0111-KDIB3-3.4013.151.2021.2.MK

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2021 r. poz. 1540 ze zm.), Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z 15 czerwca 2021 r. (data wpływu 24 czerwca 2021 r.), uzupełnionym pismem z 14 września 2021 r. (data wpływu 17 września 2021 r.), o wydanie interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego, dotyczącej podatku akcyzowego, w zakresie zwolnienia od akcyzy piwa – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 24 czerwca 2021 r. wpłynął do Organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego, dotyczącej podatku akcyzowego, w zakresie zwolnienia od akcyzy piwa. Ww. wniosek został uzupełniony pismem z 14 września 2021 r. (data wpływu 17 września 2021 r.), stanowiącym odpowiedź na wezwanie Organu z 24 sierpnia 2021 r., znak: 0111-KDIB303.4013.151.2021.1.MK.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe (ostatecznie sprecyzowane w uzupełnieniu wniosku):

Wnioskodawca jest polskim rezydentem podatkowym, zajmuje się promocją i handlem hurtowym piwem rzemieślniczym, posiada znajomość rynku piw rzemieślniczych oraz wiedzę na temat współczesnych trendów piwowarskich. Wnioskodawca zamierza również prowadzić produkcję piwa w modelu biznesowym “browar kontraktowy”.

Wnioskodawca zamierza w przyszłości zawrzeć umowę współpracy z browarem stacjonarnym (Browar) na następujących zasadach:

1. Wnioskodawca oraz browar stacjonarny (Browar) (Partnerzy) będą współpracować przy produkcji piwa w browarze stacjonarnym na podstawie wspólnie wypracowanych receptur z uwzględnieniem charakterystyki urządzeń, warunków, parametrów fizyko-chemicznych wody, kompetencji pracowników oraz trendów i uwarunkowań panujących na rynku.

2. Pisemna umowa będzie zawierać elementy istotne współpracy, a w szczególności: roczny wolumen produkcji, zasady rozliczeń i inne wzajemne prawa i obowiązki.

3. Partnerzy będą posiadać miejsce prowadzenia działalności gospodarczej w odrębnym miejscu niż inni przedsiębiorcy zajmujący się produkcją piwa.

4. Partnerzy nie będą wytwarzać piwa na podstawie licencji uzyskanych od innych przedsiębiorców.

5. Browar wystąpi o zezwolenie na prowadzenie składu podatkowego na podstawie art. 48 ustawy o podatku akcyzowym.

6. Wnioskodawca zarejestruje się jako podatnik podatku akcyzowego.

7. Wnioskodawca wystąpi do właściwego naczelnika urzędu celno-skarbowego o zezwolenie na wyprowadzanie wyrobów akcyzowych z cudzego składu podatkowego na podstawie art. 54 ust. 1 ustawy o podatku akcyzowym.

8. Do zbycia wyprodukowanego piwa na rzecz Wnioskodawcy (przeniesienie prawa własności) dojdzie jeszcze w składzie podatkowym przed jego wyprowadzeniem. Browar będzie dokonywał zbycia wyprodukowanego piwa na rzecz Wnioskodawcy w składzie podatkowym.

9. Podatek akcyzowy należny z tytułu wyprodukowanych wspólnie piw odprowadzał będzie Wnioskodawca.

10. Dalszą sprzedaż piwa na rynku będzie prowadził Wnioskodawca.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie (ostatecznie sformułowane w uzupełnieniu wniosku):

Czy w opisanym zdarzeniu przyszłym Wnioskodawca, współpracujący z Browarem na podstawie pisemnej umowy, przy spełnieniu warunków wynikających z § 12 ust. 5 rozporządzenia Ministra Finansów, Funduszy i Polityki Regionalnej z dnia 28 czerwca 2021 r. w sprawie zwolnień od podatku akcyzowego, tj. Partnerzy:

1. są prawnie i ekonomicznie niezależni od innych przedsiębiorców wytwarzających piwo;

2. posiadają miejsce prowadzenia działalności gospodarczej w odrębnym miejscu niż inni przedsiębiorcy zajmujący się produkcją piwa;

3. nie wytwarzają piwa na podstawie licencji uzyskanych od innych przedsiębiorców.

4. i ich łączna wielkość rocznej produkcji piwa nie przekroczy 200 000 hl

- będzie mógł korzystać ze zwolnienia od podatku akcyzowego na podstawie § 12 ust. 5 rozporządzenia Ministra Finansów, Funduszy i Polityki Regionalnej z dnia 28 czerwca 2021 r. w sprawie zwolnień od podatku akcyzowego przy wyprowadzeniu piwa ze składu celnego Browaru w trybie określonym art. 54 ustawy o podatku akcyzowym (poza procedurą zawieszenia poboru akcyzy)?

Zdaniem Wnioskodawcy (ostatecznie sprecyzowanym w uzupełnieniu wniosku), w opisanym zdarzeniu przyszłym Wnioskodawca współpracujący z Browarem na podstawie pisemnej umowy, przy spełnieniu warunków wynikających z § 12 ust. 5 rozporządzenia Ministra Finansów, Funduszy i Polityki Regionalnej z dnia 28 czerwca 2021 r. w sprawie zwolnień od podatku akcyzowego), tj. Partnerzy:

1. są prawnie i ekonomicznie niezależni od innych przedsiębiorców wytwarzających piwo;

2. posiadają miejsce prowadzenia działalności gospodarczej w odrębnym miejscu niż inni przedsiębiorcy zajmujący się produkcją piwa;

3. nie wytwarzają piwa na podstawie licencji uzyskanych od innych przedsiębiorców.

4. i ich łączna wielkość rocznej produkcji piwa nie przekroczy 200 000 hl.

- będzie mógł korzystać ze zwolnienia od podatku akcyzowego na podstawie § 12 ust. 5 rozporządzenia Ministra Finansów, Funduszy i Polityki Regionalnej z dnia 28 czerwca 2021 r. w sprawie zwolnień od podatku akcyzowego przy wyprowadzeniu piwa ze składu celnego Browaru w trybie określonym art. 54 ustawy o podatku akcyzowym (poza procedurą zawieszenia poboru akcyzy).

Uzasadnienie

Artykuł 4 dyrektywy Rady 92/83/EWG z dnia 19 października 1992 r. w sprawie harmonizacji struktury podatków akcyzowych od alkoholu i napojów alkoholowych (Dz. U.UE.L z 1992 r. Nr 316, str. 21, z późn. zm.; dalej jako: "Dyrektywa") stanowi, że:

1. Państwa Członkowskie mają prawo stosować do piwa produkowanego przez niezależne, małe browary obniżone stawki podatku akcyzowego, zróżnicowane zależnie od wielkości rocznej produkcji danych browarów, z zachowaniem następujących limitów:

- stawek obniżonych nie stosuje się wobec zakładów produkujących ponad 200 000 hl piwa rocznie,

- stawki obniżone, które mogą kształtować się poniżej poziomu stawki minimalnej, mogą być niższe maksymalnie o 50% od standardowej, krajowej stawki podatku akcyzowego.

2. Do celów stosowania obniżonych stawek podatku akcyzowego przez pojęcie "niezależny, mały browar" rozumie się browar, który jest prawnie i ekonomicznie niezależny od wszelkich innych browarów, mieści się w budynkach usytuowanych poza terenem należącym do jakiegokolwiek innego browaru i nie działa na mocy licencji. Z ww. przepisów wynika, że zwolnienie od akcyzy przysługuje "niezależnemu, małemu browarowi", którym jest podmiot spełniający łącznie następujące przesłanki:

1. wielkość jego rocznej produkcji piwa nie przekracza 200 000 hl,

2. jest prawnie i ekonomicznie niezależny od wszelkich innych browarów,

3. mieści się w budynkach usytuowanych poza terenem należącym do jakiegokolwiek innego browaru,

4. nie działa na mocy licencji.

Ostatnie trzy przesłanki (2-4) definiują pojęcie browaru niezależnego. Browar, który nie spełni co najmniej jednej z powyższych trzech przesłanek (2-4), będzie więc browarem zależnym.

Zatem browar zależny to taki, który:

- jest prawnie i ekonomicznie zależny od innego browaru lub

- mieści się w budynkach usytuowanych na terenie należącym do innego browaru lub

- działa na mocy licencji innego browaru.

Zakres podmiotowy ww. zwolnienia od akcyzy, o którym mowa w art. 4 ust. 2 Dyrektywy, został zmodyfikowany w zdaniu drugim tego ustępu, a mianowicie zgodnie z jego treścią status "niezależnego, małego browaru" przysługuje również grupie browarów (dwóm lub więcej browarom), które ze sobą współpracują i ich łączna wielkość rocznej produkcji piwa nie przekracza 200 000 hl.

Jednakże w przypadku, gdy dwa lub więcej małych browarów współpracują ze sobą, a ich łączna wielkość rocznej produkcji nie przekracza 200 000 hl, mogą one być traktowane jako jeden niezależny, mały browar.

Co istotne, po zdaniu pierwszym ust. 2 art. 4, w którym wymienia się przesłanki niezależności, zdanie drugie rozpoczyna się wyrażeniem "jednakże". Zdanie to wprowadza zatem zastrzeżenie do treści zdania pierwszego. Analizowany przepis należy więc odczytywać w ten sposób, iż również takie browary, które "nie są wobec siebie niezależne", ale ze sobą współpracują i ich łączna wielkość rocznej produkcji nie przekracza 200 000 hi, mogą być traktowane jako jeden niezależny, mały browar, a w konsekwencji mogą skorzystać ze zwolnienia od akcyzy.

Dla zobrazowania i potwierdzenia prawidłowości powyższego stanowiska zasadnym jest powołać wyrok Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej (dalej jako: "TSUE") z dnia 2 kwietnia 2009 r., sygn. akt C-83/08. Stan faktyczny, który był przedmiotem powyższego orzeczenia polegał na tym, iż browary weszły ze sobą w relacje tego typu, że powstały wątpliwości co do ich niezależności w rozumieniu art. 4 ust. 2 Dyrektywy. TSUE oceniając, że nie ma możliwości uznania ww. browarów za wzajemnie od siebie niezależne ekonomicznie (pkt 33 i 34 ww. wyroku), stwierdził jednocześnie, że skoro browary te produkują ponad 200 000 hl piwa rocznie, przyznanie jednemu z nich korzyści w postaci obniżonej stawki podatku akcyzowego od piwa pomijałoby przesłankę dotyczącą ilości piwa produkowanego rocznie (przewidzianą w art. 4 ust. 1 Dyrektywy). A contrario z powyższego zasadnym jest wywieść, że jeżeli browary te nie przekroczyłyby powyższego limitu, przesłanka dotycząca ilości produkowanego piwa nie zostałaby pominięta, a co za tym idzie, zwolnienie od akcyzy nie byłoby wykluczone.

W tym miejscu zasadnym jest również powołać się na to, w jaki sposób art. 4 Dyrektywy został transponowany do prawa niemieckiego przez art. 2 Biersteuergesetz (ustawy o opodatkowaniu piwa) z dnia 21 grudnia 1992 r. (BGBI. 1992 I, s. 2150). Zgodnie z ust. 4 ww. przepisu, browary zależne od siebie wzajemnie o łącznej produkcji rocznej nieprzekraczającej 200 000 hl piwa mogą być uznane za jeden browar dla celów stosowania obniżonej stawki podatku.

Warto również przywołać pogląd Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Łodzi, który w wyroku z dnia 12 lutego 2019 r., sygn. akt III SA/Łd 1043/18 stwierdził, że nie ma podstaw do uznania, że intencją prawodawcy jest wspieranie innych podmiotów aniżeli wyłącznie małe i niezależne browary. Wyjątkiem, zdaniem Sądu, jest tutaj jedynie przypadek małych współpracujących browarów, których łączna produkcja nie przekroczy 200 000 hl piwa. Z tego stwierdzenia wynika również, że w zdaniu drugim ust. 2 art. 4 Dyrektywy sformułowano wyjątek od zasady, że ze zwolnienia od akcyzy mogą korzystać tylko małe browary, które spełniają wymóg niezależności. Warunek jest jednak taki, iż zależne od siebie browary współpracują ze sobą i nie mogą łącznie przekroczyć wspomnianego wyżej limitu produkcji.

Przepis § 12 rozporządzenia Ministra Finansów, Funduszy i Polityki Regionalnej z dnia 28 czerwca 2021 r. w sprawie zwolnień od podatku akcyzowego stanowi implementację art. 4 Dyrektywy. Dokonując jego wykładni należy więc dążyć do tego, aby w jak najpełniejszym zakresie odpowiadała ona treści powyższego przepisu Dyrektywy.

Powołany przepis § 12 ust. 2 i 3 ww. rozporządzenia stanowi, że zwalnia się od akcyzy podatników produkujących piwo, którzy w roku kalendarzowym wyprodukowali do 200 000 hl piwa - w wysokości 50% kwoty akcyzy obliczonej z zastosowaniem stawki akcyzy określonej w art. 94 ust. 4 ustawy. Zwolnienie to jest realizowane przez obniżenie należnej kwoty akcyzy o kwotę przysługującego zwolnienia.

Z ust. 4 ww. przepisu wynika, że ust. 1 stosuje się do podatników:

1. prawnie i ekonomicznie niezależnych od innych przedsiębiorców wytwarzających piwo;

2. posiadających miejsce prowadzenia działalności gospodarczej w odrębnym miejscu niż inni przedsiębiorcy zajmujący się produkcją piwa;

3. niewytwarzających piwa na podstawie licencji uzyskanych od innych przedsiębiorców.

Zgodnie z § 12 ust. 5 ww. rozporządzenia, ze zwolnienia, o którym mowa w ust. 1, korzystać mogą także podatnicy produkujący piwo lub podatnicy posiadający zezwolenie wyprowadzenia, o którym mowa w art. 54 ust. 1 ustawy, którzy współpracują ze sobą na podstawie pisemnej umowy i w roku kalendarzowym łącznie wyprodukowali do 200 000 hl piwa.

Z konstrukcji analizowanego przepisu wynika, że jego ust. 5 jest przepisem szczególnym, w stosunku do ust. 4 w tym sensie, że przewiduje dodatkową, inną niż określona w ust. 4, kategorię podmiotów uprawnionych do skorzystania ze zwolnienia od akcyzy. Cechą, która wyróżnia tę grupę podmiotów jest to, że współpracują one, przy czym współpraca ta odbywa się na podstawie pisemnej umowy.

Odnosząc przedstawione wyżej rozważania, dotyczące wykładni art. 4 ust. 2 Dyrektywy, do zacytowanego wyżej § 12 ust. 5 rozporządzenia zasadny jest wniosek, że podmiotami, które mogą na podstawie tego przepisu skorzystać ze zwolnienia od akcyzy są podatnicy produkujący piwo lub podatnicy posiadający zezwolenie wyprowadzenia, którzy współpracując, nie spełniają w relacjach między sobą kryterium niezależności.

Takie rozumienie powyższego przepisu wspiera brzmienie ust. 5, zgodnie z którym przepis ust. 4 stosuje się, jeżeli współpracujący ze sobą podatnicy spełniający warunki z ust. 4:

1. są prawnie i ekonomicznie niezależni od innych przedsiębiorców wytwarzających piwo;

2. posiadają miejsce prowadzenia działalności gospodarczej w odrębnym miejscu niż inni przedsiębiorcy zajmujący się produkcją piwa;

3. nie wytwarzają piwa na podstawie licencji uzyskanych od innych przedsiębiorców.

Taka konstrukcja powyższych przepisów, tj. powtórzenie w ust. 5 kryteriów niezależności w odniesieniu do podmiotów wymienionych w ust. 4, świadczy o tym, że kryteria niezależności nie dotyczą relacji między podmiotami w tym ustępie wymienionymi, tj. między podatnikami współpracującymi, ale relacji tych współpracujących ze sobą podatników z podmiotami spoza tej grupy.

Na poparcie powyższej tezy zasadnym jest przytoczyć treść uzasadnienia do projektu rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 marca 2018 r. (Dz. U. poz. 608), które znowelizowało rozporządzenie Ministra Rozwoju i Finansów z dnia 24 lutego 2017 r. w sprawie zwolnień od podatku akcyzowego (tekst jedn.: Dz. U. z 2018 r. poz. 1748) m.in. poprzez dodanie wspomnianej wyżej kategorii podatników "współpracujących" (treść powołanego przepisu rozporządzenia z dnia 20 marca 2018 roku nie odbiega zasadniczo od treści przepisu obecnie obowiązującego - zatem przekaz uzasadnienia jest nadal aktualny).

Z uzasadnienia tego wynika, że na mocy projektowanych przepisów, współpracujące ze sobą browary kontraktowe będą mogły produkować łącznie do 200 000 hl piwa rocznie przy wykorzystaniu sprzętu i mocy produkcyjnych współpracującego z nimi browaru stacjonarnego, i jako podatnik podatku akcyzowego będą mogły korzystać z prawa do obniżenia stawki podatku akcyzowego.

Z powyższego wynika, że celem nowelizacji była możliwość udzielenia wsparcia dla tzw. browarów kontraktowych. Browar kontraktowy to przedsiębiorstwo zajmujące się produkcją piwa przy wykorzystaniu sprzętu i mocy produkcyjnych udostępnionych przez browar stacjonarny. Z definicji więc browaru kontraktowego wynika, że posiada on miejsce prowadzenia działalności gospodarczej w tym samym miejscu, co inny przedsiębiorca zajmujący się produkcją piwa (browar stacjonarny), a co za tym idzie, browar kontraktowy nie spełniał kryterium niezależności, o którym była mowa w § 13 ust. 3 pkt 2 rozporządzenia.

Znowelizowane przepisy miały umożliwić, aby browary kontraktowe i browary stacjonarne, które udostępniają browarom kontraktowym sprzęt i moce produkcyjne (w tym więc również miejsce) wykorzystywane do produkcji piwa, mogły skorzystać ze zwolnienia od akcyzy, pod warunkiem, że będą współpracować w produkcji piwa na podstawie pisemnej umowy i w roku kalendarzowym łącznie wyprodukują do 200 000 hl piwa.

Ani przepisy Dyrektywy, ani przepisy ww. rozporządzenia nie precyzują wprost, jak na potrzeby tych regulacji należy rozumieć pojęcie "współpracy". Zgodnie ze słownikiem (https://wsjp.pl/) wyrażenie "współpracować" oznacza pracować wspólnie z jakąś osobą lub instytucją. Jako przykłady połączeń tego pojęcia z innymi wyrażeniami wymienia się: współpracować przy produkcji czegoś, współpracować w jakimś celu, współpracować w jakimś procesie.

Przez współpracę zasadnym jest więc rozumieć sytuację, w której co najmniej dwa podmioty wspólnie pracują (działają) dla osiągnięcia celu gospodarczego, jakim jest wyprodukowanie określonego wyrobu finalnego. Współpraca charakteryzuje się tym, że pomiędzy współpracującymi podmiotowymi występują określone relacje o charakterze prawnym, ekonomicznym, czy faktycznym, które służą realizacji wspólnego celu, a co za tym idzie, podmioty współpracujące nie są od siebie niezależne.

W związku z powyższym za uzasadniony należy uznać wniosek, że podatnicy produkujący piwo lub podatnicy posiadający zezwolenie wyprowadzenia, o których mowa w § 12 ust. 5 rozporządzenia, są to podatnicy którzy współpracując ze sobą na podstawie pisemnej umowy, nie muszą spełniać w relacjach między sobą kryterium niezależności, a warunkiem do skorzystania przez nich ze zwolnienia od akcyzy jest to, aby w roku kalendarzowym nie wyprodukowali łącznie więcej niż 200 000 hl piwa. Stosownie do treści art. 54 ust 1 ustawy o podatku akcyzowym zezwolenie na wyprowadzanie wyrobów akcyzowych z cudzego składu podatkowego poza procedurą zawieszenia poboru akcyzy przez podatnika, o którym mowa w art. 12 ust. 3, [winno być 13 ust. 3] zwane dalej "zezwoleniem wyprowadzenia", dotyczy konkretnego składu podatkowego i jest wydawane na czas oznaczony, nie dłuższy niż 3 lata, albo na czas nieoznaczony, na wniosek podmiotu, który spełnia łącznie warunki określone w art. 48 ust. 1 pkt 2-6.

Stosownie do treści art. 13 ust. 3. ustawy o podatku akcyzowym podatnikiem z tytułu wyprowadzenia ze składu podatkowego, poza procedurą zawieszenia poboru akcyzy, wyrobów akcyzowych niebędących własnością podmiotu prowadzącego ten skład podatkowy jest podmiot będący właścicielem tych wyrobów, który uzyskał od właściwego naczelnika urzędu skarbowego zezwolenie, o którym mowa w art. 54 ust. 1.

Według art. 13 ust. 4 ustawy o podatku akcyzowym, jeżeli obowiązek podatkowy ciąży na kilku podatnikach z tytułu dokonania czynności lub zaistnienia stanu faktycznego, o których mowa w art. 8 ust. 1 pkt 3 oraz ust. 2, 3 i 5, których przedmiotem są te same wyroby akcyzowe, zapłata akcyzy związanej z tymi wyrobami przez jednego z tych podatników powoduje wygaśnięcie zobowiązania podatkowego pozostałych podatników.

W świetle powyższego w opisanym zdarzeniu przyszłym Wnioskodawca będzie mógł korzystać ze zwolnienia od podatku akcyzowego na podstawie § 12 ust. 5 rozporządzenia Ministra Finansów, Funduszy i Polityki Regionalnej z dnia 28 czerwca 2021 r. w sprawie zwolnień od podatku akcyzowego, z uwzględnieniem art. 13 ust. 4 ustawy o podatku akcyzowym.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Zgodnie z art. 1 ust. 1 ustawy z dnia 6 grudnia 2008 r. o podatku akcyzowym(Dz. U. z 2020 r., poz. 722 ze zm.) zwanej dalej „ustawą” – ustawa określa opodatkowanie podatkiem akcyzowym, zwanym dalej „akcyzą”, wyrobów akcyzowych oraz samochodów osobowych, organizację obrotu wyrobami akcyzowymi, a także oznaczanie znakami akcyzy.

Jak stanowi art. 2 ust. 1 pkt 1, 10, 11, 12, 21 ustawy przez:

- wyroby akcyzowe rozumie się wyroby energetyczne, energię elektryczną, napoje alkoholowe, wyroby tytoniowe, susz tytoniowy, płyn do papierosów elektronicznych oraz wyroby nowatorskie, określone w załączniku nr 1 do ustawy;

- skład podatkowy rozumie się miejsce, w którym określone wyroby akcyzowe są: produkowane, magazynowane, przeładowywane lub do którego wyroby te są wprowadzane, lub z którego są wyprowadzane - z zastosowaniem procedury zawieszenia poboru akcyzy; w przypadku składu podatkowego znajdującego się na terytorium kraju miejsce to jest określone w zezwoleniu wydanym przez właściwego naczelnika urzędu skarbowego;

- podmiot prowadzący skład podatkowy rozumie się podmiot, któremu wydano zezwolenie na prowadzenie składu podatkowego;

- procedurę zawieszenia poboru akcyzy rozumie się procedurę stosowaną podczas produkcji, magazynowania, przeładowywania i przemieszczania wyrobów akcyzowych, w trakcie której, gdy są spełnione warunki określone w przepisach niniejszej ustawy i aktów wykonawczych wydanych na jej podstawie, z obowiązku podatkowego nie powstaje zobowiązanie podatkowe;

- sprzedaż rozumie się czynność faktyczną lub prawną, w której wyniku dochodzi do przeniesienia posiadania lub własności przedmiotu sprzedaży na inny podmiot.

W załączniku nr 1 do ustawy, w poz. 13 pod kodem CN 2203 00, wymieniono piwo otrzymywane ze słodu.

Z kolei w załączniku nr 2 do ustawy, stanowiącym wykaz wyrobów akcyzowych, do których stosuje się procedurę zawieszenia poboru akcyzy i których produkcja odbywa się w składzie podatkowym, o których mowa w Dyrektywie Rady 92/12/EWG, w poz. 13 pod kodem CN 2203 00, wymieniono piwo otrzymywane ze słodu.

Zgodnie z art. 8 ust. 1 ustawy przedmiotem opodatkowania akcyzą jest:

1. produkcja wyrobów akcyzowych;

2. wprowadzenie wyrobów akcyzowych do składu podatkowego;

3. import wyrobów akcyzowych, z wyłączeniem importu wyrobów akcyzowych wysłanych następnie z zastosowaniem procedury zawieszenia poboru akcyzy z miejsca importu przez zarejestrowanego wysyłającego niebędącego importerem tych wyrobów;

4. nabycie wewnątrzwspólnotowe wyrobów akcyzowych, z wyłączeniem nabycia wewnątrzwspólnotowego dokonywanego do składu podatkowego;

4a) nabycie wewnątrzwspólnotowe wyrobów akcyzowych innych niż określone w załączniku nr 2 do ustawy, objętych stawką akcyzy inną niż stawka zerowa, dokonywane do składu podatkowego w celu objęcia ich procedurą zawieszenia poboru akcyzy, jeżeli wprowadzenie tych wyrobów do składu podatkowego nie nastąpiło;

5. wyprowadzenie ze składu podatkowego, poza procedurą zawieszenia poboru akcyzy, wyrobów akcyzowych niebędących własnością podmiotu prowadzącego ten skład podatkowy, z wyłączeniem wyrobów akcyzowych objętych zwolnieniem od akcyzy ze względu na ich przeznaczenie oraz wyrobów akcyzowych wymienionych w załączniku nr 2 do ustawy, opodatkowanych zerową stawką akcyzy ze względu na ich przeznaczenie, przez podmiot, o którym mowa w art. 13 ust. 3;

6. wysłanie z zastosowaniem procedury zawieszenia poboru akcyzy importowanych wyrobów akcyzowych z miejsca importu przez zarejestrowanego wysyłającego niebędącego importerem tych wyrobów.

Przedmiotem opodatkowania akcyzą, zgodnie z art. 8 ust. 2 ustawy jest również:

1. użycie wyrobów akcyzowych objętych zwolnieniem od akcyzy ze względu na ich przeznaczenie albo określoną stawką akcyzy związaną z ich przeznaczeniem, jeżeli ich użycie:

a) było niezgodne z przeznaczeniem uprawniającym do zwolnienia od akcyzy albo zastosowania tej stawki akcyzy lub

b) nastąpiło bez zachowania warunków uprawniających do zwolnienia od akcyzy albo zastosowania tej stawki akcyzy;

2. dostarczenie wyrobów akcyzowych objętych zwolnieniem od akcyzy ze względu na ich przeznaczenie, jeżeli odbyło się ono bez zachowania warunków uprawniających do zastosowania zwolnienia od akcyzy;

3. sprzedaż wyrobów akcyzowych znajdujących się poza procedurą zawieszenia poboru akcyzy, objętych określoną stawką akcyzy związaną z ich przeznaczeniem, jeżeli ich sprzedaż odbyła się bez zachowania warunków uprawniających do zastosowania tej stawki akcyzy;

4. nabycie lub posiadanie wyrobów akcyzowych znajdujących się poza procedurą zawieszenia poboru akcyzy, jeżeli od tych wyrobów nie została zapłacona akcyza w należnej wysokości a w wyniku kontroli podatkowej, kontroli celno-skarbowej albo postępowania podatkowego nie ustalono, że podatek został zapłacony.

Jeżeli w stosunku do wyrobu akcyzowego powstał obowiązek podatkowy w związku z wykonaniem jednej z czynności, o których mowa w ust. 1, to nie powstaje obowiązek podatkowy na podstawie innej czynności podlegającej opodatkowaniu akcyzą, jeżeli kwota akcyzy została, po zakończeniu procedury zawieszenia poboru akcyzy, określona lub zadeklarowana w należnej wysokości, chyba że przepisy ustawy stanowią inaczej – art. 8 ust. 6 ustawy.

Obowiązek podatkowy powstaje z dniem wykonania czynności lub zaistnienia stanu faktycznego podlegających opodatkowaniu akcyzą, chyba że przepisy ustawy stanowią inaczej – art. 10 ust. 1 ustawy.

Podatnikiem akcyzy jest osoba fizyczna, osoba prawna oraz jednostka organizacyjna niemająca osobowości prawnej, która dokonuje czynności podlegających opodatkowaniu akcyzą lub wobec której zaistniał stan faktyczny podlegający opodatkowaniu akcyzą – art. 13 ust. 1 ustawy.

Podatnikiem z tytułu wyprowadzenia ze składu podatkowego, poza procedurą zawieszenia poboru akcyzy, wyrobów akcyzowych niebędących własnością podmiotu prowadzącego ten skład podatkowy jest podmiot będący właścicielem tych wyrobów, który uzyskał od właściwego naczelnika urzędu skarbowego zezwolenie, o którym mowa w art. 54 ust. 1 – art. 13 ust. 3 ustawy.

Procedura zawieszenia poboru akcyzy ma zastosowanie m.in., jeżeli wyroby akcyzowe są w składzie podatkowym, w tym również w wyniku zwrotu przez podmiot pośredniczący albo podmiot zużywający – art. 40 ust. 1 pkt 1 lit. a ustawy.

Zakończenie procedury zawieszenia poboru akcyzy następuje m.in. z dniem wyprowadzenia wyrobów akcyzowych ze składu podatkowego poza procedurą zawieszenia poboru akcyzy, z zastrzeżeniem ust. 1a; zobowiązanie podatkowe nie powstaje i wygasa obowiązek podatkowy wobec podmiotu prowadzącego skład podatkowy, jeżeli powstał obowiązek podatkowy z tytułu czynności, o której mowa w art. 8 ust. 1 pkt 5 – art. 42 ust. 1 pkt 1 ustawy.

W przypadku zastosowania procedury zawieszenia poboru akcyzy, zobowiązanie podatkowe powstaje z dniem zakończenia tej procedury, chyba że przepisy ustawy stanowią inaczej – art. 45 ust. 1 ustawy.

W przypadku zastosowania procedury zawieszenia poboru akcyzy, do obliczenia wysokości zobowiązania podatkowego stosuje się stawkę akcyzy obowiązującą w dniu zakończenia procedury zawieszenia poboru akcyzy – art. 45 ust. 2 ustawy.

Zezwolenie na wyprowadzanie wyrobów akcyzowych z cudzego składu podatkowego poza procedurą zawieszenia poboru akcyzy przez podatnika, o którym mowa w art. 13 ust. 3, zwane dalej "zezwoleniem wyprowadzenia", dotyczy konkretnego składu podatkowego i jest wydawane na czas oznaczony, nie dłuższy niż 3 lata, albo na czas nieoznaczony, na wniosek podmiotu, który spełnia łącznie warunki określone w art. 48 ust. 1 pkt 2-6 – art. 54 ust. 1 ustawy.

W myśl § 12 rozporządzenia Ministra Finansów, Funduszy i Polityki Regionalnej z dnia 28 czerwca 2021 r. w sprawie zwolnień od podatku akcyzowego (Dz. U. poz. 1178):

1. Zwalnia się od akcyzy podatników produkujących piwo, którzy w roku kalendarzowym wyprodukowali do 200 000 hl piwa - w wysokości 50% kwoty akcyzy obliczonej z zastosowaniem stawki akcyzy określonej w art. 94 ust. 4 ustawy.

2. Zwolnienie, o którym mowa w ust. 1, jest realizowane przez obniżenie należnej kwoty akcyzy o kwotę przysługującego zwolnienia.

3. Przepisu ust. 1 nie stosuje się do podatników, którzy wyłącznie rozlewają piwo wytworzone przez innych producentów.

4. Przepis ust. 1 stosuje się do podatników:

1. prawnie i ekonomicznie niezależnych od innych przedsiębiorców wytwarzających piwo;

2. posiadających miejsce prowadzenia działalności gospodarczej w odrębnym miejscu niż inni przedsiębiorcy zajmujący się produkcją piwa;

3. niewytwarzających piwa na podstawie licencji uzyskanych od innych przedsiębiorców.

5. Ze zwolnienia, o którym mowa w ust. 1, mogą korzystać także podatnicy produkujący piwo lub podatnicy posiadający zezwolenie wyprowadzenia, o którym mowa w art. 54 ust. 1 ustawy, którzy współpracują ze sobą na podstawie pisemnej umowy i w roku kalendarzowym łącznie wyprodukowali do 200 000 hl piwa.

6. Przepis ust. 5 stosuje się, jeżeli współpracujący ze sobą podatnicy spełniający warunki z ust. 5:

1. są prawnie i ekonomicznie niezależni od innych przedsiębiorców wytwarzających piwo;

2. posiadają miejsce prowadzenia działalności gospodarczej w odrębnym miejscu niż inni przedsiębiorcy zajmujący się produkcją piwa;

3. nie wytwarzają piwa na podstawie licencji uzyskanych od innych przedsiębiorców.

7. Przy obliczaniu limitu produkcji określonego dla zwolnienia, o którym mowa w ust. 1, podatnicy rozlewający piwo nie uwzględniają ilości rozlanego piwa wytworzonego przez innych producentów, przemieszczonego od tych producentów do podmiotu rozlewającego piwo w procedurze zawieszenia poboru akcyzy, jeżeli piwo to po rozlaniu zostało przemieszczone między podmiotem dokonującym jego rozlewu i podmiotem wytwarzającym piwo w tej procedurze.

8. W przypadku gdy w roku podatkowym podatnicy przekroczą produkcję 200 000 hl piwa, do całości wyprodukowanego piwa w danym roku stosuje się stawkę akcyzy dla piwa określoną w ustawie, bez możliwości obniżenia należnej kwoty akcyzy o kwotę przysługującego zwolnienia.

Mając na uwadze cytowane powyżej przepisy wskazać należy, że w § 12 ust. 5 rozporządzenia, prawodawca ustanowił zwolnienie od akcyzy dla małych browarów współpracujących ze sobą na podstawie pisemnej umowy, którzy w roku kalendarzowym łącznie wyprodukowali do 200 000 hl piwa. Zwolnienie to (w wysokości 50% kwoty akcyzy obliczonej z zastosowaniem stawki akcyzy określonej w art. 94 ust. 4 ustawy), poza wskazanymi elementami, prawodawca uwarunkował spełnieniem enumeratywnych przesłanek dotyczących tzw. niezależności, określonych § 12 ust. 6 rozporządzenia, zgodnie z którymi podmioty współpracujące ze sobą: są prawnie i ekonomicznie niezależni od innych przedsiębiorców wytwarzających piwo; posiadają miejsce prowadzenia działalności gospodarczej w odrębnym miejscu niż inni przedsiębiorcy zajmujący się produkcją piwa; nie wytwarzają piwa na podstawie licencji uzyskanych od innych przedsiębiorców.

Na mocy tych przepisówtzw. browar kontraktowy, w uproszczeniu będzie mógł produkować piwo przy wykorzystaniu sprzętu i mocy produkcyjnych współpracującego z nim browaru stacjonarnego, i będąc podatnikiem podatku akcyzowego korzystać z prawa do obniżenia stawki podatku akcyzowego.

Z przedstawionego opisu zdarzenia przyszłego wynika, że Wnioskodawca zamierza zawrzeć pisemną umowę współpracy z browarem stacjonarnym, który będzie posiadał status składu podatkowego. W składzie tym, w ramach współpracy, będzie produkowane piwo, którego wyprowadzenia (po przeniesieniu prawa własności) będzie dokonywał Wnioskodawca, jako podmiot posiadający zezwolenie na wyprowadzanie wyrobów akcyzowych z tego składu podatkowego poza procedurą zawieszenia poboru akcyzy. Od wyprowadzonego piwa Wnioskodawca jako podatnik, będzie odprowadzał należy podatek.

Na tle tak przedstawionych okoliczności, Wnioskodawca powziął wątpliwość, czy współpracując z browarem na podstawie pisemnej umowy i spełniając pozostałe warunki rozporządzenia, tj. gdy Wnioskodawca i browar z którym będzie współpracował:

1. są prawnie i ekonomicznie niezależni od innych przedsiębiorców wytwarzających piwo;

2. posiadają miejsce prowadzenia działalności gospodarczej w odrębnym miejscu niż inni przedsiębiorcy zajmujący się produkcją piwa;

3. nie wytwarzają piwa na podstawie licencji uzyskanych od innych przedsiębiorców.

4. i ich łączna wielkość rocznej produkcji piwa nie przekroczy 200 000 hl

- to wówczas będzie mógł korzystać ze zwolnienia na podstawie § 12 ust. 5 rozporządzenia w sprawie zwolnień od podatku akcyzowego przy wyprowadzeniu piwa ze składu podatkowego w trybie określonym art. 54 ustawy.

W ocenie Organu, mają na uwadze przedstawiony opis zdarzenia przyszłego oraz treść sformułowanego pytania (elementami z którymi Organ jest związany), stwierdzić należy, że Wnioskodawca w przedstawionej sytuacji będzie uprawniony do skorzystania ze zwolnienia o którym mowa § 12 ust. 5 rozporządzenia w sprawie zwolnień.

Tym samym stanowisko Wnioskodawcy względem przedstawionego we wniosku pytania uznać należy za prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Organ zastrzega, że przedmiotowa interpretacja dotyczy wyłącznie wątpliwości Zainteresowanego w sformułowanym we wniosku pytaniu i wyłącznie jego sytuacji prawnopodatkowej w przedstawionym opisie zdarzenia przyszłego.

Zgodnie z art. 14b § 3 Ordynacji podatkowej, składający wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej obowiązany jest do wyczerpującego przedstawienia zaistniałego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego. Organ podatkowy jest ściśle związany przedstawionym we wniosku stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego). Zainteresowany ponosi ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu sprawy. Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, o ile rzeczywisty stan sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swą aktualność. Równocześnie w przypadku, gdy w toku postępowania podatkowego, kontroli podatkowej, bądź kontroli celno-skarbowej zostanie określony odmienny stan sprawy, interpretacja nie wywoła w tym zakresie skutków prawnych.

Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;

2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;

3. z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych (art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej).

Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy – Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. poz. 2193 z późn. zm.), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.

Pouczenie

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego, za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz.U. z 2019 r., poz. 2325, z późn. zm.). Skargę wnosi się w dwóch egzemplarzach (art. 47 § 1 ww. ustawy) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała lub drogą elektroniczną na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 54 § 1a ww. ustawy), w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy). W przypadku pism i załączników wnoszonych w formie dokumentu elektronicznego odpisów nie dołącza się (art. 47 § 3 ww. ustawy). W przypadku wnoszenia skargi w okresie obowiązywania stanu zagrożenia epidemicznego i stanu epidemii jako najwłaściwszy proponuje się kontakt z wykorzystaniem systemu teleinformatycznego ePUAP.

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.