0111-KDIB3-3.4013.207.2021.1.JS

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2021 r., poz. 1540 ze zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z 24 sierpnia 2021 r. (data wpływu 31 sierpnia 2021 r.) o wydanie interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku akcyzowego w zakresie opodatkowania akcyzą wyrobów, które nie zostaną przez Spółkę przeznaczone do wykorzystania w papierosach elektronicznych – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 24 sierpnia 2021 r. wpłynął do Organu wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku akcyzowego w zakresie opodatkowania akcyzą wyrobów, które nie zostaną przez Spółkę przeznaczone do wykorzystania w papierosach elektronicznych.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe:

Spółka zajmuje się produkcją i dystrybucją płynu do papierosów elektronicznych spełniających definicję wyrobu akcyzowego. Produkcja ma miejsce w składzie podatkowym w procedurze zwieszenia akcyzy.

Produkcja płynu do papierosów elektronicznych przebiega poprzez mieszanie różnych surowców, gdzie bazą wyrobu jest m.in. glikol i/lub gliceryna. Oprócz surowca podstawowego, w skład wyrobu gotowego wchodzą aromaty spożywcze, nikotyna lub sole nikotyny a także dodatki smakowo- zapachowe (różne w nieznacznej ilości).

W zależności od receptury i użytych surowców, proces produkcji przebiega (…).

Aby produkt spełniał definicję płynu do papierosów elektronicznych, oprócz nadania temu produktowi przeznaczenia do wykorzystania w papierosach elektronicznych, o ile jest to wymagane w poszczególnych krajach UE – mieszanina taka musi spełniać normy rejestracji danego produktu (w kraju odbioru) zgodna z dyrektywą TPD (Unijna Dyrektywa zastała zaimplementowana przez każde Państwo członkowskie i obowiązuje ona w całej UE. Polski odpowiednik wdrożenia dyrektywy to ustawa z dnia 9 listopada 1995 r. o ochronie zdrowi przed następstwami używania tytoniu i wyrobów tytoniowych (Dz. U. z 2019 r. poz. 2182, z 2020 r. poz. 1337)).

Zatem roztwory służące do produkcji płynu do papierosów elektronicznych, otrzymują status wyrobu akcyzowego w momencie pierwotnego przeznaczenia ich do wykorzystania w papierosach elektronicznych. Przy czym za produkcję płynu do papierosów elektronicznych rozumie się zarówno produkcję gotowego do użycia płynu do papierosów elektronicznych jak i elementów bazowych przeznaczonych np. do samodzielnego przygotowania płynu przez konsumenta, takich jak np. mieszaniny glikolu i gliceryny, czy glikolu i aromatu, przelanych do odpowiedniego opakowania.

Przystępując do produkcji płynu do papierosów elektronicznych, surowce otrzymują status wyrobu akcyzowego w momencie ich przeznaczenia do wykorzystania w papierosach elektronicznych.

Spółka przewiduje natomiast taką sytuację, że w trakcie procesu produkcji nastąpi zdarzenie które spowoduje że produkowana mieszanina nie będzie mogła być przeznaczona do wykorzystania w papierosach elektronicznych. Zdarzeniem takim może być błąd produkcji polegający na zmieszaniu innych składników niż przewidziane w recepturze i tym samym niezgodne z rejestracją danego wyrobu (błąd ludzki) lub zmieszanie składników w innych proporcjach niż przewidziane w recepturze i tym samym niezgodne z rejestracją danego wyrobu. Zdarzeniem takim może być także trwałe rozwarstwienie się mieszaniny – przez co produkt nie nadaje się do wykorzystania w papierosach elektronicznych.

Tak więc, przedmiotem niniejszego wniosku o interpretację przepisów jest wątpliwość, czy produkt „popsuty” w trakcie produkcji a w związku z „popsuciem” nie przeznaczony do wykorzystania w papierosach elektronicznych spełnia definicję „płynu do papierosów elektronicznych”.

Wystąpienie zdarzenia w trakcie produkcji wyrobu akcyzowego powodującego, że wyrób nie jest i nie będzie przeznaczony do wykorzystania w papierosach elektronicznych, jest o tyle możliwy do wystąpienia, gdyż w bazie Spółki (obecnie) jest 360 rodzajów aromatów, a surowce podstawowe przy niewłaściwie prowadzanym procesie mieszania mogą ulec rozwarstwieniu. Każde zdarzenie zmieniające przeznaczenie wyrobu, w tym błąd ludzki, nie jest do przewidzenia – a powoduje, że wyrób gotowy przeznaczony będzie na inne cele niż do wykorzystania ich w e-papierosach lub zniszczony.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie:

Czy prawidłowe jest stanowisko Spółki, że niezamierzony i nie do przewidzenia błąd w trakcie produkcji wyrobu akcyzowego powoduje, że powstała mieszanina nie jest wyrobem akcyzowym, gdyż utraciła cechy roztworu przeznaczonego do wykorzystania w papierosach elektronicznych?

Zdaniem Wnioskodawcy, stosownie do art. 2 ust. 35 ustawy (UoPA), płynem do papierosów elektronicznych jest roztwór przeznaczony do wykorzystania w papierosach elektronicznych zarówno z nikotyną, jak i bez nikotyny, w tym baza do tego roztworu zawierającą glikol lub glicerynę. Natomiast zgodnie z art. 99b ust.1 ustawy, produkcją płynu do papierosów elektronicznych w rozumieniu ustawy jest jego wytwarzanie, przetwarzanie a także rozlew.

Jak przedstawiono w opisie zdarzenia przyszłego, może dojść do niezamierzonego błędu w postaci zmieszania składników nie odpowiadających recepturze, lub innym niezamierzonym zdarzeniom na etapie produkcji.

Wytworzona w ten sposób mieszanina – nie odpowiada zamierzeniom gospodarczym Spółki. Dodatkowo mieszanina taka (o ile jest to wymagane), nie spełnia norm rejestracji danego produktu zgodnie z dyrektywą unijną TPD – ergo, wprowadzenie jej do obrotu jako płyn do papierosów elektronicznych jest bezprawne.

Zatem rodzi się wątpliwość, czy czynność mieszania i sezonowania mieszaniny, której skutkiem jest powstanie mieszaniny nie przeznaczonej do wykorzystanie w papierosach elektronicznych lub mieszaniny której przeznaczenia nie zostało jeszcze określone (zdefiniowane) – jest produkcją płynu do papierosów elektronicznych?

Aby odpowiedzieć na ww. pytanie należy rozstrzygnąć, czy w przytoczonej sytuacji doszło do produkcji płynu do papierosów elektronicznych w rozumieniu ustawy o podatku akcyzowym, w wyniku której powstanie obowiązek podatkowy od nowego wyrobu akcyzowego. Jak zauważył WSA w Kielcach (wyrokiem z 20 kwietnia 2017 r.): „w ustawie o podatku akcyzowym brak jest legalnej definicji pojęcia ,,produkcja”. W związku z tym, na gruncie wykładni językowej, należy odwołać się do potocznego brzmienia tego pojęcia. Według Małego Słownika Języka Polskiego ,,produkcja” to zorganizowana działalność mającą na celu wytworzenie np. określonych towarów”. Powyższe słownikowe rozumienie słowa „produkcja” pozwala na przyjęcie, że produkcja (proces produkcyjny, proces wytwórczy) to wszelka działalność gospodarcza, której celem jest wytwarzanie określonych dóbr materialnych, przynoszących zyski producentowi i zaspokajająca potrzeby społeczeństwa. Proces produkcyjny to działalność polegająca na wydobywaniu surowców mineralnych bądź przetwarzaniu surowców i materiałów na wyroby gotowe. Produkcja jest zawsze celową działalnością człowieka. Coś co stało się przypadkiem nie można określić produkcją w kontekście jakiegokolwiek aktu prawnego. Jak wynika z definicji produkcji – powinna ona przynosić zysk.

W sytuacji więc, gdy zmieszanie surowców nastąpiło w wyniku błędu ludzkiego, roztargnienia, działania niezamierzonego, a powstała mieszanina (roztwór) nie może być już użyta zgodnie z jej pierwotnym zamierzeniem, nie mamy do czynienia z produkcją w rozumieniu art. 99b ust. 1 UoPA.

Zatem w ocenie Spółki uprawniony jest pogląd, że w sytuacji z opisu zdarzenia przyszłego, to podmiot produkujący „przeznacza” swój produkt i to ten podmiot określa, że roztwór przeznaczony jest do wykorzystania w papierosach elektronicznych. Bowiem ustawodawca, za wyrób akcyzowy uznał roztwór (bez względu na kod CN) o zdefiniowanym przeznaczeniu a nie składzie.

Zatem, gdy Spółka przeznaczy przedmiotowe wyroby (część wyrobów) na cele inne niż do wykorzystania ich w e-papierosach w wyniku m.in. błędu ludzkiego, dodania składnika lub innych niezamierzonych przyczyn, to wówczas stracą one status wyrobów akcyzowych o których mowa w art. 2 ust. 1 pkt 35 ustawy – z uwagi na brak przeznaczenia do wykorzystania w papierosach elektronicznych.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 1 ust. 1 ustawy z dnia 6 grudnia 2008 r. o podatku akcyzowym (Dz. U. z 2020 r., poz. 722 ze zm.) zwanej dalej „ustawą” – ustawa określa opodatkowanie podatkiem akcyzowym, zwanym dalej „akcyzą”, wyrobów akcyzowych oraz samochodów osobowych, organizację obrotu wyrobami akcyzowymi, a także oznaczanie znakami akcyzy.

W myśl art. 2 ust. 1 pkt 1 ustawy, wyroby akcyzowe to wyroby energetyczne, energia elektryczna, napoje alkoholowe, wyroby tytoniowe, susz tytoniowy, płyn do papierosów elektronicznych oraz wyroby nowatorskie, określone w załączniku nr 1 do ustawy.

Pod poz. 46 załącznika nr 1 do ustawy, bez względu na kod CN, został wymieniony płyn do papierosów elektronicznych.

Przez papierosy elektroniczne w rozumieniu art. 2 ust. 1 pkt 34 ustawy rozumie się urządzenia jednorazowego albo wielokrotnego użytku służące do spożywania za pomocą ustnika pary powstającej z płynu do papierosów elektronicznych, wyposażone w szczególności w kartridże lub zbiorniki.

Natomiast za płyn do papierosów elektronicznych w rozumieniu art. 2 ust. 1 pkt 35 ustawy uznaje się roztwór przeznaczony do wykorzystania w papierosach elektronicznych, zarówno z nikotyną, jak i bez nikotyny, w tym bazę do tego roztworu zawierającą glikol lub glicerynę.

Stosownie do art. 2 ust. 1 pkt 10 ustawy, skład podatkowy to miejsce, w którym określone wyroby akcyzowe są: produkowane, magazynowane, przeładowywane lub do którego wyroby te są wprowadzane, lub z którego są wyprowadzane – z zastosowaniem procedury zawieszenia poboru akcyzy; w przypadku składu podatkowego znajdującego się na terytorium kraju miejsce to jest określone w zezwoleniu wydanym przez właściwego naczelnika urzędu skarbowego.

Z kolei zgodnie z art. 2 ust.1 pkt 12 ustawy, przez procedurę zawieszenia poboru akcyzy rozumie się procedurę stosowaną podczas produkcji, magazynowania, przeładowywania i przemieszczania wyrobów akcyzowych, w trakcie której, gdy są spełnione warunki określone w przepisach niniejszej ustawy i aktów wykonawczych wydanych na jej podstawie, z obowiązku podatkowego nie powstaje zobowiązanie podatkowe.

W myśl art. 8 ust. 1 ustawy przedmiotem opodatkowania akcyzą jest:

1. produkcja wyrobów akcyzowych;

2. wprowadzenie wyrobów akcyzowych do składu podatkowego;

3. import wyrobów akcyzowych, z wyłączeniem importu wyrobów akcyzowych wysłanych następnie z zastosowaniem procedury zawieszenia poboru akcyzy z miejsca importu przez zarejestrowanego wysyłającego niebędącego importerem tych wyrobów;

4. nabycie wewnątrzwspólnotowe wyrobów akcyzowych, z wyłączeniem nabycia wewnątrzwspólnotowego dokonywanego do składu podatkowego;

4a) nabycie wewnątrzwspólnotowe wyrobów akcyzowych innych niż określone w załączniku nr 2 do ustawy, objętych stawką akcyzy inną niż stawka zerowa, dokonywane do składu podatkowego w celu objęcia ich procedurą zawieszenia poboru akcyzy, jeżeli wprowadzenie tych wyrobów do składu podatkowego nie nastąpiło;

5. wyprowadzenie ze składu podatkowego, poza procedurą zawieszenia poboru akcyzy, wyrobów akcyzowych niebędących własnością podmiotu prowadzącego ten skład podatkowy, z wyłączeniem wyrobów akcyzowych objętych zwolnieniem od akcyzy ze względu na ich przeznaczenie oraz wyrobów akcyzowych wymienionych w załączniku nr 2 do ustawy, opodatkowanych zerową stawką akcyzy ze względu na ich przeznaczenie, przez podmiot, o którym mowa w art. 13 ust. 3;

6. wysłanie z zastosowaniem procedury zawieszenia poboru akcyzy importowanych wyrobów akcyzowych z miejsca importu przez zarejestrowanego wysyłającego niebędącego importerem tych wyrobów.

Zgodnie z art. 8 ust. 2 ustawy przedmiotem opodatkowania akcyzą jest również:

1. użycie wyrobów akcyzowych objętych zwolnieniem od akcyzy ze względu na ich przeznaczenie albo określoną stawką akcyzy związaną z ich przeznaczeniem, jeżeli ich użycie:

a) było niezgodne z przeznaczeniem uprawniającym do zwolnienia od akcyzy albo zastosowania tej stawki akcyzy lub

b) nastąpiło bez zachowania warunków uprawniających do zwolnienia od akcyzy albo zastosowania tej stawki akcyzy;

2. dostarczenie wyrobów akcyzowych objętych zwolnieniem od akcyzy ze względu na ich przeznaczenie, jeżeli odbyło się ono bez zachowania warunków uprawniających do zastosowania zwolnienia od akcyzy;

3. sprzedaż wyrobów akcyzowych znajdujących się poza procedurą zawieszenia poboru akcyzy, objętych określoną stawką akcyzy związaną z ich przeznaczeniem, jeżeli ich sprzedaż odbyła się bez zachowania warunków uprawniających do zastosowania tej stawki akcyzy;

4. nabycie lub posiadanie wyrobów akcyzowych znajdujących się poza procedurą zawieszenia poboru akcyzy, jeżeli od tych wyrobów nie została zapłacona akcyza w należnej wysokości, a w wyniku kontroli podatkowej, kontroli celno-skarbowej albo postępowania podatkowego nie ustalono, że podatek został zapłacony.

Jeżeli w stosunku do wyrobu akcyzowego powstał obowiązek podatkowy w związku z wykonaniem jednej z czynności, o których mowa w ust. 1, to nie powstaje obowiązek podatkowy na podstawie innej czynności podlegającej opodatkowaniu akcyzą, jeżeli kwota akcyzy została, po zakończeniu procedury zawieszenia poboru akcyzy, określona lub zadeklarowana w należnej wysokości, chyba że przepisy ustawy stanowią inaczej – art. 8 ust. 6 ustawy.

Obowiązek podatkowy powstaje z dniem wykonania czynności lub zaistnienia stanu faktycznego podlegających opodatkowaniu akcyzą, chyba że przepisy ustawy stanowią inaczej – art. 10 ust. 1 ustawy.

Podatnikiem akcyzy jest osoba fizyczna, osoba prawna oraz jednostka organizacyjna niemająca osobowości prawnej, która dokonuje czynności podlegających opodatkowaniu akcyzą lub wobec której zaistniał stan faktyczny podlegający opodatkowaniu akcyzą – art. 13 ust. 1 ustawy.

Z kolei zgodnie z art. 13 ust. 1a ustawy, podatnikiem z tytułu produkcji:

1. papierosów, o której mowa w art. 99 ust. 1a,

2. płynu do papierosów elektronicznych, o której mowa w art. 99b ust. 1,

3. wyrobów nowatorskich, o której mowa w art. 99c ust. 1

- niezgodnej z art. 47, jest osoba fizyczna, osoba prawna oraz jednostka organizacyjna niemająca osobowości prawnej, która produkuje te wyroby akcyzowe, oraz każda inna osoba, która uczestniczy w ich produkcji.

Stosownie do art. 47 ust. 1 ustawy, produkcja wyrobów akcyzowych określonych w załączniku nr 2 do ustawy, w tym opodatkowanych zerową stawką akcyzy ze względu na ich przeznaczenie, oraz wyrobów akcyzowych innych niż określone w załączniku nr 2 do ustawy, objętych stawką akcyzy inną niż stawka zerowa, może odbywać się wyłącznie w składzie podatkowym, z wyłączeniem produkcji:

1. wyrobów akcyzowych, z wykorzystaniem wyłącznie wyrobów akcyzowych, od których akcyza została zapłacona w wysokości równej lub wyższej od kwoty akcyzy przypadającej do zapłaty od wyprodukowanych wyrobów akcyzowych, albo z wykorzystaniem wyłącznie wyrobów akcyzowych zwolnionych od akcyzy ze względu na przeznaczenie, pod warunkiem że wyprodukowany wyrób jest również wyrobem akcyzowym zwolnionym od akcyzy ze względu na przeznaczenie;

2. mniej niż 1000 hektolitrów w ciągu roku kalendarzowego, win uzyskanych z winogron pochodzących z upraw własnych, o których mowa w art. 17 ust. 3 ustawy z dnia 12 maja 2011 r. o wyrobie i rozlewie wyrobów winiarskich, obrocie tymi wyrobami i organizacji rynku wina (Dz. U. z 2019 r. poz. 1534 oraz z 2020 r. poz. 425);

3. piwa, wina i napojów fermentowanych, wytwarzanych domowym sposobem przez osoby fizyczne na własny użytek i nieprzeznaczonych do sprzedaży;

4. mniej niż 10 hektolitrów w ciągu roku kalendarzowego, alkoholu etylowego, dokonywanej przez gorzelnie prawnie i ekonomicznie niezależne od wszelkich innych gorzelni oraz niedziałające na podstawie licencji uzyskanej od innego podmiotu;

5. wyrobów akcyzowych, od których została zapłacona przedpłata akcyzy;

6. energii elektrycznej;

7. wyrobów węglowych;

8. suszu tytoniowego;

9. wyrobów gazowych.

Magazynowanie wyrobów akcyzowych w procedurze zawieszenia poboru akcyzy może odbywać się wyłącznie w składzie podatkowym – art. 47 ust. 2 ustawy.

W składzie podatkowym wyroby akcyzowe objęte procedurą zawieszenia poboru akcyzy mogą być magazynowane w jednym pomieszczeniu z innymi wyrobami, pod warunkiem że wyroby akcyzowe objęte procedurą zawieszenia poboru akcyzy będą magazynowane oddzielnie, a miejsce ich magazynowania będzie wskazane w ewidencji wyrobów akcyzowych prowadzonej przez podmiot prowadzący skład podatkowy – art. 47 ust. 3 ustawy.

Ponadto, zgodnie z art. 47 ust. 3a ustawy, w składzie podatkowym mogą być magazynowane wyroby akcyzowe nieobjęte procedurą zawieszenia poboru akcyzy oraz wyroby niebędące wyrobami akcyzowymi, pod warunkiem że:

1. spełnione są warunki określone w ust. 3;

2. sposób magazynowania pozwala na określenie ilości wyrobów akcyzowych nieobjętych procedurą zawieszenia poboru akcyzy i wyrobów niebędących wyrobami akcyzowymi.

Zgodnie z art. 99b ust. 1 ustawy, produkcją płynu do papierosów elektronicznych w rozumieniu ustawy jest jego wytwarzanie, przetwarzanie, a także jego rozlew.

Stosownie natomiast do art. 99b ust. 2 ustawy, za produkcję płynu do papierosów elektronicznych nie uznaje się wytwarzania tego płynu przez konsumenta ręcznie domowym sposobem w gospodarstwie domowym na własne potrzeby.

Podstawą opodatkowania płynu do papierosów elektronicznych jest jego ilość wyrażona w mililitrach – art. 99b ust. 3 ustawy.

Stawka akcyzy na płyn do papierosów elektronicznych wynosi 0,55 zł za każdy mililitr – art. 99b ust. 4 ustawy.

W przypadku produkcji, o której mowa w ust. 1, niezgodnej z art. 47, stawka akcyzy na płyn do papierosów elektronicznych wynosi dwukrotność stawki, o której mowa w ust. 4 – art. 99b ust. 5 ustawy.

W przypadku nabycia lub posiadania płynu do papierosów elektronicznych znajdującego się poza procedurą zawieszenia poboru akcyzy, jeżeli od tego płynu nie została zapłacona akcyza w należnej wysokości, a w wyniku kontroli podatkowej, kontroli celno-skarbowej albo postępowania podatkowego nie ustalono, że podatek został zapłacony, stosuje się stawkę w wysokości określonej w ust. 5 – art. 99b ust. 6 ustawy.

Mając na uwadze powyższe definicje ustawowe, w pierwszej kolejności należy wskazać, że w świetle art. 2 ust. 1 pkt 35 ustawy o podatku akcyzowym za płyn do papierosów elektronicznych uznaje się roztwór przeznaczony do wykorzystania w papierosach elektronicznych, zarówno z nikotyną, jak i bez nikotyny, w tym bazę do tego roztworu zawierającą glikol lub glicerynę. Tym samym, za wyrób akcyzowy – płyn do papierosów elektronicznych – uznaje się wszelkie wyroby w postaci roztworu, które przeznaczone są do wykorzystania w papierosach elektronicznych. Katalog roztworów stanowiących płyn do papierosów elektronicznych jest zatem katalogiem otwartym.

Kryterium do uznania danego roztworu za płyn do papierosów elektronicznych, o którym mowa w art. 2 ust. 1 pkt 35 ustawy, stanowi jego przeznaczenie, a nie rodzaj czy składniki tego wyrobu. Rozumienie to potwierdza również fakt, że ustawodawca traktuje każdy płyn do papierosów elektronicznych jako wyrób akcyzowy, wskazując go w załączniku nr 1 do ustawy w poz. 46 – bez względu na kod CN. Decydującym warunkiem uznania roztworu za wyrób akcyzowy jest jego przeznaczenie do wykorzystania w papierosach elektronicznych.

Roztwory – zarówno z nikotyną jak i beznikotynowe, bazy do roztworów zawierające glikol lub glicerynę, aromaty oraz inne mieszaniny – należy traktować jako wyrób przeznaczony do wykorzystania w papierosach elektronicznych na etapie ich przeznaczenia do tego celu, tj. wówczas, gdy znajdują się one u podmiotu, który wykorzystuje je jako płyn do papierosów elektronicznych lub który używa ich jako półproduktu (bazy) do produkcji tego płynu, jak również wówczas, gdy są już sprzedawane podmiotowi z przeznaczeniem jako płyn do papierosów elektronicznych w rozumieniu art. 2 ust. 1 pkt 35 ustawy.

Równocześnie, produkcją płynu do papierosów elektronicznych w rozumieniu ustawy jest jego wytwarzanie, przetwarzanie, a także jego rozlew. Zatem za produkcję (czynność podlegającą opodatkowaniu) uznać należy wytwarzanie, przetwarzanie, a także rozlewwszelkich wyrobów w postaci roztworu, które przeznaczone są do wykorzystania w papierosach elektronicznych.

W konsekwencji każdy podmiot, który dokonuje produkcji (wytwarzania, przetwarzania, rozlewu) substancji przeznaczonych do wykorzystania w papierosach elektronicznych, bądź który oferuje te substancje na sprzedaż jako płyn do papierosów elektronicznych lub jako półprodukt służący do dalszej produkcji takiego płynu, przeznacza te wyroby do wykorzystania jako płyn do papierosów elektronicznych – przesądzając tym samym o konieczności traktowania tych substancji jako wyrobów akcyzowych o których mowa w art. 2 ust. 1 pkt 35 ustawy.

W przedstawionym opisie zdarzenia przyszłego Spółka wskazała, że zajmuje się produkcją i dystrybucją płynu do papierosów elektronicznych spełniających definicję wyrobu akcyzowego. Produkcja ma miejsce w składzie podatkowym w procedurze zwieszenia akcyzy. Roztwory służące do produkcji płynu do papierosów elektronicznych otrzymują status wyrobu akcyzowego w momencie pierwotnego przeznaczenia ich do wykorzystania w papierosach elektronicznych. Przystępując do produkcji płynu do papierosów elektronicznych, surowce otrzymują zatem status wyrobu akcyzowego, w momencie ich przeznaczenia do wykorzystania w papierosach elektronicznych.

Wątpliwości Spółki dotyczą sytuacji, w której w trakcie procesu produkcji nastąpi zdarzenie, powodujące że produkowana mieszanina (roztwór) nie będzie przez Spółkę przeznaczona do wykorzystania w papierosach elektronicznych. Zdarzeniem takim może być np. błąd produkcji polegający na zmieszaniu innych składników niż przewidziane w recepturze, błąd ludzki, zmieszanie składników w innych proporcjach niż przewidziane w recepturze bądź trwałe rozwarstwienie się mieszaniny – przez co produkt nie nadaje się do wykorzystania w papierosach elektronicznych. Spółka rozważa, czy w tej sytuacji, w związku z „popsuciem” roztworu który będzie nieprzeznaczony do wykorzystania w papierosach elektronicznych, spełnia on definicję płynu do papierosów elektronicznych. Wyroby te przeznaczone będą przez Spółkę na cele inne niż do wykorzystania ich w e-papierosach lub zniszczone.

W odniesieniu do powyższego opisu raz jeszcze podkreślenia wymaga, że wszystkie wyroby w postaci roztworu, zarówno z nikotyną, jak i bez nikotyny (w tym baza do tego roztworu zawierająca glikol lub glicerynę, mieszaniny zawierające aromaty, nikotynę lub sole nikotyny, dodatki smakowo-zapachowe itp.), które Wnioskodawca zgodnie z przyjętym założeniem przeznacza do produkcji płynu papierosów elektronicznych w składzie podatkowym – stanowią wyroby akcyzowe. Zamiarem Wnioskodawcy jest wyprodukowanie płynu do papierosów elektronicznych, czyli wyrobu akcyzowego, objętego pozytywną stawką podatku akcyzowego. Tym samym Spółka, dokonując produkcji roztworów przeznaczonych do wykorzystania w papierosach elektronicznych, przesądza o konieczności traktowania tych substancji jako wyrobów akcyzowych, o których mowa w art. 2 ust. 1 pkt 35 ustawy.

Jednocześnie w momencie, gdy w związku z opisanymi we wniosku niezamierzonymi i nieprzewidzianymi okolicznościami (jak błąd ludzki, rozwarstwienie się mieszaniny itp.) Spółka faktycznie przeznaczy dane wyroby (część wyrobów) na cele inne niż do ich wykorzystania w papierosach elektronicznych – to wówczas stracą one status wyrobów akcyzowych, o których mowa w art. 2 ust. 1 pkt 35 ustawy, z uwagi na brak ich przeznaczenia do wykorzystania w papierosach elektronicznych.

W konsekwencji należy zgodzić się z Wnioskodawcą, że mieszanina (roztwór), który w trakcie produkcji utracił swoje cechy w wyniku np. błędu ludzkiego i który tym samym nie jest i nie będzie przez Spółkę przeznaczony do wykorzystania w papierosach elektronicznych i zostanie przeznaczony w rzeczywistości na cele inne niż do wykorzystania w e-papierosach – nie stanowi wyrobu akcyzowego w postaci płynu do papierosów elektronicznych, gdyż nie wypełnia definicji z art. 2 ust. 1 pkt 35 ustawy.

Stanowisko Wnioskodawcy, ściśle względem zadanego pytania, należało zatem uznać za prawidłowe.

Na marginesie zauważyć należy, że magazynowanie jednocześnie wyrobów akcyzowych i wyrobów nieakcyzowych w składzie podatkowym wiąże się m.in. z obowiązkiem takiego magazynowania wyrobów akcyzowych nieobjętych procedurą zawieszenia poboru akcyzy i wyrobów niebędących wyrobami akcyzowymi, które pozwoli na dokładne określenie ilości tych wyrobów. Przy czym, miejsce prowadzenia składu podatkowego powinno być wyposażone m.in. w urządzenia, maszyny, przyrządy, narzędzia, pojemniki lub naczynia umożliwiające określenie ilości wyrobów znajdujących się w składzie podatkowym. Tym samym, w interesie podmiotu prowadzącego skład podatkowy, w którym będą produkowane wyroby akcyzowe i nieakcyzowe jest stosowanie takich rozwiązań, które pozwalać będą na uniknięcie ewentualnych wątpliwości co do rozróżnienia produkowanych w składzie podatkowym wyrobów akcyzowych i nieakcyzowych oraz związanych z tym ewentualnych postępowań wyjaśniających ze strony odpowiednich organów.

Jednocześnie zastrzec należy, że stwierdzenie, czy w konkretnym przypadku dane wyroby produkowane i oferowane przez Wnioskodawcę na sprzedaż są czy też nie są przeznaczone do wykorzystania w papierosach elektronicznych (i tym samym – czy spełniają kryterium wyrobów akcyzowych) może być dokonywane wyłącznie w ramach postępowania prowadzonego przez właściwe dla Wnioskodawcy organy podatkowe. Organ wydający interpretację indywidualną nie dokonuje natomiast takiej oceny. W trakcie kontroli podatkowej, kontroli celno-skarbowej albo postępowania podatkowego, właściwy organ może natomiast badać okoliczności sprawy i dokonywać oceny, czy wytwarzane i sprzedawane przez Wnioskodawcę produkty w konkretnym przypadku faktycznie spełniają warunki uznania ich za wyroby akcyzowe, o których mowa w art. 2 ust. 1 pkt 35 ustawy.

Organ zaznacza, że niniejsza interpretacja rozstrzyga wyłącznie w zakresie pytania postawionego we wniosku. Natomiast inne kwestie, nieobjęte pytaniami, nie mogą być – zgodnie z art. 14b § 1 ustawy Ordynacja podatkowa – rozpatrzone.

Organ pragnie również nadmienić, że obowiązki Wnioskodawcy związane z prowadzoną przez niego działalnością gospodarczą wynikające z regulacji odrębnych od przepisów prawa podatkowego pozostają bez wpływu na kwestie opodatkowania, uregulowane w ustawach podatkowych. Wymóg wypełnienia przez Skarżącą wymagań jakościowych m.in. zgodnie z ustawą z dnia 9 listopada 1995 r. o ochronie zdrowia przed następstwami używania tytoniu i wyrobów tytoniowych (Dz. U. z 2021 r., poz. 276) nie może stanowić podstawy do ulg w podatku akcyzowym. Wynika to z ogólnej zasady autonomii prawa podatkowego względem innych dziedzin prawa. Przepisy podatkowe nie mogą bowiem być modyfikowane przez przepisy innych aktów prawnych, ani też nie mogą być interpretowane w sposób zdeterminowany przez konieczność dostosowania do zasad określonych w tych innych aktach prawnych (por. wyrok Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Krakowie z 24 maja 2016 r., sygn. akt I SA/Kr 380/16).

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Zgodnie z art. 14b § 3 Ordynacji podatkowej, składający wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej obowiązany jest do wyczerpującego przedstawienia zaistniałego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego. Organ podatkowy jest ściśle związany przedstawionym we wniosku stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego). Zainteresowany ponosi ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu sprawy. Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, o ile rzeczywisty stan sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy lub zmiany stanu prawnego, udzielona odpowiedź traci swą aktualność. Równocześnie w przypadku, gdy w toku postępowania podatkowego, kontroli podatkowej, bądź kontroli celno-skarbowej zostanie określony odmienny stan sprawy, interpretacja nie wywoła w tym zakresie skutków prawnych.

Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej, przepisów art. 14k–14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;

2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;

3. z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych - art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej.

Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z dnia 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy – Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz.U. poz. 2193, ze zm.), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w (…)za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2019 r., poz. 2325 ze zm.). Skargę wnosi się w dwóch egzemplarzach (art. 47 § 1 ww. ustawy) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała lub drogą elektroniczną na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 54§ 1a ww. ustawy), w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy). W przypadku pism i załączników wnoszonych w formie dokumentu elektronicznego odpisów nie dołącza się (art. 47 § 3 ww. ustawy).

W przypadku wnoszenia skargi w okresie obowiązywania stanu zagrożenia epidemicznego i stanu epidemii jako najwłaściwszy proponuje się kontakt z wykorzystaniem systemu teleinformatycznego ePUAP.

Zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.