INTERPRETACJA INDYWIDUALNA
Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2021 r., poz. 1540 ze zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z 10 sierpnia 2021 r. (data wpływu 16 sierpnia 2021 r.) o wydanie interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku akcyzowego, w zakresie opodatkowania akcyzą glikolu propylenowego i gliceryny nieprzeznaczonych przez Spółkę do wykorzystania w papierosach elektronicznych – jest prawidłowe.
UZASADNIENIE
W dniu 16 sierpnia 2021 r. wpłynął do Organu wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku akcyzowego, w zakresie opodatkowania akcyzą glikolu propylenowego i gliceryny nieprzeznaczonych przez Spółkę do wykorzystania w papierosach elektronicznych.
We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe:
A. planuje podjąć współpracę z innym podmiotem działającym w ramach Grupy, który będzie produkował glikol propylenowy oraz glicerynę (dalej: „Producent”).
Współpraca pomiędzy Spółką a Producentem polegać będzie na zakupie przez Spółkę od Producenta glikolu propylenowego oraz gliceryny, które w dalszej kolejności będą przez Spółkę przeznaczane do wprowadzenia na rynek poprzez dalszą ich odsprzedaż do klientów ostatecznych oraz dystrybutorów.
Spółka nie będzie ingerowała w zakupione od Producenta glikol propylenowy i glicerynę, tzn. nie będzie poddawała tych wyrobów żadnym procesom technologicznym mogącym zmienić ich skład chemiczny lub strukturę. Glikol propylenowy oraz gliceryna będą wprowadzane na rynek w niezmienionej postaci (takiej jaką uzyskają u Producenta). Glikol propylenowy będzie częściowo rozlewany do mniejszych opakowań w zakładzie Producenta i w takiej postaci będzie kupowany przez Spółkę.
Producent opisuje wyprodukowane przez siebie wyroby posługując się jedynie nazewnictwem określającym ich rodzaj (techniczny, farmaceutyczny). W odniesieniu do glikolu propylenowego, bardziej szczegółowy opis zastosowania znajduje się w karcie charakterystyki tego wyrobu, w której określono zastosowanie glikolu propylenowego jako surowca w przemyśle spożywczym, chemicznym, medycynie i farmacji.
Spółka podkreśla, że z uwagi na bardzo szeroki zakres potencjalnego wykorzystania glikolu propylenowego oraz gliceryny, szczegółowe określanie przeznaczenia tych wyrobów jest nieuzasadnione.
Spółka zaznacza, że Producent nie określa glikolu propylenowego oraz gliceryny jako wyrobów przeznaczonych do produkcji płynów do papierosów elektronicznych lub do użycia w papierosach elektronicznych.
Spółka, która zajmie się dalszą odsprzedażą nabytych od Producenta wyrobów, również nie będzie określała przeznaczenia glikolu propylenowego oraz gliceryny do wykorzystania przy produkcji płynów do papierosów elektronicznych lub do użycia w papierosach elektronicznych.
Spółka nie planuje sprzedaży bezpośredniej do producentów płynów do papierosów elektronicznych, niemniej nie można wykluczyć, że wśród klientów bezpośrednich Spółki znajdą się takowi producenci. Ponadto Spółka podkreśla, że nie można również wykluczyć, że wobec sprzedaży glikolu propylenowego oraz gliceryny do dystrybutorów, którzy w dalszej kolejności będą sprzedawać te wyroby do klientów ostatecznych, wyroby te trafią do producentów płynów do papierosów elektronicznych, którzy będą kolejnymi ogniwami w łańcuchu dostaw.
Sposób wprowadzenia na rynek glikolu propylenowego oraz gliceryny, opisany powyżej, powoduje, że Spółka nie ma wpływu na to do kogo wyroby te ostatecznie trafią.
Spółka podkreśla również, że pomimo braku wskazania przeznaczenia glikolu propylenowego oraz gliceryny zarówno w kartach charakterystyki tych wyrobów jak również w umowach zawieranych z klientami ostatecznymi oraz dystrybutorami, jako wyrobów wykorzystywanych do produkcji płynów do papierosów elektronicznych, Spółka nie może wykluczyć, że któryś z odbiorców tych wyrobów wykorzysta je właśnie w takim celu.
Spółka, opracowując model dystrybucji glikolu propylenowego oraz gliceryny, jako jedną z możliwości postępowania planuje niepozyskiwanie, w jakiejkolwiek formie, od klientów ostatecznych informacji o sposobie wykorzystania przez nich przedmiotowych wyrobów ze względów, o których mowa powyżej. Spółka podkreśla, że nawet gdyby takie informacje pozyskiwała, nie będzie w stanie ich zweryfikować tzn. faktycznie skontrolować, czy klient ostateczny przeznacza przedmiotowe wyroby do wyprodukowania płynu do papierosów elektronicznych, pomimo wyraźnego braku wskazania przez Spółkę takiego przeznaczenia glikolu propylenowego i gliceryny.
W związku z powyższym opisem zadano następujące pytania:
-
Czy, w odniesieniu do glikolu propylenowego oraz gliceryny, okolicznością decydującą o naliczeniu podatku akcyzowego, w rozumieniu ustawy z dnia 6 grudnia 2008 r. o podatku akcyzowym (Dz. U. z 2020 r., poz. 722 z późn. zm.) dalej również jako: „ustawa akcyzowa”, jest przeznaczenie tych wyrobów do produkcji płynów do papierosów elektronicznych/do użycia w papierosach elektronicznych?
-
Czy sprzedaż przez Spółkę klientom ostatecznym oraz dystrybutorom glikolu propylowego i gliceryny, co do których Spółka nie określi przeznaczenia jako wyrobów do wykorzystania do produkcji płynów do papierosów elektronicznych/do użycia w papierosach elektronicznych, spowoduje powstanie po stronie Spółki jakichkolwiek obowiązków podatkowych w podatku akcyzowym?
-
Czy w przypadku, gdy klient użyje glikolu propylenowego lub gliceryny co do których Spółka nie określi przeznaczenia jako wyrobów do wykorzystania do produkcji płynów do papierosów elektronicznych, do wyprodukowania takiego płynu, Spółka stanie się zobowiązana do zapłaty podatku akcyzowego od wyrobów, które zostaną w ten sposób użyte?
Stanowisko Wnioskodawcy:
W odniesieniu do pytania nr 1, w opinii Spółki, w odniesieniu do glikolu propylenowego oraz gliceryny, okolicznością decydującą o naliczeniu podatku akcyzowego, w rozumieniu ustawy z dnia 6 grudnia 2008 r. o podatku akcyzowym, jest przeznaczenie tych wyrobów do produkcji płynów do papierosów elektronicznych/do użycia w papierosach elektronicznych.
W odniesieniu do pytania nr 2, w opinii Spółki, sprzedaż przez Spółkę klientom ostatecznym oraz dystrybutorom glikolu propylenowego i gliceryny, co do których Spółka nie określi przeznaczenia jako wyrobów do wykorzystania do produkcji płynów do papierosów elektronicznych/do użycia w papierosach elektronicznych, nie spowoduje powstania po stronie Spółki jakichkolwiek obowiązków podatkowych w podatku akcyzowym.
W odniesieniu do pytania nr 3, w opinii Spółki, gdy klient użyje glikolu propylenowego lub gliceryny co do których Spółka nie określi przeznaczenia jako wyrobów do wykorzystania do produkcji płynów do papierosów elektronicznych, do wyprodukowania takiego płynu, Spółka nie stanie się zobowiązana do zapłaty podatku akcyzowego od wyrobów, które zostaną w ten sposób użyte.
Ad. 1.
Zdaniem Spółki, na gruncie ustawy akcyzowej, do wyrobów akcyzowych zalicza się wyroby energetyczne, energię elektryczną, napoje alkoholowe, wyroby tytoniowe, susz tytoniowy, płyn do papierosów elektronicznych oraz wyroby nowatorskie, określone w załączniku nr 1 do ustawy akcyzowej (art. 2 ust. 1 pkt 1 ustawy).
Zgodnie z art. 2 ust. 1 pkt 35 ustawy akcyzowej, za płyn do papierosów elektronicznych rozumie się „roztwór przeznaczony do wykorzystania w papierosach elektronicznych, zarówno z nikotyną, jak i bez nikotyny, w tym bazę do tego roztworu zawierającą glikol lub glicerynę”.
Interpretacja definicji legalnej zawartej w danym akcie normatywnym powinna następować w zgodności z wykładnia literalną. W literaturze wyraźnie podkreśla się, że „jeżeli w danym akcie normatywnym użyty jest specyficzny zwrot (termin) języka prawnego, należy go rozumieć zgodnie ze znaczeniem nadanym mu w tym języku (`(...)`); argument ten ulega wzmocnieniu w przypadku definicji legalnych – definicje te ustalają wiążące interpretatora rozumienie terminu lub zwrotu (tzw. dyrektywa języka prawnego)” (Chauvin T., Stawecki T., Winczorek P., „Wstęp do prawoznawstwa”, Wyd. C.H. Beck, wyd. 8, Warszawa 2013, str. 233).
Zgodnie zatem z literalnym brzmieniem ustawy o podatku akcyzowym w przypadku płynu do papierosów elektronicznych decydujące znaczenie ma przeznaczenie roztworu. Oznacza to, że o klasyfikacji danego produktu jako płynu do papierosów elektronicznych decyduje jego przeznaczenie.
Powyższe stanowisko zostało potwierdzone w interpretacji Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej (dalej: „Dyrektor KIS”) z dnia 2 listopada 2018 r., sygn. 0111-KDIB3- 3.4013.201.2018.1.MK, gdzie Dyrektor KIS stwierdził, że „Tak długo zatem jak sprzedawane przez Wnioskodawcę wyroby nie będą sprzedawane z przeznaczeniem do wykorzystania w papierosach elektronicznych, tak długo wyroby w postaci glikolu propylenowego i gliceryny nie będą uznawane za wyroby akcyzowe podlegające opodatkowaniu akcyzą u Wnioskodawcy”.
Wobec powyższego, w ocenie Spółki, jedynym kryterium decydującym o naliczeniu podatku akcyzowego od glikolu propylenowego i gliceryny jest przeznaczenie tych wyrobów do produkcji płynów do papierosów elektronicznych/do użycia w papierosach elektronicznych.
Rozumienie to potwierdza również fakt, że ustawodawca traktuje każdy płyn do papierosów elektronicznych jako wyrób akcyzowy, wskazując go w załączniku nr 1 do ustawy w poz. 46, bez względu na kod CN. Decydującym warunkiem uznania roztworu, w tym liquidu, bazy, czystego glikolu propylenowego czy gliceryny za wyrób akcyzowy, jest przeznaczenie do wykorzystania w papierosach elektronicznych.
Ad. 2.
W ocenie Spółki, biorąc pod uwagę stanowisko odnośnie pytania nr 1, jak również fakt, że Spółka będzie oferowała glikol propylenowy oraz glicerynę na sprzedaż z przeznaczeniem innym niż do wykorzystania w papierosach elektronicznych, planowana działalność Spółki nie spowoduje powstania po stronie Spółki jakichkolwiek obowiązków podatkowych w podatku akcyzowym.
Ad. 3.
W ocenie Spółki, w przypadku, gdy klient użyje glikolu propylenowego lub gliceryny nabytych od Spółki do produkcji płynu do papierosów elektronicznych, Spółka nie stanie się zobowiązana do zapłaty podatku akcyzowego od wyrobu, który zostanie w ten sposób użyty.
O przeznaczeniu produktu decyduje jego producent lub podmiot wprowadzający na rynek (w tym wypadku Spółka). Uznanie za kryterium decydujące faktycznego wykorzystania produktu powodowałoby powstanie obowiązku, którego podatnik (Spółka) nie byłby w stanie wykonać, co z kolei godziłoby w zasadę pewności prawa. Gdyby uznać, że o przeznaczeniu decyduje końcowy użytkownik, sprzedający dany produkt nie byłby w stanie w żaden sposób określić, czy powstał obowiązek podatkowy ani w jakim zakresie, ani też nie znałby czasu powstania tego obowiązku, nie miałby zatem żadnych możliwości działania zgodnego z prawem, tym samym taka interpretacja kłóciłaby się z założeniem racjonalności ustawodawcy.
Powyższe stanowisko potwierdził Dyrektor KIS w interpretacji indywidualnej z dnia 10 lipca 2020 r., sygn. 0111-KDIB3-3.4013.96.2020.2.JS, w której stwierdził m.in., że:
„W odniesieniu do kolejnej kwestii (pytania oznaczonego we wniosku nr 2) należy raz jeszcze podkreślić, że roztwory zarówno z nikotyną jak i beznikotynowe, bazy do roztworów zawierające glikol lub glicerynę, aromaty, a także inne mieszaniny należy traktować jako wyrób przeznaczony do wykorzystania w papierosach elektronicznych na etapie ich przeznaczenia do tego celu, tj. wówczas, gdy znajdują się one u podmiotu, który wykorzystuje je jako płyn do papierosów elektronicznych lub który używa ich jako półprodukt (bazę) do produkcji tego płynu, jak również wtedy, gdy są już sprzedawane podmiotowi z nadanym przeznaczeniem do wykorzystania w papierosach elektronicznych. (`(...)`)
Zgodnie natomiast z definicją zawartą w Słowniku języka polskiego Wydawnictwa Naukowego PWN S.A, (wersja internetowa: http://sjp.pwn.pl) „przeznaczenie” to „praktyczny cel, do którego coś jest przeznaczone, zakwalifikowane, któremu dana rzecz służy”. Natomiast „przeznaczyć” oznacza: „określić z góry cel, któremu coś ma służyć, przekazać coś dla kogoś, na czyjś użytek, na czyjąś korzyść”. Przeznaczenie danego wyrobu jest zatem określane przez ten podmiot, który decyduje, do jakich celów ma być używany/do jakich celów ma służyć dany wyrób. (`(...)`)
Tym samym, w przypadku gdy klient Spółki użyje wyrobów do produkcji płynu do papierosów elektronicznych, to ten klient, a nie Wnioskodawca nadaje (zmienia) przeznaczenie ww. aromatów spożywczych, baz nikotynowych oraz mieszanin glikolu i gliceryny. Spółka nie będzie zatem zobowiązana do zapłaty podatku akcyzowego od wyrobów, które oferuje na sprzedaż jako nieprzeznaczone do użycia w papierosach elektronicznych i niestanowiące płynu do papierosów elektronicznych w postaci odrębnego składnika do produkcji wyrobów nowatorskich, o których mowa w art. 2 ust. 1 pkt 36 lit. b ustawy”.
Spółka wskazuje, że kwestia opodatkowania glikolu propylenowego i gliceryny podatkiem akcyzowym była już przedmiotem interpretacji indywidualnych wydawanych przez Dyrektora KIS, a stanowisko w nich prezentowane było tożsame ze stanowiskiem Spółki wyrażonym w niniejszej sprawie:
- Interpretacja z 02.11.2018 r., sygn. 0111-KDIB3-3.4013.201.2018.1.MK;
- Interpretacja z 20.11.2018 r., sygn. 0111-KDIB3-3.4013.222.2018.1.JS;
- Interpretacja z 11.12.2020 r., sygn. 0111-KDIB3-3.4013.197.2020.2.JS;
- Interpretacja z 10.07.2020 r., sygn. 0111-KDIB3-3.4013.96.2020.2.JS;
- Interpretacja z 16.04.2020 r., sygn. 0111-KDIB3-3.4013.34.2020.2.MK;
- Interpretacje z 11.05.2020 r., sygn. 0111-KDIB3-3.4013.35.2020.2.MK oraz 0111- KDIB3-3.4013.36.2020.2.MK;
- Interpretacja z 29.12.2020 r., sygn. 0111-KDIB3-3.4013.194.2020.2.MK;
- Interpretacja z 14.01.2021 r., sygn. 0111-KDIB3-3.4013.193.2020.2.MK;
- Interpretacje z 09.04.2021 r., sygn. 0111-KDIB3-3.4013.26.2021.1.MW, 0111-KDIB3- 3.4013.27.2021.1.MW oraz 0111-KDIB3-3.4013.32.2021.2.MK;
- Interpretacja z 22.06.2021 r., sygn. 0111-KDIB3-3.4013.99.2021.1.JS.
Z uwagi na powyższe Spółka wnosi o potwierdzenie swojego stanowiska.
W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.
Mając powyższe na względzie, stosownie do art. 14c § 1 Ordynacji podatkowej, odstąpiono od uzasadnienia prawnego dokonanej oceny stanowiska Wnioskodawcy.
Organ zastrzega, że niniejsza interpretacja rozstrzyga wyłącznie w zakresie przedstawionych we wniosku pytań Zainteresowanego, w odniesieniu do glikolu propylenowego i gliceryny, które są – zgodnie z treścią wniosku – nabywane i sprzedawane przez Spółkę jako nieprzeznaczone do wykorzystania w papierosach elektronicznych. W tym zakresie stanowisko Wnioskodawcy uznane zostało za prawidłowe. Inne kwestie, nieobjęte pytaniem, nie mogą być rozpatrzone zgodnie z art. 14b § 1 ustawy Ordynacja podatkowa.
Jednocześnie, zastrzec należy, że stwierdzenie czy w konkretnym przypadku dane wyroby (glikol propylenowy, gliceryna) oferowane przez Wnioskodawcę na sprzedaż są, albo też nie są przeznaczone do wykorzystania w papierosach elektronicznych (i tym samym – czy spełniają kryterium wyrobów akcyzowych) – może być dokonywane wyłącznie w ramach postępowania prowadzonego przez właściwe dla Wnioskodawcy organy podatkowe. To w trakcie kontroli podatkowej, kontroli celno-skarbowej albo postępowania podatkowego właściwy organ może badać okoliczności sprawy celem oceny, czy nabywane i sprzedawane przez Wnioskodawcę wyroby w konkretnym przypadku spełniają warunki uznania ich za wyroby akcyzowe, o których mowa w art. 2 ust. 1 pkt 35 ustawy o podatku akcyzowym. Natomiast w przedmiotowej sprawie, zgodnie z treścią wniosku – stwierdzenie, że przedmiotowe wyroby są przez Spółkę nabywane i sprzedawane jako wyroby nieprzeznaczone do wykorzystania w papierosach elektronicznych przyjęto jako element okoliczności zdarzenia przyszłego – a tym samym, nie podlegało ono ocenie.
Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.
Zgodnie z art. 14b § 3 Ordynacji podatkowej, składający wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej obowiązany jest do wyczerpującego przedstawienia zaistniałego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego. Organ podatkowy jest ściśle związany przedstawionym we wniosku stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego). Zainteresowany ponosi ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu sprawy. Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, o ile rzeczywisty stan sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy lub zmiany stanu prawnego, udzielona odpowiedź traci swą aktualność. Równocześnie w przypadku, gdy w toku postępowania podatkowego, kontroli podatkowej, bądź kontroli celno-skarbowej zostanie określony odmienny stan sprawy, interpretacja nie wywoła w tym zakresie skutków prawnych.
Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej, przepisów art. 14k–14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:
-
z zastosowaniem art. 119a;
-
w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
-
z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.
Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych (art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej).
Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy – Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. z 2018 r., poz. 2193 z późn. zm.), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.
Pouczenie
Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w (…) za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2019 r., poz. 2325 ze zm.). Skargę wnosi się w dwóch egzemplarzach (art. 47 § 1 ww. ustawy) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała lub drogą elektroniczną na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 54 § 1a ww. ustawy), w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy). W przypadku pism i załączników wnoszonych w formie dokumentu elektronicznego odpisów nie dołącza się (art. 47 § 3 ww. ustawy). W przypadku wnoszenia skargi w okresie obowiązywania stanu zagrożenia epidemicznego i stanu epidemii jako najwłaściwszy proponuje się kontakt z wykorzystaniem systemu teleinformatycznego ePUAP.
Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.