0111-KDIB3-3.4013.198.2021.2.MK

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2021 r. poz. 1540 ze zm.), Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z 3 sierpnia 2021 r. (data wpływu 5 sierpnia 2021 r.), uzupełnionym pismem z 15 września 2021 r. (data wpływu 16 września 2021 r.), o wydanie interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego, dotyczącej podatku akcyzowego, w zakresie obowiązków deklaracyjnych i ewidencyjnych – jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 5 sierpnia 2021 r. wpłynął do Organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego, dotyczącej podatku akcyzowego, w zakresie obowiązków deklaracyjnych i ewidencyjnych. Ww. wniosek został uzupełniony pismem z 15 września 2021 r. (data wpływu 16 września 2021 r.), stanowiącym odpowiedź na wezwanie Organu z 14 września 2021 r., znak: 0111-KDIB3-3.4013.198.2021.1.MK.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny oraz zdarzenie przyszłe:

[…] (dalej: Spółka, Wnioskodawca) jest podmiotem prowadzącym działalność gospodarczą m.in. w zakresie produkcji wapna, wyrobów wapienniczych, kamienia oraz kruszyw. W celu realizacji powyższego, Wnioskodawca prowadzi również działalność w zakresie wyrobów akcyzowych i m.in.:

- nabywa na terytorium kraju wyroby węglowe, które są przez niego zużywane na cele opałowe w procesach mineralogicznych, elektrolitycznych i metalurgicznych oraz redukcji chemicznej (ze zwolnieniem z art. 31a ust. 1 pkt 7 ustawy z dnia 6 grudnia 2008 r. o podatku akcyzowym, dalej: Ustawa Akcyzowa);

- nabywa wewnątrzwspólnotowo wyroby węglowe, które są przez niego zużywane na cele opałowe w procesach mineralogicznych, elektrolitycznych i metalurgicznych oraz redukcji chemicznej (ze zwolnieniem z art. 31a ust. 1 pkt 7 Ustawy Akcyzowej);

- nabywa na terytorium kraju wyroby gazowe, które są przez niego zużywane na cele opałowe w procesach mineralogicznych, elektrolitycznych i metalurgicznych oraz redukcji chemicznej (ze zwolnieniem z art. 31b ust. 1 pkt 4 Ustawy Akcyzowej);

- nabywa na terytorium kraju oleje oraz smary (z akcyzą wliczoną w cenę wyrobu – bez zwolnienia).

Nie można wykluczyć, iż w przyszłości, na potrzeby prowadzonej działalności, Wnioskodawca zdecyduje się również na:

1. import wyrobów węglowych, które docelowo byłyby przez niego zużywane na cele opałowe w procesach mineralogicznych, elektrolitycznych i metalurgicznych oraz redukcji chemicznej (ze zwolnieniem z art. 31a ust. 1 pkt 7 Ustawy Akcyzowej), a także na

2. nabycie na terytorium kraju wyrobów energetycznych z grupy olejów smarowych, pozostałych olejów o kodach CN od 2710 19 71 do 2710 19 99, olejów smarowych o kodzie CN 2710 20 90 oraz preparatów smarowych objętych pozycją CN 3403, które docelowo byłyby przez niego zużywane na cele zwolnione zgodnie z § 6 pkt 2 Rozporządzenia Ministra Finansów, Funduszy i Polityki Regionalnej w sprawie zwolnień od podatku akcyzowego z dnia 28 czerwca 2021 r.

Mając na uwadze zmiany w Ustawie Akcyzowej, które weszły w życie na mocy ustawy z dnia 10 grudnia 2020 r. o zmianie ustawy o podatku akcyzowym oraz niektórych innych ustaw (dalej: Zmiana Ustawy Akcyzowej nr 1), ze względu na przedmiot swojej działalności jak i status w podatku akcyzowym, Spółka zarejestrowała się w wymaganym terminie do Centralnego Rejestru Podmiotów Akcyzowych, otrzymując w dniu 25 czerwca 2021 r., […] potwierdzenie aktualizacji danych firmy (aktualizacja danych jako podmiot zużywający (zużywa wyroby zwolnione od akcyzy, w tym finalny nabywca gazowy, finalny nabywca węglowy oraz nabywca końcowy energii), który wykonuje działalność akcyzową w postaci czynności zużywania wyrobów akcyzowych na cele uprawniające do zwolnienia w zakresie wymienionych grup wyrobów - wyrobów węglowych oraz wyrobów gazowych).

Jednocześnie, z dniem pierwszego 1 maja 2021 r. doszło do wejścia w życie ustawy z dnia 30 marca 2021 r. o zmianie ustawy o podatku akcyzowym oraz niektórych innych ustaw (dalej: Zmiana Ustawy Akcyzowej nr 2), w której wprowadzono m.in. obowiązek składania deklaracji kwartalnych na podatek akcyzowy dla niektórych podmiotów działających w obrębie wyrobów akcyzowych.

Nadto w uzupełnieniu Spółka wskazała, że nie składa i nie zamierza składać deklaracji akcyzowych za okresy miesięczne, w których będą wykazane wyroby akcyzowe opodatkowane stawką pozytywną. Mając na uwadze powyższe, Podatnik nie widzi również powodu do składania deklaracji za okresy miesięczne, w których będzie wykazywać wyroby akcyzowe opodatkowane stawką zerową lub wyroby zwolnione.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytania:

1. Czy w świetle obowiązujących przepisów Ustawy Akcyzowej Wnioskodawca jest obowiązany/będzie zobowiązany, bez wezwania organu podatkowego, składać właściwemu naczelnikowi urzędu skarbowego deklaracje podatkowe według ustalonego wzoru za kwartalny okres rozliczeniowy w terminie do 25. dnia drugiego miesiąca następującego po kwartale, w którym powstał obowiązek podatkowy (tj. składać tzw. „deklaracje kwartalne” na formularzu AKC-KZ o których mowa w art. 24e Ustawy Akcyzowej) z uwagi na fakt:

- nabywania w kraju a następnie zużywania na cele opałowe w procesach mineralogicznych, elektrolitycznych i metalurgicznych oraz redukcji chemicznej wyrobów węglowych (zwolnienie z art. 31a ust. 1 pkt 7 Ustawy Akcyzowej);

- nabywania wewnątrzwspólnotowego a następnie zużywania na cele opałowe w procesach mineralogicznych, elektrolitycznych i metalurgicznych oraz redukcji chemicznej wyrobów węglowych (zwolnienie z art. 31a ust. 1 pkt 7 Ustawy Akcyzowej);

- nabywania w kraju a następnie zużywania na cele opałowe w procesach mineralogicznych, elektrolitycznych i metalurgicznych oraz redukcji chemicznej wyrobów gazowych (zwolnienie z art. 31b ust. 1 pkt 4 Ustawy Akcyzowej);

- potencjalnego, przyszłego importowania a następnie zużywania na cele opałowe w procesach mineralogicznych, elektrolitycznych i metalurgicznych oraz redukcji chemicznej wyrobów węglowych (zwolnienie z art. 31a ust. 1 pkt 7 Ustawy Akcyzowej);

2. Czy w świetle obowiązujących przepisów Ustawy Akcyzowej Wnioskodawca jest obowiązany/będzie zobowiązany do prowadzenia ewidencji wyrobów akcyzowych zwolnionych od akcyzy ze względu na ich przeznaczenie o której mowa w art. 138f Ustawy Akcyzowej wobec:

- nabytych w kraju, a następnie zużytych na cele opałowe w procesach mineralogicznych, elektrolitycznych i metalurgicznych oraz redukcji chemicznej stosownych wyrobów węglowych (zwolnienie z art. 31a ust. 1 pkt 7 Ustawy Akcyzowej);

- nabytych wewnątrzwspólnotowo, a następnie zużytych na cele opałowe w procesach mineralogicznych, elektrolitycznych i metalurgicznych oraz redukcji chemicznej stosownych wyrobów węglowych (zwolnienie z art. 31a ust. 1 pkt 7 Ustawy Akcyzowej);

- nabytych w kraju, a następnie zużytych na cele opałowe w procesach mineralogicznych, elektrolitycznych i metalurgicznych oraz redukcji chemicznej stosownych wyrobów gazowych (zwolnienie z art. 31b ust. 1 pkt 4 Ustawy Akcyzowej);

- potencjalnie importowanych w przyszłości, a następnie zużywanych na cele opałowe w procesach mineralogicznych, elektrolitycznych i metalurgicznych oraz redukcji chemicznej stosownych wyrobów węglowych (zwolnienie z art. 31a ust. 1 pkt 7 Ustawy Akcyzowej).

3. Czy w świetle obowiązujących przepisów Ustawy Akcyzowej Wnioskodawca będzie zobowiązany, bez wezwania organu podatkowego, składać właściwemu naczelnikowi urzędu skarbowego deklaracje podatkowe według ustalonego wzoru za kwartalny okres rozliczeniowy w terminie do 25. dnia drugiego miesiąca następującego po kwartale, w którym powstał obowiązek podatkowy (tj. składać tzw. „deklaracje kwartalne” na formularzu AKC-KZ o których mowa w art. 24e Ustawy Akcyzowej) z uwagi na fakt potencjalnego nabycia na terytorium kraju wyrobów energetycznych z grupy olejów smarowych, pozostałych olejów o kodach CN od 2710 19 71 do 2710 19 99, olejów smarowych o kodzie CN 2710 20 90 oraz preparatów smarowych objętych pozycją CN 3403, które docelowo byłyby przez niego zużywane na cele zwolnione (zwolnienie z § 6 pkt 2 Rozporządzenia Ministra Finansów, Funduszy i Polityki Regionalnej w sprawie zwolnień od podatku akcyzowego z dnia 28 czerwca 2021 r.).

Zdaniem Wnioskodawcy, w odniesieniu do czynności wskazanych w pytaniach nr 1 i 2, Spółka nie ma obowiązku zarówno w zakresie:

- składania tzw. „deklaracji kwartalnych” o których mowa w art. 24e Ustawy Akcyzowej na formularzu AKC-KZ, jak i

- prowadzenia ewidencji wyrobów akcyzowych zwolnionych od akcyzy ze względu na ich przeznaczenie o której mowa w art. 138f Ustawy Akcyzowej (dla nabywanych w kraju oraz nabywanych wewnątrzwspólnotowo i następnie zużywanych w zwolnieniu wyrobów węglowych, nabywanych w kraju i następnie zużywanych w zwolnieniu wyrobów gazowych oraz potencjalnie – w przyszłości – importowanych i następnie zużywanych w zwolnieniu wyrobów węglowych),

gdyż nie posiada statusu podatnika podatku akcyzowego i – jako finalny nabywca węglowy oraz finalny nabywca gazowy - zużywa na cele zwolnione wyłącznie wyroby węglowe i wyroby gazowe (częściowo nabyte w kraju od pośredniczących podmiotów węglowych i pośredniczących podmiotów gazowych, które to podmioty zobligowane są do prowadzenia stosownych ewidencji, a częściowo nabyte wewnątrzwspólnotowo).

W odniesieniu do czynności wskazanych w pytaniu nr 3, Wnioskodawca stoi na stanowisku, że wobec potencjalnie nabywanych wyrobów energetycznych w postaci olejów i preparatów smarowych, które docelowo byłyby przez niego zużywane na cele zwolnione ze względu na przeznaczenie, Spółka również nie byłaby zobowiązana do składania tzw. „deklaracji kwartalnych” o których mowa w art. 24e Ustawy Akcyzowej na formularzu AKC-KZ, gdyż nie będzie posiadać statusu podatnika podatku akcyzowego i – jako podmiot zużywający – potencjalnie zużywałby na cele zwolnione ze względu na przeznaczenie dodatkowo określone wyroby energetyczne poza składem podatkowym.

Uzasadnienie

Ad 1.

Zgodnie z przepisem art. 24e ust. 1 Ustawy Akcyzowej, dodanym do ustawy na mocy Zmiany Ustawy Akcyzowej nr 2, w zakresie wyrobów akcyzowych:

1. objętych zwolnieniem od akcyzy, z wyjątkiem zwolnień częściowych lub zwolnień realizowanych przez zwrot akcyzy, lub zwolnień ubytków wyrobów akcyzowych, lub całkowitego zniszczenia wyrobów akcyzowych, o których mowa w art. 30 ust. 3,

2. wymienionych w załączniku nr 2 do ustawy, opodatkowanych zerową stawką akcyzy

- podatnik jest obowiązany, bez wezwania organu podatkowego, składać właściwemu naczelnikowi urzędu skarbowego deklaracje podatkowe według ustalonego wzoru za kwartalny okres rozliczeniowy w terminie do 25. dnia drugiego miesiąca następującego po kwartale, w którym powstał obowiązek podatkowy.

Z kolei, w ust. 2 niniejszego przepisu wskazuje się natomiast, że osoby fizyczne nieprowadzące działalności gospodarczej, które dokonują czynności podlegających opodatkowaniu w zakresie wyrobów akcyzowych objętych zerową stawką akcyzy lub objętych zwolnieniem od akcyzy, nie składają deklaracji podatkowych.

Tym samym, w oparciu o przedmiotową regulację, z dniem 1 maja 2021 r. doszło do wprowadzenia nowego rodzaju deklaracji akcyzowych dla określonych grup podatników, tzw. „deklaracji kwartalnych”. Z perspektywy Spółki, powstała wątpliwość, czy:

1. nabywane przez nią w kraju oraz nabywane wewnątrzwspólnotowo wyroby węglowe, nabywane w kraju wyroby gazowe oraz potencjalnie importowane w przyszłości wyroby węglowe, zużywane następnie na cele zwolnione od akcyzy, a także

2. potencjalnie nabywane w kraju w przyszłości oleje preparaty smarowe, które byłyby zużywane następnie na cele zwolnione od akcyzy ze względu na przeznaczenie, mogą zawierać się we wskazanym w art. 24e ust. 1 pkt 1 Ustawy Akcyzowej zbiorze wyrobów akcyzowych objętych zwolnieniem od akcyzy, z wyjątkiem zwolnień częściowych lub zwolnień realizowanych przez zwrot akcyzy, lub zwolnień ubytków wyrobów akcyzowych, lub całkowitego zniszczenia wyrobów akcyzowych, o których mowa w art. 30 ust. 3, a także

- co za tym idzie - czy Spółka jest/będzie zobowiązana składać „deklaracje kwartalne”.

W ocenie Wnioskodawcy, z przedmiotowego przepisu w jego ścisłym znaczeniu nie można wywnioskować wprost, które konkretnie podmioty objęte są wskazanym obowiązkiem i czy podmiot zużywający wyroby zwolnione od akcyzy, w tym finalny nabywca węglowy (w rozumieniu art. 2 ust. 1 pkt 23c Ustawy Akcyzowej), finalny nabywca gazowy (w rozumieniu art. 2 ust. 1 pkt 19a Ustawy Akcyzowej) – tj. Spółka – czy podmiot zużywający (w rozumieniu art. 2 ust. 1 pkt 22 Ustawy Akcyzowej) jest zobowiązany do składania tego typu deklaracji.

Warto w tym miejscu podkreślić, iż w uzasadnieniu do projektu Zmiany Ustawy Akcyzowej nr 2 wskazuje się w odniesieniu do powyższego m.in., że (…) w przypadku podatników prowadzących działalność wyłącznie w obszarze wyrobów akcyzowych zwolnionych od akcyzy lub wyrobów akcyzowych wymienionych w załączniku nr 2 do ustawy, opodatkowanych zerową stawką akcyzy (o których mowa w art. 24e ust. 1 ustawy), składają oni deklarację kwartalną w trybie przepisu szczególnego wprowadzanego w art. 24e ust. 1 ustawy. Natomiast podatnicy, którzy dokonują czynności zarówno w zakresie wyrobów akcyzowych opodatkowanych pozytywną stawką akcyzy, jak i w zakresie wyrobów, o których mowa w art. 24e ust. 1 ustawy, będą obowiązani do składania deklaracji na dotychczasowych zasadach (bez obowiązku składania deklaracji kwartalnych) (por. uzasadnienie do rządowego projekt ustawy o zmianie ustawy o podatku akcyzowym oraz niektórych innych ustaw, druk nr 860).

Podobne konkluzje wynikają z uzasadnienia projektu rozporządzenia Ministra Finansów, Funduszy i Polityki Regionalnej z dnia 24 czerwca 2021 r. zmieniającego rozporządzenie w sprawie wzorów deklaracji podatkowych dla podatku akcyzowego oraz deklaracji w sprawie przedpłaty akcyzy (dalej: Rozporządzenie), w którym zaznaczono, iż podatnicy, którzy dokonują czynności zarówno w zakresie wyrobów akcyzowych opodatkowanych pozytywną stawką podatku akcyzowego, jak i w zakresie wyrobów, o których mowa w art. 24e ust. 1 ustawy, będą obowiązani do składania deklaracji na dotychczasowych zasadach (bez obowiązku składania deklaracji kwartalnych) (por. uzasadnienie do projektu rozporządzenia Ministra Finansów, Funduszy i Polityki Regionalnej zmieniającego rozporządzanie w sprawie wzorów deklaracji podatkowych dla podatku akcyzowego oraz deklaracji w sprawie przedpłaty akcyzy).

Mając na uwadze powyższe, już w uzasadnieniu do projektu Zmiany Ustawy Akcyzowej nr 2 jak i uzasadnieniu do projektu Rozporządzenia wskazano, iż nowy obowiązek składania deklaracji kwartalnych w przypadku wyrobów objętych zwolnieniem od akcyzy oraz opodatkowanych zerową stawką akcyzy i wymienionych w załączniku nr 2 do ustawy, nie będzie dotyczył określonych wyrobów w stosunku do których wystąpił obowiązek złożenia deklaracji na podatek akcyzowy za okresy miesięczne (co nie zostało wskazane wprost w ramach regulacji z art. 24e Ustawy Akcyzowej).

W dalszej kolejności, w dniu 15 czerwca 2021 r. Minister Finansów opublikował wyjaśnienia (Zmiany w deklaracjach akcyzowych od 1 lipca 2021 r.), w których opisano najważniejsze zmiany dotyczące deklaracji akcyzowych, wchodzące w życie od 1 lipca 2021 r. (dalej: Wyjaśnienia). W powyższych Wyjaśnieniach wskazano:

- kto nie składa deklaracji po 1 lipca 2021 r. (…) ‒ podmioty niebędące podatnikami podatku akcyzowego np. podmioty, które zużywają wyroby podlegające zwolnieniu ze względu na ich przeznaczenie poza składem podatkowym.

W świetle treści projektu Zmiany Ustawy Akcyzowej nr 2, projektu Rozporządzenia oraz Wyjaśnień, należałoby zatem uznać, iż zgodnie z wolą ustawodawcy, obowiązkiem składania tzw. „deklaracji kwartalnych” nie powinny być objęte podmioty niebędące podatnikami podatku akcyzowego np. podmioty, które zużywają wyroby podlegające zwolnieniu ze względu na ich przeznaczenie poza składem podatkowym. Mając na uwadze fakt, iż Spółka nie jest podatnikiem akcyzy (nie dokonuje czynności podlegających opodatkowaniu akcyzą/nie zaistniał wobec niej stan faktyczny podlegający opodatkowaniu), a jedynie zużywa na cele zwolnione poza składem podatkowym wyłącznie stosowne wyroby węglowe i wyroby gazowe (posiada status finalnego nabywcy węglowego i finalnego nabywcy gazowego), uprawnionym wydaje się twierdzenie, że Wnioskodawca nie jest zobowiązany do składania tzw. „deklaracji kwartalnych” o których mowa w przepisie art. 24e Ustawy Akcyzowej w zakresie:

- nabywanych przez nią w kraju oraz wewnątrzwspólnotowo wyrobów węglowych

- nabywanych w kraju wyrobów gazowych, a także

- potencjalnie importowanych w przyszłości wyrobów węglowych, które są (ewentualnie będą) następnie zużywane na cele objęte zwolnieniem.

Ad 2.

Jak wynika z przepisu art. 138f ust. 1 Ustawy Akcyzowej, ewidencję wyrobów akcyzowych zwolnionych od akcyzy ze względu na ich przeznaczenie prowadzą:

1. zarejestrowany odbiorca, z wyłączeniem zarejestrowanego odbiorcy posiadającego zezwolenie na jednorazowe nabycie wyrobów akcyzowych jako zarejestrowany odbiorca;

2. podmiot pośredniczący;

3. podmiot zużywający prowadzący działalność gospodarczą z użyciem wyrobów akcyzowych objętych zwolnieniem od akcyzy ze względu na ich przeznaczenie, z wyłączeniem podmiotu zużywającego, który wyłącznie używa do celów opałowych pozostałe węglowodory gazowe o kodach CN od 2711 12 11 do 2711 19 00.

W ust. 2 niniejszego przepisu wskazano na wymogi dotyczące przedmiotowej ewidencji - ewidencja, o której mowa w ust. 1, powinna umożliwiać w szczególności ustalenie ilości i rodzaju wysłanych lub otrzymanych wyrobów akcyzowych zwolnionych od akcyzy ze względu na ich przeznaczenie, daty wysłania lub odbioru tych wyrobów, a także miejsca odbioru w przypadku ich przemieszczania oraz uzyskanie informacji o e-DD.

Zakres zastosowania regulacji z art. 138f ust. 1 pkt 3 Ustawy Akcyzowej odnosi się m.in. do podmiotów zużywających prowadzących działalność gospodarczą z użyciem wyrobów akcyzowych objętych zwolnieniem od akcyzy „ze względu na przeznaczenie”. Z kolei, w przepisach Ustawy Akcyzowej nie podkreśla się bezpośrednio, które konkretnie zwolnienia z podatku powinny być traktowane jako zwolnienia „ze względu na przeznaczenie”.

W ocenie Wnioskodawcy, za takie zwolnienia należałoby systemowo uznać m.in. te, których warunkiem co do ich zastosowania jest stosowanie dokumentu dostawy oraz dokonanie określonego zgłoszenia przez podmiot zużywający (np. zwolnienie dla olejów smarowych czy zwolnienie dla alkoholu częściowo skażonego).

W kontekście najnowszych zmian w Ustawie Akcyzowej (spowodowanych m.in. wejściem w życie Zmiany Ustawy Akcyzowej nr 1 oraz Zmiany Ustawy Akcyzowej nr 2) Spółka powzięła jednak wątpliwość, czy zwolnienia dla wyrobów węglowych oraz wyrobów gazowych, określone odpowiednio w art. 31a oraz art. 31b Ustawy Akcyzowej (z których korzysta Spółka) powinny być traktowane jako zwolnienia od akcyzy „ze względu na przeznaczenie”. Wynika to przede wszystkim ze względu na fakt, iż:

- w związku z wejściem w życie Zmiany Ustawy Akcyzowej nr 1 wprowadzono obowiązek sporządzania dokumentu e-DD dla transakcji wyrobami węglowymi (choć tylko w niektórych przypadkach), a w definicji dokumentu e-DD z art. 2 ust. 1 pkt 18b Ustawy Akcyzowej wskazano wprost, że jest to m.in. elektroniczny dokument dostawy na podstawie którego monitoruje się na terytorium kraju sprzedaż wyrobów węglowych objętych zwolnieniem od akcyzy ze względu na ich przeznaczenie finalnemu nabywcy węglowemu przez pośredniczący podmiot węglowy, który w poprzednim roku kalendarzowym sprzedał powyżej 30 mln kg wyrobów węglowych („duży podmiot węglowy”);

- na Platformie Usług Elektronicznych Skarbowo-Celnych (PUESC), rejestrując podmiot do Centralnego Rejestru Podmiotów Akcyzowych, przy wyborze statusu akcyzowego podmiotu jako podmiot zużywający (zużywa wyroby zwolnione od akcyzy, w tym finalny nabywca gazowy, finalny nabywca węglowy oraz nabywca końcowy energii), a rodzaju działalności akcyzowej podmiotu jako czynności zużywania wyrobów akcyzowych na cele uprawniające do zwolnienia, można było wybrać z grupy wyrobów zwolnionych z akcyzy ze względu na przeznaczenie m.in. wyroby węglowe i wyroby gazowe, co potencjalnie mogłoby oznaczać, że zwolnienia z akcyzy z art. 31a i art. 31b Ustawy Akcyzowej są uznawane przez ustawodawcę jako zwolnienia „ze względu na przeznaczenie”.

W ocenie Wnioskodawcy, zwolnienia dla wyrobów węglowych oraz wyrobów gazowych, określone odpowiednio w art. 31a oraz art. 31b Ustawy Akcyzowej nie powinny być traktowane jako zwolnienia od akcyzy „ze względu na przeznaczenie”, gdyż nie wynika to z literalnego brzmienia omawianych przepisów (ustawodawca nie wskazał tego wprost w art. 31a oraz art. 31b Ustawy Akcyzowej, jak chociażby ma to miejsce w art. 32 Ustawy Akcyzowej).

Co więcej, w kontekście rozważań na temat ewidencji wyrobów akcyzowych zwolnionych od akcyzy (art. 138f Ustawy Akcyzowej) dla wyrobów węglowych i wyrobów gazowych nabywanych w zwolnieniu, warto również podkreślić, dla wyrobów węglowych jak i dla wyrobów gazowych przepisy prawa przewidują wymóg prowadzenia odrębnych, specjalnych ewidencji (art. 138i oraz art. 138j Ustawy Akcyzowej), które to ewidencje dla wyrobów węglowych prowadzą pośredniczące podmioty węglowe, a dla wyrobów gazowych pośredniczące podmioty gazowe. Wymóg prowadzenia powielającej się ewidencji przez podmioty zużywające byłby zatem nieracjonalny.

Tym samym, w ocenie Spółki, należy stwierdzić, że Wnioskodawcy, zgodnie z opisem wskazanym w stanie faktycznym/zdarzeniu przyszłym, w odniesieniu do czynności wskazanych w pytaniu nr 1 i 3, Spółka nie ma obowiązku zarówno w zakresie:

- składania tzw. „deklaracji kwartalnych” o których mowa w art. 24e Ustawy Akcyzowej na formularzu AKC-KZ, jak i

- prowadzenia ewidencji wyrobów akcyzowych zwolnionych od akcyzy ze względu na ich przeznaczenie o której mowa w art. 138f Ustawy Akcyzowej (dla nabywanych w kraju oraz nabywanych wewnątrzwspólnotowo i następnie zużywanych w zwolnieniu wyrobów węglowych, nabywanych w kraju i następnie zużywanych w zwolnieniu wyrobów gazowych oraz potencjalnie – w przyszłości – importowanych i następnie zużywanych w zwolnieniu wyrobów węglowych),

gdyż nie posiada statusu podatnika podatku akcyzowego i – jako finalny nabywca węglowy oraz finalny nabywca gazowy - zużywa na cele zwolnione wyłącznie wyroby węglowe i wyroby gazowe (częściowo nabyte w kraju od pośredniczących podmiotów węglowych i pośredniczących podmiotów gazowych, które to podmioty zobligowane są do prowadzenia stosownych ewidencji, a częściowo nabyte wewnątrzwspólnotowo).

W odniesieniu do czynności wskazanych w pytaniu nr 2, Wnioskodawca stoi na stanowisku, że wobec potencjalnie nabywanych wyrobów energetycznych w postaci olejów i preparatów smarowych, które docelowo byłyby przez niego zużywane na cele zwolnione ze względu na przeznaczenie, Spółka również nie byłaby zobowiązana do składania tzw. „deklaracji kwartalnych” o których mowa w art. 24e Ustawy Akcyzowej na formularzu AKC-KZ, gdyż nie będzie posiadać statusu podatnika podatku akcyzowego i – jako podmiot zużywający – potencjalnie zużywałby na cele zwolnione ze względu na przeznaczenie dodatkowo określone wyroby energetyczne poza składem podatkowym.

Ad. 3

Uzasadnienie przedstawione przez Wnioskodawcę do stanowiska odnośnie pytania nr 1 znajduje również zastosowanie do sytuacji, której dotyczy pytanie nr 3, czyli sytuacji w której Podatnik zacząłby nabywać w przyszłości określone wyroby energetyczne w postaci olejów i preparatów smarowych na cele zwolnione ze względu na przeznaczenie, gdyż Wnioskodawca, posiadając wówczas status podmiotu zużywającego, nadal nie będzie podatnikiem akcyzy i będzie zużywać poza składem podatkowym stosowne wyroby energetyczne na cele zwolnione.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego oraz zdarzenia przyszłego jest nieprawidłowe.

Zgodnie z art. 1 ust. 1 ustawy z dnia 6 grudnia 2008 r. o podatku akcyzowym (Dz. U. z 2020 r., poz. 722 ze zm.) zwanej dalej „ustawą” – ustawa określa opodatkowanie podatkiem akcyzowym, zwanym dalej „akcyzą”, wyrobów akcyzowych oraz samochodów osobowych, organizację obrotu wyrobami akcyzowymi, a także oznaczanie znakami akcyzy.

Jak stanowi art. 2 ust. 1 pkt 1, 1a, 1b, 2, 3, 4, 5, 7, 9-12, 18b, 19a, 22 lit. a, 23c ustawy, użyte w ustawie określenia oznaczają:

- wyroby akcyzowe - wyroby energetyczne, energię elektryczną, napoje alkoholowe, wyroby tytoniowe, susz tytoniowy, płyn do papierosów elektronicznych oraz wyroby nowatorskie, określone w załączniku nr 1 do ustawy;

- wyroby węglowe - wyroby energetyczne, określone w poz. 19-21 załącznika nr 1 do ustawy;

- wyroby gazowe - wyroby energetyczne o kodach CN 2705 00 00, 2711 11 00, 2711 21 00, 2711 29 00 i pozostałe paliwa opałowe, o których mowa w art. 89 ust. 1 pkt 15 lit. b, z wyłączeniem wyrobów energetycznych o kodzie CN 2901 10 00;

- terytorium kraju - terytorium Rzeczypospolitej Polskiej;

- terytorium państwa członkowskiego - terytorium państwa, do którego zgodnie z art. 52 Traktatu o Unii Europejskiej oraz art. 349 i 355 Traktatu o funkcjonowaniu Unii Europejskiej mają zastosowanie te Traktaty, z wyłączeniem terytorium kraju z zastrzeżeniem lit. a i b art. 2 ust. 1 pkt 3 ustawy;

- terytorium Unii Europejskiej - terytorium kraju oraz terytoria państw członkowskich;

- terytorium państwa trzeciego - terytorium inne niż terytorium Unii Europejskiej;

- import - przywóz:

a) samochodów osobowych z terytorium państwa trzeciego na terytorium kraju,

b) wyrobów akcyzowych z terytorium państwa trzeciego na terytorium kraju:

- jeżeli wyroby te z chwilą ich wprowadzenia na terytorium kraju nie zostaną objęte procedurą specjalną: tranzytu zewnętrznego, składowania celnego, wolnego obszaru celnego, odprawy czasowej lub uszlachetniania czynnego, a także nie zostaną objęte czasowym składowaniem,

- jeżeli zostało zakończone czasowe składowanie tych wyrobów lub została zamknięta procedura specjalna: tranzytu zewnętrznego, składowania celnego, wolnego obszaru celnego, odprawy czasowej lub uszlachetniania czynnego, którą wyroby te były objęte, i powstał dług celny;

- nabycie wewnątrzwspólnotowe - przemieszczenie wyrobów akcyzowych lub samochodów osobowych z terytorium państwa członkowskiego na terytorium kraju;

- skład podatkowy - miejsce, w którym określone wyroby akcyzowe są: produkowane, magazynowane, przeładowywane lub do którego wyroby te są wprowadzane, lub z którego są wyprowadzane - z zastosowaniem procedury zawieszenia poboru akcyzy; w przypadku składu podatkowego znajdującego się na terytorium kraju miejsce to jest określone w zezwoleniu wydanym przez właściwego naczelnika urzędu skarbowego;

- podmiot prowadzący skład podatkowy - podmiot, któremu wydano zezwolenie na prowadzenie składu podatkowego;

- procedura zawieszenia poboru akcyzy - procedurę stosowaną podczas produkcji, magazynowania, przeładowywania i przemieszczania wyrobów akcyzowych, w trakcie której, gdy są spełnione warunki określone w przepisach niniejszej ustawy i aktów wykonawczych wydanych na jej podstawie, z obowiązku podatkowego nie powstaje zobowiązanie podatkowe;

- e-DD - elektroniczny dokument, na podstawie którego:

a) przemieszcza się na terytorium kraju poza procedurą zawieszenia poboru akcyzy wyroby akcyzowe objęte zwolnieniem od akcyzy ze względu na ich przeznaczenie lub wyroby akcyzowe wymienione w załączniku nr 2 do ustawy, opodatkowane zerową stawką akcyzy ze względu na ich przeznaczenie,

b) monitoruje się na terytorium kraju sprzedaż wyrobów węglowych objętych zwolnieniem od akcyzy ze względu na ich przeznaczenie finalnemu nabywcy węglowemu przez pośredniczący podmiot węglowy, który w poprzednim roku kalendarzowym sprzedał powyżej 30 mln kg wyrobów węglowych;

- finalny nabywca gazowy - podmiot, który:

a) nabywa na terytorium kraju, importuje lub nabywa wewnątrzwspólnotowo wyroby gazowe, lub

b) posiada uzyskane w sposób inny niż w drodze nabycia wyroby gazowe

- niebędący pośredniczącym podmiotem gazowym;

- podmiot zużywający – podmiot mający miejsce zamieszkania, siedzibę lub miejsce prowadzenia działalności gospodarczej na terytorium kraju, który wyroby akcyzowe objęte zwolnieniem od akcyzy ze względu na ich przeznaczenie zużywa na cele uprawniające do zwolnienia;

- finalny nabywca węglowy - podmiot, który:

a) nabywa na terytorium kraju, importuje lub nabywa wewnątrzwspólnotowo wyroby węglowe, lub

b) posiada uzyskane w sposób inny niż w drodze nabycia wyroby węglowe

- niebędący pośredniczącym podmiotem węglowym.

W myśl art. 3 ust. 1 i 2 ustawy do celów poboru akcyzy i oznaczania wyrobów akcyzowych znakami akcyzy, a także do wiążących informacji akcyzowych, zwanych dalej "WIA", stosuje się klasyfikację w układzie odpowiadającym Nomenklaturze Scalonej (CN) zgodną z rozporządzeniem Rady (EWG) nr 2658/87 z dnia 23 lipca 1987 r. w sprawie nomenklatury taryfowej i statystycznej oraz w sprawie Wspólnej Taryfy Celnej (Dz. Urz. WE L 256 z 07.09.1987, str. 1, z późn. zm.; Dz. Urz. UE Polskie wydanie specjalne, rozdz. 2, t. 2, str. 382, z późn. zm.). Zmiany w Nomenklaturze Scalonej (CN) nie powodują zmian w opodatkowaniu akcyzą wyrobów akcyzowych i samochodów osobowych, jeżeli nie zostały określone w niniejszej ustawie.

W załączniku nr 1 do ustawy wymieniono:

- w poz. 19, pod kodem CN ex 2701 - węgiel; brykiety, brykietki i podobne paliwa stałe wytwarzane z węgla - jeżeli są przeznaczone do celów opałowych;

- w poz. 20, pod kodem CN ex 2702 - węgiel brunatny (lignit), nawet aglomerowany, z wyłączeniem gagatu - jeżeli jest przeznaczony do celów opałowych;

- w poz. 21, pod kodem CN ex - 2704 00 - koks i półkoks, z węgla, węgla brunatnego (lignitu) lub torfu, nawet aglomerowany; węgiel retortowy - jeżeli są przeznaczone do celów opałowych;

- w poz. 22, pod kodem CN 2705 00 00 - gaz węglowy, gaz wodny, gaz generatorowy i podobne gazy, inne niż gaz ziemny (mokry) i pozostałe węglowodory gazowe;

- w poz. 27, pod kodem CN 2710 - oleje ropy naftowej i oleje otrzymywane z minerałów bitumicznych, inne niż surowe; preparaty gdzie indziej niewymienione ani niewłączone, zawierające 70% masy lub więcej olejów ropy naftowej lub olejów otrzymywanych z minerałów bitumicznych, których te oleje stanowią składniki zasadnicze preparatów; oleje odpadowe;

- w poz. 28, pod kodem CN 2711 - gaz ziemny (mokry) i pozostałe węglowodory gazowe.

- w poz. 37, pod kodem CN 3403 - preparaty smarowe (włącznie z cieczami chłodząco-smarującymi, preparatami do rozluźniania śrub i nakrętek, preparatami przeciwrdzewnymi i antykorozyjnymi, preparatami zapobiegającymi przyleganiu do formy opartymi na smarach) oraz preparaty w rodzaju stosowanych do natłuszczania materiałów włókienniczych, skóry wyprawionej, skór futerkowych lub pozostałych materiałów, z wyłączeniem preparatów zawierających, jako składnik zasadniczy, 70% masy lub więcej olejów ropy naftowej lub olejów otrzymanych z minerałów bitumicznych.

Zgodnie z art. 8 ust. 1 ustawy przedmiotem opodatkowania akcyzą jest:

1. produkcja wyrobów akcyzowych;

2. wprowadzenie wyrobów akcyzowych do składu podatkowego;

3. import wyrobów akcyzowych, z wyłączeniem importu wyrobów akcyzowych wysłanych następnie z zastosowaniem procedury zawieszenia poboru akcyzy z miejsca importu przez zarejestrowanego wysyłającego niebędącego importerem tych wyrobów;

4. nabycie wewnątrzwspólnotowe wyrobów akcyzowych, z wyłączeniem nabycia wewnątrzwspólnotowego dokonywanego do składu podatkowego;

4a) nabycie wewnątrzwspólnotowe wyrobów akcyzowych innych niż określone w załączniku nr 2 do ustawy, objętych stawką akcyzy inną niż stawka zerowa, dokonywane do składu podatkowego w celu objęcia ich procedurą zawieszenia poboru akcyzy, jeżeli wprowadzenie tych wyrobów do składu podatkowego nie nastąpiło;

5. wyprowadzenie ze składu podatkowego, poza procedurą zawieszenia poboru akcyzy, wyrobów akcyzowych niebędących własnością podmiotu prowadzącego ten skład podatkowy, z wyłączeniem wyrobów akcyzowych objętych zwolnieniem od akcyzy ze względu na ich przeznaczenie oraz wyrobów akcyzowych wymienionych w załączniku nr 2 do ustawy, opodatkowanych zerową stawką akcyzy ze względu na ich przeznaczenie, przez podmiot, o którym mowa w art. 13 ust. 3;

6. wysłanie z zastosowaniem procedury zawieszenia poboru akcyzy importowanych wyrobów akcyzowych z miejsca importu przez zarejestrowanego wysyłającego niebędącego importerem tych wyrobów.

Przedmiotem opodatkowania akcyzą, zgodnie z art. 8 ust. 2 ustawy jest również:

1. użycie wyrobów akcyzowych objętych zwolnieniem od akcyzy ze względu na ich przeznaczenie albo określoną stawką akcyzy związaną z ich przeznaczeniem, jeżeli ich użycie:

a) było niezgodne z przeznaczeniem uprawniającym do zwolnienia od akcyzy albo zastosowania tej stawki akcyzy lub

b) nastąpiło bez zachowania warunków uprawniających do zwolnienia od akcyzy albo zastosowania tej stawki akcyzy;

2. dostarczenie wyrobów akcyzowych objętych zwolnieniem od akcyzy ze względu na ich przeznaczenie, jeżeli odbyło się ono bez zachowania warunków uprawniających do zastosowania zwolnienia od akcyzy;

3. sprzedaż wyrobów akcyzowych znajdujących się poza procedurą zawieszenia poboru akcyzy, objętych określoną stawką akcyzy związaną z ich przeznaczeniem, jeżeli ich sprzedaż odbyła się bez zachowania warunków uprawniających do zastosowania tej stawki akcyzy;

4. nabycie lub posiadanie wyrobów akcyzowych znajdujących się poza procedurą zawieszenia poboru akcyzy, jeżeli od tych wyrobów nie została zapłacona akcyza w należnej wysokości a w wyniku kontroli podatkowej, kontroli celno-skarbowej albo postępowania podatkowego nie ustalono, że podatek został zapłacony.

Przedmiotem opodatkowania akcyzą, zgodnie z art. 8 ust. 4 ustawy, jest również zużycie:

1. wyrobów akcyzowych określonych w załączniku nr 2 do ustawy, o których mowa w art. 89 ust. 2, do produkcji innych wyrobów;

2. napojów alkoholowych, o których mowa w art. 32 ust. 4 pkt 2 i 3, przez podmiot zużywający.

Jeżeli w stosunku do wyrobu akcyzowego powstał obowiązek podatkowy w związku z wykonaniem jednej z czynności, o których mowa w ust. 1, to nie powstaje obowiązek podatkowy na podstawie innej czynności podlegającej opodatkowaniu akcyzą, jeżeli kwota akcyzy została, po zakończeniu procedury zawieszenia poboru akcyzy, określona lub zadeklarowana w należnej wysokości, chyba że przepisy ustawy stanowią inaczej – art. 8 ust. 6 ustawy.

W przypadku wyrobów węglowych przedmiotem opodatkowania akcyzą, zgodnie z art. 9a ust. 1 ustawy jest:

1. sprzedaż wyrobów węglowych na terytorium kraju finalnemu nabywcy węglowemu;

2. nabycie wewnątrzwspólnotowe wyrobów węglowych przez finalnego nabywcę węglowego;

3. import wyrobów węglowych przez finalnego nabywcę węglowego;

4. użycie wyrobów węglowych przez pośredniczący podmiot węglowy;

5. użycie wyrobów węglowych przez finalnego nabywcę węglowego:

a) nabytych w ramach zwolnienia, o którym mowa w art. 31a ust. 1, do celów innych niż zwolnione na podstawie tego przepisu, przy czym za takie użycie uznaje się również naruszenie warunków, o których mowa w art. 31a ust. 3, a także sprzedaż, eksport lub dostawę wewnątrzwspólnotową wyrobów węglowych przez finalnego nabywcę węglowego zamiast użycia ich do celów, o których mowa w art. 31a ust. 1,

b) uzyskanych w sposób inny niż w drodze nabycia,

c) jeżeli nie można ustalić podmiotu, który dokonał sprzedaży wyrobów węglowych finalnemu nabywcy węglowemu, a w wyniku kontroli podatkowej, kontroli celno-skarbowej albo postępowania podatkowego nie ustalono, że podatek został zapłacony w należnej wysokości;

6. użycie lub sprzedaż wyrobów węglowych uzyskanych w drodze czynu zabronionego pod groźbą kary;

7. powstanie ubytków wyrobów węglowych.

Jeżeli w stosunku do wyrobów węglowych powstał obowiązek podatkowy w związku z wykonaniem jednej z czynności podlegającej opodatkowaniu akcyzą, to nie powstaje obowiązek podatkowy na podstawie innej czynności podlegającej opodatkowaniu akcyzą, jeżeli kwota akcyzy została określona lub zadeklarowana w należnej wysokości, chyba że przepisy ustawy stanowią inaczej – art. 9a ust. 3 ustawy.

W przypadku sprzedaży wyrobów węglowych sprzedawca jest obowiązany ustalić, czy sprzedaje te wyroby pośredniczącemu podmiotowi węglowemu czy finalnemu nabywcy węglowemu – art. 9a ust. 4 ustawy.

Z kolei w przypadku wyrobów gazowych przedmiotem opodatkowania akcyzą, stosownie do art. 9c ust. 1 ustawy jest:

1. nabycie wewnątrzwspólnotowe wyrobów gazowych przez finalnego nabywcę gazowego;

2. sprzedaż wyrobów gazowych finalnemu nabywcy gazowemu;

3. import wyrobów gazowych przez finalnego nabywcę gazowego;

4. użycie wyrobów gazowych przez pośredniczący podmiot gazowy;

5. użycie wyrobów gazowych przez finalnego nabywcę gazowego:

a) uzyskanych w sposób inny niż w drodze nabycia,

b) jeżeli nie można ustalić podmiotu, który dokonał sprzedaży tych wyrobów finalnemu nabywcy gazowemu, a w wyniku kontroli podatkowej, kontroli celno-skarbowej albo postępowania podatkowego nie ustalono, że akcyza została zapłacona w należnej wysokości,

c) nabytych w ramach zwolnienia, o którym mowa w art. 31b ust. 1-4, do innych celów niż zwolnione na podstawie tych przepisów, przy czym za takie użycie uważa się również naruszenie warunku, o którym mowa w art. 31b ust. 5-7 lub 9, a także sprzedaż, eksport lub dostawę wewnątrzwspólnotową wyrobów gazowych przez finalnego nabywcę gazowego zamiast użycia ich do celów, o których mowa w art. 31b ust. 1-4.

Jeżeli w stosunku do wyrobów gazowych powstał obowiązek podatkowy w związku z wykonaniem jednej z czynności, o której mowa w ust. 1, to nie powstaje obowiązek podatkowy na podstawie innej czynności podlegającej opodatkowaniu akcyzą, jeżeli kwota akcyzy została określona lub zadeklarowana w należnej wysokości – art. 9c ust. 3 ustawy.

W przypadku sprzedaży wyrobów gazowych sprzedawca jest obowiązany ustalić, czy sprzedaje te wyroby pośredniczącemu podmiotowi gazowemu czy finalnemu nabywcy gazowemu – art. 9c ust. 4 ustawy.

Obowiązek podatkowy powstaje z dniem wykonania czynności lub zaistnienia stanu faktycznego podlegających opodatkowaniu akcyzą, chyba że przepisy ustawy stanowią inaczej – art. 10 ust. 1 ustawy.

Obowiązek podatkowy z tytułu sprzedaży wyrobów węglowych na terytorium kraju powstaje z dniem wydania wyrobów węglowych, w tym także przewoźnikowi, a w przypadkach, o których mowa w art. 9a ust. 2 pkt 2-9, z dniem wykonania tych czynności – art. 10 ust. 1a ustawy.

Jeżeli sprzedaż wyrobów węglowych jest potwierdzona fakturą, obowiązek podatkowy powstaje z dniem wystawienia faktury, nie później niż w 7. dniu od dnia wydania wyrobów węglowych – art. 10 ust. 1b ustawy.

Obowiązek podatkowy z tytułu importu wyrobów akcyzowych powstaje z dniem powstania długu celnego w rozumieniu przepisów prawa celnego – art. 10 ust. 2 ustawy.

Obowiązek podatkowy z tytułu nabycia wewnątrzwspólnotowego wyrobów akcyzowych znajdujących się poza procedurą zawieszenia poboru akcyzy, dokonanego na potrzeby wykonywanej przez podatnika działalności gospodarczej na terytorium kraju, powstaje z dniem otrzymania wyrobów akcyzowych przez podatnika, nie później jednak niż w 7. dniu, licząc od dnia dokonania wysyłki określonej w uproszczonym dokumencie towarzyszącym lub od dnia wystawienia dokumentu handlowego, w przypadku gdy wyroby akcyzowe przemieszczane są na podstawie dokumentu handlowego – art. 10 ust. 4 ustawy.

Obowiązek podatkowy z tytułu nabycia wewnątrzwspólnotowego wyrobów akcyzowych innych niż określone w załączniku nr 2 do ustawy, objętych stawką akcyzy inną niż stawka zerowa, z wyłączeniem wyrobów węglowych i wyrobów akcyzowych, o których mowa w art. 8 ust. 1 pkt 4a, powstaje z dniem otrzymania tych wyrobów przez podatnika – art. 10 ust. 5 ustawy.

W przypadku wyrobów gazowych obowiązek podatkowy, w myśl art. 11b ust. 1 ustawy, powstaje z dniem:

1. nabycia wewnątrzwspólnotowego wyrobów gazowych przez finalnego nabywcę gazowego;

2. wydania wyrobów gazowych finalnemu nabywcy gazowemu, w przypadku ich sprzedaży na terytorium kraju;

3. powstania długu celnego, w przypadku importu wyrobów gazowych przez finalnego nabywcę gazowego;

4. użycia wyrobów gazowych przez podmioty w przypadkach, o których mowa w art. 9c ust. 1 pkt 4 lub 5.

Jeżeli sprzedaż wyrobów gazowych jest potwierdzona fakturą lub innym dokumentem, z którego wynika zapłata należności za sprzedane przez podatnika wyroby gazowe, wydanie wyrobów gazowych finalnemu nabywcy gazowemu jest związane z wystawieniem przez podatnika faktury lub tego dokumentu – art. 11b ust. 2 ustawy.

Jeżeli nie można określić dnia, w którym powstał obowiązek podatkowy z tytułu czynności lub stanu faktycznego podlegających opodatkowaniu akcyzą, za datę jego powstania uznaje się dzień, w którym organ podatkowy stwierdził dokonanie danej czynności lub istnienie danego stanu faktycznego – art. 12 ustawy.

Podatnikiem akcyzy, zgodnie z art. 13 ust. 1 pkt 11 i 13 ustawy, jest osoba fizyczna, osoba prawna oraz jednostka organizacyjna niemająca osobowości prawnej, która dokonuje czynności podlegających opodatkowaniu akcyzą lub wobec której zaistniał stan faktyczny podlegający opodatkowaniu akcyzą, w tym podmiot:

- będący finalnym nabywcą węglowym - w przypadku, o którym mowa w art. 9a ust. 1 pkt 5;

- będący finalnym nabywcą gazowym - w przypadku, o którym mowa w art. 9c ust. 1 pkt 5.

Podatnikiem jest również podmiot niebędący importerem, jeżeli ciąży na nim obowiązek uiszczenia cła – art. 13 ust. 2 ustawy.

Przepisy dotyczące obowiązków deklaracyjnych co do zasady zostały przez ustawodawcę ujęte w rozdziale 4 ustawy (Deklaracja podatkowa).

I tak w myśl art. 21 ust. 1 ustawy podatnik jest obowiązany, bez wezwania organu podatkowego:

1. składać właściwemu naczelnikowi urzędu skarbowego deklaracje podatkowe według ustalonego wzoru,

2. obliczać i wpłacać akcyzę na rachunek właściwego urzędu skarbowego

- za miesięczne okresy rozliczeniowe, w terminie do 25. dnia miesiąca następującego po miesiącu, w którym powstał obowiązek podatkowy, chyba że przepisy szczególne stanowią inaczej.

Z kolei jak wynika z art. 21 ust. 3 ustawy, przepisy ust. 1 i 2 nie mają zastosowania:

1. w zakresie, w jakim podatnik jest obowiązany do złożenia deklaracji uproszczonej, obliczenia i zapłaty akcyzy, o których mowa w art. 78 ust. 1 pkt 3;

1a) w zakresie, w jakim podatnik jest obowiązany do złożenia deklaracji, o której mowa w art. 24e ust. 1 albo art. 78 ust. 1 pkt 3b;

2. w zakresie, w jakim podatnik jest obowiązany do złożenia deklaracji podatkowej, obliczenia i zapłaty akcyzy od energii elektrycznej, o których mowa w art. 24 ust. 1;

3. do podmiotu prowadzącego działalność gospodarczą w zakresie wyrobów akcyzowych niewymienionych w załączniku nr 2 do ustawy, opodatkowanych zerową stawką akcyzy;

4. do importu wyrobów akcyzowych, o którym mowa w art. 27-29.

Zobowiązanie podatkowe przyjmuje się w wysokości wynikającej z deklaracji podatkowej lub z deklaracji uproszczonej, chyba że organ podatkowy określi inną wysokość tego zobowiązania – art. 21 ust. 5 ustawy.

W przypadku wyrobów węglowych, stosownie do art. 21a ust. 1 ustawy, podatnik jest obowiązany, bez wezwania organu podatkowego:

1. składać właściwemu naczelnikowi urzędu skarbowego deklaracje podatkowe według ustalonego wzoru,

2. obliczać i wpłacać akcyzę na rachunek właściwego urzędu skarbowego

- za miesięczne okresy rozliczeniowe, w terminie do 25. dnia przypadającego w drugim miesiącu od miesiąca, w którym powstał obowiązek podatkowy, z zastrzeżeniem art. 78 ust. 1 pkt 3.

Z kolei zgodnie z art. 24b ust. 1 ustawy, w przypadku wyrobów gazowych podatnik jest obowiązany, bez wezwania organu podatkowego, składać właściwemu naczelnikowi urzędu skarbowego deklaracje podatkowe według ustalonego wzoru oraz obliczać i wpłacać akcyzę na rachunek właściwego urzędu skarbowego, za miesięczne okresy rozliczeniowe, w terminie do 25. dnia miesiąca następującego po miesiącu, w którym:

1. upłynął termin płatności wynikający z faktury, a jeżeli termin ten nie został określony - po miesiącu, w którym wystawiono fakturę - w przypadku, nabycia wewnątrzwspólnotowego;

2. upłynął termin płatności określony w umowie właściwej dla rozliczeń z tytułu dostaw wyrobów gazowych albo, jeżeli termin ten nie został określony w umowie - upłynął termin płatności wynikający z faktury lub innego dokumentu wystawionego przez podatnika, z którego wynika zapłata należności za sprzedane przez podatnika wyroby gazowe, a jeżeli termin płatności nie został określony w umowie ani w fakturze lub w tym dokumencie albo gdy z faktury nie wynika należność za wyroby gazowe sprzedane w tym okresie - po miesiącu, w którym wystawiono fakturę lub ten dokument - w przypadku sprzedaży wyrobów gazowych finalnemu nabywcy gazowemu;

3. nastąpiło użycie wyrobów gazowych - w przypadkach, o których mowa w art. 9c ust. 1 pkt 4 lub 5.

W myśl natomiast art. 24e ustawy wprowadzonego nowelizacją obowiązującą od 1 lipca 2021 r (ustawa z dnia 30 marca 2021 r. o zmianie ustawy o podatku akcyzowym oraz niektórych innych ustaw, Dz. U. z 2021 r. poz. 694 – dalej „ustawa nowelizująca”):

1. W zakresie wyrobów akcyzowych:

1. objętych zwolnieniem od akcyzy, z wyjątkiem zwolnień częściowych lub zwolnień realizowanych przez zwrot akcyzy, lub zwolnień ubytków wyrobów akcyzowych, lub całkowitego zniszczenia wyrobów akcyzowych, o których mowa w art. 30 ust. 3,

2. wymienionych w załączniku nr 2 do ustawy, opodatkowanych zerową stawką akcyzy

- podatnik jest obowiązany, bez wezwania organu podatkowego, składać właściwemu naczelnikowi urzędu skarbowego deklaracje podatkowe według ustalonego wzoru za kwartalny okres rozliczeniowy w terminie do 25. dnia drugiego miesiąca następującego po kwartale, w którym powstał obowiązek podatkowy.

2. Osoby fizyczne nieprowadzące działalności gospodarczej, które dokonują czynności podlegających opodatkowaniu w zakresie wyrobów akcyzowych objętych zerową stawką akcyzy lub objętych zwolnieniem od akcyzy, nie składają deklaracji podatkowych.

Podatnik jest obowiązany składać deklaracje kwartalne, o których mowa w art. 24e ust. 1 i art. 78 ust. 1 pkt 3b ustawy zmienianej w art. 1, począwszy od rozliczenia za trzeci kwartał 2021 r. – art. 21 ustawy nowelizującej.

Minister właściwy do spraw finansów publicznych określi, w drodze rozporządzenia, wzory deklaracji podatkowych i deklaracji w sprawie przedpłaty akcyzy, wraz z objaśnieniami co do sposobu prawidłowego składania tych deklaracji, informacjami o terminach i miejscu ich składania oraz pouczeniem podatnika, że deklaracje podatkowe stanowią podstawę do wystawienia tytułu wykonawczego, zapewniając możliwość prawidłowego obliczenia wysokości akcyzy – art. 26 ust. 1 ustawy.

Na podstawie ww. delegacji, wzory deklaracji określa rozporządzenie Ministra Finansów z dnia 24 stycznia 2018 r. w sprawie wzorów deklaracji podatkowych dla podatku akcyzowego oraz deklaracji w sprawie przedpłaty akcyzy (Dz. U. z 2020 r. poz. 2231 z późn. zm.).

W przypadku importu, zgodnie z art. 27 ust. 1 ustawy, podatnik jest obowiązany, z zastrzeżeniem ust. 3 i 3a, do obliczenia i wykazania kwoty akcyzy, z uwzględnieniem obowiązujących stawek akcyzy:

1. w zgłoszeniu celnym;

2. w przypadku stosowania uproszczeń, o których mowa w art. 166 i art. 182 unijnego kodeksu celnego, w:

a) zgłoszeniu uproszczonym lub

b) wpisie do rejestru zgłaszającego

- oraz w zgłoszeniu uzupełniającym, w rozumieniu przepisów prawa celnego;

3. w rozliczeniu zamknięcia, o którym mowa w art. 175 rozporządzenia delegowanego Komisji (UE) 2015/2446 z dnia 28 lipca 2015 r. uzupełniającego rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 952/2013 w odniesieniu do szczegółowych zasad dotyczących niektórych przepisów unijnego kodeksu celnego (Dz. Urz. UE L 343 z 29.12.2015, str. 1, z późn. zm.), zwanego dalej "rozporządzeniem 2015/2446".

W zakresie nieuregulowanym w ustawie, w odniesieniu do terminów i sposobu zapłaty akcyzy z tytułu importu stosuje się odpowiednio przepisy prawa celnego o terminach i sposobach uiszczania należności celnych, z wyjątkiem przepisów dotyczących zawieszenia biegu terminu zapłaty, przedłużenia terminu zapłaty, odroczenia terminu płatności oraz innych ułatwień płatniczych określonych tymi przepisami – art. 28 ust. 1 ustawy.

Podatnik jest obowiązany do zapłaty akcyzy również wtedy, gdy wyroby akcyzowe zostały zwolnione od należności celnych przywozowych lub stawki celne zostały zawieszone albo obniżone do stawki celnej zerowej – art. 28 ust. 2 ustawy.

Zgodnie z art. 31a ust. 1 pkt 7 ustawy zwalnia się od akcyzy czynności podlegające opodatkowaniu, których przedmiotem są wyroby węglowe przeznaczone do celów opałowych w procesach mineralogicznych, elektrolitycznych i metalurgicznych oraz do redukcji chemicznej.

Jak z kolei stanowi art. 31b ust. 1 pkt 4 ustawy zwalnia się od akcyzy czynności podlegające opodatkowaniu, których przedmiotem są wyroby gazowe przeznaczone do celów opałowych w procesach mineralogicznych, elektrolitycznych i metalurgicznych oraz do redukcji chemicznej.

W myśl § 6 pkt 2 rozporządzeniem Ministra Finansów, Funduszy i Polityki Regionalnej z dnia 28 czerwca 2021 r. w sprawie zwolnień od podatku akcyzowego (Dz. U. z 2021 r. poz. 1178) obowiązującego od 1 lipca 2021 r., zwalnia się od akcyzy oleje smarowe, pozostałe oleje o kodach CN od 2710 19 71 do 2710 19 99, oleje smarowe o kodzie CN 2710 20 90 oraz preparaty smarowe objęte pozycją CN 3403, przeznaczone do wykorzystania do celów innych niż napędowe lub opałowe albo jako dodatki lub domieszki do paliw silnikowych, albo jako oleje smarowe do silników albo do produkcji paliw silnikowych, olejów opałowych, dodatków lub domieszek do paliw silnikowych lub olejów smarowych do silników, w przypadkach, o których mowa w art. 32 ust. 3 pkt 1-3 i 6-9 ustawy - jeżeli spełnione są warunki, o których mowa w art. 32 ust. 5, 6, 12 i 13 ustawy.

Jak stanowi art. 32 ust. 3 pkt. 1-3 i 6-9 ustawy, zwolnienie od akcyzy wyrobów, stosuje się wyłącznie w przypadku ich:

- dostarczenia ze składu podatkowego na terytorium kraju do podmiotu zużywającego lub

- dostarczenia ze składu podatkowego na terytorium kraju do podmiotu pośredniczącego, lub

- dostarczenia od podmiotu pośredniczącego do podmiotu zużywającego, lub

- importu przez podmiot pośredniczący, lub

- importu przez podmiot zużywający, lub

- zużycia przez podmiot prowadzący skład podatkowy występujący jako podmiot zużywający, lub

- zużycia przez podmiot pośredniczący występujący jako podmiot zużywający.

Warunkiem zwolnień od akcyzy wyrobów akcyzowych ze względu na ich przeznaczenie, zgodnie z art. 32 ust. 5 ustawy jest również:

1. objęcie wyrobów akcyzowych będących przedmiotem zwolnienia zabezpieczeniem akcyzowym lub w przypadku importu - zabezpieczeniem złożonym w trybie stosowanym przy zabezpieczeniu należności celnych na podstawie przepisów prawa celnego, złożonym przez, odpowiednio: podmiot prowadzący skład podatkowy, podmiot pośredniczący lub zarejestrowanego odbiorcę, z wyłączeniem zarejestrowanego odbiorcy posiadającego zezwolenie na jednorazowe nabycie wyrobów akcyzowych jako zarejestrowany odbiorca, w wysokości zobowiązania podatkowego mogącego powstać w przypadku użycia tych wyrobów niezgodnie z przeznaczeniem uprawniającym do zwolnienia od akcyzy lub naruszenia warunków zwolnienia - do czasu potwierdzenia odbioru wyrobów akcyzowych przez, odpowiednio: podmiot zużywający lub podmiot pośredniczący; warunek ten nie dotyczy sytuacji, o której mowa w ust. 3 pkt 4 lub 8;

1a) w przypadku wyrobów energetycznych, o których mowa w ust. 1 pkt 3, dostarczanych do zbiornika, z którego są zasilane zbiorcze instalacje licznikowe - potwierdzenie odbioru, w sposób określony w art. 46j ust. 3, przez podmiot upoważniony do odbioru tych wyrobów i złożenie oświadczenia przez ten podmiot o ich przeznaczeniu uprawniającym do zwolnienia;

2. przemieszczanie wyrobów akcyzowych na podstawie e-DD albo dokumentu zastępującego e-DD oraz zakończenie przemieszczania w sposób, o którym mowa w art. 46b ust. 2, oraz w terminie, o którym mowa w art. 46b ust. 3;

2a) w przypadku przemieszczeń, o których mowa w art. 46na ust. 1, 2, 5 i 7 - sporządzenie i przesłanie do Systemu projektu e-DD w terminach określonych w tych przepisach oraz uzyskanie z Systemu e-DD z nadanym numerem referencyjnym, sprawdzonego pod względem kompletności i prawidłowości danych zawartych w tym dokumencie, zgodnie z art. 46na ust. 8.

3. (uchylony).

Warunkiem zwolnień od akcyzy wyrobów akcyzowych ze względu na ich przeznaczenie w przypadkach, o których mowa w ust. 3 pkt 1-3 i 5-7, jest dokonanie przez podmiot odbierający, podlegający obowiązkowi rejestracji, zgłoszenia rejestracyjnego na podstawie art. 16 ust. 1 – art. 32 ust. 6 ustawy.

Zgodnie z art. 78 ust. 1 ustawy w brzmieniu obowiązującym do 30 czerwca 2011 r, w przypadku gdy podatnik nabywa wewnątrzwspólnotowo wyroby akcyzowe wymienione w załączniku nr 2 do ustawy, znajdujące się poza procedurą zawieszenia poboru akcyzy, na potrzeby wykonywanej na terytorium kraju działalności gospodarczej, jest obowiązany:

1. przed wprowadzeniem wyrobów akcyzowych na terytorium kraju dokonać zgłoszenia o planowanym nabyciu wewnątrzwspólnotowym do właściwego naczelnika urzędu skarbowego;

2. potwierdzić odbiór wyrobów akcyzowych na uproszczonym dokumencie towarzyszącym - z wyjątkiem przypadków, w których pomimo obowiązku wynikającego z rozporządzenia Komisji (EWG) nr 3649/92 z dnia 17 grudnia 1992 r. w sprawie uproszczonego dokumentu towarzyszącego w wewnątrzwspólnotowym przemieszczaniu wyrobów akcyzowych, przeznaczonych do konsumpcji w państwie członkowskim wysyłki (Dz. Urz. WE L 369 z 18.12.1992, str. 17; Dz. Urz. UE Polskie wydanie specjalne, rozdz. 9, t. 1, str. 216) wyroby opodatkowane zerową stawką akcyzy nie zostały przemieszczone z terytorium państwa członkowskiego na podstawie uproszczonego dokumentu towarzyszącego;

2a) wystawić dokument potwierdzenia złożenia zabezpieczenia akcyzowego lub zapłaty akcyzy na terytorium kraju i dołączyć ten dokument do zwracanego uproszczonego dokumentu towarzyszącego, w przypadku gdy nabywane wyroby są opodatkowane na terytorium kraju stawką akcyzy inną niż stawka zerowa;

3. bez wezwania organu podatkowego, złożyć właściwemu naczelnikowi urzędu skarbowego deklarację uproszczoną, według ustalonego wzoru, oraz obliczyć akcyzę i dokonać jej zapłaty na terytorium kraju, na rachunek właściwego urzędu skarbowego, w terminie 10 dni od dnia powstania obowiązku podatkowego, w przypadku gdy nabywane wyroby są opodatkowane na terytorium kraju stawką akcyzy inną niż stawka zerowa;

3a) złożyć zabezpieczenie akcyzowe, w przypadku gdy nabywane wyroby są opodatkowane na terytorium kraju stawką akcyzy inną niż stawka zerowa;

4. (uchylony).

Z dniem 1 lipca 2021 r. ustawodawca dodał do treści wskazanego przepisu pkt 3b o następującej treści: bez wezwania organu podatkowego, złożyć właściwemu naczelnikowi urzędu skarbowego deklarację uproszczoną, według ustalonego wzoru, za kwartalny okres rozliczeniowy w terminie do 10. dnia przypadającego w drugim miesiącu po kwartale, w którym powstał obowiązek podatkowy, w przypadku gdy nabywane wyroby akcyzowe są opodatkowane na terytorium kraju zerową stawką akcyzy (art. 1 pkt 31 lit. a ustawy nowelizującej).

Przepisy ust. 1 pkt 1, 3 i 3a stosuje się odpowiednio do przypadków nabycia wewnątrzwspólnotowego wyrobów akcyzowych niewymienionych w załączniku nr 2 do ustawy, które są objęte na terytorium kraju stawką akcyzy inną niż stawka zerowa – art. 78 ust. 3 ustawy.

Wzór deklaracji uproszczonej w sprawie podatku akcyzowego od nabycia wewnątrzwspólnotowego wyrobów akcyzowych objętych stawką podatku akcyzowego inną niż stawka zerowa (AKC-UA) oraz kwartalnej deklaracji uproszczonej w sprawie podatku akcyzowego od nabycia wewnątrzwspólnotowego wyrobów akcyzowych objętych zerową stawką podatku akcyzowego (AKC-UAKZ), stanowiący załącznik nr 2 do rozporządzenia, zawarto w rozporządzeniu Ministra Finansów, Funduszy i Polityki Regionalnej z dnia 2 czerwca 2021 r. w sprawie wzorów deklaracji uproszczonych w sprawie podatku akcyzowego od nabycia wewnątrzwspólnotowego wyrobów akcyzowych (Dz. U. z 2021 r. poz. 1089).

W myśl art. 138f ust. 1 ustawy, ewidencję wyrobów akcyzowych zwolnionych od akcyzy ze względu na ich przeznaczenie prowadzą:

1. zarejestrowany odbiorca, z wyłączeniem zarejestrowanego odbiorcy posiadającego zezwolenie na jednorazowe nabycie wyrobów akcyzowych jako zarejestrowany odbiorca;

2. podmiot pośredniczący;

3. podmiot zużywający prowadzący działalność gospodarczą z użyciem wyrobów akcyzowych objętych zwolnieniem od akcyzy ze względu na ich przeznaczenie, z wyłączeniem podmiotu zużywającego, który wyłącznie używa do celów opałowych pozostałe węglowodory gazowe o kodach CN od 2711 12 11 do 2711 19 00.

Ewidencja, o której mowa w ust. 1, powinna umożliwiać w szczególności ustalenie ilości i rodzaju wysłanych lub otrzymanych wyrobów akcyzowych zwolnionych od akcyzy ze względu na ich przeznaczenie, daty wysłania lub odbioru tych wyrobów, a także miejsca odbioru w przypadku ich przemieszczania oraz uzyskanie informacji o e-DD – art. 138f ust. 2 ustawy.

Mając na uwadze cytowane wyżej przepisy, przedstawiony we wniosku opis sprawy, wątpliwości Wnioskodawcy i jego własne stanowisko w sprawie wskazać na wstępie należy, że co do zasady dokonywanie czynności podlegających opodatkowaniu akcyzą powoduje, że podmiot dokonywujący tych czynności staje się podatnikiem podatku akcyzowego. Jest to generalna zasada, wynikająca nie tylko z ustawy o podatku akcyzowym ale także z art. 7 § 1 ustawy Ordynacja podatkowa, zgodnie z który, podatnikiem jest osoba fizyczna, osoba prawna lub jednostka organizacyjna niemająca osobowości prawnej, podlegająca na mocy ustaw podatkowych obowiązkowi podatkowemu. Przy czym jak stanowi § 2, ustawy podatkowe mogą ustanawiać podatnikami inne podmioty niż wymienione w § 1.

Konsekwencją dokonania czynności podlegającej opodatkowaniu akcyzą, jest zwykle ciążący na podatniku obowiązek złożenia deklaracji podatkowej i zapłaty podatku, co wynika z przekształcenia obowiązku podatkowego w zobowiązanie podatkowe, a sam obowiązek deklaracyjny i przekształcenie obowiązku podatkowego w zobowiązanie podatkowe wystąpi także w przypadku opodatkowania wyrobów stawką w wysokości 0 zł.

W tym miejscu wskazać także należy, że nawet zastosowanie zwolnienia (w wyniku którego nie powstaje zobowiązanie podatkowe) nie wyklucza, że na podatniku dokonującym czynności podlegającej opodatkowaniu, nadal będzie ciążył obowiązek deklaracyjny. To czy i w jakim zakresie dotyczącym wyrobów akcyzowych i samochodów osobowych ten obowiązek deklaracyjny powstanie, wynika ze szczegółowych uregulowań ustawy o podatku akcyzowym, aktów wykonawczy do ustawy oraz objaśnień o których ustawodawca mówi w treści art. 26 ust. 1 ustawy.

Podnieść także należy, że rolą ewidencji akcyzowej, do prowadzenia której zobowiązane są ściśle określone przez ustawodawcę podmioty, jest odzwierciedlenie wszystkich zdarzeń związanych z obrotem i wykorzystaniem wyrobów akcyzowych. Obowiązek jej prowadzenia, nie jest zależny od woli podmiotu obowiązanego do jej prowadzenia, lecz wynika wprost z obowiązujących przepisów, tj. z mocy prawa.

Przechodząc do wątpliwości Wnioskodawcy dotyczących obowiązków deklaracyjnych (pytanie nr 1 i 3), zaznaczyć należy że od 1 lipca 2021 r. ustawodawca zmodyfikował zasady dotyczące obowiązku składania deklaracji. Na mocy wspomnianej nowelizacji ustawy, od 1 lipca 2021 r., wprowadzono nowy obowiązek składania deklaracji przez podatników za okres kwartalny (formularz AKC-KZ), który co do zasady dotyczyć będzie wyrobów akcyzowych objętych zwolnieniem od akcyzy oraz opodatkowanych zerową stawką akcyzy i wymienionych w załączniku nr 2 do ustawy, dla których nie wystąpi obowiązek złożenia deklaracji za okresy miesięczne.

Niemniej jeśli podatnik względem wyrobów akcyzowych składa deklaracje za okresy miesięczne, w których wykazuje zarówno wyroby opodatkowane stawką pozytywną, stawką zerową lub wyroby zwolnione, to takich podatników nowy obowiązek składania deklaracji za okresy kwartalne, wynikający z art. 24e ustawy, nie będzie dotyczył.

Nadto z obowiązków deklaracyjnych określonych w rozdziale 4 ustawy, w tym o których mowa w art. 24e ustawy, zostali wyłączeni m.in. podatnicy, którzy są obowiązani do złożenia deklaracji uproszczonej o której mowa w art. 78 ust. 1 pkt 3 ustawy.

Innymi słowy, obowiązek składania deklaracji kwartalnych o których mowa w art. 24e ustawy jest konsekwencją braku obowiązku składania deklaracji miesięcznych dla wyrobów akcyzowych w danym zakresie. Równocześnie z obowiązku składania deklaracji miesięcznych, wyłączone są przypadki, względem których znajdują zastosowanie przepisy dotyczące obowiązku składania deklaracji uproszczonych o których mowa w art. 78 ust. 1 pkt 3 ustawy.

Wskazane wyżej zasady wynikają z treści cytowanych wyżej przepisów, a ich uszczegółowienie można odnaleźć w opublikowanych objaśnieniach o których wspomina Wnioskodawca we własnym stanowisku (www.podatki.gov.pl/akcyza/wyjasnienia/).

Z przedstawionego opisu stanu faktycznego oraz zdarzenia przyszłego wynika, że Wnioskodawca nie składa i nie zamierza składać deklaracji akcyzowych za okresy miesięczne.

Równocześnie przedstawiony opis sprawy pozwala stwierdzić, że Wnioskodawca jest finalnym nabywcą węglowym dokonującym nabycia wewnątrzwspólnotowego wyrobów węglowych, które są przez niego zużywane na cele opałowe w procesach mineralogicznych, elektrolitycznych i metalurgicznych oraz redukcji chemicznej, z zastosowaniem zwolnienia na podstawie art. 31a ust. 1 pkt 7 ustawy.

Z tego zatem tytułu - nabycia wewnątrzwspólnotowego wyrobów węglowych przez finalnego nabywcę węglowego, tj. czynności podlegającej opodatkowaniu, określonej w art. 9a ust. 1 pkt 2 ustawy, Wnioskodawca jest podatnikiem podatku akcyzowego, pomimo że względem nabytych wyrobów węglowych będzie miało zastosowanie zwolnienie (zastosowanie zwolnienia nie jest przedmiotem interpretacji, a przedstawiony we wniosku fakt zwolnienia przyjęto jako element opisu stanu faktycznego/zdarzenia przyszłego).

W tym też jednak zakresie znajdują w sprawie zastosowanie regulacje art. 78 ustawy, zgodnie z którymi na Wnioskodawcy, pomimo zwolnienia z opodatkowania akcyzą, nie będzie ciążył obowiązek złożenia deklaracji kwartalnej o której mowa w art. 24e ust. 1 ustawy, lecz obowiązek złożenia deklaracji uproszczonej, o czym stanowi art. 78 ust. 1 pkt 3 ustawy.

Odnosząc się natomiast do kwestii możliwego w przyszłości importu wyrobów węglowych przez Wnioskodawcę wskazać należy, że i w tym przypadku Wnioskodawca (finalny nabywca węglowy) będzie podatnikiem podatku akcyzowego z tytułu importu wyrobów węglowych, tj. czynności podlegającej opodatkowaniu w rozumieniu art. 9a ust. 1 pkt 3 ustawy, niezależnie od faktu zwolnienia tych wyrobów węglowych z opodatkowania akcyzą.

W tym jednak przypadku nie będzie ciążył na Wnioskodawcy obowiązek złożenia deklaracji kwartalnej wynikającej z art. 24e ustawy, z uwagi na fakt, że w przypadku importu wyrobów węglowych podatnik jest obowiązany co do zasady do złożenia zgłoszenia celnego.

W pozostałych opisanych we wniosku sytuacjach, tj. w przypadku nabycia na terytorium kraju wyrobów węglowych, w przypadku nabycia na terytorium kraju wyrobów gazowych oraz w przypadku nabycia na terytorium wyrobów energetycznych z grupy olejów smarowych, pozostałych olejów o kodach CN od 2710 19 71 do 2710 19 99, olejów smarowych o kodzie CN 2710 20 90 oraz preparatów smarowych objętych pozycją CN 3403, które byłyby zwolnienie z akcyzy na podstawie § 6 pkt 2 rozporządzenia w sprawie zwolnień od podatku akcyzowego, na Wnioskodawcy nie będzie ciążył obowiązek składnia deklaracji kwartalnych o których w art. 24e stawy. Nabycie bowiem tych wyrobów przez Wnioskodawcę, nie stanowi dla niego czynności podlegającej opodatkowaniu akcyzą. W konsekwencji nie jest on w ramach przedstawionego opisu sprawy podatnikiem od nabywanych na terytorium kraju wyrobów akcyzowych, na którym ciążył by ten obowiązek.

Reasumując, Wnioskodawca w ramach przedstawionego opisu stanu faktycznego oraz zdarzenia przyszłego nie ma obowiązku składnia deklaracji kwartalnych o których mowa w art. 24e ustawy. Niemniej brak tego obowiązku wynika częściowo z innych przyczyn aniżeli wskazał we własnym stanowisku Wnioskodawca.

Po pierwsze Organ nie podziela stanowiska Wnioskodawcy, że z treści przepisów nie można wywieść jakie podmioty są zobowiązane do składnia deklaracji kwartalnych. Jak wskazano bowiem wyżej, treść przytoczonych przepisów wskazuje w jakich sytuacjach i jakie podmioty będą zobowiązane do składania deklaracji kwartalnych, a jakie i w jakich sytuacjach są z tego obowiązku wyłączone.

W dalszej kolejności Organ nie może zgodzić się z Wnioskodawcą, że względem nabywanych wewnątrzwspólnotowo i importowanych wyrobów węglowych, Spółka nie dokonuje czynności podlegających opodatkowaniu akcyzą i z tego też tytułu nie będzie podatnikiem podatku akcyzowego, co szczegółowo wyjaśniono wyżej, tym bardziej że w uzupełnieniu stanu faktycznego/zdarzenia przyszłego, Spółka sama określiła się mianem podatnika.

Wreszcie sam brak obowiązku składnia deklaracji kwartalnych o których mowa w art. 24e ustawy, wynika w przypadku nabycia wewnątrzwspólnotowego wyrobów węglowych i importu, odpowiednio z obowiązku złożenia deklaracji uproszczonej i złożenia zgłoszenia celnego, a zatem przyczyn, które Wnioskodawca pomija w swej argumentacji, a które są konsekwencją faktu, że Wnioskodawca jest podatnikiem z tytuły tychże czynności.

Zważywszy, że argumentacja, której Organ w całości nie może podzielić (zgodnie z wnioskiem ma zastosowanie zarówno w stosunku pytania nr 1 i 3), oceniając całościowo stanowisko Wnioskodawcy względem pytania nr 1 i 3 uznać należy za nieprawidłowe.

Odnosząc się do obowiązku prowadzenia ewidencji o której mowa w art. 138f ustawy, zaznaczyć w pierwszej kolejności należy, że w sprawie z uwagi na status Wnioskodawcy (zgodnie z przedstawionym opisem sprawy, Wnioskodawca zarejestrował się jako podmiot zużywający), zastosowanie znaleźć może wyłącznie pkt 3 tego przepisu.

Zgodnie z jego treścią, ewidencję wyrobów akcyzowych zwolnionych od akcyzy ze względu na ich przeznaczenie prowadzi podmiot zużywający prowadzący działalność gospodarczą z użyciem wyrobów akcyzowych objętych zwolnieniem od akcyzy ze względu na ich przeznaczenie, z wyłączeniem podmiotu zużywającego, który wyłącznie używa do celów opałowych pozostałe węglowodory gazowe o kodach CN od 2711 12 11 do 2711 19 00.

Uzasadniając brak obowiązku ewidencyjnego w tym zakresie, Wnioskodawca wskazuje łącznie na trzy zasadnicze argumenty: tj.:

1. nie jest podatnikiem;

2. przepisy nie wskazują co należy rozumieć pod pojęciem zwolnienia ze względu na przeznaczenie, a zużycie wyrobów węglowych i wyrobów gazowych przez Wnioskodawcę nie powinno być traktowane jako zużycie ze względu na przeznaczenie;

3. ewidencję prowadzą pośredniczące podmioty od których Wnioskodawca nabywa wyroby (węglowe, gazowe).

Ze wszystkimi powyższymi argumentami Spółki nie sposób się jednak zgodzić.

Fakt, że Wnioskodawca jest podatnikiem w stosunku na nabycia wewnątrzwspólnotowego i będzie podatnikiem z tytułu ewentualnego przyszłego importu wyrobów węglowych wykazano już wyżej.

Odnosząc się do kolejnego argumentu Spółki, zgodnie z którym przepisy nie wskazują co należy rozumieć pod pojęciem zwolnienia ze względu na przeznaczenie, a zużycie wyrobów węglowych i wyrobów gazowych przez Wnioskodawcę nie powinno być traktowane jako zużycie ze względu na przeznaczenie, Organ zauważa, że zgodnie z art. 2 ust. 1 pkt 22 lit. 2 ustawy, podmiot zużywający to podmiot mający miejsce zamieszkania, siedzibę lub miejsce prowadzenia działalności gospodarczej na terytorium kraju, który wyroby akcyzowe objęte zwolnieniem od akcyzy ze względu na ich przeznaczenie zużywa na cele uprawniające do zwolnienia.

Jak wynika z przedstawionego opisu sprawy, Wnioskodawca zarejestrował się jako podmiot zużywający, tj. jako podmiot który wyroby akcyzowe objęte zwolnieniem od akcyzy ze względu na ich przeznaczenie zużywa na cele uprawniające do zwolnienia.

W ramach zatem już przedstawionego opisu sprawy (z którym Organ jest związany), Wnioskodawca samodzielnie wskazuje, że nabywane przez niego wyroby węglowe i gazowe w ramach zwolnienia, są wyrobami które zużywa ze względu na przeznaczanie. Tym przeznaczeniem jest cel opałowy w procesach w procesach mineralogicznych, elektrolitycznych i metalurgicznych oraz redukcji chemicznej.

W dalszej kolejności zwrócić należy uwagę na początkową treści art. 31a ust. 1 pkt 7 i art. 31b ust. 1 pkt 4 ustawy. Wspólną cechą tych dwóch przepisów jest sformułowanie: „Zwalnia się od akcyzy czynności podlegające opodatkowaniu, których przedmiotem są (…) przeznaczone do celów opałowych (…)”.

Nie sposób zatem nie stwierdzić, że wskazane przez Wnioskodawcę w treści pytania nr 2 zwolnienia nie są zwolnieniami ze względu na przeznaczenie. Ustawodawca jasno w treści tych przepisów wskazuje, że przeznaczeniem jest cel opałowy w procesach (…).

Taką wykładnie potwierdza słownikowa definicja przeznaczenia.

Zgodnie ze Słownikiem Języka Polskiego PWN (sjp.pwn.pl): przeznaczenie to «praktyczny cel, do którego coś jest przeznaczone, zakwalifikowane, któremu dana rzecz służy»; przeznaczyć — przeznaczać: 1. «określić z góry cel, któremu coś ma służyć, przekazać coś dla kogoś, na czyjś użytek, na czyjąś korzyść» 2. «z góry określić zakres czyichś obowiązków, wybrać komuś zawód, wyznaczyć do pełnienia jakiejś funkcji».

Z kolei Wielki Słownik Języka Polskiego (wsjp.pl) definiuje przeznaczenie jako - konkretny cel, w którym coś ma zostać wykorzystane, a przeznaczyć oznacza, że dana rzecz powinna być użyta lub wykorzystana w określony sposób lub w określonym celu.

Wbrew zatem ocenie Wnioskodawcy, zwolnienia dla wyrobów węglowych oraz wyrobów gazowych, określone odpowiednio w art. 31a oraz art. 31b ustawy są zwolnieniami z akcyzy ze względu na przeznaczenie.

Organ podziela natomiast częściowo argumentację Wnioskodawcy odnoszącą się do braku konieczności prowadzenia ewidencji przez Wnioskodawcę, w sytuacji gdy ewidencję prowadzi już pośredniczący podmiot węglowy lub pośredniczący podmiot węglowy, od których Wnioskodawca te wyroby nabywa na terytorium kraju.

Jak wskazano na wstępie, wolą racjonalnego ustawodawcy co do zasady było odzwierciedlenie w ewidencjach wszystkich zdarzeń związanych z obrotem i wykorzystaniem wyrobów akcyzowych, a sam obowiązek jej prowadzenia, nie jest zależny od woli podmiotu obowiązanego do jej prowadzenia, lecz wynika wprost z obowiązujących przepisów.

Dział VIa ustawy, zatytułowany - Ewidencje i inne dokumentacje, w swej strukturze dokonuje podziału m.in. na kategorie wyrobów akcyzowych. Zarówno dla wyrobów węglowych jak i dla wyrobów gazowych (odpowiednio art. 138i i art. 138j ustawy), co do zasady przewidziano, że ewidencje te winny prowadzić pośredniczące podmioty węglowe i pośredniczące podmioty gazowe, dokonując sprzedaży wyrobów na terytorium kraju lub dokonując zużycia tych wyrobów. Wyjątkiem od powyższej zasady jest nabycie wewnątrzwspólnotowe wyrobów węglowych przez finalnego nabywcę węglowego (podatnika), dla którego obowiązek ewidencyjny został przewidziany w art. 138c ust. 1 pkt 3 ustawy.

Tym samym finalny nabywca węglowy jak i finalny nabywca gazowy, dokonując nabycia na terytorium kraju, odpowiednio wyrobów węglowych jak i wyrobów gazowy nie ma obowiązku prowadzenia ewidencji o której mowa w art. 138f ust. 1 pkt 3 ustawy, pomimo faktu, że podmioty te, są podmiotami zużywający prowadzącymi działalność gospodarczą z użyciem wyrobów akcyzowych objętych zwolnieniem od akcyzy ze względu na ich przeznaczenie.

Przepis art. 138f ust. 1 pkt 3 ustawy nie ma bowiem zastosowania względem wyrobów węglowych i wyrobów gazowych, dla których ustawodawca przewidział obowiązki ewidencyjne na mocy innych przepisów Działu VIa ustawy – w przypadku nabycia wyrobów (węglowych, gazowych) na terytorium kraju leżących po stronie podmiotów pośredniczących, dokonujących sprzedaży tych wyrobów Wnioskodawcy, a w przypadku nabycia wewnątrzwspólnotowego przez Wnioskodawcę wyrobów węglowych, na nim samym, na podstawie art. 138c ust. 1 pkt 3 ustawy.

Organ nie może zatem zgodzić się w całości z argumentacją Wnioskodawcy odnoszącą się do powielającej się ewidencji. W przypadku bowiem nabycia wewnątrzwspólnotowego wyrobów węglowych, to na Wnioskodawcy będzie ciążył obowiązek ewidencyjny, przy czym wynikający z innej podstawy prawnej.

Reasumując, Wnioskodawca nabywając wyroby węglowe (w kraju i z poza terytorium kraju) oraz nabywając wyroby gazowe (na terytorium kraju) nie ma obowiązku prowadzenia ewidencji o której mowa w art. 138f ustawy. Brak jednak tego obowiązku wynika częściowo z innych przyczyn aniżeli wskazał we własnym stanowisku Wnioskodawca

Tym samym stanowisko Wnioskodawcy w zakresie pytanie nr 2 uznać należy całościowo za nieprawidłowe.

Interpretacja dotyczy:

- stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia;

- zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Zgodnie z art. 14b § 3 Ordynacji podatkowej, składający wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej obowiązany jest do wyczerpującego przedstawienia zaistniałego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego. Organ podatkowy jest ściśle związany przedstawionym we wniosku stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego). Zainteresowany ponosi ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu sprawy. Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, o ile rzeczywisty stan sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swą aktualność. Równocześnie w przypadku, gdy w toku postępowania podatkowego, kontroli podatkowej, bądź kontroli celno-skarbowej zostanie określony odmienny stan sprawy, interpretacja nie wywoła w tym zakresie skutków prawnych.

Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;

2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;

3. z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych (art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej).

Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy – Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. poz. 2193 z późn. zm.), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.

Pouczenie

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego, za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz.U. z 2019 r., poz. 2325, z późn. zm.). Skargę wnosi się w dwóch egzemplarzach (art. 47 § 1 ww. ustawy) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała lub drogą elektroniczną na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 54 § 1a ww. ustawy), w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy). W przypadku pism i załączników wnoszonych w formie dokumentu elektronicznego odpisów nie dołącza się (art. 47 § 3 ww. ustawy). W przypadku wnoszenia skargi w okresie obowiązywania stanu zagrożenia epidemicznego i stanu epidemii jako najwłaściwszy proponuje się kontakt z wykorzystaniem systemu teleinformatycznego ePUAP.

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.