0111-KDIB3-3.4013.66.2017.2.MS

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz.U. z 2017 r., poz. 201, z późn. zm.) - Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z 23 maja 2017 r. (data wpływu 24 maja 2017 r.), uzupełnionym pismem z 7 lipca 2017 r. (data wpływu 10 lipca 2017 r.), o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku akcyzowego w indywidualnej sprawie w zakresie stwierdzenia czy świadczenie przez Wnioskodawcę usług polegających na przetwarzaniu suszu tytoniowego będzie stanowić przedmiot opodatkowania akcyzą - jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 24 maja 2017 r. wpłynął do tut. organu ww. wniosek o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku akcyzowego w zakresie stwierdzenia czy świadczenie przez Wnioskodawcę usług polegających na przetwarzaniu suszu tytoniowego będzie stanowić przedmiot opodatkowania akcyzą.

Przedmiotowy wniosek został uzupełniony pismem z 7 lipca 2017 r. (data wpływu 10 lipca 2017 r.) będącym odpowiedzią na wezwanie tut. organu nr 0111-KDIB3-3.4013.66.2017.1.MS z 27 czerwca 2017 r.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe:

Wnioskodawca prowadzi działalność gospodarczą polegającą m.in. na wytwarzaniu granulatów chmielowych i ekstraktów roślinnych dla przemysłu spożywczego i farmaceutycznego a także kontraktacją, skupem i przerobem chmielu dla potrzeb odbiorców krajowych i zagranicznych.

W ramach działalności gospodarczej Wnioskodawca rozważa rozpoczęcie świadczenia usług, polegających na przetwarzaniu suszu tytoniowego poprzez jego zmielenie i zgranulowanie pod ekstrakcję ww. surowca w warunkach nad krytycznych z użyciem CO2. W wyniku ekstrakcji można otrzymać, w zależności od rodzaju surowca, np. oleożywice, olejki, oleje nasycone, polifenole i wiele innych substancji roślinnych nadających się do wykorzystywania w przemyśle farmaceutycznym, spożywczym lub kosmetycznym. Susz tytoniowy do przetworzenia przez Wnioskodawcę będzie dostarczany przez zleceniodawcę Wnioskodawcy do magazynu Wnioskodawcy, po czym wstępnie rozdrabniany do średnicy 1 cm do 2 cm, następnie mielony do frakcji od 1 do 3 mm. Po zmieleniu frakcja podlega nawilżeniu do poziomu 25-27% i granulacji do postaci pellet. Po zgranulowaniu tak przygotowane pellety zostają pakowane w opakowania o masie od 100 kg do 600 kg, po czym magazynowane przez Wnioskodawcę do czasu odbioru przez zleceniodawcę Wnioskodawcy. Po odbiorze przez zleceniodawcę przetworzonego materiału, zgranulowany susz tytoniowy podlega ekstrakcji przez zleceniodawcę.

Po procesie ekstrakcji śruta poekstrakcyjna będzie pakowana i ponownie dostarczana przez zleceniodawcę do Wnioskodawcy, celem magazynowania śruty poekstrakcyjnej oraz granulacji (bez mielenia i nawilżania). Po ponownym procesie granulacji śruta poekstrakcyjna będzie odbierana przez zleceniodawcę. W niniejszym procesie zadania Wnioskodawcy ograniczałyby się do czynności polegających na przetwarzaniu dostarczonego i odebranego przez podmiot trzeci suszu tytoniowego a Wnioskodawca otrzymywałby wynagrodzenie za świadczenie ww. usług - rozdrabniania, granulacji, nawilżania, pakowania. Wnioskodawca nie będzie nabywał, importował suszu tytoniowego, prowadził skupu, sprzedaży suszu tytoniowego czy zlecał transportu suszu tytoniowego. Wnioskodawca nie prowadzi składu podatkowego ani nie jest pośredniczącym podmiotem tytoniowym.

Piśmie z 7 lipca 2017 r. Wnioskodawca wskazał, że zamierza świadczyć usługi przerobu suszu tytoniowego na rzecz podmiotu: A. siedziba: P. P. N.-T. ul. M. 1.

Zleceniodawca usługi przetworzenia suszu tytoniowego będzie sprowadzał surowiec częściowo z Polski i częściowo z Wietnamu.

Przetworzony przez Wnioskodawcę susz tytoniowy w ramach świadczonej usługi do postaci granulatu nadaje się do palenia bez dalszego przetworzenia przemysłowego.

Wnioskodawca będzie przetwarzał susz tytoniowy na rzecz zleceniodawcy. Zleceniodawca może zlecić powtórną granulację suszu w celu dodatkowej ekstrakcji. Nie będzie to natomiast schemat, według którego Wnioskodawca dokonuje odsprzedaży czy pośredniczy w sprzedaży przetworzonego suszu tytoniowego, który wcześnie przetworzył. Usługa jaką ma zamiar świadczyć Wnioskodawca ograniczona będzie wyłącznie do usługi przetwórstwa.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy świadczenie przez Wnioskodawcę usług polegających na przetwarzaniu suszu tytoniowego do produkcji wyrobów niebędących wyrobami tytoniowymi będzie stanowić przedmiot opodatkowania akcyzą?

Zdaniem Wnioskodawcy, zgodnie z art. 9b ustawy z dnia 06 grudnia 2008 r. o podatku akcyzowym (Dz.U. z 2017 r. poz. 43 t.j.) - dalej „upa”, w przypadku suszu tytoniowego przedmiotem opodatkowania akcyzą jest:

1. nabycie wewnątrzwspólnotowe suszu tytoniowego przez inny podmiot niż podmiot prowadzący skład podatkowy, który zużywa susz tytoniowy do produkcji wyrobów tytoniowych, lub pośredniczący podmiot tytoniowy;
2. sprzedaż suszu tytoniowego innemu podmiotowi niż podmiot prowadzący skład podatkowy, który zużywa susz tytoniowy do produkcji wyrobów tytoniowych, lub pośredniczący podmiot tytoniowy, z wyłączeniem sprzedaży przez podmiot, który jednocześnie z tą sprzedażą dokonuje dostawy wewnątrzwspólnotowej lub eksportu suszu tytoniowego;
3. import suszu tytoniowego przez inny podmiot niż podmiot prowadzący skład podatkowy, który zużywa susz tytoniowy do produkcji wyrobów tytoniowych, lub pośredniczący podmiot tytoniowy;
4. zużycie suszu tytoniowego przez pośredniczący podmiot tytoniowy;
5. zużycie suszu tytoniowego przez podmiot prowadzący skład podatkowy do innych celów niż produkcja wyrobów tytoniowych;
6. nabycie lub posiadanie suszu tytoniowego przez inny podmiot niż podmiot prowadzący skład podatkowy, który zużywa susz tytoniowy do produkcji wyrobów tytoniowych, pośredniczący podmiot tytoniowy lub rolnika, który wyprodukował susz tytoniowy, jeżeli nie została od niego zapłacona akcyza w należnej wysokości i nie można ustalić podmiotu, który dokonał jego sprzedaży.

Za susz tytoniowy w rozumieniu art. 99a ust. 1 upa uznaje się bez względu na wilgotność, tytoń, który nie jest połączony z żywą rośliną i nie jest jeszcze wyrobem tytoniowym. Termin „susz tytoniowy” przyjęto na potrzeby ustawy o podatku akcyzowanym dla rozróżnienia pewnego etapu przetwarzania tytoniu. Celem ustawodawcy było, aby za susz tytoniowy uznać każdą część tytoniu, która nie jest już połączona z żywą rośliną (a zatem nie jest tytoniem na etapie uprawy), niezależnie od stopnia jego przetworzenia, ale nie jest jeszcze wyrobem tytoniowym. Nie oznacza to, że ten tytoń musi w przyszłości stać się wyrobem tytoniowym podlegającym opodatkowaniu akcyzą. Może on bowiem zostać sprzedany na wcześniejszym etapie przerobu i nigdy nie zostać wyrobem tytoniowym. W związku z tym za susz tytoniowy należy uznać każdą część tytoniu niepołączoną z żywą rośliną, niezależnie od tego czy będzie w przyszłości, po odpowiednim przetworzeniu wyrobem tytoniowym, czy też nigdy się nim nie stanie.

W myśl art. 98 ust. 2 upa do wyrobów tytoniowych w rozumieniu ustawy zalicza się bez względu na kod CN papierosy, tytoń do palenia, cygara i cygaretki. Ustępy 2-4 cytowanego przepisu określają, jakie wyroby należy uznać za papierosy oraz za cygara i cygaretki. Stosownie zaś do treści art. 98 ust. 5 upa za tytoń do palenia uznaje się tytoń, który został pocięty lub inaczej podzielony, skręcony lub sprasowany w postaci bloków oraz nadający się do palenia bez dalszego przetwarzania przemysłowego; odpady tytoniowe będące pozostałościami liści tytoniu i produktami ubocznymi uzyskiwanymi podczas przetwarzania tytoniu lub produkcji wyrobów tytoniowych, oddane do sprzedaży detalicznej, niebędące papierosami, cygarami lub cygaretkami, a nadające się do palenia.

Ustawa o podatku akcyzowanym w art. 2 definiuje także następujące pojęcia: nabycie wewnątrzwspólnotowe (art. 2 ust. 1 pkt 9), sprzedaż (art. 2 ust. 1 pkt 21 i art. 9a ust. 2 pkt 1-8), import (art. 2 ust. 1 pkt 7), podmiot zużywający (art. 2 ust. 1 pkt 22).

Odnosząc się do przedstawionego powyższej opisu zdarzenia przyszłego oraz treści art. 9b upa, należy stwierdzić, że do zadań Wnioskodawcy będzie należało jedynie wykonanie usługi polegającej na przetworzeniu suszu tytoniowego. Przetworzony susz tytoniowy nie będzie stanowił wyrobów tytoniowych w rozumieniu ustawy o podatku akcyzowym, susz bowiem nie zostanie zużyty do produkcji papierosów, cygar, cygaretek ani nie będzie nadawał się w jakiejkolwiek formie do palenia. Przetworzony susz po odbiorze przez podmiot trzeci będzie podlegał ekstrakcji celem uzyskania substancji nadających się do wykorzystania w przemyśle farmaceutycznym i kosmetycznym. Po ekstrakcji śruta poekstrakcyjna ponownie trafi do Wnioskodawcy celem granulacji i zostanie odebrana przez zleceniodawcę Wnioskodawcy. Wnioskodawca nie będzie dokonywał nabycia wewnątrzwspólnotowego, sprzedaży, importu suszu tytoniowego celem zużycia do produkcji wyrobów tytoniowych w rozumieniu ustawy o podatku akcyzowym czy nawet do innych celów. W całym procesie zadania Wnioskodawcy ograniczą się do czynności polegających na przetwarzaniu dostarczonego i odebranego przez podmiot trzeci suszu tytoniowego a Wnioskodawca otrzyma wynagrodzenie za świadczenie ww. usług - rozdrabniania, granulacji, nawilżania, pakowania.

Wobec powyższego w ocenie Wnioskodawcy nie ma podstaw do uznania, że świadczenie usług przez Wnioskodawcę polegających na przetworzeniu suszu tytoniowego do produkcji wyrobów niebędących wyrobami tytoniowymi stanowi przedmiot opodatkowania podatkiem akcyzowym na podstawie art. 9b ustawy o podatku akcyzowym.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za nieprawidłowe.

Zgodnie z art. 1 ust. 1 ustawy z dnia 6 grudnia 2008 r. o podatku akcyzowym (t.j. Dz.U. z 2017 r., poz. 43) zwanej dalej „ustawą”, ustawa określa opodatkowanie podatkiem akcyzowym, zwanym dalej „akcyzą”, wyrobów akcyzowych oraz samochodów osobowych, organizację obrotu wyrobami akcyzowymi, a także oznaczanie znakami akcyzy.

W myśl art. 2 ust. 1 pkt 1 ustawy, przez wyroby akcyzowe rozumie się wyroby energetyczne, energię elektryczną, napoje alkoholowe, wyroby tytoniowe oraz susz tytoniowy, określone w załączniku nr 1 do ustawy.

W załącznika nr 1 do ustawy w poz. 42 wymieniono - bez względu na kod CN - papierosy, tytoń do palenia, cygara i cygaretki. Natomiast w poz. 45 - bez względu na kod CN - susz tytoniowy.

Stosownie do art. 8 ust. 1 ustawy przedmiotem opodatkowania akcyzą jest:

1. produkcja wyrobów akcyzowych;
2. wprowadzenie wyrobów akcyzowych do składu podatkowego;
3. import wyrobów akcyzowych, z wyłączeniem importu wyrobów akcyzowych wysłanych następnie z zastosowaniem procedury zawieszenia poboru akcyzy z miejsca importu przez zarejestrowanego wysyłającego niebędącego importerem tych wyrobów;
4. nabycie wewnątrzwspólnotowe wyrobów akcyzowych, z wyłączeniem nabycia wewnątrzwspólnotowego dokonywanego do składu podatkowego;
5. wyprowadzenie ze składu podatkowego, poza procedurą zawieszenia poboru akcyzy, wyrobów akcyzowych niebędących własnością podmiotu prowadzącego ten skład podatkowy, z wyłączeniem wyrobów akcyzowych objętych zwolnieniem od akcyzy ze względu na ich przeznaczenie, przez podmiot, o którym mowa w art. 13 ust. 3;
6. wysłanie z zastosowaniem procedury zawieszenia poboru akcyzy importowanych wyrobów akcyzowych z miejsca importu przez zarejestrowanego wysyłającego niebędącego importerem tych wyrobów.

Zgodnie z art. 9b ust. 1 ustawy w przypadku suszu tytoniowego przedmiotem opodatkowania akcyzą jest:

1. nabycie wewnątrzwspólnotowe suszu tytoniowego przez inny podmiot niż podmiot prowadzący skład podatkowy, który zużywa susz tytoniowy do produkcji wyrobów tytoniowych, lub pośredniczący podmiot tytoniowy;
2. sprzedaż suszu tytoniowego innemu podmiotowi niż podmiot prowadzący skład podatkowy, który zużywa susz tytoniowy do produkcji wyrobów tytoniowych, lub pośredniczący podmiot tytoniowy, z wyłączeniem sprzedaży przez podmiot, który jednocześnie z tą sprzedażą dokonuje dostawy wewnątrzwspólnotowej lub eksportu suszu tytoniowego;
3. import suszu tytoniowego przez inny podmiot niż podmiot prowadzący skład podatkowy, który zużywa susz tytoniowy do produkcji wyrobów tytoniowych, lub pośredniczący podmiot tytoniowy;
4. zużycie suszu tytoniowego przez pośredniczący podmiot tytoniowy;
5. zużycie suszu tytoniowego przez podmiot prowadzący skład podatkowy do innych celów niż produkcja wyrobów tytoniowych;
6. nabycie lub posiadanie suszu tytoniowego przez inny podmiot niż podmiot prowadzący skład podatkowy, który zużywa susz tytoniowy do produkcji wyrobów tytoniowych, pośredniczący podmiot tytoniowy lub rolnika, który wyprodukował susz tytoniowy, jeżeli nie została od niego zapłacona akcyza w należnej wysokości i nie można ustalić podmiotu, który dokonał jego sprzedaży.

W myśl art. 9b ust. 2 ustawy za sprzedaż uznaje się czynności, o których mowa w art. 9a ust. 2 pkt 1-8 tj.:

1. sprzedaż, w rozumieniu przepisów ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. - Kodeks cywilny (Dz. U. z 2016 r. poz. 380, 585 i 1579);
2. zamianę, w rozumieniu przepisów ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. - Kodeks cywilny;
3. wydanie w zamian za wierzytelności;
4. wydanie w miejsce świadczenia pieniężnego;
5. darowiznę, w rozumieniu przepisów ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. - Kodeks cywilny;
6. wydanie w zamian za dokonanie określonej czynności;
7. przekazanie lub wykorzystanie na potrzeby reprezentacji albo reklamy;
8. przekazanie przez podatnika na potrzeby osobiste podatnika, wspólników, udziałowców, akcjonariuszy, członków spółdzielni i ich domowników, członków organów stanowiących osób prawnych, członków stowarzyszenia, a także zatrudnionych przez niego pracowników oraz byłych pracowników;
9. użycie na potrzeby prowadzonej działalności gospodarczej.

Jeżeli w stosunku do suszu tytoniowego powstał obowiązek podatkowy w związku z wykonaniem jednej z czynności, o których mowa w ust. 1, to nie powstaje obowiązek podatkowy na podstawie innej czynności podlegającej opodatkowaniu akcyzą, jeżeli kwota akcyzy została określona lub zadeklarowana w należnej wysokości – art. 9b ust. 3 ustawy.

Obowiązek podatkowy powstaje z dniem wykonania czynności lub zaistnienia stanu faktycznego podlegających opodatkowaniu akcyzą, chyba że przepisy ustawy stanowią inaczej – art. 10 ust. 1 ustawy.

Zgodnie z art. 11a ustawy w przypadku suszu tytoniowego obowiązek podatkowy powstaje z dniem:

1. nabycia wewnątrzwspólnotowego suszu tytoniowego;
2. wydania suszu tytoniowego w przypadku dokonania jego sprzedaży;
3. zużycia suszu tytoniowego;
4. nabycia lub wejścia w posiadanie suszu tytoniowego przez inny podmiot niż podmiot prowadzący skład podatkowy, pośredniczący podmiot tytoniowy, grupę producentów lub rolnika, który wyprodukował susz tytoniowy, jeżeli nie została od niego zapłacona akcyza w należnej wysokości i nie można ustalić podmiotu, który dokonał sprzedaży suszu tytoniowego;
5. powstania długu celnego, w przypadku importu suszu tytoniowego.

W myśl art. 13 ust. 1 pkt 1 i 2a ustawy podatnikiem akcyzy w ustawy jest osoba fizyczna, osoba prawna oraz jednostka organizacyjna niemająca osobowości prawnej, która dokonuje czynności podlegających opodatkowaniu akcyzą lub wobec której zaistniał stan faktyczny podlegający opodatkowaniu akcyzą, w tym podmiot:

• nabywający lub posiadający wyroby akcyzowe znajdujące się poza procedurą zawieszenia poboru akcyzy, jeżeli od wyrobów tych nie została zapłacona akcyza w należnej wysokości a w wyniku kontroli podatkowej, postępowania kontrolnego albo postępowania podatkowego nie ustalono, że podatek został zapłacony;
• będący nabywcą lub posiadaczem suszu tytoniowego niebędący podmiotem prowadzącym skład podatkowy, pośredniczącym podmiotem tytoniowym lub rolnikiem, który wyprodukował susz tytoniowy, jeżeli nie została od tego suszu zapłacona akcyza w należnej wysokości i nie można ustalić podmiotu, który dokonał sprzedaży tego suszu.

Stosownie z art. 98 ustawy:

1. Do wyrobów tytoniowych w rozumieniu ustawy zalicza się bez względu na kod CN:

1. papierosy;
2. tytoń do palenia;
3. cygara i cygaretki.

2. Za papierosy uznaje się:

1. tytoń zrolowany nadający się do palenia w tej postaci, który nie jest cygarami ani cygaretkami w rozumieniu ust. 4;
2. tytoń zrolowany, który w drodze nieprzemysłowej obróbki jest umieszczany w tutkach z bibuły papierosowej;
3. tytoń zrolowany, który w drodze prostej, nieprzemysłowej obróbki jest owijany w bibułę papierosową.

3. Do celów akcyzy, tytoń zrolowany, o którym mowa w ust. 2, uznaje się za:

1. dwa papierosy - w przypadku gdy, wyłączając filtr lub ustnik, jest on dłuższy niż 8 centymetrów, ale nie dłuższy niż 11 centymetrów;
2. trzy papierosy - w przypadku gdy, wyłączając filtr lub ustnik, jest on dłuższy niż 11 centymetrów, ale nie dłuższy niż 14 centymetrów;
3. cztery papierosy - w przypadku gdy, wyłączając filtr lub ustnik, jest on dłuższy niż 14 centymetrów, ale nie dłuższy niż 17 centymetrów;
4. pięć papierosów - w przypadku gdy, wyłączając filtr lub ustnik, jest on dłuższy niż 17 centymetrów, ale nie dłuższy niż 20 centymetrów.

3a. Przepis ust. 3 stosuje się odpowiednio do ustalenia, co należy uznać za sześć, siedem i większą liczbę papierosów.

4. Za cygara lub cygaretki, biorąc pod uwagę ich właściwości i zwykłe oczekiwania konsumentów, uznaje się:

1. tytoń zrolowany o zewnętrznym owinięciu z naturalnego tytoniu,
2. tytoń zrolowany z poszarpanym, wymieszanym wkładem, owinięty liściem tytoniu w naturalnym kolorze cygara z odtworzonego tytoniu pokrywającym produkt w całości, łącznie z filtrem, tam gdzie zachodzi taka konieczność, ale nie ustnik, w przypadku cygar z ustnikiem, gdzie waga sztuki, wyłączając filtr lub ustnik, wynosi nie mniej niż 2,3 grama i nie więcej niż 10 gramów, a obwód równy przynajmniej jednej trzeciej długości wynosi nie mniej niż 34 milimetry

-jeżeli są oraz mogą być przeznaczone wyłącznie do palenia w stanie niezmienionym.

5. Za tytoń do palenia uznaje się:

1. tytoń, który został pocięty lub inaczej podzielony, skręcony lub sprasowany w postaci bloków oraz nadający się do palenia bez dalszego przetwarzania przemysłowego;
2. odpady tytoniowe będące pozostałościami liści tytoniu i produktami ubocznymi uzyskanymi podczas przetwarzania tytoniu lub produkcji wyrobów tytoniowych, oddane do sprzedaży detalicznej, niebędące papierosami, cygarami lub cygaretkami, a nadające się do palenia.

6. (uchylony).

7. Produkty składające się w części z substancji innych niż tytoń, lecz poza tym spełniające kryteria ustalone w ust. 4, są traktowane jako cygara i cygaretki.

8. Produkty składające się w całości albo w części z substancji innych niż tytoń, lecz poza tym spełniające kryteria ustalone w ust. 2, 3 lub 5, są traktowane jako papierosy i tytoń do palenia. Jednakże nie traktuje się jako wyrobów tytoniowych produktów, które nie zawierają tytoniu i są wykorzystywane wyłącznie w celach medycznych.

Produkcją wyrobów tytoniowych w rozumieniu ustawy jest ich wytwarzanie, przetwarzanie, a także pakowanie – art. 99 ust. 1 ustawy.

Zgodnie natomiast z art. 99a ust. 1 ust. 1 ustawy za susz tytoniowy uznaje się, bez względu na wilgotność, tytoń, który nie jest połączony z żywą rośliną i nie jest jeszcze wyrobem tytoniowym.

Z opisu sprawy wynika, że Wnioskodawca prowadzi działalność gospodarczą polegającą m.in. na wytwarzaniu granulatów chmielowych i ekstraktów roślinnych dla przemysłu spożywczego i farmaceutycznego a także kontraktacją, skupem i przerobem chmielu dla potrzeb odbiorców krajowych i zagranicznych.

W ramach działalności gospodarczej Wnioskodawca rozważa rozpoczęcie świadczenia usług, polegających na przetwarzaniu suszu tytoniowego poprzez jego zmielenie i zgranulowanie pod ekstrakcję ww. surowca w warunkach nad krytycznych z użyciem CO2. W wyniku ekstrakcji można otrzymać, w zależności od rodzaju surowca, np. oleożywice, olejki, oleje nasycone, polifenole i wiele innych substancji roślinnych nadających się do wykorzystywania w przemyśle farmaceutycznym, spożywczym lub kosmetycznym. Susz tytoniowy do przetworzenia przez Wnioskodawcę będzie dostarczany przez zleceniodawcę Wnioskodawcy do magazynu Wnioskodawcy, po czym wstępnie rozdrabniany do średnicy 1 cm do 2 cm, następnie mielony do frakcji od 1 do 3 mm. Po zmieleniu frakcja podlega nawilżeniu do poziomu 25-27% i granulacji do postaci pellet. Po zgranulowaniu tak przygotowane pellety zostają pakowane w opakowania o masie od 100 kg do 600 kg, po czym magazynowane przez Wnioskodawcę do czasu odbioru przez zleceniodawcę Wnioskodawcy. Po odbiorze przez zleceniodawcę przetworzonego materiału, zgranulowany susz tytoniowy podlega ekstrakcji przez zleceniodawcę.

Po procesie ekstrakcji śruta poekstrakcyjna będzie pakowana i ponownie dostarczana przez zleceniodawcę do Wnioskodawcy, celem magazynowania śruty poekstrakcyjnej oraz granulacji (bez mielenia i nawilżania). Po ponownym procesie granulacji śruta poekstrakcyjna będzie odbierana przez zleceniodawcę.

Wnioskodawca nie prowadzi składu podatkowego ani nie jest pośredniczącym podmiotem tytoniowym.

Ponadto w uzupełnieniu opisu zdarzenia przyszłego Wnioskodawca wskazał, że przetworzony susz tytoniowy w ramach świadczonej usługi do postaci granulatu nadaje się do palenia bez dalszego przetwarzania przemysłowego.

W kontekście powyższego Wnioskodawca ma wątpliwości czy świadczenie przez niego usług polegających na przetwarzaniu suszu tytoniowego będzie stanowić przedmiot opodatkowania akcyzą?

Wskazać należy, ze ustawodawca w art. 99 ust. 1 ustawy wskazuje zakres czynności uznanych za produkcję wyrobów tytoniowych, która to z kolei produkcja jest w myśl art. 8 ust. 1 ustawy czynnością podlegającą opodatkowaniu. Zwrócić należy uwagę, że zakres tych czynności jest szeroki, bowiem obejmuje zarówno wytwarzanie wyrobów tytoniowych (m.in. z suszu tytoniowego), przetwarzanie wyrobów tytoniowych i pakowanie wyrobów tytoniowych.

Przedstawiony opis sprawy, pozwala stwierdzić, że w wyniku wskazanych przez Wnioskodawcę czynności:

• wstępnego rozdrabniania suszu tytoniowego do średnicy 1 cm do 2 cm,
• następnie mielenia do frakcji od 1 do 3 mm.
• nawilżenia do poziomu 25-27%,
• pakowania w opakowania o masie od 100 kg do 600 kg, po czym magazynowane przez Wnioskodawcę do czasu odbioru przez zleceniodawcę Wnioskodawcy (po odbiorze przez zleceniodawcę przetworzonego materiału, zgranulowany susz tytoniowy podlega ekstrakcji przez zleceniodawcę).
• ponownej granulacji (bez mielenia i nawilżania) po procesie ekstrakcji,

powstanie granulat tytoniu, który nadaje się do palenia bez dalszego przetwarzania przemysłowego.

Mając zatem na uwadze treść przepisu art. 98 ust. 5 pkt 1 ustawy, w myśl którego za tytoń do palenia uznaje się tytoń, który został pocięty lub inaczej podzielony, skręcony lub sprasowany w postaci bloków oraz nadający się do palenia bez dalszego przetwarzania przemysłowego, stwierdzić należy, że wytworzony u Wnioskodawcy w opisany sposób granulat (powstały z przetworzenia suszu tytoniowego) nadający się do palenia bez dalszego przetworzenie przemysłowego) będzie stanowił tytoń do palenia, a zatem będzie wyrobem tytoniowym.

Tym samym należy wskazać, że przetworzenie przez Wnioskodawcę suszu tytoniowego do postaci wyrobu stanowiącego wyrób tytoniowy (tytoń do palenia w rozumieniu art. 98 ust. 5 pkt 1 ustawy) wypełnia znamiona produkcji wyrobu tytoniowego (wyrobu akcyzowego), o której mowa w art. 99 ust. 1 ustawy (następuje wytworzenie wyrobu tytoniowego), która to produkcja, zgodnie me z art. 8 ust. 1 ustawy jest przedmiotem opodatkowania akcyzą.

Wskazać należy, że kluczowym kryterium decydującym o zakwalifikowaniu produktu jako wyrobu tytoniowego (w tym tytoniu do palenia) jest jego zdatność do palenia (bez konieczności przetworzenia przemysłowego). Inaczej mówiąc, decydujące jest to, czy wyrób obiektywnie nadaje się do palenia, niezależnie od tego, czy w takim właśnie (do palenia) bądź innym celu będzie rzeczywiście wykorzystywany.

Co do zasady wyroby tytoniowe wytwarzane są z suszu tytoniowego, zaś efektem produkcji są wyroby tytoniowe określone w art. 98 w tym tytoń do palenia w postaci zdefiniowanej w art. 98 ust. 5 pkt 1 ustawy.

W piśmie z 7 lipca 2017 r. na pytanie tut. organu; „Czy przetworzony przez Wnioskodawcę w ramach świadczonej usługi susz tytoniowy do postaci pelet lub po ponownej granulacji nadaje się do palenia bez dalszego przetworzenia przemysłowego?” Wnioskodawca wskazał, że przetworzony przez Wnioskodawcę susz tytoniowy w ramach świadczonej usługi do postaci granulatu nadaje się do palenia bez dalszego przetworzenia przemysłowego.

W powyższym zatem kontekście przedstawiony przez Wnioskodawcę opis sprawy pozwala jednoznacznie wskazać, że granulat tytoniu po jego wytworzeniu będzie stanowić wyrób tytoniowy. Jak już wskazano wyżej taką klasyfikację determinują immanentne cechy danego wyrobu (wskazane przez Wnioskodawcę), których to Organ w drodze indywidualnej interpretacji nie jest uprawniony weryfikować. Samo przetworzenie suszu tytoniowym do postaci granulatu tytoniowego w świetle ustawy będzie produkcją wyrobu tytoniowego (nadającego się jak wskazał Wnioskodawca do palenia bez dalszego przetworzenia przemysłowego).

Reasumując, wytworzenie z suszu tytoniowego granulatu tytoniowego nadającego się do palenia bez dalszego przetwarzania przemysłowego stanowi produkcję wyrobów tytoniowych o której mowa w art. 99 ust. 1 ustawy, która to produkcja, w myśl art. 8 ust. 1 ustawy, jest przedmiotem opodatkowania akcyzą. Nie ma przy tym znaczenia, że ostatecznie ( jak wynika z wniosku) powstały granulat będzie wykorzystany do produkcji wyrobów nieakcyzowych, gdyż już samo wytworzenie granulatu w przedstawionym zdarzeniu przyszłym jest przedmiotem opodatkowania. Jednocześnie należy podkreślić, że przy produkcji wyrobów tytoniowych nie ma zastosowania przepis art. 9b ustawy, co nie zmienia faktu, że przetwarzanie przez Wnioskodawcę suszu tytoniowego do postaci granulatu nadającego się do palenia bez dalszego przetwarzania przemysłowego jest przedmiotem opodatkowania akcyzą.

Tym samym odpowiadając wprost na pytanie zawarte we wniosku należało uznać przedstawione przez Wnioskodawcę stanowisko za nieprawidłowe.

Jednocześnie zaznacza się, że zgodnie z art. 14b § 3 ustawy Ordynacja podatkowa, składający wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej obowiązany jest do wyczerpującego przedstawienia zaistniałego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego. Organ jest ściśle związany przedstawionym we wniosku stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego). Zainteresowany ponosi ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego). Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego) podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku.

W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy oraz zmiany stanu prawnego, udzielona odpowiedź traci swą aktualność.

Zgodnie z art. 14na Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k–14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;
2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Lublinie, ul. M.C. Skłodowskiej 40, 20-029 Lublin w dwóch egzemplarzach (art. 47 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2016 r., poz. 718, z późn. zm.) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała.