0111-KDIB3-3.4013.164.2021.2.MK

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2021 r. poz. 1540 ze zm.), Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z 2 lipca 2021 r. (data wpływu 5 lipca 2021 r.), uzupełnionym pismem z 13 września 2021 r. (data wpływu 17 września 2021 r.), o wydanie interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego, dotyczącej podatku akcyzowego, w zakresie możliwości opodatkowania wyrobów gazowych klasyfikowanych do kodu CN 2711 29 00 stawką akcyzy w wysokości 0 zł – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 5 lipca 2021 r. wpłynął do Organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego, dotyczącej podatku akcyzowego, w zakresie możliwości opodatkowania wyrobów gazowych klasyfikowanych do kodu CN 2711 29 00 stawką akcyzy w wysokości 0 zł. Ww. wniosek został uzupełniony pismem z 13 września 2021 r. (data wpływu 17 września 2021 r.), stanowiącym odpowiedź na wezwanie Organu z 1 września 2021 r., znak: 0111-KDIB303.4013.164.2021.1.MK.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe (ostatecznie sprecyzowane w uzupełnieniu wniosku):

Spółka prowadzi działalność gospodarczą w zakresie przerobu ropy naftowej, produkcji paliw silnikowych i paliw opałowych z przerobu ropy naftowej, a także nabywa oraz wytwarza wyroby gazowe w rozumieniu art. 2 ust. 1 pkt 1 b ustawy o podatku akcyzowym. Spółka posiada status „pośredniczącego podmiotu gazowego” (dalej: „PPG”). Wyroby gazowe wykorzystuje m.in. do produkcji wyrobów energetycznych i korzysta w tym zakresie ze zwolnienia od akcyzy, o którym mowa w art. 31b ust. 3 pkt 3 ustawy o podatku akcyzowym (posiada w tym zakresie interpretację Dyrektora Izby Skarbowej w (…)).

Spalanie gazu na pochodniach stanowi niezbędny element realizowanych w zakładzie produkcyjnym Spółki procesów produkcyjnych i jest ściśle powiązane z systemem bezpieczeństwa (brak zrzutów nadmiaru gazu zagrażałby wzrostem ciśnienia, rozszczelnieniem instalacji, a w skrajnych wypadkach nawet ryzykiem wybuchu).

Spółka zamierza wykonywać na rzecz innego podmiotu z branży chemicznej (dalej: "Kontrahent”), usługę polegającą na spalaniu gazów zrzutowych o kodzie CN 2711 29 00, które będą wykorzystywane przez Kontrahenta w jego działalności gospodarczej w procesach produkcyjnych. Ponieważ Kontrahent jest w trakcie budowy swojego zakładu produkcyjnego w pobliżu zakładu produkcyjnego należącego do Spółki, w którym te gazy będą wykorzystywane, a plany budowy zakładu produkcyjnego Kontrahenta nie przewidują wybudowania własnej pochodni zrzutowej - strony zamierzają podpisać umowę o współpracy w zakresie usługowej utylizacji gazów na pochodni znajdującej się na terenie zakładu produkcyjnego Spółki. W przypadku Kontrahenta, zgodnie z procesem produkcji - brak zrzutów nadmiaru gazów zagrażałby wzrostem ciśnienia, co wiązałoby się z rozszczelnieniem instalacji, a w konsekwencji ryzykiem wybuchu.

Tak więc wyroby gazowe oznaczone kodem CN 2711 29 00 należące do Kontrahenta i wykorzystywane przez niego w instalacjach znajdujących się w jego zakładzie produkcyjnym, w przypadku sytuacji awaryjnej, byłyby przesyłane z instalacji Kontrahenta do zakładu produkcyjnego Spółki celem ich utylizacji poprzez spalenie na pochodni. Tak więc pochodnia należąca do Spółki będzie stanowić swoisty wentyl bezpieczeństwa zarówno dla Spółki, jak i dla Kontrahenta.

Ilość gazów przekazanych do utylizacji zostanie określona na podstawie układu pomiarowego znajdującego się na wyjściu z instalacji Kontrahenta, wyrażającego przepływ gazów zrzutowych w jednostkach masy.

Ponadto w uzupełnieniu Wnioskodawca wskazał:

Kontrahent, który będzie przesyłał wyroby gazowe do Spółki - będzie posiadał status pośredniczącego podmiotu gazowego (PPG).

Kontrahent, na podstawie umowy długoterminowej, będzie nabywał od Spółki wyroby akcyzowe w postaci frakcji C4 o kodzie CN 2711 14 00 (stanowiącą mieszaninę węglowodorów alifatycznych, olefinowych, dienów sprzężonych i skumulowanych oraz acetylenów). Frakcja C4 będzie przemieszczana ze składu podatkowego Spółki do składu podatkowego Kontrahenta z zastosowaniem procedury zawieszenia poboru akcyzy (C4 jest wyrobem wymienionym w załączniku nr 2 do ustawy o podatku akcyzowym i nie jest wyrobem gazowym w rozumieniu przepisów ustawy o podatku akcyzowym).

Z informacji uzyskanych od Kontrahenta wynika, że frakcję C4 będzie on przetwarzał w swoim zakładzie (składzie podatkowym) na inne wyroby energetyczne.

W procesie produkcji powstaną surowce petrochemiczne w postaci:

- butadien o kodzie CN 2901 24 00,

- rafinat 1 o kodzie CN 2711 14 00,

- frakcja acetylenowa o kodzie CN 2711 29 00.

Wytworzony z frakcji C4: butadien sprzedawany będzie do klientów z przeznaczeniem do wytwarzania kauczuków, frakcja acetylenowa wykorzystywana będzie przez Kontrahenta do wytwarzania energii cieplnej w postaci pary przegrzanej, która będzie wykorzystywana w procesie produkcji wyrobu energetycznego - rafinatu 1, natomiast powstały w tym procesie rafinat 1 sprzedawany będzie do Spółki w celu dalszej przeróbki (przemieszczanie rafinatu 1 będzie odbywać się w procedurze zawieszenia poboru akcyzy pomiędzy składami podatkowymi; rafinat 1 nie jest wyrobem gazowym w rozumieniu ustawy o podatku akcyzowym).

Podczas rozruchu instalacji procesowej Kontrahenta, w jej stanach awaryjnych oraz podczas jej odstawiania z ruchu nie da się uniknąć powstawania tzw. zrzutów awaryjnych, na które składają się gazy o kodzie CN 2711 29 00 (stanowiące wyroby gazowe w rozumieniu ustawy o podatku akcyzowym). Przedmiotowe wyroby gazowe muszą być bezpiecznie utylizowane, aby nie dopuścić do awarii przemysłowej (np. niekontrolowanego rozszczelnienia aparatury, pożaru lub wybuchu). Zrzuty te będą więc kierowane w sposób automatyczny na, będącą własnością Spółki, pochodnię i bezpiecznie spalane.

Od wyrobów akcyzowych przemieszczanych ze składu podatkowego Spółki do składu podatkowego Kontrahenta (frakcja C4 o kodzie CN 2711 14 00) nie zostanie zapłacona akcyza ponieważ wyroby te będą przemieszczone z zastosowaniem procedury zawieszenia poboru akcyzy.

Sposób wykorzystania tego wyrobu został opisany w pkt 2 powyżej.

Wyrób gazowy w postaci frakcji acetylenowej będzie wykorzystywany przez kontrahenta do produkcji wyrobów energetycznych, więc ich użycie będzie korzystało ze zwolnienia od podatku akcyzowego na podstawie art. 31b ust. 3 pkt 3 ustawy z dnia 6 grudnia 2008 r. o podatku akcyzowym.

Spółka informuje, że powyższe informacje zostały pozyskane od Kontrahenta.

Przemieszczanie wyrobów gazowych o kodzie CN 2711 29 00 od Kontrahenta do Spółki, celem utylizacji na pochodni nie będzie opodatkowane akcyzą z tytułu przemieszczania tych wyrobów pomiędzy pośredniczącymi podmiotami gazowymi.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie:

Czy w świetle art. 89 ust. 2c ustawy o podatku akcyzowym, spalanie przez Spółkę wyrobów energetycznych w postaci gazów oznaczonych kodem CN 2711 29 00 - stanowi zużycie wyrobu gazowego przeznaczonego do celów innych niż opałowe oraz innych niż do napędu silników spalinowych lub dodatek lub domieszkę do paliw opałowych lub paliw silnikowych i w konsekwencji czego pozwala na opodatkowanie tych wyrobów akcyza według stawki akcyzy 0 zł?

Zdaniem Wnioskodawcy, na podstawie opisanego powyżej zdarzenia przyszłego, przedmiotowy gaz będzie podlegał opodatkowaniu akcyzą według stawki 0 zł, a potwierdzeniem takiego stanowiska są poniższe argumenty:

1. Gaz oznaczony kodem CN 2711 29 00 jest wyrobem gazowym w rozumieniu art. 2 ust. 1 pkt 1 b ustawy o podatku akcyzowym. Przepis ten stanowi:

„wyroby gazowe - wyroby energetyczne o kodach CN 2705 00 00, 2711 11 00, 2711 21 00, 2711 29 00 i pozostałe paliwa opałowe, o których mowa w art. 89 ust. 1 pkt 15 lit. b, z wyłączeniem wyrobów energetycznych o kodzie CN 2901 10 00”.

2. Przedmiotowy gaz jest również wyrobem energetycznym, wymienionym w art. 86 ust. 1 pkt 2 ustawy o podatku akcyzowym. Przepis ten, jako wyroby energetyczne wymienia m.in. wyroby objęte pozycjami CN od 2704 do 2715, a więc wyrób o kodzie CN 2711 29 00 mieści się w tym przedziale kodów dla wyrobów zaliczonych do wyrobów energetycznych.

3. Spółka jako PPG, używając wyrobów gazowych (spalanie na pochodni) będzie zobowiązana do opodatkowania takiego zużycia na podstawie art. 9c ust. 1 pkt 4 ustawy o podatku akcyzowym i z tego tytułu będzie podatnikiem podatku akcyzowego na podstawie art. 13 ust. 1 pkt 12 tej ustawy.

4. Ponieważ przedmiotowe wyroby gazowe, spalane na pochodni, nie zostały wymienione w załączniku nr 2 do ustawy, nie zostały też wymienione w art. 89 ust. 1 pkt 1 - 13 ustawy o podatku akcyzowym i nie będą używane:

· do celów opałowych,

· jako dodatki/domieszki do paliw opałowych,

· do napędu silników spalinowych,

· jako dodatki/domieszki do paliw silnikowych,

- dla określenia stawki akcyzy zastosowanie będzie mieć przepis art. 89 ust. 2c ustawy, który brzmi: „Stawka akcyzy na wyroby energetyczne niewymienione w załączniku nr 2 do ustawy, inne niż określone w ust. 1 pkt 1-13, przeznaczone do celów innych niż opałowe, jako dodatki lub domieszki do paliw opałowych, do napędu silników spalinowych albo jako dodatki lub domieszki do paliw silnikowych, wynosi 0 zł.

Zdaniem Spółki nie będzie miała zastosowania stawka akcyzy określona w art. 89 ust. 1 pkt 12 lit a tiret drugie ustawy o podatku akcyzowym (10,02 zł/1 gigadżul), gdyż gazy te nie będą przeznaczone do napędu silników spalinowych.

Tak więc kluczowe jest rozstrzygnięcie, czy przedmiotowe wyroby utylizowane przez Spółkę poprzez spalenie na pochodni, są przeznaczone do celów opałowych - zdaniem Spółki: nie.

Spółka zwraca uwagę, że zarówno krajowe przepisy podatkowe jak i przepisy wspólnotowe regulujące podatek akcyzowy nie zawierają definicji „celu opałowego”.

Oznacza to, że należy sięgnąć do znaczenia słownikowego tego pojęcia.

Zgodnie ze Słownikiem Języka Polskiego (Wydawnictwo Naukowe PWN) pojęcie „opał” oznacza: „to czym się ogrzewa pomieszczenia, czym się pali w piecu, w kuchni itp. ”

Mały Słownik Języka Polskiego (Wydawnictwo Naukowe PWN) definiuje „opał” jako „to czym się pali, materiał do palenia: drewno, węgiel, szczapy”.

Natomiast „opałowy” oznacza „nadający się na opal, służący do palenia”.

Jednak zdaniem Spółki, dla celów podatku akcyzowego kluczowe jest znaczenie nadane przez Trybunał Sprawiedliwości Unii Europejskiej (dalej: „TSUE”).

Zwrot: „zużycie w celach opałowych” był rozpatrywany przez TSUE w sprawie nr C-240/01. TSUE orzekł, że pomimo braku w przepisach wspólnotowych takiej definicji, to i tak państwa członkowskie nie mają prawa do formułowania własnych definicji, gdyż mogłoby to doprowadzić do rozbieżności pomiędzy poszczególnymi państwami członkowskimi w definiowaniu celu opałowego, a to z kolei mogłoby sprzeciwić się zasadzie równości i uczciwości konkurencji.

Jednocześnie TSUE w rozpatrywanym stanie faktycznym, dotyczącym wykorzystania olejów mineralnych w celach opałowych - stwierdził, iż zużycie w celach opałowych odnosi się do sytuacji, w których energia cieplna uzyskiwana w następstwie spalania olejów jest używana w celach grzewczych niezależnie od ostatecznego celu procesu ogrzewania.

Ponadto TSUE w tym wyroku stwierdził, że cel nakładania na oleje mineralne podatku akcyzowego jako podatku konsumpcyjnego - przemawia za interpretowaniem wyrażenia: „użycie jako paliwo opałowe”, jako wyrażenia odnoszącego się do wszystkich przypadków, w których oleje mineralne ulegają spalaniu i wytworzona w ten sposób energia cieplna jest używana do ogrzewania, niezależnie od ostatecznego celu procesu ogrzewania, w tym przekształcenia lub rozpadu substancji absorbującej energię cieplną w trakcie procesu chemicznego lub przemysłowego. We wszystkich tych przypadkach oleje mineralne ulegają zużyciu i muszą być opodatkowane akcyzą”.

Biorąc pod uwagę powyższe orzeczenie TSUE, w ocenie Spółki, gazem przeznaczonym do celów opałowych jest wyrób gazowy zużywany w celu wytworzenia wysokiej temperatury służącej do ogrzania np. pomieszczenia, wody lub wykorzystania w procesie produkcyjnym.

Natomiast w przedstawionym zdarzeniu przyszłym, gdy celem spalenia gazu na pochodni nie będzie wytworzenie ciepła, lecz utylizacja tego gazu, która nie będzie wiązać się w żaden sposób z ogrzaniem, a wytworzona w tym procesie energia cieplna nie będzie w żaden sposób wykorzystywana (czy do ogrzewania pomieszczeń, czy też w procesach produkcyjnych), to takie użycie gazu nie będzie stanowiło użycia w celach opałowych dla celów poboru akcyzy, co oznacza, że stawka akcyzy jaką powinno być opodatkowane takie zużycie - jest stawka zerowa, a nie stawka określona w art. 89 ust. 1 pkt 13 tej ustawy (1,28 zł/1 gigadżul).

Podsumowując: Spółka jako PPG, używając wyrobów gazowych (spalanie na pochodni) będzie zobowiązana do opodatkowania takiego zużycia na podstawie art. 9c ust. 1 pkt 4 ustawy o podatku akcyzowym, jednak stawka podatku akcyzowego jaką będzie mogła zastosować to stawka zerowa.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Zgodnie z art. 1 ust. 1 ustawy z dnia 6 grudnia 2008 r. o podatku akcyzowym(Dz. U. z 2020 r., poz. 722 ze zm.) zwanej dalej „ustawą” – ustawa określa opodatkowanie podatkiem akcyzowym, zwanym dalej „akcyzą”, wyrobów akcyzowych oraz samochodów osobowych, organizację obrotu wyrobami akcyzowymi, a także oznaczanie znakami akcyzy.

Jak stanowi art. 2 ust. 1 pkt 1, 1b, 23b ustawy przez:

· wyroby akcyzowe rozumie się wyroby energetyczne, energię elektryczną, napoje alkoholowe, wyroby tytoniowe, susz tytoniowy, płyn do papierosów elektronicznych oraz wyroby nowatorskie, określone w załączniku nr 1 do ustawy;

· wyroby gazowe rozumie się wyroby energetyczne o kodach CN 2705 00 00, 2711 11 00, 2711 21 00, 2711 29 00 i pozostałe paliwa opałowe, o których mowa w art. 89 ust. 1 pkt 15 lit. b, z wyłączeniem wyrobów energetycznych o kodzie CN 2901 10 00;

· pośredniczący podmiot gazowy - podmiot mający siedzibę lub miejsce zamieszkania na terytorium kraju lub posiadający koncesję na obrót gazem ziemnym na terytorium kraju:

a) dokonuący sprzedaży, dostawy wewnątrzwspólnotowej, nabycia wewnątrzwspólnotowego, importu lub eksportu wyrobów gazowych, lub

b) używający wyrobów gazowych do celów objętych zwolnieniem od akcyzy i do celów nieobjętych zwolnieniem od akcyzy, lub

c) używający wyrobów gazowych do celów objętych zwolnieniem od akcyzy i do celów objętych zerową stawką akcyzy, lub

d) będący spółką prowadzącą giełdę towarową w rozumieniu ustawy z dnia 26 października 2000 r. o giełdach towarowych, nabywającą wyroby gazowe z tytułu pełnienia funkcji opisanej w art. 5 ust. 3a ustawy z dnia 26 października 2000 r. o giełdach towarowych, lub

e) będący towarowym domem maklerskim lub domem maklerskim w rozumieniu ustawy z dnia 26 października 2000 r. o giełdach towarowych, nabywającym wyroby gazowe z tytułu pełnienia funkcji opisanej w art. 9 ust. 2 ustawy z dnia 26 października 2000 r. o giełdach towarowych lub nabywającym wyroby gazowe na rachunek dającego zlecenie na rynku regulowanym w rozumieniu ustawy z dnia 29 lipca 2005 r. o obrocie instrumentami finansowymi, lub

f) będący giełdową izbą rozrachunkową, Krajowym Depozytem Papierów Wartościowych S.A. lub spółką, której Krajowy Depozyt przekazał wykonywanie czynności z zakresu zadań, o których mowa w art. 48 ust. 2 ustawy z dnia 29 lipca 2005 r. o obrocie instrumentami finansowymi, nabywającymi wyroby gazowe z tytułu pełnienia funkcji opisanej w art. 9 ust. 2 ustawy z dnia 26 października 2000 r. o giełdach towarowych, lub

g) będący spółką prowadzącą jednocześnie izbę rozliczeniową i izbę rozrachunkową w rozumieniu ustawy z dnia 29 lipca 2005 r. o obrocie instrumentami finansowymi, nabywającą wyroby gazowe z tytułu pełnienia funkcji, o której mowa w art. 68a ust. 14 ustawy z dnia 29 lipca 2005 r. o obrocie instrumentami finansowymi, lub w celu rozliczenia i rozrachunku transakcji zawieranych na rynku regulowanym

- który dokonał zgłoszenia rejestracyjnego zgodnie z art. 16.

W załączniki nr 1, w poz. 28, pod kodem CN 2711, wymieniono gaz ziemny (mokry) i pozostałe węglowodory gazowe.

Z kolei w załączniku nr 2 do ustawy, stanowiącym wykaz wyrobów akcyzowych, do których stosuje się procedurę zawieszenia poboru akcyzy i których produkcja odbywa się w składzie podatkowym, o których mowa w Dyrektywie Rady 92/12/EWG, w poz. 21 pod kodem CN ex 2711 wymieniono gaz ziemny (mokry) i pozostałe węglowodory gazowe, z wyłączeniem objętych pozycjami 2711 11 00, 2711 21 00 oraz 2711 29 00.

W myśl art. 9b ustawy, w przypadku wyrobów gazowych przedmiotem opodatkowania akcyzą jest:

1. nabycie wewnątrzwspólnotowe wyrobów gazowych przez finalnego nabywcę gazowego;

2. sprzedaż wyrobów gazowych finalnemu nabywcy gazowemu;

3. import wyrobów gazowych przez finalnego nabywcę gazowego;

4. użycie wyrobów gazowych przez pośredniczący podmiot gazowy;

5. użycie wyrobów gazowych przez finalnego nabywcę gazowego:

a) używanych w sposób inny niż w drodze nabycia,

b) jeżeli nie można ustalić podmiotu, który dokonał sprzedaży tych wyrobów finalnemu nabywcy gazowemu, a w wyniku kontroli podatkowej, kontroli celno-skarbowej albo postępowania podatkowego nie ustalono, że akcyza została zapłacona w należnej wysokości,

c) nabytych w ramach zwolnienia, o którym mowa w art. 31b ust. 1-4, do innych celów niż zwolnione na podstawie tych przepisów, przy czym za takie użycie uważa się również naruszenie warunku, o którym mowa w art. 31b ust. 5-7 lub 9, a także sprzedaż, eksport lub dostawę wewnątrzwspólnotową wyrobów gazowych przez finalnego nabywcę gazowego zamiast użycia ich do celów, o których mowa w art. 31b ust. 1-4.

W przypadku wyrobów gazowych obowiązek podatkowy powstaje z dniem:

1. nabycia wewnątrzwspólnotowego wyrobów gazowych przez finalnego nabywcę gazowego;

2. wydania wyrobów gazowych finalnemu nabywcy gazowemu, w przypadku ich sprzedaży na terytorium kraju;

3. powstania długu celnego, w przypadku importu wyrobów gazowych przez finalnego nabywcę gazowego;

4. użycia wyrobów gazowych przez podmioty w przypadkach, o których mowa w art. 9c ust. 1 pkt 4 lub 5 (art. 11b ust. 1 ustawy).

Co do zasady zatem nabycie wyrobów gazowych przez pośredniczący podmiot gazowy, nie stanowi czynności podlegającej opodatkowaniu akcyzą.

Podatnikiem akcyzy jest osoba fizyczna, osoba prawna oraz jednostka organizacyjna niemająca osobowości prawnej, która dokonuje czynności podlegających opodatkowaniu akcyzą lub wobec której zaistniał stan faktyczny podlegający opodatkowaniu akcyzą, w tym podmiot będący pośredniczącym podmiotem gazowym używającym wyrobów gazowych – art. 13 ust. 1 pkt 12 ustawy.

Do wyrobów energetycznych, w rozumieniu ustawy art. 86 ust. 1 pkt 2 ustawy, zalicza się wyroby objęte pozycjami CN 2701, 2702 oraz od 2704 do 2715.

Paliwami silnikowymi w rozumieniu ustawy są wyroby energetyczne przeznaczone do użycia, oferowane na sprzedaż lub używane do napędu silników spalinowych – art. 86 ust. 2 ustawy.

Paliwami opałowymi w rozumieniu ustawy są wyroby energetyczne przeznaczone do użycia, oferowane na sprzedaż lub używane do celów opałowych, z wyłączeniem wyrobów, o których mowa w ust. 2 – art. 86 ust. 3 ustawy.

Stosownie do art. 89 ust. 1 ustawy w zw. z ust. 1aa i 1b ustawy stawki akcyzy na wyroby energetyczne wynoszą dla:

1. węgla i koksu przeznaczonych do celów opałowych objętych pozycjami CN 2701, 2702 oraz 2704 00 - 1,28 zł/1 gigadżul (GJ);

2. benzyn silnikowych o kodach CN 2710 12 45 lub 2710 12 49 oraz wyrobów powstałych ze zmieszania tych benzyn z biokomponentami, spełniających wymagania jakościowe określone w odrębnych przepisach - 1514 zł/1000 litrów;

3. (uchylony);

4. benzyn lotniczych o kodzie CN 2710 12 31, paliw typu benzyny do silników odrzutowych o kodzie CN 2710 12 70 oraz nafty pozostałej o kodzie CN 2710 19 25 - 1822,00 zł/1000 litrów;

5. paliw do silników odrzutowych o kodzie CN 2710 19 21 - 1446,00 zł/1000 litrów;

6. olejów napędowych o kodzie CN 2710 19 43 i 2710 20 11 oraz wyrobów powstałych ze zmieszania tych olejów z biokomponentami, spełniających wymagania jakościowe określone w odrębnych przepisach - 1145 zł/1000 litrów;

7. (uchylony);

8. biokomponentów stanowiących samoistne paliwa, spełniających wymagania jakościowe określone w odrębnych przepisach, przeznaczonych do napędu silników spalinowych, bez względu na kod CN - 1145 zł/1000 litrów;

9. olejów napędowych przeznaczonych do celów opałowych o kodach CN od 2710 19 43 do 2710 19 48 i od 2710 20 11 do 2710 20 19, zabarwionych na czerwono i oznaczonych znacznikiem zgodnie z przepisami szczególnymi - 232,00 zł/1000 litrów;

10. olejów opałowych o kodach CN od 2710 19 51 do 2710 19 68 i od 2710 20 31 do 2710 20 39:

a) z których 30% lub więcej objętościowo destyluje przy 350°C lub których gęstość w temperaturze 15°C jest niższa niż 890 kilogramów/metr sześcienny, zabarwionych na czerwono i oznaczonych znacznikiem zgodnie z przepisami szczególnymi - 232,00 zł/1000 litrów,

b) pozostałych, niepodlegających obowiązkowi barwienia i znakowania na podstawie przepisów szczególnych - 64,00 zł/1000 kilogramów;

11. olejów i preparatów smarowych:

a) olejów smarowych, pozostałych olejów o kodach CN od 2710 19 71 do 2710 19 99, z wyłączeniem wyrobów o kodzie CN 2710 19 85 (oleje białe, parafina ciekła) oraz smarów plastycznych zaliczanych do kodu CN 2710 19 99,

b) olejów smarowych o kodzie CN 2710 20 90,

c) preparatów smarowych objętych pozycją CN 3403, z wyłączeniem smarów plastycznych objętych tą pozycją

- 1180,00 zł/1000 litrów;

12. gazów przeznaczonych do napędu silników spalinowych:

a) gazu ziemnego (mokrego) i pozostałych węglowodorów gazowych objętych pozycją CN 2711 oraz gazowych węglowodorów alifatycznych objętych pozycją CN 2901:

–skroplonych - 644 zł/1000 kilogramów,

– w stanie gazowym - 10,02 zł/l gigadżul (GJ),

aa) gazu ziemnego o kodach CN 2711 11 00 i 2711 21 00 - 0 zł,

b)wyprodukowanych w składzie podatkowym i spełniających wymagania jakościowe określone w odrębnych przepisach:

–biogazu, bez względu na kod CN - 0 zł,

–wodoru i biowodoru o kodzie CN 2804 10 00 - 0 zł,

c)pozostałych - 13,70 zł/1 gigadżul (GJ);

13)gazu ziemnego (mokrego) i pozostałych węglowodorów gazowych objętych pozycją CN 2711, przeznaczonych do celów opałowych - 1,28 zł/1 gigadżul (GJ);

14)pozostałych paliw silnikowych - 1771 zł/1000 litrów;

15)pozostałych paliw opałowych:

a)w przypadku gdy ich gęstość w temperaturze 15°C jest:

–niższa niż 890 kilogramów/metr sześcienny - 232,00 zł/1000 litrów,

–równa lub wyższa niż 890 kilogramów/metr sześcienny - 64,00 zł/1000 kilogramów,

b)gazowych - 1,28 zł/gigadżul (GJ).

W latach 2020-2021 stawki akcyzy, o których mowa w ust. 1 pkt 2, 6, 8, pkt 12 lit. a i c oraz pkt 14, są obniżone odpowiednio o 28,00 zł/1000 litrów, 28,00 zł/1000 kilogramów albo 0,56 zł/1 gigadżul (GJ) – art. 89 ust. 1aa ustawy.

Minister właściwy do spraw finansów publicznych ogłasza, w drodze obwieszczenia, w Dzienniku Urzędowym Rzeczypospolitej Polskiej "Monitor Polski", stawki akcyzy, o których mowa w ust. 1 pkt 2, 6, 8, pkt 12 lit. a i c oraz pkt 14, obowiązujące w poszczególnych latach kalendarzowych okresów, o których mowa w ust. 1a-1ab, uwzględniając kwoty ich obniżenia odpowiednio zgodnie z ust. 1a-1ab:

1)w terminie do dnia 31 grudnia roku kalendarzowego poprzedzającego każdy rok z tego okresu;

2)niezwłocznie - w przypadku zmiany ich wysokości (art. 89 ust. 1b ustawy).

Stawka akcyzy na wyroby energetyczne niewymienione w załączniku nr 2 do ustawy, inne niż określone w ust. 1 pkt 1-13, przeznaczone do celów innych niż opałowe, jako dodatki lub domieszki do paliw opałowych, do napędu silników spalinowych albo jako dodatki lub domieszki do paliw silnikowych, wynosi 0 zł – art. 89 ust. 2c ustawy.

Z przedstawionego przez Wnioskodawcę opisu zdarzenia przyszłego wynika, że Wnioskodawca jest podmiotem posiadającym status pośredniczącego podmiotu gazowego, który w ramach prowadzonej działalności zamierza zawrzeć umowę z innym pośredniczącym podmiotem gazowym, w zakresie utylizacji wyrobów gazowych klasyfikowanych do kodu CN 2711 29 00, w pochodni należącej do Wnioskodawcy.

Wyroby gazowe oznaczone kodem CN 2711 29 00 należące do Kontrahenta (powstałe w składzie podatkowym Kontrahenta w wyniku przetworzenia frakcji C4, klasyfikowanej do kodu CN 2711 14 00) i wykorzystywane przez niego w instalacjach znajdujących się w jego zakładzie produkcyjnym, w przypadku sytuacji awaryjnej, byłyby przesyłane z instalacji Kontrahenta do zakładu produkcyjnego Spółki celem ich utylizacji poprzez spalenie na pochodni.

Ilość gazów przekazanych do utylizacji zostanie określona na podstawie układu pomiarowego znajdującego się na wyjściu z instalacji Kontrahenta, wyrażającego przepływ gazów zrzutowych w jednostkach masy. Przemieszczanie wyrobów gazowych o kodzie CN 2711 29 00 od Kontrahenta do Spółki, celem utylizacji na pochodni nie będzie opodatkowane akcyzą z tytułu przemieszczania tych wyrobów pomiędzy pośredniczącymi podmiotami gazowymi.

Na tle powyższego przedmiotem wątpliwości Wnioskodawcy jest możliwość opodatkowania opisanego zużycia wyrobów gazowych w pochodni wg stawki określonej w art. 89 ust. 2c ustawy.

Z treści art. 89 ust. 2c ustawy wynika, że stawka w wysokości 0 zł znajdzie zastosowanie w ściśle ograniczonym zakresie, tj. wyłącznie względem wyrobów niewymienionych w załączniku nr 2 do ustawy, innych niż określone w art. 89 ust. 1 pkt 1-13 i pod warunkiem, że wyroby te są przeznaczone do celów innych niż opałowe, jako dodatki lub domieszki do paliw opałowych, do napędu silników spalinowych albo jako dodatki lub domieszki do paliw silnikowych.

Przedstawiony opis sprawy pozwala stwierdzić, że objęte wnioskiem wyroby gazowe nie są wyrobami wymienionym w załączniku nr 2 do ustawy.

Z uwagi na opisane we wniosku przeznaczenie i sposób zużycia wyrobów gazowych, nie można zakwalifikować tych wyrobów jako wyrobów przeznaczonych do celów napędowych (w tym jako domieszki/dodatki) i dla których w treści art. 89 ust. 1 pkt 1-13 zostały przez ustawodawcę określone właściwe stawki podatku akcyzowego w związku z takim przeznaczeniem.

Rozważenia wymaga zatem to, czy objęte wnioskiem wyroby gazowe wypełniają kryterium „przeznaczenia do celów opałowych”.

Ustawodawca nie zdefiniował pojęcia „cel opałowy”. Także w przepisach wspólnotowych brak jest definicji, która precyzowałaby sformułowanie „do celów opałowych”, zatem konieczne wydaje się posiłkowanie rozumieniem tego sformułowania w znaczeniu potocznym.

Zgodnie ze Słownikiem Języka Polskiego (Wydawnictwo Naukowe PWN) pojęcie „opał” oznacza „to czym się ogrzewa pomieszczenia, czym się pali w piecu, w kuchni itp.” Mały Słownik Języka Polskiego (Wydawnictwo Naukowe PWN) definiuje opał jako „to czym się pali, materiał do palenia: drewno, węgiel, szczapy”, natomiast „opałowy” oznacza „nadający się na opał, służący do palenia”.

Niemniej podkreślenia wymaga fakt, na co słusznie zwraca uwagę Wnioskodawca, że analizowany zwrot - „zużycie w celach opałowych” był rozpatrywany przez Trybunał Sprawiedliwości Unii Europejskiej w sprawie C-240/01, gdzie wskazano, że pomimo braku w przepisach wspólnotowych takiej definicji, to i tak państwa członkowskie nie mają prawa do formułowania własnych definicji, gdyż mogłoby to doprowadzić do rozbieżności pomiędzy poszczególnymi państwami członkowskimi w definiowaniu celu opałowego, a to z kolei mogłoby sprzeciwić się zasadzie równości i uczciwości konkurencji.

W rozpatrywanej przez Trybunał sprawie, dotyczącej wykorzystania w celach opałowych olejów, Trybunał stwierdził, że zużycie w celach opałowych odnosi się do sytuacji, w których energia cieplna uzyskiwana w następstwie spalania olejów jest używana w celach grzewczych niezależnie od ostatecznego celu procesu ogrzewania. Ponadto w orzeczeniu tym stwierdzono, że „cel nakładania na oleje mineralne podatku akcyzowego jako podatku konsumpcyjnego przemawia za interpretowaniem wyrażenia użycie jako paliwo opałowe (`(...)`), jako wyrażenia odnoszącego się do wszystkich przypadków, w których oleje mineralne ulegają spalaniu i wytworzona w ten sposób energia cieplna jest używana do ogrzewania, niezależnie od ostatecznego celu procesu ogrzewania, w tym przekształcenia lub rozpadu substancji absorbującej energię cieplną w trakcie procesu chemicznego lub przemysłowego. We wszystkich tych przypadkach oleje mineralne ulegają zużyciu i muszą być opodatkowane akcyzą”.

W przedstawionej we wniosku sytuacji, gdy celem spalenia gazu na pochodni nie jest wytworzenie ciepła, lecz jego utylizacja, która nie wiąże się w żaden sposób z ogrzaniem jakiegokolwiek nośnika ciepła, a wytworzona w tym procesie energia cieplna nie jest w żaden sposób wykorzystywana, to takie użycie objętego wnioskiem gazu nie stanowi, w ocenie Organu, użycia w celach opałowych w rozumieniu ustawy o podatku akcyzowym, dla którego ustawodawca przewidział stawkę określoną w art. 89 ust. 1 pkt 13 ustawy.

W konsekwencji wyroby gazowe klasyfikowane do kodu CN 2711 29 00, spalane przez Wnioskodawcę na pochodni, wypełniają ustawowe przesłanki do opodatkowania ich przez Wnioskodawcę wg stawki określonej w art. 89 ust. 2c ustawy, tj. wg stawki w wysokości 0 zł.

Stanowisko Wnioskodawcy uznać zatem należy za prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Organ zastrzega, że przedmiotowa interpretacja dotyczy wyłącznie zapytania Zainteresowanego i wyłącznie jego sytuacji prawnopodatkowej w przedstawionym opisie zdarzenia przyszłego.

Zgodnie z art. 14b § 3 Ordynacji podatkowej, składający wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej obowiązany jest do wyczerpującego przedstawienia zaistniałego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego. Organ podatkowy jest ściśle związany przedstawionym we wniosku stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego). Zainteresowany ponosi ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu sprawy. Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, o ile rzeczywisty stan sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swą aktualność. Równocześnie w przypadku, gdy w toku postępowania podatkowego, kontroli podatkowej, bądź kontroli celno-skarbowej zostanie określony odmienny stan sprawy, interpretacja nie wywoła w tym zakresie skutków prawnych.

Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1)z zastosowaniem art. 119a;

2)w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;

3)z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych (art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej).

Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy – Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. poz. 2193 z późn. zm.), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.

Pouczenie

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w (…)za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz.U. z 2019 r., poz. 2325, z późn. zm.). Skargę wnosi się w dwóch egzemplarzach (art. 47 § 1 ww. ustawy) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała lub drogą elektroniczną na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 54 § 1a ww. ustawy), w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy). W przypadku pism i załączników wnoszonych w formie dokumentu elektronicznego odpisów nie dołącza się (art. 47 § 3 ww. ustawy). W przypadku wnoszenia skargi w okresie obowiązywania stanu zagrożenia epidemicznego i stanu epidemii jako najwłaściwszy proponuje się kontakt z wykorzystaniem systemu teleinformatycznego ePUAP.

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.