do papierosów elektronicznych innych niż zawierające glikol lub glicerynę roztworów, a także - samego glikolu lub gliceryny niezmieszanych z innymi substancjami, pod warunkiem, że są one przeznaczone do wykorzystania w papierosach elektronicznych. Jak wyżej wskazano, decydującym kryterium do uznania danego wyrobu za płyn do papierosów elektronicznych na gruncie ustawy jest jego przeznaczenie. Rozumienie to potwierdza również fakt, że ustawodawca traktuje każdy płyn do papierosów elektronicznych jako wyrób akcyzowy, wskazując go w załączniku nr 1 do ustawy w poz. 46, bez względu na jego kod CN.

Należy podkreślić, że prawodawca formułując definicję płynu do papierosów elektronicznych w założeniu objął opodatkowaniem wszystkie roztwory, które docelowo służyć mają użytkownikom do wykorzystania w papierosie elektronicznym. Jak wskazano w uzasadnieniu do ustawy z dnia 12 grudnia 2017 r. o zmianie ustawy o podatku akcyzowym (Dz. U. z 2018 r., poz. 137 ze zm.), która wprowadziła opodatkowanie akcyzą płynów do papierosów elektronicznych i wyrobów nowatorskich – pojęcie to ma szerszy zakres niż np. w ustawie o ochronie zdrowia przed następstwami używania tytoniu, z uwagi m.in. na aspekt budżetowy oraz kwestie poboru i kontroli podatku akcyzowego. Objęcie podatkiem akcyzowym wszystkich płynów służących do napełniania papierosów elektronicznych miało na celu skuteczną kontrolę płynów do papierosów elektronicznych i zapewnienie analogicznego traktowania podatkowego wyrobów substytucyjnych względem tradycyjnych wyrobów tytoniowych. Wyroby te, podobnie jak tradycyjne wyroby tytoniowe, ewidentnie należą bowiem do kategorii używek.

Jak podkreślono wyżej, kryterium do uznania aromatu, glikolu, gliceryny, bazy czy ich mieszanin za płyn do e-papierosów jest to, do czego wyrób ten jest faktycznie przeznaczony. W ten sposób ustawodawca rozgraniczył na gruncie akcyzy roztwory mające podobny (lub nawet ten sam) skład surowcowy, ale różne przeznaczenie, tj. roztwory służące do celów innych niż użycie w e-papierosach (np. stosowane w branży kosmetycznej, jako surowce chemiczne itp.) oraz roztwory służące do wykorzystania w e-papierosach, niezależnie od tego czy są bezpośrednio stosowane w e-papierosach, czy dopiero w połączeniu z innymi składnikami.

Uwidoczniona jest w tym racjonalność ustawodawcy, który objął opodatkowaniem również inne wyroby (w tym półprodukty), m.in. roztwory beznikotynowe, bazy z glikolem lub gliceryną i inne mieszaniny przeznaczone do wytwarzania płynu do papierosów elektronicznych, jeśli są to substancje służące do wykorzystania w papierosach elektronicznych – analogicznie w ten sam sposób, co papierosy i tytoń do palenia oraz jego substytuty. W przypadku wyrobów tytoniowych, papierosami czy tytoniem do palenia nie są bowiem wyłącznie wyroby zawierające w swym składzie sam tytoń, ale również m.in. papierosy z ziół czy masy aromatyczne przeznaczone do fajek wodnych, które zawierają trzcinę cukrową, melasę, naturalne aromaty, fruktozę, glicerynę, kawałki owoców i kwiatów lub inne elementy roślin będących źródłem naturalnych aromatów roślinnych (por. m.in. orzeczenie WSA w Krakowie z 20 marca 2017 r., sygn. akt I SA/Kr 73/17, WSA w Warszawie z 26 kwietnia 2016 r. sygn. akt V SA/Wa 3500/15, NSA z 7 listopada 2017 r. sygn. akt I GSK 1864/15).

Podkreślenia wymaga, że nawet jeśli na wcześniejszym etapie wyroby zostały wytworzone/nabyte jako wyroby nieakcyzowe (przykładowo – przeznaczone do użycia w branży chemicznej oraz kosmetycznej), to w sytuacji przeznaczenia ich do wykorzystania w papierosach elektronicznych staną się wyrobami akcyzowymi wymienionymi w pozycji 46 załącznika nr 1 do ustawy, tj. będą stanowiły płyn do papierosów elektronicznych w rozumieniu ustawy.

W przedstawionym stanie faktycznym, Wnioskodawca prowadzi działalność w ramach której planuje dokonywać sprzedaży wyrobów chemicznych takich jak aromaty do kominków, produkty do aromaterapii, aromaty do tytoniu, glikol i gliceryna jako produkty chemiczne, do użycia w branży chemicznej i kosmetycznej. Wszystkie ww. produkty nie są przeznaczone do użycia w e-papierosie i będą oferowane klientom zgodnie z ich przeznaczeniem. Produkty te nie są także objęte akcyzą na żadnym etapie obrotu i Wnioskodawca będzie je kupował bez naliczonego podatku akcyzowego. Produkty nie zawierają alkoholu etylowego.

Równolegle, Wnioskodawca będzie prowadził sprzedaż wyrobów tytoniowych oraz papierosów elektronicznych, prowadzoną w wyspecjalizowanych sklepach, czyli sprzedaż e-papierosów i płynów do e-papierosów. Produkty są stosownie oznaczone, zgodnie ze swoim przeznaczeniem: jako płyn do e-papierosów, nie do e-papierosa. Oznaczenie produktów wynika z faktu, że płyny do e-papierosów oraz płyny o innym przeznaczeniu mają ten sam skład.

W odniesieniu do tego opisu, Wnioskodawca ma wątpliwości, czy w powyższej sytuacji w rozumieniu ustawy o podatku akcyzowym o naliczeniu podatku akcyzowego decyduje przeznaczenie produktu (do użycia w e-papierosie bądź nie do użycia w e-papierosie), czy miejsce sprzedaży produktu.

Mając na uwadze powołane wyżej przepisy oraz przedstawiony opis sprawy należy stwierdzić, że w przedmiotowym stanie faktycznym Wnioskodawca dokonuje sprzedaży płynów przeznaczonych do użycia w e-papierosach (a więc spełniających definicję z art. 2 ust. 1 pkt 35 ustawy) oraz produktów, które nie będą przeznaczone do e-papierosów, oferowanych klientom zgodnie z przeznaczeniem innym niż do wykorzystania w papierosach elektronicznych. W odniesieniu do tej sytuacji, opodatkowaniu podatkiem akcyzowym podlegać będą zatem tylko wyroby przeznaczone do wykorzystania w e-papierosach, spełniające definicję art. 2 ust. 1 pkt 35 ustawy. Jak bowiem wskazano, w ramach postępowania o wydanie interpretacji indywidualnej, decydującym kryterium do uznania roztworu za płyn do papierosów elektronicznych jest jego przeznaczenie na ten właśnie cel (nie miejsce sprzedaży).

Przepisy ustawy o podatku akcyzowym nie stanowią o tym, w jakiej formie podmiot winien informować o przeznaczeniu danej substancji. Należy jednakże zaznaczyć, że to w gestii podmiotu dokonującego obrotu i sprzedaży roztworów zawierających m.in. glikol i glicerynę, aromatów, koncentratów oraz baz (składników) do tych roztworów leży właściwe wykazanie (uprawdopodobnienie) tego przeznaczenia. W szczególności ma to znaczenie w przypadku wyrobów, które mogą zostać wykorzystane w e-papierosach – w tym znaczeniu, że są to wyroby których charakter, skład i właściwości wskazują na takie właśnie przeznaczenie.

Jednocześnie Organ nadmienia, że w trybie wydawania interpretacji indywidualnej opis stanu faktycznego przedstawiony we wniosku jest podstawą do wydania rozstrzygnięcia. Natomiast stwierdzenie, czy w konkretnym przypadku, dane wyroby oferowane przez Wnioskodawcę na sprzedaż z uwagi na swój charakter, skład i właściwości są czy też nie są przeznaczone do wykorzystania w papierosach elektronicznych – a tym samym, czy spełniają kryterium wyrobów akcyzowych – może być dokonywane wyłącznie w ramach postępowania prowadzonego przez właściwe dla Wnioskodawcy organy podatkowe. Organ wydający interpretację indywidualną nie dokonuje natomiast takiej oceny. To w trakcie kontroli podatkowej, kontroli celno-skarbowej albo postępowania podatkowego właściwy organ może badać okoliczności sprawy i przesądzić, czy nabywane i sprzedawane przez Wnioskodawcę wyroby w konkretnym przypadku spełniają warunki uznania ich za wyroby akcyzowe, o których mowa w art. 2 ust. 1 pkt 35 ustawy. Tym samym wyroby takie jak np. płyn do aromatyzowania tytoniu czy aromaty do kominków, z uwagi m.in. na swój skład chemiczny i właściwości mogą zostać uznane za płyn do papierosów elektronicznych – jednak ocena ta może zostać dokonana wyłącznie w związku z kontrolą stanu rzeczywistego, a nie w ramach postępowania o wydanie interpretacji indywidualnej.

Oceniając zatem stanowisko Wnioskodawcy, ściśle w odpowiedzi na pytanie postawione we wniosku – należało uznać je za prawidłowe. O opodatkowaniu wyrobów, o których mowa w stanie faktycznym, jako płynu do papierosów elektronicznych decyduje bowiem spełnienie przez nie definicji zawartej w art. 2 ust. 1 pkt 35 ustawy.

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia przedstawionego w stanie faktycznym.

Organ informuje, że niniejsza interpretacja rozstrzyga wyłącznie w zakresie przedstawionego we wniosku pytania Zainteresowanego. W tym zakresie stanowisko Wnioskodawcy uznane zostało za prawidłowe. Natomiast inne kwestie, nieobjęte tym pytaniem, nie mogą być – zgodnie z art. 14b § 1 ustawy Ordynacja podatkowa – rozpatrzone.

Zgodnie z art. 14b § 3 Ordynacji podatkowej, składający wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej obowiązany jest do wyczerpującego przedstawienia zaistniałego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego. Organ podatkowy jest ściśle związany przedstawionym we wniosku stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego). Zainteresowany ponosi ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu sprawy. Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, o ile rzeczywisty stan sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy lub zmiany stanu prawnego, udzielona odpowiedź traci swą aktualność. Równocześnie w przypadku, gdy w toku postępowania podatkowego, kontroli podatkowej, bądź kontroli celno-skarbowej zostanie określony odmienny stan sprawy, interpretacja nie wywoła w tym zakresie skutków prawnych.

Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej, przepisów art. 14k–14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;

2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;

3. z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych (art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej).

Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy – Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. z 2018 r., poz. 2193 ze zm.), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.

POUCZENIE

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2019 r., poz. 2325 ze zm.).

Skargę wnosi się w dwóch egzemplarzach (art. 47 § 1 ww. ustawy) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała lub drogą elektroniczną na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 54 § 1a ww. ustawy), w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy). W przypadku pism i załączników wnoszonych w formie dokumentu elektronicznego odpisów nie dołącza się (art. 47 § 3 ww. ustawy). W przypadku wnoszenia skargi w okresie obowiązywania stanu zagrożenia epidemicznego i stanu epidemii jako najwłaściwszy proponuje się kontakt z wykorzystaniem systemu teleinformatycznego ePUAP.

Zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.