0111-KDIB3-3.4013.163.2021.2.JS

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2021 r., poz. 1540 ze zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z 5 lipca 2021 r. (data wpływu 13 lipca 2021 r.), uzupełnionym pismem z 16 września 2021 r. (data wpływu 16 września 2021 r.) o wydanie interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku akcyzowego w zakresie braku obowiązku składania deklaracji kwartalnej w związku ze zużyciem wyrobów gazowych – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 13 lipca 2021 r. wpłynął do Organu wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku akcyzowego w zakresie braku obowiązku składania deklaracji kwartalnej w związku ze zużyciem wyrobów gazowych. Ww. wniosek został uzupełniony pismem z 16 września 2021 r. (data wpływu 16 września 2021 r.), stanowiącym odpowiedź na wezwanie Organu z 7 września 2021 r., znak: 0111-KDIB3-3.4013.163.2021.1.JS.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny:

Wnioskodawca z siedzibą w (…) jest osobą prawną, której 100% akcjonariuszem jest (…). Wnioskodawca prowadzi działalność polegającą na produkcji i sprzedaży papieru, a także wytwarzaniu i sprzedaży energii elektrycznej. Z tytułu sprzedaży energii elektrycznej Wnioskodawca jest podatnikiem podatku akcyzowego.

W ramach działalności gospodarczej Spółka dokonuje zakupu wyrobów gazowych ze źródeł lokalnych od (…). Gaz zużywany jest w całości na potrzeby własne Wnioskodawcy, przede wszystkim do produkcji energii elektrycznej i ciepła w skojarzeniu. Wnioskodawca nie dokonuje sprzedaży gazu w ramach dostawy krajowej, dostawy wewnątrzwspólnotowej oraz eksportu.

Wnioskodawca jest zakładem energochłonnym i posiada systemy prowadzące do osiągnięcia celów dotyczących ochrony środowiska lub podwyższenia efektywności energetycznej, w szczególności

(1) jest uczestnikiem systemu handlu uprawnieniami do emisji gazów cieplarnianych, o którym mowa w ustawie z dnia 12 czerwca 2015 r. o systemie handlu uprawnieniami do emisji gazów cieplarnianych,

(2) posiada system EMAS, o którym mowa w ustawie z dnia 15 lipca 2011 r. o krajowym systemie ekozarządzania i audytu oraz

(3) posiada system zarządzania środowiskowego potwierdzony przez niezależną i uprawnioną w tym zakresie jednostkę akredytującą certyfikatem ISO 14001.

Dodatkowo, w piśmie z 16 września 2021 r. Wnioskodawca wskazał następujące informacje:

1. Wyroby gazowe będące przedmiotem wniosku posiadają kod CN 2711 21 00 (Gaz ziemny w stanie gazowym).

2. Jak zostało wskazane we wniosku Spółka ma status finalnego nabywcy gazowego.

3. Wniosek dotyczy wyrobów gazowych zwolnionych od akcyzy ze względu na przeznaczenie na podstawie art. 31b ust. 1 pkt 5 ustawy o podatku akcyzowym.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie:

Czy w sytuacji opisanej w stanie faktycznym, Wnioskodawca, z tytułu zużycia wyrobów gazowych, będzie miał obowiązek składania deklaracji kwartalnej w zakresie podatku akcyzowego począwszy od 1 lipca 2021 r. na podstawie art. 24e ustawy o podatku akcyzowym?

Zdaniem Wnioskodawcy, Spółka nie będzie miała obowiązku składania deklaracji podatku akcyzowego w zakresie zużycia wyrobów gazowych.

Uzasadnienie stanowiska Wnioskodawcy:

Zgodnie z treścią art. 24e ustawy o podatku akcyzowym (nowelizacja ustawy o podatku akcyzowym ustawą z dnia 30 marca 2021 r. o zmianie ustawy o podatku akcyzowym oraz niektórych innych ustaw, Dz. U. z 15 kwietnia 2021 r., poz. 694), począwszy od 1 lipca 2021 r. podatnicy są zobowiązani, bez wezwania organu podatkowego, składać właściwemu naczelnikowi urzędu skarbowego deklaracje podatkowe według ustalonego wzoru w zakresie wyrobów akcyzowych:

(1) objętych zwolnieniem od akcyzy, z wyjątkiem zwolnień częściowych lub zwolnień realizowanych przez zwrot akcyzy, lub zwolnień ubytków wyrobów akcyzowych, lub całkowitego zniszczenia wyrobów akcyzowych, o których mowa w art. 30 ust. 3,

(2) wymienionych w załączniku nr 2 do ustawy, opodatkowanych zerową stawką akcyzy.

Biorąc pod uwagę, iż Wnioskodawca jest zakładem energochłonnym, który posiada systemy prowadzące do osiągnięcia celów ochrony środowiska, przewidziane w art. 31c ustawy o podatku akcyzowym należy uznać, iż zużywane przez Wnioskodawcą w toku działalności gospodarczej wyroby gazowe są zwolnione od podatku akcyzowego. Zwolnieniem objęte są bowiem czynności podlegające opodatkowaniu, których przedmiotem są wyroby gazowe przeznaczone do celów opałowych przez zakład energochłonny wykorzystujący wyroby gazowe, w którym został wprowadzony w życie system prowadzący do osiągnięcia celów dotyczących ochrony środowiska lub do podwyższenia efektywności energetycznej (art. 31b ust. 1 pkt 5 ustawy o podatku akcyzowym).

Powstaje pytanie, czy w takiej sytuacji Wnioskodawca jest zobowiązany składać deklarację podatkową w zakresie wyrobów gazowych. Obowiązek ten, jak wskazuje art. 24e ustawy o podatku akcyzowym, dotyczy podatników podatku akcyzowego.

Zgodnie z treścią art. 13 ust. 13 ustawy o podatku akcyzowym, podatnikiem podatku od akcyzy jest osoba fizyczna, osoba prawna oraz jednostka organizacyjna niemająca osobowości prawnej, która dokonuje czynności podlegających opodatkowaniu akcyzą lub wobec które zaistniał stan faktyczny podlegający opodatkowaniu akcyzą (`(...)`) będący finalnym nabywcą gazowym, w przypadku o którym mowa w art. 9c ust. 1 pkt 5 ustawy o podatku akcyzowym.

Z kolei, jak wynika z treści art. 9c ust. 1 pkt 5 ustawy, „w przypadku wyrobów gazowych przedmiotem opodatkowania akcyzą jest użycie wyrobów gazowych przez finalnego nabywcę gazowego:

(1) uzyskanych w drodze innej niż w drodze nabycia,

(2) jeżeli nie można ustalić podmiotu, który dokonał sprzedaży tych wyrobów finalnemu nabywcy gazowemu, a w wyniku kontroli podatkowej, kontroli celno-skarbowej albo postępowania podatkowego nie ustalono, że akcyza została zapłacona w należnej wysokości,

(3) nabytych w ramach zwolnienia, o którym mowa w art. 31b ust. 1- 4, do innych celów niż zwolnione, przy czym za takie użycie uważa się również naruszenie warunku, o którym mowa w art. 31b ust. 5-7 lub 9, a także sprzedaż, eksport lub dostawę wewnątrzwspólnotowąwyrobów gazowych przez finalnego nabywcę gazowego zamiast użycia ich do celów, o których mowa w art. 31 ust. 1-4.

Definicja finalnego nabywcy gazowego zawarta jest w art. 2 ust. 1 pkt 19a ustawy o podatku akcyzowym. Jest to podmiot, niebędący pośredniczącym podmiotem gazowym, który

(1) nabywa na terytorium kraju, importuje lub nabywa wewnątrzwspólnotowo wyroby akcyzowe, lub

(2) posiada uzyskane w sposób inny, niż w drodze nabycia wyroby gazowe.

Wnioskodawca nabywa wyroby gazowe na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, nie jest pośrednikiem, dlatego spełnia definicję finalnego nabywcy gazowego. Równocześnie, nie są spełnione przesłanki przewidziane w art., 9c ust. 1 pkt 5 ustawy o podatku akcyzowym albowiem

(1) Wnioskodawca uzyskuje wyroby gazowe w wyniku nabycia,

(2) sprzedaż dokonywana jest przez PGNIG S.A. oraz

(3) Wnioskodawca posiada stosowne systemy w zakresie ochrony środowiska przewidziane przez przepisy ustawy o podatku akcyzowym.

Z powyższych względów Wnioskodawca nie spełnia definicji podatnika podatku akcyzowego w rozumieniu art. 13 ust. 13 ustawy o podatku akcyzowym w zakresie czynności podlegających opodatkowaniu akcyzą dotyczących wyrobów gazowych. Tymczasem obowiązek składania deklaracji, o których mowa w art. 24e ustawy o podatku akcyzowym w przypadku wyrobów zwolnionych dotyczy podatników. W związku z powyższym, Wnioskodawca nie będzie miał obowiązku składania tych deklaracji.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest prawidłowe.

Zgodnie z art. 1 ust. 1 ustawy z dnia 6 grudnia 2008 r. o podatku akcyzowym (Dz. U. z 2020 r. poz. 722 ze zm.; zwana dalej „ustawą” lub „ustawą o podatku akcyzowym”), ustawa określa opodatkowanie podatkiem akcyzowym, zwanym dalej „akcyzą”, wyrobów akcyzowych oraz samochodów osobowych, organizację obrotu wyrobami akcyzowymi, a także oznaczanie znakami akcyzy.

W myśl art. 2 ust. 1 pkt. 1 ustawy wyroby akcyzowe to wyroby energetyczne, energia elektryczna, napoje alkoholowe, wyroby tytoniowe, susz tytoniowy, płyn do papierosów elektronicznych oraz wyroby nowatorskie, określone w załączniku nr 1 do ustawy.

Zgodnie z art. 2 ust. 1 pkt 1b wyroby gazowe to wyroby energetyczne o kodach CN 2705 00 00, 2711 11 00, 2711 21 00, 2711 29 00 i pozostałe paliwa opałowe, o których mowa w art. 89 ust. 1 pkt 15 lit. b, z wyłączeniem wyrobów energetycznych o kodzie CN 2901 10 00.

W załączniku nr 1 do ustawy (Wykazie wyrobów akcyzowych) w poz. 28, oznaczony kodem Nomenklatury Scalonej CN 2711 został wymieniony Gaz ziemny (mokry) i pozostałe węglowodory gazowe.

Stosownie do art. 2 ust. 1 pkt 19a finalny podmiot gazowy to podmiot, który:

a) nabywa na terytorium kraju, importuje lub nabywa wewnątrzwspólnotowo wyroby gazowe, lub

b) posiada uzyskane w sposób inny niż w drodze nabycia wyroby gazowe

- niebędący pośredniczącym podmiotem gazowym.

Natomiast zgodnie z art. 2 ust. 1 pkt 23d ustawy, pośredniczący podmiot gazowy to podmiot mający siedzibę lub miejsce zamieszkania na terytorium kraju lub posiadający koncesję na obrót gazem ziemnym na terytorium kraju:

a) dokonujący sprzedaży, dostawy wewnątrzwspólnotowej, nabycia wewnątrzwspólnotowego, importu lub eksportu wyrobów gazowych, lub

b) używający wyrobów gazowych do celów objętych zwolnieniem od akcyzy i do celów nieobjętych zwolnieniem od akcyzy, lub

c) używający wyrobów gazowych do celów objętych zwolnieniem od akcyzy i do celów objętych zerową stawką akcyzy, lub

d) będący spółką prowadzącą giełdę towarową w rozumieniu ustawy z dnia 26 października 2000 r. o giełdach towarowych, nabywającą wyroby gazowe z tytułu pełnienia funkcji opisanej w art. 5 ust. 3a ustawy z dnia 26 października 2000 r. o giełdach towarowych, lub

e) będący towarowym domem maklerskim lub domem maklerskim w rozumieniu ustawy z dnia 26 października 2000 r. o giełdach towarowych, nabywającym wyroby gazowe z tytułu pełnienia funkcji opisanej w art. 9 ust. 2 ustawy z dnia 26 października 2000 r. o giełdach towarowych lub nabywającym wyroby gazowe na rachunek dającego zlecenie na rynku regulowanym w rozumieniu ustawy z dnia 29 lipca 2005 r. o obrocie instrumentami finansowymi, lub

f) będący giełdową izbą rozrachunkową, Krajowym Depozytem Papierów Wartościowych S.A. lub spółką, której Krajowy Depozyt przekazał wykonywanie czynności z zakresu zadań, o których mowa w art. 48 ust. 2 ustawy z dnia 29 lipca 2005 r. o obrocie instrumentami finansowymi, nabywającymi wyroby gazowe z tytułu pełnienia funkcji opisanej w art. 9 ust. 2 ustawy z dnia 26 października 2000 r. o giełdach towarowych, lub

g) będący spółką prowadzącą jednocześnie izbę rozliczeniową i izbę rozrachunkową w rozumieniu ustawy z dnia 29 lipca 2005 r. o obrocie instrumentami finansowymi, nabywającą wyroby gazowe z tytułu pełnienia funkcji, o której mowa w art. 68a ust. 14 ustawy z dnia 29 lipca 2005 r. o obrocie instrumentami finansowymi, lub w celu rozliczenia i rozrachunku transakcji zawieranych na rynku regulowanym

- który dokonał zgłoszenia rejestracyjnego zgodnie z art. 16.

Zgodnie z art. 9c ust. 1 ustawy w przypadku wyrobów gazowych przedmiotem opodatkowania akcyzą jest:

1. nabycie wewnątrzwspólnotowe wyrobów gazowych przez finalnego nabywcę gazowego;

2. sprzedaż wyrobów gazowych finalnemu nabywcy gazowemu;

3. import wyrobów gazowych przez finalnego nabywcę gazowego;

4. użycie wyrobów gazowych przez pośredniczący podmiot gazowy;

5. użycie wyrobów gazowych przez finalnego nabywcę gazowego:

a) uzyskanych w sposób inny niż w drodze nabycia,

b) jeżeli nie można ustalić podmiotu, który dokonał sprzedaży tych wyrobów finalnemu nabywcy gazowemu, a w wyniku kontroli podatkowej, kontroli celno-skarbowej albo postępowania podatkowego nie ustalono, że akcyza została zapłacona w należnej wysokości,

c) nabytych w ramach zwolnienia, o którym mowa w art. 31b ust. 1-4, do innych celów niż zwolnione na podstawie tych przepisów, przy czym za takie użycie uważa się również naruszenie warunku, o którym mowa w art. 31b ust. 5-7 lub 9, a także sprzedaż, eksport lub dostawę wewnątrzwspólnotową wyrobów gazowych przez finalnego nabywcę gazowego zamiast użycia ich do celów, o których mowa w art. 31b ust. 1-4.

Za sprzedaż finalnemu nabywcy gazowemu wyrobów gazowych uznaje się czynności, o których mowa w art. 9a ust. 2 pkt 1-8 – art. 9c ust. 2 ustawy.

Jeżeli w stosunku do wyrobów gazowych powstał obowiązek podatkowy w związku z wykonaniem jednej z czynności, o której mowa w ust. 1, to nie powstaje obowiązek podatkowy na podstawie innej czynności podlegającej opodatkowaniu akcyzą, jeżeli kwota akcyzy została określona lub zadeklarowana w należnej wysokości – art. 9c ust. 3 ustawy.

W przypadku sprzedaży wyrobów gazowych sprzedawca jest obowiązany ustalić, czy sprzedaje te wyroby pośredniczącemu podmiotowi gazowemu czy finalnemu nabywcy gazowemu. – art. 9c ust. 4 ustawy.

Zgodnie z art. 10 ust. 1 ustawy, Obowiązek podatkowy powstaje z dniem wykonania czynności lub zaistnienia stanu faktycznego podlegających opodatkowaniu akcyzą, chyba że przepisy ustawy stanowią inaczej.

Stosownie do art. 11b ust. 1 ustawy, w przypadku wyrobów gazowych obowiązek podatkowy powstaje z dniem:

1. nabycia wewnątrzwspólnotowego wyrobów gazowych przez finalnego nabywcę gazowego;

2. wydania wyrobów gazowych finalnemu nabywcy gazowemu, w przypadku ich sprzedaży na terytorium kraju;

3. powstania długu celnego, w przypadku importu wyrobów gazowych przez finalnego nabywcę gazowego;

4. użycia wyrobów gazowych przez podmioty w przypadkach, o których mowa w art. 9c ust. 1 pkt 4 lub 5.

Jeżeli sprzedaż wyrobów gazowych jest potwierdzona fakturą lub innym dokumentem, z którego wynika zapłata należności za sprzedane przez podatnika wyroby gazowe, wydanie wyrobów gazowych finalnemu nabywcy gazowemu jest związane z wystawieniem przez podatnika faktury lub tego dokumentu – art. 11b ust. 2 ustawy.

Podatnikiem akcyzy, stosownie do art. 13 ust. 1 pkt 13 ustawy, jest osoba fizyczna, osoba prawna oraz jednostka organizacyjna niemająca osobowości prawnej, która dokonuje czynności podlegających opodatkowaniu akcyzą lub wobec której zaistniał stan faktyczny podlegający opodatkowaniu akcyzą, w tym podmiot będący finalnym nabywcą gazowym - w przypadku, o którym mowa w art. 9c ust. 1 pkt 5 ustawy.

Zgodnie z art. 21 ust. 1 ustawy, podatnik jest obowiązany, bez wezwania organu podatkowego:

1. składać właściwemu naczelnikowi urzędu skarbowego deklaracje podatkowe według ustalonego wzoru,

2. obliczać i wpłacać akcyzę na rachunek właściwego urzędu skarbowego

- za miesięczne okresy rozliczeniowe, w terminie do 25. dnia miesiąca następującego po miesiącu, w którym powstał obowiązek podatkowy, chyba że przepisy szczególne stanowią inaczej.

Przy czym, stosownie do art. 21 ust. 3 ustawy, przepisy art. 21 ust. 1 i 2 nie mają zastosowania:

1. w zakresie, w jakim podatnik jest obowiązany do złożenia deklaracji uproszczonej, obliczenia i zapłaty akcyzy, o których mowa w art. 78 ust. 1 pkt 3;

1a) w zakresie, w jakim podatnik jest obowiązany do złożenia deklaracji, o której mowa

w art. 24e ust. 1 albo art. 78 ust. 1 pkt 3b ustawy;

2. w zakresie, w jakim podatnik jest obowiązany do złożenia deklaracji podatkowej, obliczenia i zapłaty akcyzy od energii elektrycznej, o których mowa w art. 24 ust. 1;

3. do podmiotu prowadzącego działalność gospodarczą w zakresie wyrobów akcyzowych niewymienionych w załączniku nr 2 do ustawy, opodatkowanych zerową stawką akcyzy;

4. do importu wyrobów akcyzowych, o którym mowa w art. 27-29.

W myśl art. 24d ust. 1 ustawy, deklaracje podatkowe, o których mowa w art. 21 ust. 1 pkt 1, ust. 2 pkt 1 i ust. 9, art. 21a ust. 1 pkt 1, art. 24 ust. 1, art. 24a, art. 24b ust. 1, art. 24e ust. 1, oraz deklaracje w sprawie przedpłaty akcyzy, o których mowa w art. 22 ust. 1 pkt 1, składa się za pomocą środków komunikacji elektronicznej.

Jak stanowi art. 24e ust. 1 ustawy, w zakresie wyrobów akcyzowych:

1. objętych zwolnieniem od akcyzy, z wyjątkiem zwolnień częściowych lub zwolnień realizowanych przez zwrot akcyzy, lub zwolnień ubytków wyrobów akcyzowych, lub całkowitego zniszczenia wyrobów akcyzowych, o których mowa w art. 30 ust. 3,

2. wymienionych w załączniku nr 2 do ustawy, opodatkowanych zerową stawką akcyzy

- podatnik jest obowiązany, bez wezwania organu podatkowego, składać właściwemu naczelnikowi urzędu skarbowego deklaracje podatkowe według ustalonego wzoru za kwartalny okres rozliczeniowy w terminie do 25. dnia drugiego miesiąca następującego po kwartale, w którym powstał obowiązek podatkowy.

Osoby fizyczne nieprowadzące działalności gospodarczej, które dokonują czynności podlegających opodatkowaniu w zakresie wyrobów akcyzowych objętych zerową stawką akcyzy lub objętych zwolnieniem od akcyzy, nie składają deklaracji podatkowych – art. 24e ust. 2 ustawy.

Na podstawie art. 26 ust. 1 ustawy, minister właściwy do spraw finansów publicznych określi, w drodze rozporządzenia, wzory deklaracji podatkowych i deklaracji w sprawie przedpłaty akcyzy, wraz z objaśnieniami co do sposobu prawidłowego składania tych deklaracji, informacjami o terminach i miejscu ich składania oraz pouczeniem podatnika, że deklaracje podatkowe stanowią podstawę do wystawienia tytułu wykonawczego, zapewniając możliwość prawidłowego obliczenia wysokości akcyzy.

W tym zakresie wydane zostało rozporządzenie Ministra Finansów z dnia 24 stycznia 2018 r. w sprawie wzorów deklaracji podatkowych dla podatku akcyzowego oraz deklaracji w sprawie przedpłaty akcyzy (Dz. U. z 2020 r., poz. 2231 ze zm.), określające m.in. wzór deklaracji kwartalnej w sprawie podatku akcyzowego od wyrobów akcyzowych objętych zwolnieniem od podatku akcyzowego i zerową stawką podatku akcyzowego AKC-KZ(1).

W myśl art. 31b ust. 1 pkt 5 ustawy, zwalnia się od akcyzy czynności podlegające opodatkowaniu, których przedmiotem są wyroby gazowe przeznaczone do celów opałowych przez zakład energochłonny wykorzystujący wyroby gazowe, w którym wprowadzony został w życie system prowadzący do osiągania celów dotyczących ochrony środowiska lub do podwyższenia efektywności energetycznej.

Przez zakład energochłonny wykorzystujący wyroby gazowe rozumie się podmiot, u którego udział zakupu wyrobów gazowych w wartości produkcji sprzedanej wynosi nie mniej niż 5% w roku poprzedzającym rok, w odniesieniu do którego jest ustalany procentowy udział. Zakład energochłonny wykorzystujący wyroby gazowe nie może być mniejszy niż zorganizowana część przedsiębiorstwa rozumiana jako organizacyjnie i finansowo wyodrębniony w istniejącym przedsiębiorstwie zespół składników materialnych i niematerialnych, w tym zobowiązania, przeznaczonych do realizacji określonych zadań gospodarczych, który zarazem mógłby stanowić niezależne przedsiębiorstwo samodzielnie realizujące te zadania – art. 31b ust. 10 ustawy.

Przez zakład energochłonny wykorzystujący wyroby gazowe uznaje się także podmiot rozpoczynający działalność gospodarczą z wykorzystaniem wyrobów gazowych lub podmiot prowadzący działalność gospodarczą, który uruchamia nową instalację wykorzystującą wyroby gazowe, pod warunkiem złożenia właściwemu naczelnikowi urzędu skarbowego oświadczenia o planowanym osiągnięciu w pierwszym roku działalności procentowego udziału, o którym mowa w ust. 10 – art. 31b ust. 10a ustawy.

Zwalnia się od akcyzy powstałe u finalnego nabywcy gazowego straty wyrobów gazowych nabytych w ramach zwolnienia, o którym mowa w ust. 1-4, jeżeli w wyniku kontroli podatkowej, kontroli celno-skarbowej albo postępowania podatkowego nie ustalono, że nastąpiło użycie tych wyrobów do celów innych niż określone w tych przepisach – art. 31b ust. 11 ustawy.

Zgodnie z art. 31c, za system prowadzący do osiągania celów dotyczących ochrony środowiska lub do podwyższenia efektywności energetycznej, o którym mowa w art. 31a ust. 1 pkt 8 i art. 31b ust. 1 pkt 5, uznaje się:

1. system handlu uprawnieniami do emisji gazów cieplarnianych, o którym mowa w ustawie z dnia 12 czerwca 2015 r. o systemie handlu uprawnieniami do emisji gazów cieplarnianych (Dz. U. z 2020 r. poz. 136 i 284) i przepisach wydanych na podstawie art. 25 ust. 4 i art. 29 ust. 1 tej ustawy;

2. system EMAS, o którym mowa w ustawie z dnia 15 lipca 2011 r. o krajowym systemie ekozarządzania i audytu (EMAS) (Dz. U. poz. 1060, z 2019 r. poz. 1501 oraz z 2020 r. poz. 284);

3. uzyskiwanie i umarzanie świadectw efektywności energetycznej, o których mowa w ustawie z dnia 20 maja 2016 r. o efektywności energetycznej (Dz. U. z 2020 r. poz. 264 i 284), przez podmioty obowiązane na podstawie tej ustawy do uzyskania i przedstawienia do umorzenia świadectw efektywności energetycznej lub uiszczenia w zamian opłaty zastępczej;

4. system zarządzania środowiskowego potwierdzony przez niezależną i uprawnioną w tym zakresie jednostkę akredytującą certyfikatem ISO 14001;

5. system zarządzania energią potwierdzony przez niezależną i uprawnioną w tym zakresie jednostkę akredytującą certyfikatem ISO 50001.

Jak wynika z treści wniosku, Spółka w ramach działalności gospodarczej dokonuje zakupu wyrobów gazowych oznaczonych kodem CN 2711 21 00 (Gaz ziemny w stanie gazowym) na terytorium kraju. Gaz zużywany jest w całości na potrzeby własne Wnioskodawcy, przede wszystkim do produkcji energii elektrycznej i ciepła w skojarzeniu. Wnioskodawca nie dokonuje sprzedaży gazu w ramach dostawy krajowej, dostawy wewnątrzwspólnotowej oraz eksportu. Wnioskodawca jest zakładem energochłonnym i posiada systemy prowadzące do osiągnięcia celów dotyczących ochrony środowiska lub podwyższenia efektywności energetycznej, w szczególności jest uczestnikiem systemu handlu uprawnieniami do emisji gazów cieplarnianych, o którym mowa w ustawie z dnia 12 czerwca 2015 r. o systemie handlu uprawnieniami do emisji gazów cieplarnianych, posiada system EMAS, o którym mowa w ustawie z dnia 15 lipca 2011 r. o krajowym systemie ekozarządzania i audytu oraz posiada system zarządzania środowiskowego potwierdzony przez niezależną i uprawnioną w tym zakresie jednostkę akredytującą certyfikatem ISO 14001.

Spółka ma status finalnego nabywcy gazowego i korzysta ze zwolnienia od akcyzy wyrobów gazowych ze względu na przeznaczenie na podstawie art. 31b ust. 1 pkt 5 ustawy.

Pytanie Wnioskodawcy dotyczy obowiązku składania deklaracji kwartalnej w zakresie podatku akcyzowego począwszy od 1 lipca 2021 r. na podstawie art. 24e ustawy o podatku akcyzowym z tytułu zużycia wyrobów gazowych.

W odniesieniu do powyższych wątpliwości wskazać należy, że powołany art. 24e ust. 1 został dodany do ustawy o podatku akcyzowym w związku z wejściem w życie ustawy z dnia 30 marca 2021 r. o zmianie ustawy o podatku akcyzowym oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. z 2021 r. poz. 694 ze zm.). Przepis ten wprowadza obowiązek składania przez podatników deklaracji akcyzowych za okresy kwartalne, w odniesieniu do wyrobów akcyzowych objętych zwolnieniem od akcyzy oraz wyrobów wymienionych w załączniku nr 2 do ustawy opodatkowanych zerową stawką akcyzy.

Jak wynika z uzasadnienia ustawy zmieniającej, wprowadzenie tej regulacji miało na celu pozyskanie danych pozwalających na oszacowanie wielkości preferencji podatkowych. W deklaracjach kwartalnych, o których mowa w art. 24e, przez podatników wykazywane będą bowiem ilości wyrobów akcyzowych wraz ze stawką akcyzy i podatkiem akcyzowym, jaki byłby należny w przypadku niespełnienia warunków uprawniających do zwolnienia albo do zastosowania stawki zerowej.

Zatem obowiązek, o którym mowa w art. 24e ust. 1 ustawy dotyczy składania przez określone grupy podatników deklaracji podatkowych w zakresie:

- wyrobów akcyzowych objętych zwolnieniem od akcyzy, z wyjątkiem zwolnień częściowych lub zwolnień realizowanych przez zwrot akcyzy, lub zwolnień ubytków wyrobów akcyzowych lub całkowitego zniszczenia wyrobów akcyzowych, o których mowa w art. 30 ust. 3; lub

- wyrobów akcyzowych wymienionych w załączniku nr 2 do ustawy, opodatkowanych zerową stawką akcyzy.

Jednocześnie, obowiązek składania deklaracji kwartalnych dotyczy wyłącznie wyrobów, dla których nie wystąpił obowiązek złożenia deklaracji za okresy miesięczne – zgodnie z art. 21 ust. 3 ustawy, w zw. z art. 24e ust. 1 ustawy.

Należy w tym miejscu podkreślić, że obowiązek składania deklaracji za okres kwartalny dotyczy podatników – w związku dokonywanymi przez nich czynnościami, których przedmiotem są wyroby objęte zwolnieniem od akcyzy lub wymienione w załączniku nr 2 do ustawy opodatkowane zerową stawką akcyzy. Deklaracja AKC-KZ składana jest wówczas do 25. dnia drugiego miesiąca następującego po kwartale, w którym powstał u nich – jako podatników akcyzy – obowiązek podatkowy.

Wymaga jednocześnie wskazania, że w przypadku finalnych nabywców gazowych art. 11b ust. 1 pkt 1 i 4 ustawy wskazuje, że obowiązek podatkowy powstaje z dniem nabycia wewnątrzwspólnotowego wyrobów gazowych przez finalnego nabywcę gazowego lub z dniem użycia wyrobów gazowych przez podmioty w przypadkach, o których mowa w art. 9c ust. 1 pkt 4 lub 5 ustawy. Oznacza to, że finalni nabywcy gazowi są podatnikami w stosunku do wyrobów gazowych nabywanych wewnątrzwspólnotowo oraz w stosunku do wyrobów:

- uzyskanych w sposób inny niż w drodze nabycia,

- jeżeli nie można ustalić podmiotu, który dokonał sprzedaży tych wyrobów finalnemu nabywcy gazowemu, a w wyniku kontroli podatkowej, kontroli celno-skarbowej albo postępowania podatkowego nie ustalono, że akcyza została zapłacona w należnej wysokości,

- nabytych w ramach zwolnienia, o którym mowa w art. 31b ust. 1-4, do innych celów niż zwolnione na podstawie tych przepisów, przy czym za takie użycie uważa się również naruszenie warunku, o którym mowa w art. 31b ust. 5-7 lub 9, a także sprzedaż, eksport lub dostawę wewnątrzwspólnotową wyrobów gazowych przez finalnego nabywcę gazowego zamiast użycia ich do celów, o których mowa w art. 31b ust. 1-4.

W przedmiotowej sprawie, Wnioskodawca – będący finalnym nabywcą gazowym – nabywa na terytorium kraju wyroby gazowe i zużywa je wyłącznie do celów zwolnionych ze względu na przeznaczenie na mocy art. 31b ust. 1 pkt 5 ustawy, tj. do celów opałowych jako zakład energochłonny wykorzystujący wyroby gazowe, w którym wprowadzony został w życie system prowadzący do osiągania celów dotyczących ochrony środowiska lub do podwyższenia efektywności energetycznej.

Tym samym, w stosunku do przedmiotowych wyrobów gazowych Spółka nie dokonuje czynności opodatkowanych i nie będzie podatnikiem podatku akcyzowego. Po stronie Spółki nie powstanie zatem obowiązek podatkowy – z którego wynikałaby konieczność składania deklaracji kwartalnej i wykazywania w niej ewentualnego zobowiązania podatkowego.

W konsekwencji, w sytuacji przedstawionej w stanie faktycznym, Wnioskodawca nie będzie miał obowiązku składania deklaracji kwartalnych, o których mowa w art. 24e ust. 1 ustawy – tak długo, jak długo nie będzie w stosunku do tych wyrobów gazowych podatnikiem podatku akcyzowego.

Potwierdzeniem powyższego jest również treść Komunikatu Ministerstwa Finansów z 15 czerwca 2021 r. na portalu podatki.gov.pl – „Informacja dla podmiotów - deklaracje w akcyzie od 1 lipca 2021 r.” (dostępny pod adresem: https://www.podatki.gov.pl/akcyza/ wyjasnienia/zmiany-w-deklaracjach-akcyzowych-od-1-lipca-2021-r/), zgodnie z którym: „po 1 lipca 2021 r. nie składają deklaracji podmioty niebędące podatnikami podatku akcyzowego, np. podmioty, które zużywają wyroby podlegające zwolnieniu ze względu na ich przeznaczenie poza składem podatkowym”.

Stanowisko Wnioskodawcy w zakresie pytania przedstawionego we wniosku, tj. w zakresie braku obowiązku składania deklaracji kwartalnych w związku z opisaną we wniosku działalnością – należało uznać za prawidłowe.

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia przedstawionego w stanie faktycznym.

Zaznacza się, że niniejsza interpretacja indywidualna dotyczy wyłącznie wątpliwości Wnioskodawcy wyrażonych w przedstawionym pytaniu. Inne kwestie, nieobjęte zapytaniem, nie mogą być – zgodnie z art. 14b § 1 ustawy Ordynacja podatkowa – rozpatrzone. W szczególności, przedmiotem interpretacji nie było rozstrzygnięcie czy wyroby gazowe wskazane we wniosku podlegają zwolnieniu od akcyzy na podstawie art. 31b ust. 1 pkt 5 ustawy. Stwierdzenie to przyjęto jako element opisu stanu faktycznego i nie było ono przedmiotem oceny.

Zgodnie z art. 14b § 3 ustawy Ordynacja podatkowa, składający wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej obowiązany jest do wyczerpującego przedstawienia zaistniałego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego. Organ podatkowy jest ściśle związany przedstawionym we wniosku stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego). Zainteresowany ponosi ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu sprawy. Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, o ile rzeczywisty stan sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swą aktualność.

Zgodnie z art. 14na Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k–14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;

2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;

3. z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.

Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy – Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. poz. 2193 z późn. zm.), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.

Pouczenie

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w (…) za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. – Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2018 r., poz. 1302 z późn. zm.).

Skargę wnosi się w dwóch egzemplarzach (art. 47 § 1 ww. ustawy) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała lub drogą elektroniczną na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 54 § 1a ww. ustawy), w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy). W przypadku pism i załączników wnoszonych w formie dokumentu elektronicznego odpisów nie dołącza się (art. 47 § 3 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.