0111-KDIB3-3.4013.192.2021.2

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2021 r., poz. 1540 ze zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z 28 lipca 2021 r. (data wpływu 3 sierpnia 2021 r.) uzupełnionym pismem z 28 października 2021 r. (data wpływu 4 listopada 2021 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku akcyzowego w zakresie:

­- zwolnienia z obowiązku uiszczania podatku akcyzowego od zużycia na własne potrzeby energii wytwarzanej w instalacjach fotowoltaicznych – jest prawidłowe,

­- obowiązku składania deklaracji podatkowych – jest prawidłowe,

­- sposobu wypełniania załącznika AKC-4/H do miesięcznej deklaracji dla podatku akcyzowego – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 3 sierpnia 2021 r. wpłynął do Organu wniosek o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku akcyzowego w zakresie zwolnienia z obowiązku uiszczania podatku akcyzowego od zużycia na własne potrzeby energii wytwarzanej w instalacjach fotowoltaicznych, obowiązku składania deklaracji podatkowych oraz sposobu wypełniania załącznika AKC-4/H do miesięcznej deklaracji dla podatku akcyzowego. Wniosek został uzupełniony pismem z 28 października 2021 r. (data wpływu 4 listopada 2021 r.).

Wnioskodawca przedstawił następujący stan faktyczny:

Podstawowym przedmiotem działalności (`(...)`) (dalej: Spółka) jest ujmowanie, uzdatnianie i dostarczanie wody odbiorcom na terenie województwa (`(...)`). Obywa się to poprzez Stacje Uzdatniania Wody, przepompownie i oddziały eksploatacji utrzymania sieci. Na potrzeby dostarczania wody Spółka kupuje energię elektryczną oraz uzyskuje ją z własnych źródeł wytwórczych tj. instalacji fotowoltaicznych PV. Spółka nie sprzedaje energii elektrycznej wytworzonej z odnawialnych źródeł energii lecz w całości zużywa ją na potrzeby własne obiektów. Spółka posiada instalacje fotowoltaiczne w dwóch lokalizacjach:

1. w (`(...)`) o mocy 144 kW oraz

2. w (`(...)`) o mocy 311 kW.

Łączna moc powyższych instalacji nie przekracza 1 MW, o którym mowa w § 5 ust. 1 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 28 grudnia 2018 r. w sprawie zwolnień od podatku akcyzowego (Dz. U. poz. 2525 ze zm., obowiązujący do 30 czerwca 2021 r.) oraz w § 5 ust. 1 rozporządzenia Ministra Finansów, Funduszy i Polityki Regionalnej z dnia 28 czerwca 2021 r. w sprawie zwolnień od podatku akcyzowego (Dz. U. z 2021 r. poz. 1178) obowiązującym od 1 lipca 2021 r.

Energia elektryczna wytworzona w małej instalacji w (`(...)`) w całości zużywana jest na potrzeby własne (`(...)`).

Natomiast w przypadku małej instalacji w (`(...)`) energia elektryczna zużywana jest przez (`(...)`) a niewykorzystywana część energii jest przesyłana siecią energetyczną do Przepompowni (`(...)`) i jest zużywana w całości na potrzeby obiektu należącego do Spółki.

Przesył energii uregulowany jest umową pomiędzy Spółką a (`(...)`)., który świadczy usługi dystrybucyjne energii elektrycznej na podstawie posiadanej koncesji na jej dystrybucję.

Rozliczenie odbywa się w okresach miesięcznych na podstawie rzeczywistych odczytów. Dodatkowo umowa dystrybucyjna zawiera oświadczenie, że całość energii wykorzystywana jest na potrzeby własne Spółki w miejscu wytwarzania energii oraz w lokalizacji Przepompowni (`(...)`) energia wprowadzona do sieci przez elektrownię fotowoltaiczną PV w (`(...)`) pozostaje własnością Spółki. Spółka nie ponosi w związku z tym żadnych dodatkowych kosztów oraz nie uzyskuje żadnych przychodów z tego tytułu ponieważ energia jest odbierana w tej samej ilości, nie jest sprzedawana lecz zużywana na potrzeby własne.

Spółka nie posiada koncesji na wytwarzanie, przesyłanie, dystrybucję ani też obrót energią elektryczną.

W uzupełnieniu Wnioskodawca wskazał że:

Spółka aktualnie składa deklaracje akcyzowe za okresy miesięczne, w których wykazuje tylko podatek akcyzowy od zużycia na potrzeby własne energii elektrycznej, którą wytwarza w dwóch instalacjach fotowoltaicznych wskazanych we wniosku o interpretację tj.:

1. w (`(...)`) o mocy 144 kW oraz

2. w (`(...)`) o mocy 311 kW.

W wyniku czynności sprawdzających poddano jednakże w wątpliwość obowiązek sporządzania deklaracji i odprowadzania podatku akcyzowego z tego tytułu. Stwierdzono bowiem, że (co przedstawiono w opisie stanu faktycznego):

- łączna moc powyższych instalacji nie przekracza 1 MW,

- energia elektryczna wytworzona w małej instalacji w (`(...)`) w całości zużywana jest na potrzeby własne (`(...)`),

- w przypadku małej instalacji w (`(...)`) energia elektryczna zużywana jest przez (`(...)`) a niewykorzystywana część energii jest przesyłana siecią energetyczną do Przepompowni (`(...)`) i jest zużywana w całości na potrzeby obiektu,

- umowa dystrybucyjna zawiera oświadczenie, że całość energii wykorzystywana jest na potrzeby własne Spółki w miejscu wytwarzania energii oraz w lokalizacji Przepompowni (`(...)`),

- energia wprowadzona do sieci przez elektrownię fotowoltaiczną PV w (`(...)`) pozostając własnością Spółki.

Powyższe fakty przemawiają za tym, że Spółka nie ma jednak obowiązku uiszczania podatku akcyzowego od zużycia na potrzeby własne energii elektrycznej, którą wytwarza w instalacjach fotowoltaicznych.

Ponadto Spółka nie wykazuje żadnych innych wyrobów akcyzowych opodatkowanych stawką pozytywną, stawką zerową lub wyroby zwolnione.

W związku z powyższym opisem Wnioskodawca zadał następujące pytania:

1. Czy w związku z opisanym stanem faktycznym Spółka jest zwolniona z obowiązku uiszczania podatku akcyzowego od zużycia na własne potrzeby energii, którą wytwarza w instalacjach fotowoltaicznych?

2. Czy w związku z wystąpieniem procesów przedstawionych w stanie faktycznym Spółka zobowiązana była do składania miesięcznych zerowych deklaracji na podatek akcyzowy a od 1 lipca 2021 r. jest zobowiązana do składania deklaracji kwartalnych?

3. Czy w przypadku zwolnienia z akcyzy prawidłowo wypełniony załącznik AKC-4/H do miesięcznej deklaracji podatku akcyzowego winien wykazywać kwotę podatku w Dziale C poz. 63 oraz w Dziale B poz. 6 i 7, bez wypełniania wierszy od 7a do 7d?

Wnioskodawca przedstawił następujące stanowisko w zakresie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego:

Ad. 1

W ocenie Spółki, z uwagi na fakt, iż łączna moc instalacji nie przekracza 1 MW, znajduje zastosowanie § 5 ust. 1 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 28 grudnia 2018 r. obowiązującego do 30 czerwca 2021 r. oraz § 5 ust. 1 rozporządzenia Ministra Finansów Funduszy i Polityki Regionalnej z dnia 28 czerwca 2021 r. w sprawie zwolnień od podatku akcyzowego obowiązującego od 1 lipca 2021 r. W związku z tym Spółka nie ma obowiązku uiszczania podatku akcyzowego od zużycia na potrzeby własne energii elektrycznej, którą wytwarza w tych instalacjach. Nie zmienia tego również fakt, że w przypadku instalacji w (`(...)`), Spółka przekazuje część energii do sieci energetycznej, odbiera ją w tej samej ilości w innym punkcie i zużywa ją w całości na potrzeby własne. Spółka nie sprzedaje bowiem energii elektrycznej, a fakt ten jest wyraźnie uregulowany w umowie poprzez oświadczenie stron, że energia wprowadzona do sieci przez elektrownię fotowoltaiczną PV w (`(...)`) pozostaje własnością Spółki.

Ad. 2

Zgodnie z art. 24 ust. 1 pkt 3 ustawy o podatku akcyzowym w przypadku energii elektrycznej podatnik jest obowiązany, bez wezwania organu podatkowego, składać właściwemu naczelnikowi urzędu skarbowego deklaracje podatkowe według ustalonego wzoru oraz obliczać i wpłacać akcyzę na rachunek właściwego urzędu skarbowego, w terminie do 25 dnia miesiąca następującego po miesiącu, w którym nastąpiło zużycie energii elektrycznej – w przypadku, o którym mowa w art. 9 ust. 1 pkt 4. Na podstawie art. 9 ust. 1 pkt 4 ustawy w przypadku energii elektrycznej przedmiotem opodatkowania akcyzą jest zużycie energii elektrycznej przez podmiot nieposiadający koncesji na wytwarzanie przesyłanie, dystrybucję lub obrót energią elektryczną w rozumieniu przepisów ustawy z dnia 10 kwietnia 1997 r. - Prawo energetyczne. Zużycie energii elektrycznej wyprodukowanej przez Spółkę we własnym zakresie na własne potrzeby z odnawialnego źródła energii podlega więc opodatkowaniu na podstawie art. 9 ust. 1 pkt 3 ustawy.

Jednocześnie przedmiotowe zużycie energii elektrycznej korzysta ze zwolnienia od akcyzy na podstawie § 5 rozporządzania. Zatem, pomimo zwolnienia z obowiązku uiszczania podatku akcyzowego, Spółka była zobowiązana do składania comiesięcznych deklaracji podatkowych, a od 1 lipca 2021 r. jest zobowiązana do składania deklaracji kwartalnych zgodnie z art. 24e. ust. 1 w związku z zużyciem energii elektrycznej wyprodukowanej we własnym zakresie.

Ad. 3

W przypadku zwolnienia z akcyzy prawidłowo wypełniony załącznik AKC-4/H do miesięcznej deklaracji dla podatku akcyzowego powinien zawierać następujące dane:

- razem obliczony podatek (z Działu C wiersz 63) wpisywany jest do Działu B wiersz 6,

- następnie ta sama kwota podatku występuje w wierszu 7 - zwolnienia i obniżenia

- wiersz 8 Działu B wynosi 0 zł.

Spółka nie wypełnia wierszy od 7a do 7d gdyż wskazana w nich podstawa prawna ustawy o podatku akcyzowym nie dotyczy Spółki. Zwolnienie wynika bowiem z § 5 ust. 1 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 28 grudnia 2018 r. w sprawie zwolnień od podatku akcyzowego (Dz. U. poz. 2525 ze zm. obowiązujący do 30.06.2021 r.).

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stan faktycznego w zakresie:

­ zwolnienia z obowiązku uiszczania podatku akcyzowego od zużycia na własne potrzeby energii wytwarzanej w instalacjach fotowoltaicznych – jest prawidłowe,

­ obowiązku składania deklaracji podatkowych – jest prawidłowe,

­ sposobu wypełniania załącznika AKC-4/H do miesięcznej deklaracji dla podatku akcyzowego – jest prawidłowe.

Zgodnie z art. 1 ust. 1 ustawy z dnia 6 grudnia 2008 r. o podatku akcyzowym (Dz. U. z 2020 r. poz. 722 ze zm., dalej jako „ustawa akcyzowa”) ustawa określa opodatkowanie podatkiem akcyzowym, zwanym dalej „akcyzą”, wyrobów akcyzowych oraz samochodów osobowych, organizację obrotu wyrobami akcyzowymi, a także oznaczanie znakami akcyzy.

W myśl art. 2 ust. 1 pkt 1 ustawy, wyroby akcyzowe to wyroby energetyczne, energia elektryczna, napoje alkoholowe, wyroby tytoniowe, susz tytoniowy, płyn do papierosów elektronicznych oraz wyroby nowatorskie, określone w załączniku nr 1 do ustawy.

W poz. 33 załącznika nr 1 wymieniono energię elektryczną o kodzie CN 2716 00 00.

Stosownie do art. 2 ust. 1 pkt 19 ustawy, nabywca końcowy to podmiot nabywający energię elektryczną, nieposiadający koncesji na wytwarzanie, przesyłanie, dystrybucję lub obrót energią elektryczną w rozumieniu przepisów ustawy z dnia 10 kwietnia 1997 r. - Prawo energetyczne (Dz. U. z 2019 r. poz. 755 ze zm.), z wyłączeniem:

a) spółki prowadzącej giełdę towarową w rozumieniu ustawy z dnia 26 października 2000 r. o giełdach towarowych (Dz. U. z 2019 r. poz. 312) nabywającej energię elektryczną z tytułu pełnienia funkcji opisanej w art. 5 ust. 3a ustawy z dnia 26 października 2000 r. o giełdach towarowych,

b) towarowych domów maklerskich i domów maklerskich w rozumieniu ustawy z dnia 26 października 2000 r. o giełdach towarowych nabywających energię elektryczną z tytułu pełnienia funkcji opisanej w art. 9 ust. 2 ustawy z dnia 26 października 2000 r. o giełdach towarowych lub nabywających energię elektryczną na rachunek dającego zlecenie na rynku regulowanym w rozumieniu ustawy z dnia 29 lipca 2005 r. o obrocie instrumentami finansowymi (Dz. U. z 2020 r. poz. 89, 284 i 288),

c) giełdowej izby rozrachunkowej, Krajowego Depozytu Papierów Wartościowych S.A. lub spółki, której Krajowy Depozyt przekazał wykonywanie czynności z zakresu zadań, o których mowa w art. 48 ust. 2 ustawy z dnia 29 lipca 2005 r. o obrocie instrumentami finansowymi, nabywających energię elektryczną z tytułu pełnienia funkcji opisanej w art. 9 ust. 2 ustawy z dnia 26 października 2000 r. o giełdach towarowych,

d) spółki prowadzącej jednocześnie izbę rozliczeniową i izbę rozrachunkową w rozumieniu ustawy z dnia 29 lipca 2005 r. o obrocie instrumentami finansowymi nabywającej energię elektryczną z tytułu pełnienia funkcji, o której mowa w art. 68a ust. 14 ustawy z dnia 29 lipca 2005 r. o obrocie instrumentami finansowymi lub w celu rozliczenia i rozrachunku transakcji zawieranych na rynku regulowanym.

Od dnia 3 lipca 2021 r. w art. 2 ust. 1 pkt 19 ustawy (na podstawie ustawy z dnia 20 maja 2021 r. o zmianie ustawy – Prawo energetyczne oraz innych ustaw – Dz. U. z 2021 r. poz. 1093) wprowadzenie do wyliczenia otrzymuje brzmienie:

„nabywca końcowy – podmiot nabywający energię elektryczną, nieposiadający koncesji na wytwarzanie, magazynowanie, przesyłanie, dystrybucję lub obrót energią elektryczną w rozumieniu przepisów ustawy z dnia 10 kwietnia 1997 r. – Prawo energetyczne (Dz. U. z 2021 r. poz. 716, 868 i 1093), z wyłączeniem: (`(...)`)”

Na podstawie art. 9 ust. 1 ustawy w przypadku energii elektrycznej przedmiotem opodatkowania akcyzą jest:

1. nabycie wewnątrzwspólnotowe energii elektrycznej przez nabywcę końcowego;

2. sprzedaż energii elektrycznej nabywcy końcowemu na terytorium kraju, w tym przez podmiot nieposiadający koncesji na wytwarzanie, przesyłanie, dystrybucję lub obrót energią elektryczną w rozumieniu przepisów ustawy z dnia 10 kwietnia 1997 r. - Prawo energetyczne, który wyprodukował tę energię;

3. zużycie energii elektrycznej przez podmiot posiadający koncesję, o której mowa w pkt 2;

4. zużycie energii elektrycznej przez podmiot nieposiadający koncesji, o której mowa w pkt 2, który wyprodukował tę energię;

5. import energii elektrycznej przez nabywcę końcowego;

6. zużycie energii elektrycznej przez nabywcę końcowego, jeżeli nie została od niej zapłacona akcyza w należnej wysokości i nie można ustalić podmiotu, który dokonał sprzedaży tej energii elektrycznej nabywcy końcowemu.

Zgodnie z art. 9 ust. 1 pkt 2 w treści obowiązującej od 3 lipca 2021 r. w przypadku energii elektrycznej przedmiotem opodatkowania akcyzą jest sprzedaż energii elektrycznej nabywcy końcowemu na terytorium kraju, w tym przez podmiot nieposiadający koncesji na wytwarzanie, magazynowanie, przesyłanie, dystrybucję lub obrót energią elektryczną w rozumieniu przepisów ustawy z dnia 10 kwietnia 1997 r. – Prawo energetyczne, który wyprodukował tę energię.

Za zużycie energii elektrycznej nie uznaje się strat powstałych w wyniku przesyłania lub dystrybucji energii elektrycznej, z wyłączeniem energii zużytej w związku z jej przesyłaniem lub dystrybucją oraz energii elektrycznej pobranej nielegalnie – art. 9 ust. 2 ustawy.

Należy zauważyć, że od 3 lipca 2021 r. ww. przepis art. 9 ust. 2 obowiązuje w następującym brzmieniu:

„Za zużycie energii elektrycznej nie uznaje się strat powstałych w wyniku przesyłania, dystrybucji lub magazynowania energii elektrycznej, z wyłączeniem energii zużytej w związku z jej przesyłaniem, dystrybucją lub magazynowaniem oraz energii elektrycznej pobranej nielegalnie.”

Jeżeli w stosunku do energii elektrycznej powstał obowiązek podatkowy w związku z wykonaniem jednej z czynności, o których mowa w ust. 1, to nie powstaje obowiązek podatkowy w związku z wykonaniem innej czynności podlegającej opodatkowaniu akcyzą, jeżeli kwota akcyzy została określona lub zadeklarowana w należnej wysokości, chyba że przepisy ustawy stanowią inaczej – art. 9 ust. 3 ustawy.

Stosownie do art. 11 ust. 1 ustawy w przypadku energii elektrycznej obowiązek podatkowy powstaje:

1. z dniem nabycia wewnątrzwspólnotowego energii elektrycznej przez nabywcę końcowego;

2. z momentem wydania energii elektrycznej nabywcy końcowemu, w przypadku sprzedaży energii elektrycznej na terytorium kraju;

3. z dniem zużycia energii elektrycznej, w przypadkach, o których mowa w art. 9 ust. 1 pkt 3, 4 i 6;

4. z dniem powstania długu celnego, w przypadku importu energii elektrycznej przez nabywcę końcowego.

Na podstawie art. 13 ust. 1 ustawy podatnikiem akcyzy jest osoba fizyczna, osoba prawna oraz jednostka organizacyjna niemająca osobowości prawnej, która dokonuje czynności podlegających opodatkowaniu akcyzą lub wobec której zaistniał stan faktyczny podlegający opodatkowaniu akcyzą (…).

Zgodnie z art. 24 ust. 1 ustawy w przypadku energii elektrycznej podatnik jest obowiązany, bez wezwania organu podatkowego, składać właściwemu naczelnikowi urzędu skarbowego deklaracje podatkowe według ustalonego wzoru oraz obliczać i wpłacać akcyzę na rachunek właściwego urzędu skarbowego, w terminie do 25. dnia miesiąca następującego po miesiącu, w którym:

1. upłynął termin płatności wynikający z faktury, a jeżeli termin ten nie został określony – po miesiącu, w którym wystawiono fakturę - w przypadku nabycia wewnątrzwspólnotowego energii elektrycznej przez nabywcę końcowego;

2. upłynął termin płatności określony w umowie właściwej dla rozliczeń z tytułu dostaw energii elektrycznej albo, jeżeli termin ten nie został określony w umowie - upłynął termin płatności wynikający z faktury lub innego dokumentu wystawionego przez podatnika, z którego wynika zapłata należności za sprzedaną przez podatnika energię elektryczną, a jeżeli termin płatności nie został określony w umowie ani w fakturze lub w tym dokumencie albo gdy z faktury nie wynika należność za energię elektryczną sprzedaną w tym okresie - po miesiącu, w którym wystawiono fakturę lub ten dokument – w przypadku sprzedaży energii elektrycznej nabywcy końcowemu na terytorium kraju;

3. nastąpiło zużycie energii elektrycznej – w przypadkach, o których mowa w art. 9 ust. 1 pkt 3, 4 i 6.

Przepis ust. 1 pkt 3 nie ma zastosowania do podmiotów posiadających koncesję na wytwarzanie energii elektrycznej w rozumieniu przepisów ustawy z dnia 10 kwietnia 1997 r. – Prawo energetyczne, które zużywają energię elektryczną na cele zwolnienia, o którym mowa w art. 30 ust. 6 lub 7, i nie są podatnikami z tytułu innych czynności, o których mowa w art. 9 ust. 1 – art. 24 ust. 2 ustawy w brzmieniu obowiązującym do 30 czerwca 2021 r.

W tym miejscu Organ zauważa, że art. 24 ust. 2 ustawy został z dniem 1 lipca 2021 r. uchylony na podstawie art. 2 pkt 17 ustawy z dnia 30 marca 2021 r. o zmianie ustawy o podatku akcyzowym oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. z 2021 r. poz. 694, dalej: „ustawa nowelizująca”).

Ww. ustawa nowelizacyjna wprowadziła równocześnie z dniem 1 lipca 2021 r. do ustawy art. 24e.

I tak zgodnie z art. 24e ustawy:

1. w zakresie wyrobów akcyzowych:

1. objętych zwolnieniem od akcyzy, z wyjątkiem zwolnień częściowych lub zwolnień realizowanych przez zwrot akcyzy, lub zwolnień ubytków wyrobów akcyzowych, lub całkowitego zniszczenia wyrobów akcyzowych, o których mowa w art. 30 ust. 3,

2. wymienionych w załączniku nr 2 do ustawy, opodatkowanych zerową stawką akcyzy

- podatnik jest obowiązany, bez wezwania organu podatkowego, składać właściwemu naczelnikowi urzędu skarbowego deklaracje podatkowe według ustalonego wzoru za kwartalny okres rozliczeniowy w terminie do 25. dnia drugiego miesiąca następującego po kwartale, w którym powstał obowiązek podatkowy.

2. Osoby fizyczne nieprowadzące działalności gospodarczej, które dokonują czynności podlegających opodatkowaniu w zakresie wyrobów akcyzowych objętych zerową stawką akcyzy lub objętych zwolnieniem od akcyzy, nie składają deklaracji podatkowych.

Rozpatrując wątpliwości Wnioskodawcy sformułowane w zadanych pytaniach podatkowych w pierwszej kolejności należy odnieść się do możliwości korzystania przez Wnioskodawcę ze zwolnienia energii elektrycznej wytworzonej w instalacjach fotowoltaicznych.

Na podstawie § 5 ust. 1 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 28 grudnia 2018 r. w sprawie zwolnień od podatku akcyzowego (Dz. U. z 2018 r. poz. 2525), zwalnia się od akcyzy zużycie energii elektrycznej wyprodukowanej z generatorów o łącznej mocy nieprzekraczającej 1 MW przez podmiot, który zużywa tę energię.

W przypadku wykorzystywania do produkcji energii elektrycznej wyrobów energetycznych innych niż pochodzących z odnawialnych źródeł energii w rozumieniu ustawy z dnia 20 lutego 2015 r. o odnawialnych źródłach energii (Dz. U. z 2018 r. poz. 2389 i 2245) zwolnienie od akcyzy, o którym mowa w ust. 1, może być stosowane pod warunkiem, że od tych wyrobów energetycznych została zapłacona akcyza w należnej wysokości – § 5 ust. 2 ww. rozporządzenia.

1 lipca 2021 r. weszło w życie rozporządzenie Ministra Finansów, Funduszy i Polityki Regionalnej z dnia 28 czerwca 2021 r. w sprawie zwolnień od podatku akcyzowego, którego § 5 ma takie samo brzmienie jak § 5 poprzedniego ww. rozporządzenia w sprawie zwolnień.

Stosownie do art. 2 pkt 22 ustawy o OZE odnawialne źródło energii to odnawialne, niekopalne źródła energii obejmujące energię wiatru, energię promieniowania słonecznego, energię aerotermalną, energię geotermalną, energię hydrotermalną, hydroenergię, energię fal, prądów i pływów morskich, energię otrzymywaną z biomasy, biogazu, biogazu rolniczego oraz z biopłynów.

Zauważyć należy, że wszelkiego rodzaju przywileje podatkowe są w swojej istocie odstępstwem od jednej z głównych zasad podatkowych, a mianowicie zasady sprawiedliwości podatkowej, przejawiającej się w powszechności opodatkowania oraz równości podatkowej. Zatem rzeczą zupełnie wyjątkową jest sytuacja, w której pewna grupa podmiotów korzysta z uprawnień, których nie posiada większość. Z powyższego wynika, że wszelkiego rodzaju uprzywilejowanie w systemie prawa podatkowego jako wyjątek, odstępstwo od zasady sprawiedliwości podatkowej (powszechności i równości opodatkowania) nie może być oderwane od zasad wykładni gramatycznej i odbywać się według wykładni rozszerzającej. Zasadą jest bowiem, jak to sformułowano w wyroku Sądu Najwyższego z dnia 7 maja 1997 r. (III RN 22/97 – OSNAPU 1998 nr 5 poz. 142), ścisła interpretacja przepisów wprowadzających przywileje podatkowe.

Zgodnie z przedstawionym opisem sprawy, podstawowym przedmiotem działalności (`(...)`). jest ujmowanie, uzdatnianie i dostarczanie wody odbiorcom na terenie województwa (`(...)`). Odbywa się to poprzez Stacje Uzdatniania Wody, przepompownie i oddziały eksploatacji utrzymania sieci. Na potrzeby dostarczania wody Spółka kupuje energię elektryczną oraz uzyskuje ją z własnych źródeł wytwórczych tj. instalacji fotowoltaicznych PV. Spółka nie sprzedaje energii elektrycznej wytworzonej z odnawialnych źródeł energii lecz w całości zużywa ją na potrzeby własne obiektów. Spółka posiada instalacje fotowoltaiczne w dwóch lokalizacjach: w (`(...)`) o mocy 144 kW oraz w (`(...)`) o mocy 311 kW.

Łączna moc powyższych instalacji nie przekracza 1 MW. Energia elektryczna wytworzona w instalacji w (`(...)`) w całości zużywana jest na potrzeby własne (`(...)`).

Natomiast w przypadku instalacji w (`(...)`) energia elektryczna zużywana jest przez (`(...)`) a niewykorzystywana część energii jest przesyłana siecią energetyczną do Przepompowni (`(...)`) i jest zużywana w całości na potrzeby obiektu należącego do Spółki.

Przesył energii uregulowany jest umową pomiędzy Spółką a (`(...)`)., który świadczy usługi dystrybucyjne energii elektrycznej na podstawie posiadanej koncesji na jej dystrybucję.

Rozliczenie odbywa się w okresach miesięcznych na podstawie rzeczywistych odczytów. Dodatkowo umowa dystrybucyjna zawiera oświadczenie, że całość energii wykorzystywana jest na potrzeby własne Spółki w miejscu wytwarzania energii oraz w lokalizacji Przepompowni (`(...)`), energia wprowadzona do sieci przez elektrownię fotowoltaiczną PV (`(...)`) pozostaje własnością Spółki.

Spółka nie ponosi w związku z tym żadnych dodatkowych kosztów oraz nie uzyskuje żadnych przychodów z tego tytułu ponieważ energia jest odbierana w tej samej ilości, nie jest sprzedawana lecz zużywana na potrzeby własne.

Spółka nie posiada koncesji na wytwarzanie, przesyłanie, dystrybucję ani też obrót energią elektryczną.

Spółka nie wykazuje żadnych innych wyrobów akcyzowych opodatkowanych stawką pozytywną, stawką zerową lub wyroby zwolnione.

Zgodnie z art. 9 ust. 1 pkt 4 ustawy zużycie energii elektrycznej przez podmiot nieposiadający koncesji, o której mowa w pkt 2, który wyprodukował tę energię jest przedmiotem opodatkowania akcyzą.

W sytuacji opisanej we wniosku Spółka dokonuje zatem czynności opodatkowanej podatkiem akcyzowym – zużycia wytworzonej przez siebie energii elektrycznej. Czynność ta może podlegać zwolnieniu.

W sytuacji, w której łączna moc jednostek wytwórczych, opisanych we wniosku, należących do Spółki nie przekracza 1 MW, zużycie przez nią energii elektrycznej, którą sama wyprodukowała w tych instalacjach, podlega zwolnieniu z akcyzy.

Rozważając możliwość zwolnienia z akcyzy zużycia energii elektrycznej wytworzonej przez Spółkę z instalacji fotowoltaicznych należy wskazać, że w przypadku Wnioskodawcy nie znajdzie zastosowania wymóg ustanowiony w § 5 ust. 2, ponieważ energia promieniowania słonecznego jest jednym z odnawialnych źródeł energii w rozumieniu ustawy o odnawialnych źródłach energii.

Tym samym stanowisko Wnioskodawcy w zakresie pytania nr 1 jest prawidłowe.

Przedmiotem wątpliwości Wnioskodawcy jest także stwierdzenie, czy Spółka zobowiązana była do składania miesięcznych – zerowych deklaracji na podatek akcyzowy a od 1 lipca 2021 r. jest zobowiązana do składania deklaracji kwartalnych.

Jak wskazano wyżej, jedną z czynności podlegających opodatkowaniu akcyzą jest zużycie energii elektrycznej przez podmiot nieposiadający koncesji, który wyprodukował tę energię (art. 9 ust. 1 pkt 4 ustawy). Obowiązek podatkowy (powodujący w konsekwencji zaistnienie po stronie podatnika obowiązku złożenia deklaracji podatkowej na zasadach wynikających z art. 24 i 24e ustawy) powstaje m.in. z dniem zużycia energii elektrycznej, przez podmiot nieposiadający koncesji, który wyprodukował tę energię (art. 11 ust. 1 pkt 3 ustawy).

Jak stanowi art. 24 ust. 1 pkt 3 ustawy, w przypadku energii elektrycznej podatnik jest obowiązany, bez wezwania organu podatkowego, składać właściwemu naczelnikowi urzędu skarbowego deklaracje podatkowe według ustalonego wzoru oraz obliczać i wpłacać akcyzę na rachunek właściwego urzędu skarbowego, w terminie do 25. dnia miesiąca następującego po miesiącu, w którym nastąpiło zużycie energii elektrycznej - w przypadkach, o których mowa w art. 9 ust. 1 pkt 3, 4 i 6.

W myśl art. 24e ust. 1 ustawy od 1 lipca 2021 r., w zakresie wyrobów akcyzowych objętych zwolnieniem od akcyzy, podatnik jest obowiązany, bez wezwania organu podatkowego, składać właściwemu naczelnikowi urzędu skarbowego deklaracje podatkowe według ustalonego wzoru za kwartalny okres rozliczeniowy w terminie do 25. dnia drugiego miesiąca następującego po kwartale, w którym powstał obowiązek podatkowy.

Obowiązek złożenia deklaracji istnieje zatem zarówno w przypadku gdy podatnik będzie zobowiązany do zapłaty podatku akcyzowego od zużytej energii elektrycznej jak i w przypadku gdy zużycie to będzie podlegało zwolnieniu z opodatkowania akcyzą.

Ustawodawca co prawda przewidział wyjątki od obowiązku złożenia deklaracji, przy czym żaden z przypadków określonych w ustawie, zarówno w stanie prawnym obowiązującym do 30 czerwca (art. 24 ust. 2 ustawy), jak i w stanie prawnym obowiązującym od 1 lipca 2021 r. (art. 24e ust. 2 ustawy) nie ma w sprawie zastosowania.

Reasumując, zastosowanie zwolnienia z opodatkowania akcyzą nie wyłącza obowiązku składania deklaracji. Obowiązek deklaracyjny jest niezależny od zastosowania zwolnienia. Przy czy zastosowanie zwolnienia powoduje, że od 1 lipca 2021 r. deklaracje będą składane za kwartalny okres rozliczeniowy w terminie do 25. dnia drugiego miesiąca następującego po kwartale, w którym powstał obowiązek podatkowy.

Tym samym stanowisko Wnioskodawcy w zakresie pytania nr 2 jest prawidłowe.

Wnioskodawca wyraził również wątpliwość, czy w przypadku zwolnienia z akcyzy zużycia przez Spółkę energii elektrycznej którą sama wyprodukowała w tej instalacji, załącznik AKC-4/H do miesięcznej deklaracji podatku akcyzowego winien wykazywać kwotę podatku w Dziale C poz. 63 oraz w Dziale B poz. 6 i 7 bez wypełniania wierszy od 7a do 7d.

Wzór deklaracji dla podatku akcyzowego od energii elektrycznej (AKC-4/H) został określony w załączniku nr 8 do rozporządzenia Ministra Finansów z 24 stycznia 2018 r. w sprawie wzorów deklaracji podatkowych dla podatku akcyzowego oraz deklaracji w sprawie przedpłaty akcyzy (Dz. U. z 2020 r. poz. 2331 ze zm.).

Zgodnie z tym wzorem w poz. 63 deklaracji należy wskazać sumę kwot podatku od poszczególnych wyrobów akcyzowych, czyli w przypadku Wnioskodawcy energii elektrycznej wyprodukowanej z OZE. Następnie tą samą kwotę należy wskazać w poz. 6 formularza, natomiast w poz. 7 kwotę oznaczającą zwolnienia i obniżenia, przy czym wykazana kwota nie może przekroczyć kwoty z poz. 6. W przypadku opisanym przez Wnioskodawcę, jeśli zwolnieniu będzie podlegała cała kwota podatku, to wówczas kwota w poz. 7 będzie równa kwocie wykazanej w poz. 6 formularza.

Zatem Wnioskodawca powinien wykazać w poz. 6 kwotę podatku od zużycia energii elektrycznej przez siebie, jako podmiot nieposiadający koncesji, który wyprodukował tę energię. Jednocześnie w poz. 7 Wnioskodawca powinien był wykazać kwotę zwolnienia od podatku akcyzowego energii elektrycznej na podstawie § 5 Rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 28 grudnia 2018 r. w sprawie zwolnień od podatku akcyzowego.

Pozycja 7 deklaracji dotyczy zwolnień i obniżeń tj. całości kwoty zwolnienia wykazywanej w formularzu. W dalszej kolejności w pozycji 7 zawarto sformułowanie „w tym:”. Oznacza to, że w pozycji 7a-7d należy wpisać kwoty zwolnień wynikających z poszczególnych, enumeratywnie wymienionych podstaw prawnych o ile występują.

Zwolnienie wynikające z § 5 rozporządzenia nie jest przypisane do żadnej z pozycji szczegółowych formularza tj. 7a-7d, wobec czego kwota przysługującego Wnioskodawcy zwolnienia powinna była być ujęta w pozycji nr 7 i nie być wyszczególniania w poz. 7a-7d.

Tym samym stanowisko Wnioskodawcy w zakresie pytania nr 3 należy uznać za prawidłowe.

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu zaistnienia zdarzenia.

Interpretacja traci ważność w przypadku zmiany któregokolwiek z elementów przedstawionego zdarzenia przyszłego lub zmiany stanu prawnego.

Zgodnie z art. 14na Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k–14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;

2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;

3. z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.

Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy – Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. poz. 2193), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.

POUCZENIE

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. – Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2019 r., poz. 2325).

Skargę wnosi się w dwóch egzemplarzach (art. 47 § 1 ww. ustawy) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała lub drogą elektroniczną na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 54 § 1a ww. ustawy), w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy). W przypadku pism i załączników wnoszonych w formie dokumentu elektronicznego odpisów nie dołącza się (art. 47 § 3 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego.

Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.