0111-KDIB3-3.4013.200.2021.2.JS

Interpretacja indywidualna

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2021 r., poz. 1540 ze zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z 16 sierpnia 2021 r. (data wpływu 16 sierpnia 2021 r.), uzupełnionym pismem z 8 listopada 2021 r. (data wpływu 8 listopada 2021 r.) o wydanie interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku akcyzowego, w zakresie zwolnienia od akcyzy sprzedaży wyrobów węglowych na terytorium kraju na rzecz finalnych nabywców węglowych – jest prawidłowe.

Uzasadnienie

W dniu 16 sierpnia 2021 r. wpłynął do Organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku akcyzowego, w zakresie zwolnienia od akcyzy sprzedaży wyrobów węglowych na terytorium kraju na rzecz finalnych nabywców węglowych. Ww. wniosek został uzupełniony pismem z 8 listopada 2021 r. (data wpływu 8 listopada 2021 r.), stanowiącym odpowiedź na wezwanie Organu z 18 października 2021 r., znak: 0111-KDIB3-3.4013.200.2021.1.JS.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe, ostatecznie sprecyzowane w uzupełnieniu wniosku:

Wnioskodawca posiada status pośredniczącego podmiotu węglowego w rozumieniu art. 2 ust. 1 pkt 23a ustawy z dnia 6 grudnia 2008 r. o podatku akcyzowym (t.j. Dz. U. z 2020 r. poz. 722 ze zm., dalej zwana: UoPA).

Wnioskodawca sprzedaje na terytorium kraju wyroby węglowe w rozumieniu art. 2 ust. 1 pkt 1a UoPA zarówno do innych pośredniczących podmiotów węglowych, jak również do finalnych nabywców węglowych w rozumieniu art. 2 ust. 1 pkt 23c UoPA. Przedmiotem niniejszego wniosku jest zdarzenie przyszłe polegające na sprzedaży wyrobów węglowych na terytorium kraju na rzecz finalnych nabywców węglowych w okolicznościach opisanych poniżej. Tytułem wprowadzenia Wnioskodawca wskazuje, że rozszerzył ofertę produktową dla finalnych nabywców węglowych poprzez rozpoczęcie sprzedaży wyrobów węglowych pakowanych w worki.

Wyroby węglowe pakowane w worki są dostarczane do finalnych nabywców węglowych za pomocą firm kurierskich. Wnioskodawca chce uzyskać potwierdzenie co do możliwości stosowania dla sprzedaży wyrobów węglowych na terytorium kraju na rzecz finalnych nabywców zwolnienia od akcyzy, o którym mowa w art. 31a ust. 1 UoPA. Wnioskodawca wnosi o ocenę swojego stanowiska dla sprzedaży następującej w poniższych wariantach.

Wariant 1.

Wnioskodawca dokonuje sprzedaży wyrobów węglowych na rzecz finalnych nabywców węglowych działając jako pośredniczący podmiot węglowy, który w poprzednim roku kalendarzowym sprzedał powyżej 30 mln kg wyrobów węglowych. Sprzedaż nie następuje w wykonaniu okresowej umowy ani umowy ramowej w rozumieniu odpowiednio art. 2 ust. 1 pkt 37 i 38 UoPA.

Sprzedaż zostanie udokumentowana fakturą wystawioną przez Wnioskodawcę. Wyroby węglowe zostaną dostarczone finalnemu nabywcy węglowemu za pomocą firmy kurierskiej. Finalny nabywca węglowy odbierze od kuriera wyroby węglowe oraz fakturę dokumentującą sprzedaż. Na fakturze znajdować się będzie oświadczenie, że odebrane przez finalnego nabywcę węglowego wyroby węglowe zostaną zużyte do celów uprawniających do zwolnienia w ilości wskazanej na fakturze wystawionej przez Wnioskodawcę. Na egzemplarzu faktury przeznaczonym dla Wnioskodawcy, pod treścią ww. oświadczenia, finalny nabywca węglowy składa czytelny podpis, tym samym potwierdzając odbiór faktury. Kurier odbierze od finalnego nabywcy egzemplarz faktury podpisanej przez finalnego nabywcę węglowego. Wnioskodawca otrzyma po sprzedaży od firmy kurierskiej skan tego egzemplarza faktury na adres poczty elektronicznej. Oryginał faktury wraz z zawartym na niej oświadczeniem będzie przechowywany w archiwum firmy kurierskiej i Wnioskodawca nie będzie go fizycznie posiadać. Będzie istniała możliwość, by na żądanie Wnioskodawcy sprowadzić oryginał oświadczenia z archiwum firmy kurierskiej do siedziby Wnioskodawcy. Należy uznać, że spełnione będą warunki, o których mowa w art. 31a ust. 3 pkt 1 lit. b tiret pierwsze UoPA. W tym Wariancie dowodem odbioru przez finalnego nabywcę węglowego faktury dokumentującej sprzedaż wyrobów węglowych będzie posiadanie w elektronicznej formie faktury, która została podpisana przez finalnego nabywcę węglowego podczas odbioru wyrobów węglowych, jak również w razie potrzeby papierowego egzemplarza faktury.

Wariant 2.

Wnioskodawca dokonuje sprzedaży wyrobów węglowych na rzecz finalnych nabywców węglowych działając jako pośredniczący podmiot węglowy, który w poprzednim roku kalendarzowym sprzedał powyżej 30 mln kg wyrobów węglowych. Sprzedaż nie następuje w wykonaniu okresowej umowy ani umowy ramowej w rozumieniu odpowiednio art. 2 ust. 1 pkt 37 i 38 UoPA.

Sprzedaż zostanie udokumentowana fakturą wystawioną przez Wnioskodawcę. Wyroby węglowe zostaną dostarczone finalnemu nabywcy węglowemu za pomocą firmy kurierskiej. Finalny nabywca węglowy odbierze od kuriera wyroby węglowe oraz fakturę dokumentującą sprzedaż. Na fakturze znajdować się będzie oświadczenie, że odebrane przez finalnego nabywcę węglowego wyroby węglowe zostaną zużyte do celów uprawniających do zwolnienia w ilości wskazanej na fakturze wystawionej przez wnioskodawcę. Na egzemplarzu faktury przeznaczonym dla Wnioskodawcy, pod treścią ww. oświadczenia, finalny nabywca węglowy składa czytelny podpis, tym samym potwierdzając odbiór faktury. Kurier odbierze od finalnego nabywcy węglowego egzemplarz faktury podpisanej przez finalnego nabywcę węglowego. Wnioskodawca otrzyma po sprzedaży od firmy kurierskiej skan tego egzemplarza faktury na adres poczty elektronicznej. W tym wariancie zakłada się, że jedyną formą w jakiej Wnioskodawca będzie posiadał oświadczenie jest skan faktury zawierającej oświadczenie otrzymany na adres poczty elektronicznej, ponieważ oryginał z przyczyn niezależnych od Wnioskodawcy zaginie lub ulegnie zniszczeniu. Należy uznać, że spełnione będą warunki, o których mowa w art. 31a ust. 3 pkt 1 lit. b tiret pierwsze UoPA. W tym Wariancie dowodem odbioru przez finalnego nabywcę węglowego faktury dokumentującej sprzedaż wyrobów węglowych będzie posiadanie w elektronicznej formie faktury, która została podpisana przez finalnego nabywcę węglowego podczas odbioru wyrobów węglowych.

Wariant 3.

Wnioskodawca dokonuje sprzedaży wyrobów węglowych na rzecz finalnych nabywców węglowych działając jako pośredniczący podmiot węglowy, który w poprzednim roku kalendarzowym sprzedał powyżej 30 mln kg wyrobów węglowych. Sprzedaż nie następuje w wykonaniu okresowej umowy ani umowy ramowej w rozumieniu odpowiednio art. 2 ust. 1 pkt 37 i 38 UoPA.

Sprzedaż zostanie udokumentowana fakturą wystawioną przez Wnioskodawcę. Wyroby węglowe zostaną dostarczone finalnemu nabywcy węglowemu za pomocą firmy kurierskiej. Finalny nabywca węglowy odbierze od kuriera wyroby węglowe oraz fakturę dokumentującą sprzedaż. Na fakturze znajdować się będzie oświadczenie, że odebrane przez finalnego nabywcę węglowego wyroby węglowe zostaną zużyte do celów uprawniających do zwolnienia w ilości wskazanej na fakturze wystawionej przez Wnioskodawcę. Na egzemplarzu faktury przeznaczonym dla Wnioskodawcy, pod treścią ww. oświadczenia, finalny nabywca węglowy potwierdzi odbiór faktury składając na nim podpis, przy czym będzie to podpis nieczytelny. Popis złożony przez finalnego nabywcę węglowego zostanie napisany własnoręcznie, w sposób charakterystyczny, tj. w formie zwykle używanej przez podpisującego. Kurier odbierze od finalnego nabywcy węglowego egzemplarz faktury podpisanej przez finalnego nabywcę węglowego. Wnioskodawca otrzyma po sprzedaży od firmy kurierskiej skan tego egzemplarza faktury. Należy uznać, że spełnione będą warunki, o których mowa w art. 31a ust. 3 pkt 1 lit. b tiret pierwsze UoPA. W tym Wariancie dowodem odbioru przez finalnego nabywcę węglowego faktury dokumentującej sprzedaż wyrobów węglowych będzie posiadanie w elektronicznej formie faktury, która została podpisana przez finalnego nabywcę węglowego podczas odbioru wyrobów węglowych w sposób wskazany powyżej, jak również w razie potrzeby papierowy egzemplarz faktury.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie:

Czy sprzedaż wyrobów węglowych na terytorium kraju dokonywana przez Wnioskodawcę w okolicznościach wskazanych w Wariancie 1, Wariancie 2 oraz Wariancie 3 będzie korzystała ze zwolnienia od akcyzy, o którym mowa w art. 31a ust. 1 UoPA?

Stanowisko Wnioskodawcy:

Z dniem 1 lutego 2021 r. weszła w życie ustawa z dnia 10 grudnia 2020 r. o zmianie ustawy o podatku akcyzowym oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. z 2021 r. poz. 72, dalej: ustawa nowelizująca).

Na mocy ustawy nowelizującej zmodyfikowano zasady stosowania zwolnienia od akcyzy dla sprzedaży wyrobów węglowych na terytorium kraju finalnym nabywcom węglowym, o którym mowa w art. 31a ust. 1 UoPA. W szczególności warunki korzystania ze zwolnienia zróżnicowano w zależności od tego czy pośredniczący podmiot węglowy dokonujący sprzedaży w poprzednim roku kalendarzowym sprzedał powyżej 30 mln kg wyrobów węglowych czy mniejszą ilość.

Zgodnie z art. 31a ust. 3 pkt 1 lit. b) UoPA, w przypadku sprzedaży wyrobów węglowych na terytorium kraju przez pośredniczący podmiot węglowy, który w poprzednim roku kalendarzowym sprzedał powyżej 30 mln kg wyrobów węglowych warunkiem zwolnienia, o którym mowa w art. 31a ust. 1 UoPA jest:

- sporządzenie, po dostarczeniu finalnemu nabywcy węglowemu wyrobów węglowych, projektu e-DD na podstawie faktury dokumentującej tę sprzedaż,

- przesłanie tego projektu e-DD do Systemu w terminach określonych odpowiednio w art. 46na ust. 3, 4 lub 6 UoPA i uzyskanie z Systemu e-DD z nadanym numerem referencyjnym, sprawdzonego pod względem kompletności i prawidłowości danych zawartych w tym dokumencie, zgodnie z art. 46na ust. 8 UoPA, oraz dokonanie czynności wymaganych do zakończenia monitorowania sprzedaży wyrobów węglowych z użyciem Systemu w terminie, o którym mowa w art. 46ba UoPA,

- złożenie oświadczenia przez finalnego nabywcę węglowego, że odebrane przez niego wyroby węglowe zostaną zużyte do celów uprawniających do zwolnienia w ilości wskazanej na fakturze wystawionej przez pośredniczący podmiot węglowy.

Jednocześnie zgodnie z art. 31a ust. 3i UoPA, odbiór przez finalnego nabywcę węglowego faktury dokumentującej sprzedaż, będącej podstawą do sporządzenia projektu e-DD, o którym mowa w ust. 3 pkt 1 lit. b tiret pierwsze, w przypadku gdy sprzedaż nie jest realizowana w ramach wykonania umów, o których mowa w ust. 3e, stanowi realizację warunku, o którym mowa w ust. 3 pkt 1 lit. b tiret drugie.

Oznacza to, że ustawodawca – dla przypadków sprzedaży wyrobów węglowych realizowanej inaczej niż w wykonaniu okresowej umowy lub umowy ramowej w rozumieniu odpowiednio art. 2 ust. 1 pkt 37 i 38 UoPA – zdecydował się przyjąć fikcję prawną, zgodnie z którą za złożenie oświadczenia, o którym mowa w ust. 3 pkt 1 lit. b tiret drugie UoPA uznaje się odbiór faktury wystawionej przez Wnioskodawcę (pośredniczący podmiot węglowy) przez finalnego nabywcę węglowego.

Tym samym wedle przepisów obowiązujących od 1 lutego 2021 r., choć nie jest to zabronione, nie ma konieczności pobierania pisemnego oświadczenia od finalnego nabywcy węglowego. W każdym z przedstawionych wariantów finalny nabywca węglowy odbierze fakturę dokumentującą sprzedaż.

W Wariancie 1 Wnioskodawca będzie w stanie to wykazać poprzez posiadanie egzemplarza faktury podpisanej przez finalnego nabywcę węglowego w formie elektronicznej, tj. w formie skanu przesłanego na adres poczty elektronicznej Wnioskodawcy. W razie potrzeby wnioskodawca posiadał będzie papierowy egzemplarz faktury.

W Wariancie 2 Wnioskodawca również będzie w stanie wykazać, że finalny nabywca węglowy odebrał fakturę, co nastąpi poprzez posiadanie egzemplarza faktury podpisanej przez finalnego nabywcę węglowego w formie elektronicznej, tj. w formie skanu przesłanego na adres poczty elektronicznej Wnioskodawcy. Przepis art. 31 ust. 3i UoPA uzależnia realizację warunku, o którym mowa w art. 31a ust. 3 pkt 1 lit. b tiret drugie UoPA od odbioru faktury dokumentującej sprzedaż przez finalnego nabywcę węglowego. Nie rozróżnia w jakiej formie należy to wykazać. Posiadany dokument w formie elektronicznej będzie dowodził tę okoliczność. Przepisy nie wymagają, by wykazanie faktu odbioru faktury dokumentującej sprzedaż następowało wyłącznie poprzez posiadanie egzemplarza faktury, na którym złożył własnoręczny podpis. Odbiór faktury może być wykazany w taki sposób, który zgodnie z logiką i zasadami życiowego doświadczenia potwierdzał będzie tę okoliczność. Powszechnie akceptowalne przez organy podatkowe jest, w sytuacji w pewnym sensie podobnej do niniejszej, dowodzenie odbioru towaru przez nabywcę w państwie członkowskim przeznaczenia dla celów stawki 0 % z tytułu wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów poprzez dokumenty przewozowe posiadane w formie elektronicznej.

W Wariancie 3 brak czytelnego podpisu finalnego nabywcy węglowego na fakturze nie powinien wpływać na prawo do zastosowania zwolnienia. W orzecznictwie sądowym ugruntowany jest pogląd, że podpis może być nieczytelny, jeśli tylko został napisany w sposób charakterystyczny dla osoby podpisanej. Dla osób, którym taka forma podpisu nie jest znana, złożenie podpisu nieczytelnego jest natomiast podstawą domniemania, że został złożony w formie zwykle używanej. Oznacza to, że dokument podpisany nieczytelnie także jest dokumentem podpisanym. W konsekwencji zaś posiadanie w wersji elektronicznej (oraz w razie potrzeby) w wersji papierowej tak podpisanej faktury będzie stanowiło potwierdzenie odbioru faktury przez finalnego nabywcę węglowego.

Podsumowując, Wnioskodawca stoi na stanowisku, że w każdym z opisanych wariantów spełnione będą warunki wymienione w art. 31a ust. 3 lit. b UoPA i Wnioskodawca będzie uprawniony do skorzystania ze zwolnienia, o którym mowa w art. 31a ust. 1 UoPA.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 1 ust. 1 ustawy z dnia 6 grudnia 2008 r. o podatku akcyzowym (Dz. U. z 2020 r. poz. 722 z późn. zm.; zwanej dalej „ustawą” lub „ustawą o podatku akcyzowym”), ustawa określa opodatkowanie podatkiem akcyzowym, zwanym dalej „akcyzą”, wyrobów akcyzowych oraz samochodów osobowych, organizację obrotu wyrobami akcyzowymi, a także oznaczanie znakami akcyzy.

W myśl art. 2 ust. 1 pkt 1 ustawy wyroby akcyzowe to wyroby energetyczne, energia elektryczna, napoje alkoholowe, wyroby tytoniowe, susz tytoniowy, płyn do papierosów elektronicznych oraz wyroby nowatorskie, określone w załączniku nr 1 do ustawy.

Przez wyroby węglowe w rozumieniu art. 2 ust.1 pkt 1a ustawy rozumie się wyroby energetyczne, określone w poz. 19-21 załącznika nr 1 do ustawy.

Pod poz. 19 załącznika nr 1 do ustawy pod kodem CN ex 2701 wymieniono węgiel; brykiety, brykietki i podobne paliwa stałe wytwarzane z węgla – jeżeli są przeznaczone do celów opałowych.

Stosownie do art. 2 ust. 1 pkt 18, 18b, 21, 22 lit. a, 23a, 23c, 26 lit. c, 31 lit. d, 32 lit. c, 37, 38 ustawy użyte w ustawie określenia oznaczają:

- faktura - fakturę w rozumieniu przepisów o podatku od towarów i usług zawierającą dane nabywcy i jego adres oraz dane dotyczące ilości (liczby) i miary nabywanych wyrobów akcyzowych lub samochodów osobowych;

- e-DD - elektroniczny dokument, na podstawie którego:

a) przemieszcza się na terytorium kraju poza procedurą zawieszenia poboru akcyzy wyroby akcyzowe objęte zwolnieniem od akcyzy ze względu na ich przeznaczenie lub wyroby akcyzowe wymienione w załączniku nr 2 do ustawy, opodatkowane zerową stawką akcyzy ze względu na ich przeznaczenie,

b) monitoruje się na terytorium kraju sprzedaż wyrobów węglowych objętych zwolnieniem od akcyzy ze względu na ich przeznaczenie finalnemu nabywcy węglowemu przez pośredniczący podmiot węglowy, który w poprzednim roku kalendarzowym sprzedał powyżej 30 mln kg wyrobów węglowych;

- sprzedaż - czynność faktyczną lub prawną, w której wyniku dochodzi do przeniesienia posiadania lub własności przedmiotu sprzedaży na inny podmiot;

- pośredniczący podmiot węglowy - podmiot mający siedzibę lub miejsce zamieszkania na terytorium kraju:

a) dokonujący sprzedaży, dostawy wewnątrzwspólnotowej, nabycia wewnątrzwspólnotowego, importu lub eksportu wyrobów węglowych, lub

b) używający wyrobów węglowych do celów objętych zwolnieniem od akcyzy i do celów nieobjętych zwolnieniem od akcyzy, lub

c) używający wyrobów węglowych do celów objętych zwolnieniem od akcyzy i do celów niepodlegających opodatkowaniu akcyzą

- który dokonał zgłoszenia rejestracyjnego zgodnie z art. 16;

- finalny nabywca węglowy - podmiot, który:

a) nabywa na terytorium kraju, importuje lub nabywa wewnątrzwspólnotowo wyroby węglowe, lub

b) posiada uzyskane w sposób inny niż w drodze nabycia wyroby węglowe

- niebędący pośredniczącym podmiotem węglowym;

- System - krajowy system teleinformatyczny służący do obsługi monitorowania sprzedaży wyrobów węglowych objętych zwolnieniem od akcyzy ze względu na ich przeznaczenie, w szczególności do przesyłania e-DD.

Zgodnie z art. 9a ust. 1 ustawy, w przypadku wyrobów węglowych przedmiotem opodatkowania akcyzą jest:

1. sprzedaż wyrobów węglowych na terytorium kraju finalnemu nabywcy węglowemu;

2. nabycie wewnątrzwspólnotowe wyrobów węglowych przez finalnego nabywcę węglowego;

3. import wyrobów węglowych przez finalnego nabywcę węglowego;

4. użycie wyrobów węglowych przez pośredniczący podmiot węglowy;

5. użycie wyrobów węglowych przez finalnego nabywcę węglowego:

a) nabytych w ramach zwolnienia, o którym mowa w art. 31a ust. 1, do celów innych niż zwolnione na podstawie tego przepisu, przy czym za takie użycie uznaje się również naruszenie warunków, o których mowa w art. 31a ust. 3, a także sprzedaż, eksport lub dostawę wewnątrzwspólnotową wyrobów węglowych przez finalnego nabywcę węglowego zamiast użycia ich do celów, o których mowa w art. 31a ust. 1,

b) uzyskanych w sposób inny niż w drodze nabycia,

c) jeżeli nie można ustalić podmiotu, który dokonał sprzedaży wyrobów węglowych finalnemu nabywcy węglowemu, a w wyniku kontroli podatkowej, kontroli celno-skarbowej albo postępowania podatkowego nie ustalono, że podatek został zapłacony w należnej wysokości;

6. użycie lub sprzedaż wyrobów węglowych uzyskanych w drodze czynu zabronionego pod groźbą kary;

7. powstanie ubytków wyrobów węglowych.

W myśl art. 9a ust. 3 ustawy, jeżeli w stosunku do wyrobów węglowych powstał obowiązek podatkowy w związku z wykonaniem jednej z czynności podlegającej opodatkowaniu akcyzą, to nie powstaje obowiązek podatkowy na podstawie innej czynności podlegającej opodatkowaniu akcyzą, jeżeli kwota akcyzy została określona lub zadeklarowana w należnej wysokości, chyba że przepisy ustawy stanowią inaczej.

W przypadku sprzedaży wyrobów węglowych sprzedawca jest obowiązany ustalić, czy sprzedaje te wyroby pośredniczącemu podmiotowi węglowemu czy finalnemu nabywcy węglowemu - art. 9a ust. 4 ustawy.

Obowiązek podatkowy powstaje z dniem wykonania czynności lub zaistnienia stanu faktycznego podlegających opodatkowaniu akcyzą, chyba że przepisy ustawy stanowią inaczej – art. 10 ust. 1 ustawy.

Obowiązek podatkowy z tytułu sprzedaży wyrobów węglowych na terytorium kraju powstaje z dniem wydania wyrobów węglowych, w tym także przewoźnikowi, a w przypadkach, o których mowa w art. 9a ust. 2 pkt 2-9, z dniem wykonania tych czynności – art. 10 ust. 1a ustawy.

Jeżeli sprzedaż wyrobów węglowych jest potwierdzona fakturą, obowiązek podatkowy powstaje z dniem wystawienia faktury, nie później niż w 7. dniu od dnia wydania wyrobów węglowych – art. 10 ust. 1b ustawy.

Podatnikiem akcyzy jest osoba fizyczna, osoba prawna oraz jednostka organizacyjna niemająca osobowości prawnej, która dokonuje czynności podlegających opodatkowaniu akcyzą lub wobec której zaistniał stan faktyczny podlegający opodatkowaniu akcyzą, w tym podmiot będący finalnym nabywcą węglowym - w przypadku, o którym mowa w art. 9a ust. 1 pkt 5 – art. 13 ust. 1 pkt 11 ustawy.

Stosownie do art. 31a ust. 1 ustawy, zwalnia się od akcyzy czynności podlegające opodatkowaniu, których przedmiotem są wyroby węglowe przeznaczone do celów opałowych:

1. w procesie produkcji energii elektrycznej;

2. w procesie produkcji wyrobów energetycznych;

3. przez gospodarstwo domowe, organ administracji publicznej, jednostkę Sił Zbrojnych Rzeczypospolitej Polskiej, podmiot systemu oświaty, o którym mowa w art. 2 ustawy z dnia 14 grudnia 2016 r. - Prawo oświatowe (Dz. U. z 2019 r. poz. 1148, z późn. zm.), żłobek i klub dziecięcy, o których mowa w ustawie z dnia 4 lutego 2011 r. o opiece nad dziećmi w wieku do lat 3 (Dz. U. z 2020 r. poz. 326), podmiot leczniczy, o którym mowa w art. 4 ust. 1 ustawy z dnia 15 kwietnia 2011 r. o działalności leczniczej (Dz. U. z 2020 r. poz. 295), jednostkę organizacyjną pomocy społecznej, o której mowa w art. 6 pkt 5 ustawy z dnia 12 marca 2004 r. o pomocy społecznej (Dz. U. z 2019 r. poz. 1507, 1622, 1690, 1818 i 2473), organizacje, o których mowa w art. 3 ust. 2 i 3 ustawy z dnia 24 kwietnia 2003 r. o działalności pożytku publicznego i o wolontariacie (Dz. U. z 2019 r. poz. 688, 1570 i 2020 oraz z 2020 r. poz. 284);

4. do przewozu towarów i pasażerów koleją;

5. do łącznego wytwarzania ciepła i energii elektrycznej;

6. w pracach rolniczych, ogrodniczych, w hodowli ryb, oraz w leśnictwie;

7. w procesach mineralogicznych, elektrolitycznych i metalurgicznych oraz do redukcji chemicznej;

8. przez zakład energochłonny wykorzystujący wyroby węglowe, w którym wprowadzony został w życie system prowadzący do osiągania celów dotyczących ochrony środowiska lub do podwyższenia efektywności energetycznej;

9. (uchylony).

Zgodnie z art. 31a ust. 3 pkt 1 ustawy warunkiem zwolnienia, o którym mowa w ust. 1, jest w przypadku sprzedaży wyrobów węglowych na terytorium kraju przez pośredniczący podmiot węglowy:

a) który w poprzednim roku kalendarzowym sprzedał do 30 mln kg wyrobów węglowych - uzyskanie od finalnego nabywcy węglowego oświadczenia, że odebrane przez niego wyroby węglowe są przeznaczone do celów uprawniających do zwolnienia od akcyzy, oraz:

- wystawienie faktury dokumentującej tę sprzedaż albo

- sporządzenie listy finalnych nabywców węglowych uprawnionych do odbioru deputatu węglowego,

b) który w poprzednim roku kalendarzowym sprzedał powyżej 30 mln kg wyrobów węglowych:

- sporządzenie, po dostarczeniu finalnemu nabywcy węglowemu wyrobów węglowych, projektu e-DD na podstawie faktury dokumentującej tę sprzedaż, przesłanie tego projektu e-DD do Systemu w terminach określonych odpowiednio w art. 46na ust. 3, 4 lub 6 i uzyskanie z Systemu e-DD z nadanym numerem referencyjnym, sprawdzonego pod względem kompletności i prawidłowości danych zawartych w tym dokumencie, zgodnie z art. 46na ust. 8, oraz dokonanie czynności wymaganych do zakończenia monitorowania sprzedaży wyrobów węglowych z użyciem Systemu w terminie, o którym mowa w art. 46ba,

- złożenie oświadczenia przez finalnego nabywcę węglowego, że odebrane przez niego wyroby węglowe zostaną zużyte do celów uprawniających do zwolnienia w ilości wskazanej na fakturze wystawionej przez pośredniczący podmiot węglowy.

Oświadczenie, o którym mowa w ust. 3 pkt 1 lit. a oraz lit. b tiret drugie, może być zastąpione oświadczeniem złożonym w okresowej umowie lub umowie ramowej zawartej między pośredniczącym podmiotem węglowym będącym sprzedawcą a finalnym nabywcą węglowym, które wywiera skutek jedynie w stosunku do nabywanych wyrobów węglowych w ilości wynikającej z tych umów, pod warunkiem potwierdzenia każdej sprzedaży tych wyrobów fakturą – art. 31a ust. 3e ustawy.

W przypadku, o którym mowa w ust. 3 pkt 1 lit. b tiret pierwsze, przesłanie projektu e-DD do Systemu przez pośredniczący podmiot węglowy, który nie dostarcza sprzedanych wyrobów węglowych bezpośrednio finalnemu nabywcy węglowemu, jest równoznaczne z potwierdzeniem przez ten podmiot dostarczenia finalnemu nabywcy węglowemu tych wyrobów w ilości określonej na fakturze będącej podstawą do sporządzenia e-DD – art. 31a ust. 3h ustawy.

Odbiór przez finalnego nabywcę węglowego faktury dokumentującej sprzedaż, będącej podstawą do sporządzenia projektu e-DD, o którym mowa w ust. 3 pkt 1 lit. b tiret pierwsze, w przypadku gdy sprzedaż nie jest realizowana w ramach wykonania umów, o których mowa w ust. 3e, stanowi realizację warunku, o którym mowa w ust. 3 pkt 1 lit. b tiret drugie – art. 31a ust. 3i ustawy.

W przedmiotowej sprawie, Wnioskodawca będący pośredniczącym podmiotem węglowym w rozumieniu art. 2 ust. 1 pkt 23a ustawy, który w poprzednim roku kalendarzowym sprzedał powyżej 30 mln kg wyrobów węglowych, sprzedaje na terytorium kraju wyroby węglowe na rzecz finalnych nabywców węglowych, o których mowa w art. 2 ust. 1 pkt 23c ustawy. Wyroby węglowe pakowane w worki są dostarczane do finalnych nabywców węglowych za pomocą firm kurierskich. W każdym z Wariantów sprzedaży wyrobów węglowych opisanych we wniosku spełnione będą warunki, o których mowa w art. 31a ust. 3 pkt 1 lit. b tiret pierwsze ustawy o podatku akcyzowym. W żadnym z przedstawionych Wariantów sprzedaż nie następuje w wykonaniu okresowej umowy ani umowy ramowej w rozumieniu odpowiednio art. 2 ust. 1 pkt 37 i 38 ustawy. Każdorazowo, sprzedaż zostanie udokumentowana fakturą wystawioną przez Wnioskodawcę. Wyroby węglowe zostaną dostarczone finalnemu nabywcy węglowemu za pomocą firmy kurierskiej. Finalny nabywca węglowy odbierze od kuriera wyroby węglowe oraz fakturę dokumentującą sprzedaż. Na fakturze znajdować się będzie oświadczenie, że odebrane przez finalnego nabywcę węglowego wyroby węglowe zostaną zużyte do celów uprawniających do zwolnienia w ilości wskazanej na fakturze wystawionej przez Wnioskodawcę.

Wątpliwości Wnioskodawcy dotyczą kwestii, czy sprzedaż wyrobów węglowych w opisanych Wariantach 1-3 będzie korzystała ze zwolnienia od akcyzy, o którym mowa w art. 31a ust. 1 ustawy.

Mając na uwadze opis sprawy oraz cytowane wyżej przepisy, w pierwszej kolejności należy zaznaczyć, że w analizowanej sprawie czynnością, która po spełnieniu warunków podlegać będzie zwolnieniu od akcyzy jest sprzedaż przez pośredniczący podmiot węglowy wyrobów węglowych finalnemu nabywcy węglowemu. Co do zasady, podmiotem korzystającym ze zwolnienia od akcyzy, zobowiązanym do wypełnienia warunków uprawniających do tego zwolnienia, jest zatem Wnioskodawca – pośredniczący podmiot węglowy który dokonuje sprzedaży wyrobów węglowych finalnemu nabywcy węglowemu do celów zwolnionych.

Wskazać dalej należy, że nowelizacja ustawy o podatku akcyzowym obowiązująca od 1 lutego 2021 r. (ustawa z dnia 10 grudnia 2020 r. o zmianie ustawy o podatku akcyzowym oraz niektórych innych ustaw, Dz. U. z 2021 r., poz. 72) wprowadziła nowe zasady dotyczące obrotu wyrobami węglowymi z zastosowaniem zwolnień. Nowe zasady dotyczą zarówno samych warunków uprawniających do zastosowania zwolnień od akcyzy, jak i innych obowiązków towarzyszących obrotowi wyrobami węglowymi w ramach zwolnień, które spoczywają na podmiotach uczestniczących w tym obrocie i które w istocie umożliwiają realizację tych zwolnień.

Co istotne, warunki stosowania zwolnień od akcyzy zostały przez ustawodawcę podzielone i są one różne dla pośredniczących podmiotów węglowych, które w poprzednim roku kalendarzowym sprzedały do 30 mln kg wyrobów węglowych oraz dla pośredniczących podmiotów węglowych, które w poprzednim roku kalendarzowym sprzedały powyżej 30 mln kg wyrobów węglowych.

W sytuacji będącej przedmiotem niniejszego wniosku, tj. w przypadku sprzedaży wyrobów węglowych finalnemu nabywcy węglowemu przez pośredniczący podmiot węglowy, który w poprzednim roku kalendarzowym sprzedał powyżej 30 mln kg wyrobów węglowych, co do zasady warunkiem zwolnienia z akcyzy jest wypełnienie warunków, o których mowa w art. 31a ust. 3 pkt 1 lit. b ustawy. Warunki te dotyczą:

- sporządzenia, po dostarczeniu finalnemu nabywcy węglowemu wyrobów węglowych, projektu e-DD na podstawie faktury dokumentującej tę sprzedaż, przesłanie tego projektu e-DD do Systemu w terminie określonym w art. 46na ust. 3 i uzyskanie z Systemu e-DD z nadanym numerem referencyjnym, sprawdzonego pod względem kompletności i prawidłowości danych zawartych w tym dokumencie, zgodnie z art. 46na ust. 8, oraz dokonanie czynności wymaganych do zakończenia monitorowania sprzedaży wyrobów węglowych z użyciem Systemu w terminie, o którym mowa w art. 46ba (art. 31a ust. 3 pkt 1 lit. b ustawy tiret pierwsze), a także

- złożenia oświadczenia przez finalnego nabywcę węglowego, że odebrane przez niego wyroby węglowe zostaną zużyte do celów uprawniających do zwolnienia w ilości wskazanej na fakturze wystawionej przez pośredniczący podmiot węglowy (art. 31a ust. 3 pkt 1 lit. b ustawy tiret drugie).

Zgodnie ze wskazaniem Wnioskodawcy, w każdym z Wariantów 1-3 opisanych w zdarzeniu przyszłym spełnione będą warunki, o których mowa w art. 31a ust. 3 pkt 1 lit. b tiret pierwsze ustawy o podatku akcyzowym.

Odnośnie natomiast warunku wskazanego w art. 31a ust. 3 pkt 1 lit. b tiret drugie ustawy, należy wskazać, że dotyczy on złożenia oświadczenia przez finalnego nabywcę węglowego, że odebrane przez niego wyroby węglowe zostaną zużyte do celów uprawniających do zwolnienia w ilości wskazanej na fakturze wystawionej przez pośredniczący podmiot węglowy. Oświadczenie to może być zastąpione oświadczeniem złożonym w okresowej umowie lub umowie ramowej zawartej między pośredniczącym podmiotem węglowym będącym sprzedawcą a finalnym nabywcą węglowym, które wywiera skutek jedynie w stosunku do nabywanych wyrobów węglowych w ilości wynikającej z tych umów, pod warunkiem potwierdzenia każdej sprzedaży tych wyrobów fakturą.

Jednocześnie, wskazana wyżej nowelizacja ustawy wprowadziła w treści art. 31a ust. 3i ustawy ułatwienie, tj. odstępstwo od warunku zwolnienia określonego w art. 31a ust. 3 pkt 1 lit. b tiret drugie ustawy. Zgodnie z tym przepisem, odbiór przez finalnego nabywcę węglowego faktury dokumentującej sprzedaż, będącej podstawą do sporządzenia projektu e-DD, o którym mowa w ust. 3 pkt 1 lit. b tiret pierwsze, w przypadku gdy sprzedaż nie jest realizowana w ramach wykonania umów, o których mowa w ust. 3e, stanowi realizację warunku, o którym mowa w ust. 3 pkt 1 lit. b tiret drugie.

Zatem w przypadku sprzedaży, która nie jest realizowana w ramach wykonania umów, nie jest wymagane uzyskanie przez pośredniczący podmiot węglowy oświadczenia, o którym mowa w ust. 3 pkt 1 lit. b tiret drugie ustawy. Zgodnie bowiem z intencją ustawodawcy, odbiór przez finalnego nabywcę węglowego faktury dokumentującej sprzedaż będzie równocześnie jego oświadczeniem, że odebrane przez niego wyroby węglowe zostaną zużyte do celów uprawniających do zwolnienia w ilości wskazanej na fakturze wystawionej przez pośredniczący podmiot węglowy.

Należy zauważyć, że ustawodawca nie precyzuje formy, jaką winno przybrać potwierdzenie odbioru faktury przez finalnego nabywcę węglowego. Analiza całości uregulowań ustawy, w tym celu dokonania nowelizacji ustawy obowiązującej od 1 lutego 2021 r., pozwala jednak przyjąć, że dopuszczalne są te wszystkie formy uzyskania takiego potwierdzenia, które będą w sposób niebudzący wątpliwości dowodzić faktu dostarczenia faktury dokumentującej sprzedaż zwolnionych od akcyzy wyrobów węglowych danemu (określonemu) finalnemu nabywcy węglowemu – a w konsekwencji, umożliwią pośredniczącemu podmiotowi węglowemu realizację zwolnienia z akcyzy.

Wymaga jednocześnie wskazania, że dopiero wiedza pośredniczego podmiotu węglowego o tym, kiedy faktura została odebrana, oznacza że została spełniona przesłanka do zastosowania zwolnienia, o której mowa w art. 31a ust. 3 pkt 1 lit. b tiret drugie w zw. z art. 31a ust. 3i ustawy. Jak wskazano, odbiór przez finalnego nabywcę węglowego faktury dokumentującej sprzedaż będzie bowiem zarazem jego oświadczeniem, że odebrane przez niego wyroby węglowe zostaną zużyte do celów uprawniających do zwolnienia w ilości wskazanej na fakturze wystawionej przez pośredniczący podmiot węglowy.

W ocenie tut. Organu, potwierdzenie odbioru faktury dokumentującej sprzedaż zwolnionych od akcyzy wyrobów węglowych finalnemu nabywcy węglowemu może przyjąć formę zarówno dokumentu papierowego, jak i dokumentu elektronicznego. Istotnym jest, aby w sposób niebudzący wątpliwości potwierdzało ono sprzedaż wyrobów węglowych, w stosunku do której pośredniczący podmiot węglowy zamierza skorzystać ze zwolnienia od akcyzy.

W Wariancie nr 1 opisanym we wniosku, na egzemplarzu faktury przeznaczonym dla Wnioskodawcy, pod treścią ww. oświadczenia, finalny nabywca węglowy składa czytelny podpis, tym samym potwierdzając odbiór faktury. Kurier odbierze od finalnego nabywcy egzemplarz faktury podpisanej przez finalnego nabywcę węglowego. Wnioskodawca otrzyma po sprzedaży od firmy kurierskiej skan tego egzemplarza faktury na adres poczty elektronicznej. Oryginał faktury wraz z zawartym na niej oświadczeniem będzie przechowywany w archiwum firmy kurierskiej i Wnioskodawca nie będzie go fizycznie posiadać. Będzie istniała możliwość, by na żądanie Wnioskodawcy sprowadzić oryginał oświadczenia z archiwum firmy kurierskiej do siedziby Wnioskodawcy. W tym Wariancie dowodem odbioru przez finalnego nabywcę węglowego faktury dokumentującej sprzedaż wyrobów węglowych będzie posiadanie tej faktury w formie elektronicznej (skanu). Przy czym, faktura ta będzie podpisana przez finalnego nabywcę węglowego podpisem złożonym podczas odbioru wyrobów węglowych. Ponadto, Wnioskodawca może dodatkowo posiadać papierowy egzemplarz (oryginał) faktury podpisany przez finalnego nabywcę węglowego.

W odniesieniu do powyższego przypadku należy stwierdzić, że posiadanie w tym Wariancie (oznaczonym nr 1) przez Wnioskodawcę skanu faktury, który zawiera czytelny podpis złożony na oryginale faktury przez finalnego nabywcę węglowego w momencie odbioru wyrobów węglowych, jak również posiadanie w razie potrzeby papierowego egzemplarza tej faktury – w ocenie Organu stanowi spełnienie warunku, o którym mowa w art. 31a ust. 3i ustawy. Tym samym, w Wariancie nr 1 opisanym w zdarzeniu przyszłym zostaną spełnione przesłanki, o których mowa w art. 31a ust. 3 pkt 1 lit. b tiret pierwsze i drugie ustawy. W konsekwencji, w odniesieniu do sprzedaży wyrobów węglowych mającej miejsce w ramach tego Wariantu (oznaczonego nr 1), Wnioskodawca będzie mógł korzystać ze zwolnienia, o którym mowa w art. 31a ust. 1 ustawy o podatku akcyzowym.

W Wariancie nr 2, na egzemplarzu faktury przeznaczonym dla Wnioskodawcy, pod treścią ww. oświadczenia, finalny nabywca węglowy składa czytelny podpis, tym samym potwierdzając odbiór faktury. Kurier odbierze od finalnego nabywcy węglowego egzemplarz faktury podpisanej przez finalnego nabywcę węglowego. Wnioskodawca otrzyma po sprzedaży od firmy kurierskiej skan tego egzemplarza faktury na adres poczty elektronicznej. W tym wariancie zakłada się, że jedyną formą w jakiej Wnioskodawca będzie posiadał oświadczenie jest skan faktury zawierającej oświadczenie otrzymany na adres poczty elektronicznej, ponieważ oryginał z przyczyn niezależnych od wnioskodawcy zaginie lub ulegnie zniszczeniu. W tym Wariancie dowodem odbioru przez finalnego nabywcę węglowego faktury dokumentującej sprzedaż wyrobów węglowych będzie posiadanie w elektronicznej formie faktury, która została podpisana przez finalnego nabywcę węglowego podczas odbioru wyrobów węglowych.

W odniesieniu do tego Wariantu (oznaczonego nr 2) należy wskazać, że z posiadanego przez Wnioskodawcę skanu faktury, zawierającej podpis finalnego nabywcy węglowego złożony na oryginale, wynika że finalny nabywca węglowy odebrał dokumentującą przedmiotową sprzedaż wyrobów węglowych wystawioną przez pośredniczący podmiot węglowy – co potwierdził podpisem w chwili dostarczenia wyrobów węglowych.

Zatem nawet w sytuacji, w której oryginał (wersja papierowa faktury) zaginie lub ulegnie zniszczeniu, skan tej faktury zawierający czytelny podpis finalnego nabywcy węglowego złożony podczas odbioru wyrobów węglowych stanowić będzie potwierdzenie, że faktura ta (w formie papierowej) została odebrana przez finalnego nabywcę węglowego. Tym samym, w ocenie Organu, w Wariancie nr 2 również zostaną spełnione warunki, o których mowa w art. 31a ust. 3 pkt 1 lit. b tiret pierwsze i drugie, a w konsekwencji sprzedaż wyrobów węglowych przez Wnioskodawcę finalnemu nabywcy węglowemu będzie objęta zwolnieniem, o którym mowa w art. 31a ust. 1 ustawy.

Z kolei w Wariancie 3 opisanym we wniosku, na egzemplarzu faktury przeznaczonym dla Wnioskodawcy, pod treścią ww. oświadczenia finalny nabywca węglowy potwierdzi odbiór faktury składając na nim podpis, przy czym będzie to podpis nieczytelny. Podpis złożony przez finalnego nabywcę węglowego zostanie napisany własnoręcznie, w sposób charakterystyczny, tj. w formie zwykle używanej przez podpisującego. Kurier odbierze od finalnego nabywcy węglowego egzemplarz faktury podpisanej przez finalnego nabywcę węglowego. Wnioskodawca otrzyma po sprzedaży od firmy kurierskiej skan tego egzemplarza faktury. W tym Wariancie Wnioskodawca dysponować będzie zatem fakturą w formie elektronicznej (skanem), a w razie potrzeby również jej egzemplarzem papierowym (oryginałem faktury), na których widnieje podpis złożony w sposób wskazany powyżej złożony przez finalnego nabywcę węglowego.

Wskazać należy, że zgodnie z art. 9a ust. 4 ustawy w przypadku sprzedaży wyrobów węglowych sprzedawca ma obowiązek ustalić, czy sprzedaje te wyroby pośredniczącemu podmiotowi węglowemu czy finalnemu nabywcy węglowemu. Tym samym, identyfikacja podmiotu na rzecz którego dokonywana jest sprzedaż wyrobów węglowych przez pośredniczący podmiot węglowy ma kluczowe znaczenie dla zastosowania przez ten podmiot pośredniczący zwolnienia od akcyzy.

W przypadku, w którym na mocy art. 31a ust. 3i ustawy realizacją warunku, o którym mowa w art. 31a ust. 3 pkt 1 lit. b tiret drugie ma być odbiór przez finalnego nabywcę węglowego faktury dokumentującej sprzedaż, podpis złożony na fakturze – będący jednocześnie potwierdzeniem jej odbioru – winien zatem jednoznacznie wskazywać na podmiot, który dokonał odbioru wyrobów węglowych oraz który odebrał ten dokument (fakturę). Potwierdzenie odbioru faktury zastępuje bowiem oświadczenie nabywcy, o którym mowa w art. 31a ust. 3 pkt 1 lit. b tiret drugie ustawy, tj. oświadczenie, że odebrane przez finalnego nabywcę węglowego wyroby węglowe zostaną przez niego zużyte do celów uprawniających do zwolnienia w ilości wskazanej na fakturze.

W przypadku podpisu składanego w stosunkach urzędowych, zwłaszcza na pismach mających charakter czynności prawnej, przyjmuje się powszechnie, że podpis oznacza imię i nazwisko lub co najmniej nazwisko podpisującego. Powyższe wynika z funkcji nazwiska, która polega na ustaleniu tożsamości osoby fizycznej. Z braku wyraźnego ustanowienia terminologicznego, użyte w ustawie wyrazy rozumie się w takim znaczeniu, w jakim są one powszechnie i stale używane w mowie potocznej. Zatem podpis w rozumieniu ustawy powinien obejmować co najmniej nazwisko podpisującego.

Jednocześnie, immanentną cechą podpisu jest jego własnoręczność. Cecha ta umożliwia funkcję identyfikacyjną, gdyż tylko własnoręczny podpis, który zawiera w sobie osobiste cechy charakteru pisma podpisującego (ukształtowanie liter, ich łączenie itp.), pozwala na stwierdzenie, za pomocą graficznej ekspertyzy pisma , że jest on autentyczny. Istotne jest zatem, by własnoręczny podpis stwarzał w stosunku do osób trzecich pewność, że podpisujący chciał podpisać się pełnym swoim nazwiskiem oraz że uczynił to w formie, jakiej przy podpisywaniu dokumentów stale używa.

Stanowisko to potwierdził m.in. Sąd Najwyższy w uzasadnieniu postanowieniu z dnia 17 czerwca 2009 r. sygn. akt IV CSK 78/09: „przy braku ustawowej definicji podpisu, określenie cech, jakim powinien odpowiadać znak graficzny, aby można go było uznać za podpis, jest przedmiotem wypowiedzi judykatury i doktryny. Pomimo zróżnicowania poglądów, można wyznaczyć pewne wspólne minimum w zakresie oznaczania tych cech. Zasadniczo podpis powinien wyrażać co najmniej nazwisko. Nie jest konieczne, aby było to nazwisko w pełnym brzmieniu, gdyż dopuszczalne jest jego skrócenie, nie musi ono być także w pełni czytelne. Podpis powinien jednak składać się z liter i umożliwiać identyfikację autora, a także stwarzać możliwość porównania oraz ustalenia, czy został złożony w formie zwykle przezeń używanej; podpis więc powinien wykazywać cechy indywidualne i powtarzalne” (por. m.in. orzeczenie Sądu Najwyższego z dnia 23 marca 1932 r., III 1 Rw 515/32, Zb. Urz. z 1932 r., poz. 67 i cyt. uchwałę z dnia 30 grudnia 1993 r., III CZP 146/93). Przy najłagodniejszym traktowaniu przesłanek uznania konkretnego znaku pisarskiego za podpis, motywowanym charakterem czynności (oświadczenie ostatniej woli składane przed notariuszem), nie można odstąpić od minimum, jakim jest to, by znak pisarski umożliwiał identyfikację osoby, od której pochodzi, przynajmniej według takich kryteriów, jak cechy indywidualne i powtarzalne. Chociaż podpis nie musi być sporządzony czytelnie, to powinien odzwierciedlać cechy charakterystyczne dla osoby, która go składa i tym samym – wskazywać na tę osobę”.

Skoro zatem, jak wskazano w opisie sprawy w odniesieniu do Wariantu nr 3, finalny nabywca węglowy dokonujący nabycia wyrobów węglowych od Spółki potwierdzi odbiór faktury składając na nim nieczytelny podpis, przy czym podpis ten zostanie napisany własnoręcznie i w sposób charakterystyczny, tj. w formie zwykle używanej przez tego podpisującego (finalnego nabywcę węglowego) – to należy zgodzić się z Wnioskodawcą, że stanowi to podstawę domniemania odbioru tej faktury przez danego (określonego) finalnego nabywcę węglowego.

Mając zatem na uwadze powyższe, w ocenie Organu posiadany przez Wnioskodawcę w Wariancie 3 skan (wersja elektroniczna) lub oryginał (wersja papierowa) faktury podpisane przez finalnego nabywcę węglowego w sposób nieczytelny, ale własnoręcznie i w sposób charakterystyczny dla tego finalnego nabywcy węglowego (tj. w formie zwykle używanej przez podpisującego) – potwierdza odbiór faktury dokumentującej sprzedaż wyrobów węglowych przez tego finalnego nabywcę węglowego. Tym samym, w Wariancie 3 przedstawionym we wniosku zdaniem Organu również zostanie spełniony warunek, o których mowa w art. 31a ust. 3 pkt 1 lit. b tiret drugie w zw. z art. 31a ust. 3i ustawy, a w konsekwencji sprzedaż wyrobów węglowych przez Wnioskodawcę na rzecz finalnego nabywcy węglowego w tym Wariancie w opisanym zdarzeniu przyszłym będzie objęta zwolnieniem, o którym mowa w art. 31a ust. 1 ustawy.

Oceniając zatem stanowisko Wnioskodawcy w stosunku do Wariantów 1-3 przedstawionych we wniosku, należało uznać je za prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Organ nadmienia, że niniejsza interpretacja rozstrzyga wyłącznie w zakresie pytania zadanego we wniosku, tj. w odniesieniu do kwestii zwolnienia od akcyzy sprzedaży wyrobów węglowych finalnym nabywcom węglowym przez pośredniczący podmiot węglowy w Wariantach oznaczonych nr 1-3 we wniosku. Inne kwestie, nieobjęte pytaniem, nie mogą być – zgodnie z art. 14b § 1 ustawy Ordynacja podatkowa – rozpatrzone.

W szczególności, Organ nie był uprawniony do oceny, czy Spółka spełnia warunki, o których mowa w art. 31a ust. 3 pkt 1 lit. b tiret pierwsze ustawy. Kwestia ta wynika z treści wniosku i została przyjęta jako element opisu zdarzenia przyszłego – a tym samym, nie podlegała ocenie w niniejszej interpretacji.

Końcowo Organ podkreśla, że wbrew stanowisku Wnioskodawcy ocenę mocy dowodowej potwierdzenia odbioru faktury/oświadczenia dla celów zwolnienia od akcyzy należy wyraźnie odróżnić od oceny mocy dowodowej dokumentów potwierdzających dokonanie wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów na gruncie podatku od towarów i usług, w celu zastosowania stawki podatku VAT (podatek od towarów i usług) w wysokości 0%. Wprawdzie zarówno w rozumieniu podatku akcyzowego, jak i podatku od towarów i usług, organy podatkowe w odpowiednim postepowaniu dokonują analizy dowodów (w tym m.in. dokumentów przewozowych, faktur itp.) – to jednak rola i znaczenie poszczególnych dokumentów potwierdzających dokonywanie czynności lub zajście zdarzenia jest różna na gruncie obu ustaw i wynika ściśle z konstrukcji przepisów wprowadzających zwolnienie/preferencję podatkową.

Jednocześnie należy podkreślić, że stwierdzenie, czy w konkretnym przypadku dane dokumenty, w tym skany bądź papierowe egzemplarze faktur podpisane przez finalnego nabywcę węglowego, stanowią wystarczające potwierdzenie odbioru faktury wystawionej przez Wnioskodawcę, a tym samym rozstrzygnięcie, czy Wnioskodawca spełnia wszystkie warunki do zwolnienia, o którym mowa w art. 31a ust. 1 ustawy, może być dokonywane wyłącznie w ramach postępowania prowadzonego przez właściwe dla Wnioskodawcy organy podatkowe. Organ wydający interpretację indywidualną nie dokonuje natomiast takiej oceny. To w trakcie kontroli podatkowej, kontroli celno-skarbowej albo postępowania podatkowego właściwy organ może badać okoliczności sprawy, w tym dokonywać analizy dokumentacji, i na tej podstawie może on rozstrzygnąć czy podmiot w określonych rzeczywistych okolicznościach sprawy spełnił warunki do zwolnienia wynikające z przepisów ustawy.

Zgodnie z art. 14b § 3 Ordynacji podatkowej, składający wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej obowiązany jest do wyczerpującego przedstawienia zaistniałego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego. Organ podatkowy jest ściśle związany przedstawionym we wniosku stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego). Zainteresowany ponosi ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu sprawy. Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, o ile rzeczywisty stan sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swą aktualność. Równocześnie w przypadku, gdy w toku postępowania podatkowego, kontroli podatkowej, bądź kontroli celno-skarbowej zostanie określony odmienny stan sprawy, interpretacja nie wywoła w tym zakresie skutków prawnych.

Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej, przepisów art. 14k–14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;

2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;

3. z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych - art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej.

Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z dnia 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy – Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz.U. z 2019 r., poz. 2193, ze zm.), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.

Pouczenie

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz.U. z 2019 r., poz. 2325, z późn. zm.). Skargę wnosi się w dwóch egzemplarzach (art. 47 § 1 ww. ustawy) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała lub drogą elektroniczną na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 54 § 1a ww. ustawy), w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy). W przypadku pism i załączników wnoszonych w formie dokumentu elektronicznego odpisów nie dołącza się (art. 47 § 3 ww. ustawy). W przypadku wnoszenia skargi w okresie obowiązywania stanu zagrożenia epidemicznego i stanu epidemii jako najwłaściwszy proponuje się kontakt z wykorzystaniem systemu teleinformatycznego ePUAP.

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.